Γράμμα στον εαυτό μου

Γράφει η Χρύσα Κασάπη

Αγαπητέ μου Εαυτέ,

Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου πω τα νέα μου. Καιρί τώρα ένα πολυσύνθετο, πολύπλοκο, τολμώ να πω, θέμα στροβιλίζει στο κεφάλι μου. Μέρες τώρα διοχετεύω σκέψεις μα και όλη μου την ενεργεία σε σένα. Ναι, καλά ακούς. Δεν κρύβομαι πλέον στις λέξεις, αυτό είναι!  Έκανα την αυτοκριτική μου.

Σε έκρινα αυστηρά. Και το άξιζες. Ήμουν ο πιο σκληρός κριτής σου.

Και τώρα πια μπορώ να πω πως σε έχω μάθει για τα καλά. Δε μπορείς  να μου κρυφτείς. Σε έψαξα βαθιά και έχω βρει το κάθε σου ψεγάδι. Όλα τα κρυμμένα μυστικά σου τα ανακάλυψα. Μα τι κάνεις? Όχι, μη σκύβεις το κεφάλι. Δεν είναι μόνο αυτά καλέ μου, μη ντρέπεσαι! Είναι κι όλα εκείνα για τα οποία υψώνεις το ανάστημα σου και κάθε βράδυ πριν κοιμηθείς χαμογελάς γιατί αισθάνεσαι περήφανος  γι’ αυτά.

Και θα στο πω, Εαυτέ μου, πως  σε αγαπώ.

Σε έχω μάθει και σ’ αγαπώ γιατί δεν είσαι ψεύτικος.

Δε σε λύγισαν οι τόσες δυσκολίες. Μπροστά στις αποτυχίες σου δεν έχασες τον ενθουσιασμό σου και συνέχισες ξανά και ξανά μέχρι την επόμενη αποτυχία, δυνατός και αγέρωχος σα να μην έχασες ποτέ.

Σε αγαπώ, γιατί έμεινες αλώβητος σε κάθε μάχη. Παρέμεινες τόσο «εσύ». Φύλαξες την ευαισθησία σου και μετά από τόσους αγώνες και απογοητεύσεις εξακολούθησες να είσαι η ευαίσθητη και αυθόρμητη ψυχή που ήσουν πάντα.

Γιατί πήγες κόντρα σε κάποιους, που σε πρόσταζαν να κάνεις όσα πρέπει κι όχι αυτό που λαχταράς εσύ. Γιατί ήξερες ότι αυτοί οι άνθρωποι μας λείπουν σήμερα. Αυτούς θέλουμε. Αυτούς που κάνουν αυτό που αγαπούν. Αυτούς  που θα τσαλακωθούν. Αυτούς που ακόμα πιστεύουν στο αληθινό με μανία και δε θυσιάζουν τίποτα στο βωμό της κάλπικης εικόνας και του ψεύτικου «φαίνεσθαι». Είσαι τόσο αληθινός Εαυτέ μου. Έδωσες αλλά συνάμα κέρδισες ευκαιρίες! Όχι μόνο δεύτερες αλλά και πρώτες!!!!

Σε αποδέχομαι ολοκληρωτικά γιατί αποδέχεσαι κι εσύ το διαφορετικό και  σε σέβομαι γιατί σέβεσαι κι εσύ με τη σειρά σου οτιδήποτε αντίθετο με τη δική σου πορεία. Γιατί ξέρεις πως ο καθένας έχει τις αρχές του και πορεύεται με αυτές. Γιατί ποτέ δεν έβαλες εμπόδια στο δρόμο κάποιου από τους συνοδοιπόρους σου και πότε δεν επέβαλες αυταρχικά τους δικούς σου κανόνες. Γιατί έχεις μάθει από μικρός, Εαυτέ μου, να ζητάς συγχώρεση αλλά και να συγχωρείς τα πάντα και το κάνεις με την καρδία σου ρε! Γιατί πάντα απλώνεις το χέρι να βοηθήσεις με κάθε τρόπο και με περίσσια αυτοθυσία όλους όσους αγαπάς.

Γιατί δεν είσαι εγωιστής.

Γιατί είσαι το μεγαλύτερο παράδειγμά μου.

Γιατί το ξέρεις πως όλη η ισχύς αυτού του κόσμου βρίσκεται μέσα σου. Και πατάς γερά τα πόδια σου σε αυτόν.

Γιατί νομίζω πως πέτυχες κάποιες στιγμές να κάνεις τον κόσμο γύρω σου καλύτερο και πιο όμορφο, κι αν όχι, τουλάχιστον σε είδα να το προσπαθείς.

Γιατί με κάνεις περήφανη.

Γι ‘ αυτό κι εγώ υπόσχομαι να σε προσέχω πάντα, να σε σέβομαι, να είμαι εκεί πάντα για σένα. Να πιστεύω σε σένα και στην δύναμή σου.

Δεσμεύομαι να μη σε εγκαταλείψω ποτέ.

Με αγάπη,

Εσύ!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com