Θέλω να του χαρίσω ένα αδερφάκι, αλλά φοβάμαι για την υγεία μου…
Θα σας πω λιγο απο τη δικιά μου ιστορία… Εχω ένα αγόράκι πανέμορφο 3 χρονων. Μετά απο 12 χρόνια γάμο και 3 αποβολές, το κατάφερα το μικρό μου αντράκι!
Θελω να του χαρισω ενα αδερφάκι, αλλά υπάρχει πρόβλημα με την υγεια μου και φοβάμαι πολυ να ξαναμείνω έγκυος… Υποφερω πολυ με την ιδεα να είναι μονος του χωρίς αλλο αδερφάκι στην ζωη του. Δεν ξέρω τι να κανω… Να ρισκάρω την υγεια μου; Μπορεί να πεθανω ή να μεινω αναπηρη… Να ψαξω να βρω μια κοπέλα για «δανεικη» μήτρα να γέννησει το παιδί μου; Ξερω πως είναι πολυ δυσκολο να βρεις παρένθετη μητέρα, μακάρι να έβρισκα.
Ειμαι πολυ λυπημένη… Θέλω ένα μωράκι ακόμα, ενα αδεφακι για τον γιο μου. Μακάρι να ήξερα τι να κάνω…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Eimai akribws stnv idia thesn me seva! Exw akribws to idio thema! To 2011 ekava eva to "rainbow" agoraki mou (meta apo mia apoboln) k 2 bdomades meta nmouv sto nosokomio me eva sundromo RCVS pou thumizei egkefaliko! Pws tnv glutwsa akoma dev xerw! Ct-scans k MRIs gia va mou pouv 10 meres meta ti exw (dev xerave!) (H mama mou akoma dev avtexei oute va to snzntnsei apo tnv laxtara pou pire!) Na mn ta polulogw- nomiza dev tha bgw - dev tha xarw to mwro mou! Bgika- k akolouthisav exetaseis, farmaka k polla ton prwto xrono k afou stathetopoithike n ugeia mou tuthike to thema gia 2o mwraki! Oi giatroi ntav n einai kathetoi- dev tha mou pouv oxi ALLA dev exouv tropo va to apotrepsouv apo to va xavasumbei kai eav sumbei pali dev mporouv va ta avastrepsouv- dev exouv statistikes akretes gia va mou pouv uparxei puthanotita 80% va mn to pathw pali, alla k va upirxe mporei n nmouv sto 20%!!!! Ta 3 prwta xronia to skeftomouv evtova k exovtas 2 aderfia nthela 3 paidia- alla dev xerw eav axizei eva paidi va xasei tnv mama tou gia eva aderfaki- emeis xeroume oti evas aderfos einai sumaxos gia pavta - auta apla thelouv parea twra- dev xerouv ti einai auto pou zntave! Exw rwtnsei osous filous mou einai monaxopaidia k oloi mou eipav oti einai polu kala xwris aderfia- isoropimenoi avthropoi pou pirav oln tnv frovtida apo tous goneis tous k dialexav monoi tous tous aderfikous tous filous alla ynv apavtnsn mou tnv edwse evas 13arxonos pou mou eipe dev tha allaze tmv mama tou gia kaveva aderfaki k oti to paidi to mojo pou xreiazete einai n aggalia tns mamas K egw koitaxa gia avadoxn mama- akoma k gia iothesia alla einai duskolo! Mn kourazeis to mualoudaki sou- va xairesai to paidaki sou k va euxaristeis ton Theo pou eisai kala gia va to megalwseis! Mono agapn xreiazete!
