Βρίσκομαι αντιμέτωπη με τις λάθος επιλογές μου…
Ούτε ξέρω πως να ξεκινήσω…
Όταν ήμουν 15, γνώρισα τον άντρα μου, τότε 24. Aυτός ένας άνθρωπος χειριστικος πολύ, με κάποιον τρόπο με έκανε ότι ήθελε ενώ ήμουν πολύ αντιδραστική σαν άτομο.. Τον υπακουα τυφλά… Στα δύο χρόνια σχέσης άρχισε να μου λέει για γάμο, παιδιά και τέτοια… Εγώ δεν ήθελα, αλλά δεν το έλεγα… Ηθελα ελευθερία που την είχα χάσει… Ζηλεύε, δεν με άφηνε να μιλάω με κανέναν.. Η δικοί μου με νύχια και με δόντια να προσπαθούν να με τραβηξουν από το βάλτο, εγώ όμως εκεί να τον ακούω σαν υπνωτισμενη.
Δεν τελείωσα το σχολείο, δεν ήθελε…
Δεν μιλούσα με την οικογένεια μου, με είχε πείσει ότι δεν με αγαπάει κανείς εκτος από αυτόν.
Μένω έγκυος και κάπου ξυπναω και διεκδικώ να μιλήσω με την οικογένεια μου ή με τις φιλες μου… Ούτε να ακούσει! Καταλαβαίνω το λάθος μου το μεγάλο, αλλά είμαι έγκυος, τι θα έκανα; Η μητέρα μου με το ζόρι τα έβγαζε πέρα…
Για να μην μακρυγορώ, φτάνουμε στο σήμερα, 8 χρόνια μετά την γνωριμία μας με εμένα να έχω χάσει την μητέρα μου από αρρώστια, να μην έχω στηριγμα από πουθενά, να τρώω ξύλο και να είμαι σαν πεθαμένη… Ξαφνικά γνώρισα έναν άντρα που μου λέει όλα εκείνα που ποτέ δεν άκουσα ποτέ πριν από τον άντρα μου, να νιώθω ότι υπαρχω και ότι έχω ζωή! Ναι, παιδιά, ζω, στα 22 μου ζω, παιρνω ανάσα!
Δεν έχω κάνει τίποτα μαζί του ακόμα, δεν μπορώ να κάνω τέτοιο πράγμα στον άντρα μου…
Ντρέπομαι που το λέω αλλά τώρα άρχισα να είμαι καλή μητέρα για την κόρη μου…
Θέλω να πάω να τον βρω να τα παρατήσω όλα για λίγο και να ζήσω μια φορά το παραμύθι και μετά ας πέσω ξανά στον βάλτο μου…
Αν μέχρι τώρα δεν έχω βάλει τέλος στη ζωή μου, είναι για το πλάσμα μου, τον θησαυρό μου που με ρωτάει γιατί ποτέ δεν γελάω..
Δώστε μου την συμβουλη σας, τι πρέπει να κάνω; Να πάω; Να το τελειωσω; Να μείνω εδώ για να μην χωρίσω την κόρη μου από τον μπαμπά της;
Μια δυστυχισμενη
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Καλησπέρα κι από μένα! Λοιπόν, πρώτον, σταμάτα να κατηγορείς τον εαυτό σου. όντως έχεις κάνει λάθη, αλλά βρες και κάποιον που δεν εχει κάνει. Οπότε δες τα δεδομένα σου αυτή τη στιγμή και δες πως θα τα αλλάξεις. Γιατί αλλάζουν!!! Κατ'αρχήν να σου πώ πως, κατά τη γνώμη μου επιβάλλεται να φύγεις από κει όσο πιο γρήγορα μπορείς. έχεις κάνει ήδη το πρώτο λάθος να έχεις κάνει παιδί με έναν βίαιο και χειριστικό ανθρωπο, τώρα βρες τον τρόπο που θα παρεις το παιδί σου μέσα απο αυτό το σάπιο περιβαλλον και να το διορθώσεις . Καταλαβαίνω ότι ο άντρας σου σε έχει κάνει να πιστευεις ότι δε μπορεις να κανεις τίποτα χωρίς αυτόν και ότι δεν έχεις αξία. Εγώ θα σου πω οτι άνθρποι σαν αυτόν έχουν αξία μέσα απο τις γυναίκες-θυματα τους. Μολις σταθεις στα ποδια σου, θα γκρεμιστεί ο κόσμος του!!! Μίλησε με οργανώσεις, φίλους ή συγκνείς που εμπειστεύεσαι. Τώρα για το άλλο μεγαλο λάθος που έκανες, να μην τελειώσεις το σχολείο σου. Μολις φύγεις από κοντά του, να αρχισεις το νυχτερινό και έπειτα ίσως μια κατάρτηση. Είναι πολύ κλασική συμπεριφορα ενός χειριστικου άντρα να μη θέλει η γυναίκα του να προοδεύσει.... μονο οι ανθρωποι που μας αγαπανε μας θέλουν δυνατές, ανεξάρτητες και χαρούμενες. Οι υπόλοιποι προσπαθουν να μας μειώσουν. Δες το αλλιώς, φιλοσοφισέ το αλλιώς, να σου γυρίσει το μυαλό και ματι μαζί...εισαι 22 και είσαι και μάνα....πόσο δυνατή μπορεις να γίνεις ούτε που το φαντάζεσαι!!!! Η αυτολυπηση δε σου παει! Οργανώσου και δρασε όπως πρέπει.
