Στάθηκα στα πόδια μου και έγινα δυνατή για τα παιδιά μου!
Δεν ξερω απο που να πρωταρχισω. Ειμαι μητερα δυο κοριτσιων 15 και 19 ετων. Παντρευτηκα νωρις. Στα 21 μου ειχα την πρωτη κορη μου. Ολα τελεια. Την θηλασα για 2,5 χρονια. Μετα εμεινα εγκυος στην πιο μικρη. Ολες οι εξετασεις τελειες. Και ηρθε ενα υγιεστατο δευτερο κοριτσακι στη ζωη μας. Ευτυχια μεγαλη!
Η δευτερη κορη δεν ηθελε το γαλα μου. Την θηλασα εναν μηνα και αυτο με το ζορι. Μετα επινε ξενο γαλα 30 ml ανα 4ωρο. Πολυ λιγο αλλα επαιρνε βαρος. Ηταν ενα πολυ ησυχο μωρο. Κοιμοταν πολλες ωρες. Γιναμε 6 μηνων και φαγητο δεν θελαμε. Μονο γαλα. Λογακια οχι. Αλλα οταν ηταν ξυπνια ηταν ζωηρη κι επαιζε με τα παιχνιδακια της και μερικες φορες με την μεγαλη μου κορη. Αλλα κατι με προβληματιζε μεσα μου. Δεν ξερω τι ηταν.
10 μηνων στεκεται ορθια. Μεγαλη χαρα ολοι. Δεν εκανε ομως βηματακια παρα μονο οταν την κρατουσα εγω. Το ειπα στην παιδιατρο και μου ειπε να μην ανησυχω, καποια στιγμη θα κανει. Οταν ηθελε κατι μου εδειχνε με το χερακι της. Αρχισα να ανησυχω πιο πολυ και συγκρινοντας με το αλλο παιδι μου. Μεσα μου ελεγα κατι τρεχει με το παιδι αλλα μετα το ξεχνουσα γιατι ετρεμα και μονο στην ιδεα.
1,5 ετων κ βηματακια οχι μονη της. Εφτασε 19 μηνων να κανει τα πρωτα βηματακια και αυτα με φοβο. Λογακια πολυ λιγα. Μονο μαμα μπαμπα και οτι ηθελε το εδειχνε. Δυο ετων αρχισαν και οι φοβοι της. Μολις χτυπουσε το κουδουνι κρυβοταν πισω μου ή πισω απο το σαλονι. Δεν ηθελε πολλες αγκαλιες απο συγγενεις. Λεω στον αντρα μου «Το παιδι κατι εχει» Το ειπα κ στην μητερα μου και με ειπε τρελη και οτι ετσι ειναι τα παιδια.
Τρεχουμε πρωτα για ακουογραμμα. Μια χαρα. Μετα μας ειπαν να την δει παιδονευρολογος. Νομιζα οτι ειχε κατι οπως δυσλεξια ή φοβιες απλες. Κανουμε συνεδριες. Μετα απο ενα μηνα εξετασεις μας λενε οτι το παιδι εχει αυτισμο σε ηπια μορφη. Παμε κ αλλου. Τα ιδια. «Θα το εχει για παντα;» ρωτησα κ μου ειπαν ναι. Δεν ηξερα τι ειναι ο αυτισμος μεχρι τοτε.
Βγηκα εξω απο το ιατρειο και ουρλιαζα. Ελεγα «Γιατι;;;»
Λεω μεσα μου «Οχι, δεν το βαζω κατω»
Ξεκιναμε με την μικρη λογοθεραπειες, εργασιοθεραπειες, μουσικοδραμα, ειδικη διαπαιδαγωγηση κτλ. Παντου. Τρεξαμε παντου. Στα 4 ετη η μικρη μου αρχισε να μιλαει καθαρα και να μου λεει «Μαμα, σε αγαπαω»
Αμεσως νοσοκομειο. Εξετασεις.
Φευγω με την μικρη για Αμερικη.
Ηθελα να μαθω πρωτα αν η κυστη ηταν καλοηθης ή κακοηθης. Καλοηθης η κυστη ευτυχως και αν μεγαλωσει δυο χιλιοστα ακομα παμε για χειρουργειο.
Αρχισαμε και αλλο φαρμακο εκτος απο depakine. Fresium. Πεταγοταν 40 φορες περιπου ολο το βραδυ. Απο το 2009 ξυπνια καθε βραδυ.
