Δύο εβδομάδων..!

Όλη μου την εγκυμοσύνη την πέρασα ακούγοντας μουσική… Είχα μάλιστα φτιάξει μια ιδιαίτερη λίστα τραγουδιών, όλα τους αφιερωμένα σε εκείνον… Και καθώς πλησίαζε η μέρα να τον συναντήσω, τα άκουγα όλο και συχνότερα. Μέχρι και στην αίθουσα τοκετού, λίγο πριν χρειαστεί να αποφασίσω αν θα συνέχιζα την προσπάθεια ή αν θα έμπαινα για άλλη μια φορά στο χειρουργείο, αυτά τα τραγούδια έβαλα να ακούσω, για να ηρεμήσω και να επικοινωνήσω μαζί του… Να μου πει τι να κάνω!

Γεννήθηκε πριν δυο βδομάδες και έγινε ο κόσμος μου ακόμα πιο όμορφος, πολύχρωμος και μελωδικός… Δεν σας κρύβω ότι συχνά τον κοιτάω και φεύγουν ποτάμι τα δάκρυα… Είναι όλα όσα ονειρεύτηκα και ακόμα περισσότερα. Αυτό το μωρό, όπως και τα αδέρφια του, το φώναξα, το ζήτησα, το ονειρεύτηκα και το έχω σήμερα στην αγκαλιά μου και ας μην κύλησαν όλα τα τριγύρω όπως τα φαντάστηκα -κάθε άλλο…

Ρουφάω το κάθε δευτερόλεπτο, σχεδόν πονάω για την κάθε στιγμή που περνά και χάνεται, όμως χαμογελώ μπροστά σε όσα ακόμα καλύτερα θα ζήσουμε παρέα με την Αθηνά και τον Αρχέλαο. Άλλωστε όπως του σιγοτραγουδώ, «Η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να ‘ρθει…»

Όσο περνούν οι μέρες, δεν γίνεται να μη σκεφτώ ξανά και ξανά το «Όλα για κάποιο λόγο γίνονται!» Αυτό το υπέροχο πλάσμα ήταν να έρθει στη ζωή μου και να μεγαλώσει δίπλα στα υπέροχα αδέρφια του…

Μετά το αναμενόμενο μικροχάος των πρώτων ημερών, όλα μοιάζουν σιγά σιγά να μπαίνουν σε μια σειρά…

Σε ευχαριστώ, αγγελουδάκι μου, που μου έκανες την τιμή να γίνω μητέρα σου!