Καταλαβαίνω πλήρως τα συναισθήματα σου! Το 2010 εμεινα έγκυος και ενώ είχα μία φυσιολογική εγκυμοσύνη -κατα τα λεγόμενα του τότε μαιευτήρα- 10 μέρες πριν τον τοκετό γέννησα την κόρης μας...νεκρή! Εκανα 3 φορες την εβδομαδα ψυχοθεραπεία για περιπου 1.5χρόνο- ακομα δεν το εχω ξεπεράσει! Το 2012 εμεινα εγκυος ξανα...αλλαξα μαιευτηρα...και διαπίστωσε βάση του ιατρικου αρχειου απο την πρώτη κύηση οτι και η 2η εξελισόταν ακριβώς το ιδιο! Για να μην στα πολυλογώ στην 37η εβδομάδα έπεισα τον γιατρό να προκαλεσουμε τον τοκετο! Έχουμε ενα ΥΠΕΡΟΧΟ κοριτσάκι ...και τον τελευταίο καιρό εκφράζει έντονα την επιθυμία για αδερφούλα (αδερφό δεν θέλει)! Το δικό μου δίλημμα ανα τακτά χρονικά διαστήματα ειναι...να ρισκάρω μια 3η εγκυμοσύνη...κι αν έχει την έκβαση της 1ης....θα το αντέξω...? Μέχρι σήμερα που σου γράφω...η ιδέα οτι θα πρέπει να ζήσω 9μήνες αγωνίας...και ο φόβος...και τα έξτρα κατάλοιπα που θα προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα... με εχουν οδηγήσει στο να εχω αποφασίσει πως δεν μπορώ να το ρισκάρω...γιατι ξέρω πως αν συμβεί ξανα το ίδιο...απλά δεν θα αντέξω...και για μενα το μονο που αξίζει αυτη την στιγμή ειναι η κόρη μου που την αγαπώ και δεν θελω να μείνει χωρις μητέρα! Η ιδέα ενος 2ου παιδιού ειναι απλά μια ιδεα...δεν το εχω γεννήσει...δεν με εχει ανάγκη! Επίσης εξηγησα στην μικρούλα μας οτι τα παιδιά δεν τα παραγγέλνουμε...μπορεί να ειναι αγοράκι ...και ακόμα και κοριτσάκι να ειναι οταν θα ειναι 3χρονών και θα μπορεί να παίζει...δεν θα θελει να παίζει μαζι του γιατι θα ειναι 8. Σκέψου ίσως το ενδεχόμενο της υιοθεσίας...το οποίο πέραν το οτι θα βοηθήσετε ένα πλάσμα που υπήρξε άτυχο...θα προσφέρετε και στο παιδί σας ένα μάθημα αγάπης-εμείς το σκεφτόμαστε! Καλη δύναμη και σου εύχομαι απο καρδιάς οτι αποφασίσεις να ειναι για το καλο!
Γτ γεννήθηκε νεκρό;
Εγώ δεν θα το σκεφτόμουν καθόλου!!! Φυσικά να μην βάλεις σε κίνδυνο τη ζωή σου. Τί θα κάνουν ορφανά 2 παιδάκια ή με μάνα ανάπηρη? Πάρα πολλά ζευγάρια κάνουν από επιλογή ή από ανάγκη 1 μόνο παιδί. Έχει και αυτό τα πλεονεκτήματά του. Άλλωστε το παιδί σου δεν θα είναι μόνο του. Θα έχει εσάς, φίλους, ίσως δική του οικογένεια στο μέλλον.
Δεν το συζητώ εννοείται να μην κάνεις άλλο παιδί είσαι πολύ τυχερή που κατάφερες να αποκτήσεις αυτόν τον θησαυρό. Εγώ στη θέση σου δεν θα σκεφτόμουν καν να αποκτήσω άλλο ένα παιδί ρισκαροντας την ζωή μου αυτό που θα σκεφτόμουν θα ήταν να είμαι γερή να το μεγαλώσω και να το χαρώ
Απλά πληροφοριακά, επειδή ανέφερες την παρένθετη μητρότητα, μία φίλη μου βρήκε παρένθετη από την Ιταλία μέσω του www.surrogatemothers.com
έχεις ένα παιδάκι γερό και σε έχει δίπλα του, στη ζωή του. έχεις ένα πρόβλημα υγείας που μπορεί να σου στοιχίσει την ζωή και την μαμά από το παιδάκι σου και σκέφτεσαι τι να κάνεις??? σκέψου λίγο το παιδί σου:πιστεύεις ότι θα του λείψει η μάνα του ή ένα αδερφάκι? και πες ότι κάνεις το αδερφάκι και πεθαίνεις, ποιος σου λέει ότι μεγαλώνοντας το παιδάκι σου δε θα κατηγορεί το αδερφάκι του για τον θάνατο σου.. εγώ προσωπικά προτιμώ να είμαι ζωντανή και να μεγαλώσω το παιδί μου παρά να αφήσω πίσω μου δύο ορφανά.. στην τελική μπορείς να υιοθετήσεις ένα παιδί... τόσα υπάρχουν στα ιδρύματα και τα μαιευτήρια που τα έχουν εγκαταλείψει..
Συγνώμη που θα σου το πω λιγο "σκληρά", μα η απόφαση για ένα παιδί πρεπει να πηγάζει απο εμάς ως κατι που θελουμε και ποθούμε γιατι θελουμε να φέρουμε έναν άνθρωπο στον κοσμο. Δεν ειναι για να εκπληρώσουμε επιθυμίες τρίτων ούτε για να εξασφαλίσουμε ότι το παιδί μας δεν θα ειναι μονο του. Πέραν τούτου όμως, εάν αντιμετωπίζεις κάποιο σοβαρό προβλημα θα σου πρότεινα να προσπαθήσεις να δεχτείς αυτη τη κατάσταση κ να συμφιλιωθεί με την ιδέα της και να ξοδέψεις την ενέργεια σου στο παιδάκι σου. Ζήσε με αυτά που εχεις, διαφορετικά θα εισαι παντα λυπημένη κ κανένας άνθρωπος δεν το αξίζει αυτο. Σου εύχομαι ολόψυχα να εισαι καλα και ολα να έρθουν όπως τα θελεις!!