Μαμά ξανά στα 40;
Αγαπητές μανούλες θα ήθελα τη βοήθεια σας,
οπως καταλάβατε και απο τον τίτλο το θέμα είναι η μητρότητα σε μεγάλη ηλικία….
Eχω ηδη ενα κοριτσάκι που είναι στο νηπιαγωγείο που το έκανα στα 34 και μετα απο δυο χρόνια έχασα δυστυχώς ενα μωράκι στον 9ο μήνα της εγκυμοσύνης. Απο τότε έκανα άλλη μια προσπάθεια πριν δυο χρόνια για ενα ακόμα μωρό αλλα δεν πήγε και πολυ καλά λόγω του προβλήματος υγείας που έχω, παίρνω καποια φάρμακα που δεν επιτρέπονται στην εγκυμοσύνη και πρέπει να διακόψω τη θεραπεία μου για 4μήνες περίπου…. αυτο έκανα αλλα στους 2 μηνες έπρεπε να τα παρατήσω γιατι η υγεία μου χειροτέρεψε.
Πριν λοιπον απο λιγο καιρό επειδη ήμουν άρρωστη δεν έπρεπε να πάρω τα φάρμακα μου για αρκετό διάστημα,ετσι μπήκε στο μυαλό μου ξανά η ιδέα ενός μωρού… Μίλησα και με το γιατρό μου και μου είπε μαλιστα οτι τα πράγματα έχουν αλλάξει και το ενα απο τα φάρμακα μπορώ να το παίρνω μεχρι το 2ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης αλλα το αλλο πρέπει να διακοπεί για τουλάχιστον 3 μήνες. Σήμερα που σας γραφω κοντευουν οι δυο μήνες…. και έχουν αρχίσει οι σκέψεις, οι πολλες σκέψεις….
Μέχρι και τώρα έχω ακομα μέσα μου τη πίκρα του μωρού που έχασα, πάντα ήθελα δυο παιδάκια, εχω και γω αδερφό και ξέρω τι ωραια που είναι… Με στεναχωρούσε λοιπον πολυ η ιδέα οτι θα μείνουμε με ενα παιδάκι,και βούρκωνα καθε φορά που έβλεπα μωρο… Επιπλέον η κόρη μου το ζητάει σα τρελλή…. μέχρι και να υιοθετησουμε ζήτησε… Παίρνει τις κούκλες της και λέει οτι είναι αδερφες της και ώρες-ώρες το «ζεί» πραγματικά. Ξέρω, απο τότε που περιμέναμε το μωρό οτι θα γίνει μια καταπληκτική αδερφή!
Και εδώ αρχίζουν οι υπόλοιπες σκέψεις…. όταν με το καλό κι αν έχουμε αυτη τη τύχη, γεννηθεί το νέο μέλος θα ειμαι 40 και…. κοντά 41….. και ενώ είμαι ικανή να κλάψω με την ιδέα να κρατάω ξανά ενα μωρό,έρχονται κάποιες δύσκολες ώρες που ζορίζομαι… δηλαδή οταν εχω δουλέψει πολλες μέρες και εχω ξυπνήσει απο τις 5 το πρωί επίσης αρκετές μέρες και γενικώς τα ‘χω παίξει απο κούραση, σκέφτομαι «καλέ τι πάω να κάνω; Πώς θα ανταπεξέλθω; Να τώρα που ειμαι πτώμα και κοιμηθηκε η μικρή, θα ξαπλώσω επιτέλους, αλλα δεν θα άντεχα αυτη τη στιγμή να είχα και ένα μωρό! Και οταν θα είμαι 50 θα έχω ενα 10χρονο, ενω η πρώτη θα έχει φτάσει τα 16; Και θα αντέχω να ξαναγνωρίζω γονείς και να τρέχω σε παιδικά πάρτυ; Και τι θα κάνω με τη δουλειά που έχω άστατο ωραριο; Οι παιδικοί δεν ανοίγουν στις 5.30 το πρωι και για να πάρω γυναίκα εκείνη την ώρα δεν φτάνουν τα λεφτά… Ναι υπάρχει κοντά η πεθερά μου, αλλα και αυτην δεν μπορούμε να τη κάνουμε λάστιχο γιατι εμείς θέλουμε κι άλλο παιδί…«
Είναι τόσες πολλές οι σκέψεις… Εχει γίνει το κεφάλι μου καζάνι… Μήπως έχω εμμονή επειδη έχασα εκείνο το μωράκι; Μήπως να κάτσω με ενα παιδάκι και να μην ζορίζω πολυ τον εαυτό μου -και απο θέμα υγείας- για να μπορώ να αφοσιωθω σε αυτο και να ασχολούμαι οσο πρέπει; Η δουλειά μου είναι δύσκολη, πότε είμαι πρωι-πότε βράδυ, δουλεύω και κάποια Σαββατοκύριακα..
