Και η διάγνωση… καρκίνος!
Πολλες φορες εχω στεναχωρεθει με μαμαδοιστοριες… Aλλοτε εχω χαρει με μανουλες που εχουν καταφερει να κρατησουν στην αγκαλια τους τα μωρακια τους. Δυστυχως η δικη μου ιστορια ειναι δυσκολη…
Με τον αντρα μου ειχαμε σχεση 10 χρονια. Μεσολαβησαν σπουδες, αποκατασταση επαγγελματικη, ωσπου καποια στιγμη ηρθε η εγκυμοσυνη… Επιδιωξη αρκετων μηνων.
02/05/2013 στην επετειο των 10 χρονων σχεσης μαθαινουμε την εγκυμοσυνη μου. Δυσκολη εγκυμοσυνη, οχι ομως επικινδυνη ουτε για εμενα, ουτε το μωρο….
Περασε ο καιρος και 21/12/2013 ερχεται στον κοσμο το κοριτσακι μου, το αγγελουδι μου. Επαψα να ζω στη γη… πετουσα στον ουρανο. Κοιταζα το παιδι μου και ημουν τοσο ευτυχισμενη.
21/12/2014 κανουμε τα πρωτα γενεθλια της μικρης μας. Η ευτυχια μου δεν περιγραφεται…
15/01/2015 και μετα απο καποιες ενοχλησεις επισκεπτομαι τον γυναικολογο μου. Πολυποδας! Παιρνουμε δειγματα για βιοψια και 20/01/2015 τα αποτελεσματα της βιοψιας: καρκινος τραχηλου. Εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου.
30 χρονων με καρκινο και ολικη υστερεκτομη.
Τρομος με ειχε κυριευσει…
25/09/2015 ξανα χειρουργειο: κυσταδενοκαρκινωμα
05/10/2015 ξανα χειρουργειο: περιτονιτιδα
1 μηνα στο νοσοκομειο με εντατικη, λενε λαθος του δευτερου χειρουργειου…
25/11/2015 ξεκινω χημειοθεραπειες, ο γολγοθας σε ολο το μεγαλειο και τοτε αναρωτιεμαι ποια ειμαι…. Γιατι αυτη που βλεπω στον καθρεφτη δεν ειμαι εγω, ουτε αυτο το βλεμμα ειναι δικο μου…
21/12/2015 κανουμε τα δευτερα γενεθλια της μικρης μου. Φυσικα η μαντηλα στο κεφαλι ειναι απαραιτητη
16/02/2016 ξανα χειρουργειο.
Ολα πηγαν καλα, συνεχισα χημειοθεραπειες εως 15/06/2016.
Σημερα που σας γραφω εχω κανει ηδη τον πρωτο επανελεγχο, ολα βαινουν καλως και σε ενα μηνα θα κανω τον δευτερο. Ειναι τοσος ο πονος μου, οι φοβιες μου…. Το παιδι μου δε θα γνωρισει ποτε την αδερφικη αγαπη.
Εγω 31 ετων και νιωθω ανυπαρκτη. Ο αντρας μου ηταν και ειναι στηριγμα μου σε ολα αυτα, ο Θεος να τον εχει καλα να προστατευει το παιδι μας, μιας και η μανουλα της δεν ξερει τι της ξημερωνει.
Σας ευχαριστω πολυ για τον χρονο που μου αφιερωσατε…. προσπαθησα πολυ συντομα να εξιστορισω τη δικη μου ιστορια
Μαμα Λιτσα
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ο Θεος και η Παναγια να σας δινει δυναμη κοριτσια ,που απο οτι διαβασα ειστε πολλές που πολεματε το καρκινο...Αδικία...Γιατι και πολλά άλλα σκεφτομαι...Eγω δε μπορω να κανω δευτερο παιδακι επειδη δε θελει με τιποτα ο αντρας μου και κομματιαζομαι καθημερινα,αλλα μετα την αναρτηση σας πονεσα ακομη πιο πολύ γιατι ηρθα με τη σκεψη στη δικη σας θεση που ειναι ασυγκριτα πιο οδυνηρη..Λυπαμαι πολυ..Ειλικρινα σας στελνω την αγαπη μου και τις ευχες μου συντομα να χαμογελατε νικητριες!!!!Φιλια πολλα
Ολα θα πανε καλα..η Παναγια θα σε προστατευει κ θα καμαρωσεις την κορουλα σου κ νυφουλα!!! Μια χαρα ειναι κ τα μοναχοπαιδια...μην αγχωνεσαι γιαυτο καθολου..απο καρδιας να εχετε ολο χαρες στο σπιτικο σας κ να τελειωσουν ολα τα κακα!!! Με πολυ εκτιμηση, κατανοηση,αγαπη , σεβασμο υποκλινομαι κ ευχομαι παντα υγεια!!!