Εγώ μόλις τώρα διάβασα την ιστορία σου και λυπήθηκα πολύ που είσαι τόσο μικρή και ήδη έχεις νιώσει τόση στεναχώρια..Αντί να ζεις τη ζωή σου και να χαίρεσαι το παιδάκι σου κάθεσαι και υπομένεις τόσο πόνο και πίκρα χωρίς λόγο..Σήμερα χτυπάει εσένα ΑΥΡΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΣΟΥ..θα το αντεχες αυτό;;;
Να πας να κάνεις τι με τον άλλο άντρα που γνώρισες, δεν κατάλαβα? Κοπέλα μου κοίτα να σταθείς στα πόδια σου, εσύ και το παιδί σου και κανένας άλλος προς το παρόν. Η προτεραιότητά σου δεν είναι να βρεις τον έρωτα, ένα δεκανίκι, αλλά να ανεξαρτητοποιηθείς και να γίνεις πρότυπο για ο παιδί σου. Να ζητήσεις βοήθεια (πάρε το 15900 γραμμή για κακοποιημένες γυναίκες, ψάξε και στο internet, υπάρχουν καταφύγια γυναικών), να πάρεις το παιδί σου και να φύγεις να μείνεις σε καταφύγιο. Να ψάξεις για δουλειά, ότι νάναι, και να συνεχίσεις το σχολείο. Να βρεις και δικηγόρο, να ζητήσεις διαζύγιο και διατροφή για το παιδί. Δεν είναι εύκολα όλα αυτά αλλά είσαι μικρή ακόμα, έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου αρκεί να ξυπνήσεις και να δραστηριοποιηθείς.
Καλημέρα! Ποτέ δεν είναι αργά για μια νέα αρχή..τ'ακούς;ΠΟΤΕ! Υπάρχουν τόσες οργανώσεις που βοηθούν κακοποιημένες γυναίκες,μπορείς να απευθυνθείς εκεί αρχικά..το βασικό είναι να φύγεις κι εσυ και το παιδί σου απο αυτό το αρρωστημένο περιβάλλον...δύναμη έχεις! Εγω θα σου βάλω εδω μερικές ομάδες να επικοινωνήσεις και εύχομαι να βρείτε γρήγορα τον δρόμο σας! https://sciencearchives.wordpress.com/2013/02/06/%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%AD%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%BF%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%BA/
Αχ κοριτσι μου τρως ξυλο και καθεσαι για να μην χωρισεισ την κορι σου απο τον πατερα της???αυτο ειναι μεγα λαθος....!!!αν ειναι οντος ετσι παρε το κοριτσακι σου και φυγε οχι για τον αλλον που βρηκες αλλα γιατι το θελεις πραγματικα εσυ να φυγεις....και σαφως για να μην μεγαλωνει το παιδι σου βλέποντας να τρως ξυλο δηλαδη σωματικη βια.....
Αγαπη μου καλη. Εισαι τοσο νεα για να αρωτιεσαι αν θα μεινεις σε ενα γαμο που ειναι τελειωμενος πριν ξεκινησει. Ο νεος ανθρωπος στη ζωη σου δενθα επρεπε να ειναι το κινητρο σου να χωρισεις αλλα το κερασακι στην τουρτα. Το να νοιωσεις κατι για καποιο αλλον πιστεψε με ειναι τανπαντα στην προκειμενη για να φυγεις. Το παιδι σου για να ειναι καλα πρεπει εσυ να σαι καλα πρωτα. Φυγε. μην υπολογισεις στον αλλο. θα προτημουσα να τα πουμε απο μειλ. Εαν θες βεβαια.ισως μππρω να βπηθησω.
Ήμουν έτοιμη να σχολιάσω, να δώσω κάποιου είδους συμβουλή αλλα μόλις διάβασα το ότι τρως ξύλο εχω να πω ενα μονο πράγμα; ΠΑΡΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΦΥΓΕ. Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι εν έτη 2016 υπάρχουν άνθρωποι, άντρες γυναίκες, με παιδια η χωρίς, που τρώνε ξύλο και ρωτάνε αν πρεπει μα φύγουν η να μείνουν...