Ειμαστε πολύ δεμένες με τη κόρη μου αλλα λείπω και αρκετά…. Θα προλαβαίνω να μοιράζω το χρόνο μου;
Ποιές μανούλες μπορούν να με βοηθήσουν με όλες αυτες τις σκέψεις;
Εχουν κάποιες παιδάκια σε αυτές τι ηλικίες;
Ευχαριστώ που με διαβάσατε και όσο χαζά κι αν φαίνονται αυτά σε κάποιες δεν παυουν να είναι σκέψεις για ένα παιδί, δεν υπάρχει το «άλλαξα γνώμη ας το γυρίσω πίσω»…. για μια ψυχούλα μιλάμε,στην οποία θέλω να δώσω το καλύτερο, όπως και να μην το στερήσω απο τη κόρη μου!
Περιμένω τις δικές σας σκέψεις…
Η μαμα στα 40!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Κορίτσι πρώτα από όλα θα πρέπει να σκεφτείς την υγεία σου γιατί έχεις την μικρούλα σου που σε χρειάζεται και σε έχει ανάγκη! Αν όμως αποφασίσεις να προχωρήσεις για ένα παιδάκι ακόμα τότε να μην ανυσηχείς θα βρεις τις λύσεις που χρειάζεσαι .Στο λέει μία μαμά που μετά απο12 Χρόνια ο θεός την αξιώσε να γίνει για 2 η φορά μητέρα σε ένα υπέροχο κοριτσάκι! Όταν γεννήθηκε η μικρή ήμουν 40,5 τώρα είναι 4,5 πάει προνηπιο είναι λίγο δύσκολο γιατι δεν έχω τις ίδιες δυνατότητες όπως στο 1ο παιδί που ήμουν 29 αλλά δεν το έχω μετανιώσει και θα το ξανακάνα ευχαρίστως .Πρώτα όμως προέχει η υγεία και η κόρη σου.Ότι και να αποφασίσεις σου εύχομαι τα καλύτερα !!!!
Καλησπέρα! Έχω πλέον 3 παιδάκια στα 30 μου με πολύ μεγάλη διαφορά ηλικίας! Έχω κ εγώ πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας κι αφού είχαμε ήδη 2 αγοράκια δεν σκεφτόμασταν για τρίτο.....όταν όμως ήρθε το θετικό τεστ πριν 21 μήνες όλα άλλαξαν ......κι εγώ φοβόμουν πολύ κ η υγεία μου χειροτέρεψε στον 5ο μήνα δεν το έβαλα όμως κάτω! 3 καισαρικές δύο αγόρια 8 κ 9 με φουλ δραστηριότητες κ ένα μωρό....κι όμως είμαστε καλά κ περνάμε υπέροχα! Η υγεία μου επανήλθε στην προτέρα κατάσταση κ ακόμα κι εκείνες τις δύσκολες στιγμές της κούρασης κοιτάω τα παιδάκια μου κ λέω όχι δεν θα το βάλω κάτω!!! Κ σε πληροφορώ πως δεν έχω καμία βοήθεια! Εάν λοιπόν πάρεις το οκ από τον γιατρό σου προσπάθησετό!!!!♥
Βλέπω ότι η κάθε γυναίκα που σχολιάζει φέρνει ως παράδειγμα τον εαυτό της και το σε ποια ηλικία έκανε παιδί. Καμία δε βλέπω όμως να υπολογίζει αυτό που γράφει το άρθρο, ότι η γυναίκα έχει πρόβλημα υγείας και παίρνει φάρμακα. Έχει ήδη οικογένεια, γιατί πρέπει να κολλήσει στο να κάνει δεύτερο παιδί; Το ζητούμενο είναι να κάνει δεύτερο με όποιο κόστος ή να κοιτάξει να παραμείνει υγιής και να χαίρεται το ένα της παιδάκι;
Μην το σκέφτεσαι Έτσι και Μην προκαταβαλεις τις καταστασεις....έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και στους ανθρώπους δίπλα σου???? Εγώ πήρα απόφαση για 2ο παιδι στα 38 έπειτα από 6 χρόνια σκέψης, ανεργίας και με προβληματισμούς για κάποιο θέμα υγείας....Τελικά όλα πήγαν καλά και βρήκα και δουλειά μετα που γεννήθηκε το μωρό.... Αν πραγματικά η επιθυμία σου είναι απόφαση καρδιάς, προχωρά και πίστευε....ο Θεός όταν φέρνει δυσκολίες σου δίνει πάντα και τις λύσεις να τις αντιμετωπίσεις....