Για να μην πολυλογω σημερα ζει με φαρμακα, θα ζει παντα με φαρμακα και δεν εχει παθει παλι κριση. Η κυστη δεν μεγαλωσε αλλο. Εμεινε ευτυχως σταθερη. Καθε μηνα εξετασεις αιματος για το συκωτι και καθε τριμηνο ηλεκτροεγκεφαλογραφημα. Παει σε κανονικο Γυμνασιο αλλα με πολλες απαλλαγες και μια φορα την εβδομαδα δεν παει για να ξεκουραζεται.
Ζω πια μονο για τα παιδια μου και πιο πολυ για την μικρη.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
να κανετε την προσευχη σας συνεχεια.δεν θα σαςαφησει ο θεος.ειμαι 28(οχι μανα)κ ειμαι εθελοντρια στον συλλογο αυτιστικων της πολη μου.καταλαβαινω απολυτα την κατασταση.να σας προσεχει ο θεος,ευχομαι.
Κι εγώ είμαι μητέρα παιδιού με αναπτυξιακό πρόβλημα και πιθανώς νευρολογικό. Θα κάνουμε επαναληπτικό εγκεφαλογράφημα ύπνου. Μας έχουν ήδη προετοιμάσει για πιθανότητα φαρμακευτικής αγωγής.Σε όλο τον αγώνας μας χρειαζόμαστε στήριξη καθημερινή. Η σχέση ανάμεσα στο ζευγάρι είναι σημαντική. Προφανώς φθείρεται και από τα χρόνια και την καθημερινή τριβή. Και το πρόβλημα ενός παιδιού εντείνει τα προβλήματα. Φυσικά το πρόγραμμά μας είναι γύρω από τις ανάγκες του παιδιού, Αλλά η ζωή μας δεν είναι μόνο τα παιδιά....έχουμε κι άλλες ανάγκες και αν δεν είναι η μαμά καλά, αυτό θα έχει αντίκτυπο και στο παιδί.
ότι και να σου γράψω λίγο θα είναι! !!!να χαίρεσαι τα παιδακια την κάθε μέρα! αυτό μου έμαθε η ιστορία σου.!!!!να είσαι καλά! και εσύ Κ η οικογένεια σου!
Δε ξέρω αν είσαι κοντά στο Θεό η όχι αλλά κάνε μια προσπάθεια να έρθεις!!! Προσευχήσου νηστεψε Κ το παιδί σου θα γίνει!! Ο Άγιος Ραφαήλ είναι θαυματουργός ζήτα του να κάνει και για σένα ένα!!! Θαύματα γίνονται αρκεί να το πιστεύουμε και να το ζητάμε!!! Σου εύχομαι ολόψυχα να πάνε κατευχην Θεού!!!
Κάνε μια προσευχή στο Θεουλη για το παιδάκι σου!! Ζήτα από τον άγιο Ραφαήλ να σου την κάνει καλά!! Θαύματα γίνονται πάντα αρκεί να τα ζητάμε με πίστη και υπομονή!!! Δοκίμασε μόνο να κερδίσεις έχεις από αυτό που σου λέω!!!
Συγχαρητήρια με συγκινησες εύχομαι να σε δώσει δύναμη ο Θεός να συνεχίσεις έτσι για τα παιδιά σου.
Είναι η πρώτη φορά που σχολιάζω αλλά πράγματι έχω σοκαριστεί και συγκινηθεί αφάνταστα ...καταρχήν συγχαρητήρια γιατί είσαι μια άξια μάνα και σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου τα καλύτερα για τα παιδιά σου και ειδικά για την μικρή. πολλή πικρό με όλα αυτά που πέρασες να είναι απουσες η μάνα και η πεθερά....τραγικό
Ούσα μητέρα ενός αυτιστικού κοριτσιού θα σου πω απλά κουράγιο και υπομονή. Να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου και να έχεις πίστη (στο Θεό ή όπου αλλού πιστεύεις)... Τα παιδιά μας αισθάνονται αυτά που νιώθουμε οπότε έτσι της δίνεις δύναμη. Αν μπορείς/θέλεις προσπάθησε να ξανάρθεις κοντά με τον άντρα σου, ο ζυγός είναι ελαφρύτερος όταν τον μοιράζονται δύο..