Σίγουρο είναι ότι αν δεν κατασταλάξεις με σιγουριά σε μια απόφαση, θα σε "τρώει" για πάντα. Όλα στο μυαλό μας είναι! Ωραία και ρομαντικά όσα σκέφτηκες με την απόκτηση ενός μωρού, όμως λόγω της υγείας σου και της ηλικίας σου το λογικό για μένα θα ήταν να μην το κάνεις. Οι δυσκολίες που ανέφερες είναι οι πιο ανώδυνες, ειδικά αυτή που λες "όταν θα είναι 10 και θα πρέπει να πηγαίνεις σε πάρτυ, κλπ." Είναι ένα ρίσκο επιπλέον που βάζεις στη ζωή σου. Σκέψου τα ξενύχτια λόγω πυρετού (το πιο απλό), επίσης η μεγάλη σου κόρη που είναι στην εφηβεία, τώρα σε χρειάζεται πιο πολύ κοντά της. Γνώμη μου είναι, δώσει βάρος στην υγεία σου και στην κόρη σου.
Έκανα τον δεύτερο γυιό μου στα 40.Τον θήλασα 2 χρόνια ακούραστα και είχα την καλύτερη εγκυμοσύνη παρόλο που έπρεπε να ξυπνώ από τις 5:30 κάθε πρωϊ για να πάω στην δουλειά μου. Τώρα ο μικρός είναι 3 και τον λατρεύουμε όλοι και ο μεγάλος του αδελφός περισσότερο από όλους. Αν πραγματικά είναι κάτι που θέλεις πολύ μην διστάσεις λόγω ηλικίας. Ο ηλικιακός παράγοντας νομίζω είναι το λιγότερο που πρέπει να σε απασχολεί. Η υγεία φυσικά πρέπει να είναι η προτεραιότητα σου όλα τα άλλα λύνονται.
Εχω μια κορη 11 χρονων, εναν γιο 7 χρονων και περιμενω το τριτο μου μωρακι σε 2 μηνες.... Κοντευω και γω τα σαραντα.... Εναν μηνα πριν μαθω οτι ειμαι εγκυος απολυθηκα μετα απο 12 χρονια δουλειας στη συγκεκριμενη εταιρεια.. Ο αντρας μου εχει υποστει μειωση και ο μισθος του δεν ξεπερναει τα 650 ευρω... Υπαρχουν στεγαστικα λογαριασμοι ανεργια ελλειψη χωρου στο σπιτακι μας..... Κοριτσακι μου , νομιζω πως δεν υπαρχει πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο άπο εμενα! Περιμένω το μωράκι μου με απερίγραπτη χαρά και νιώθω περα για πέρα ευλογημένη! Ανεπιφυλακτα σου συστήνω να κάνεις ένα μωράκι ακόμα! Η καρδιά σου φωνάζει για ένα παιδί ακόμη και ας μην το έχεις συνειδητοποιήσει.... Αυτή ήταν η δική μου ταπεινή εμπειρία και συμβουλή.. Σου εύχομαι άπο καρδιάς όλα να σου έρθουν βολικά!
Θα συμφωνήσω με την Mary, ότι "όταν έρχεται το μωρό όλες τα καταφέρνουμε ". Με δεδομένο ότι ο καθένας δεν γράφει υποκινούμενος από τα καλύτερα συναισθήματα και βγάζει δικές του ανασφάλειες και κακίες, άκουσε την καρδιά σου.. Αν δεν το προσπαθήσεις, θα σου μείνει σαν παράπονο μια ζωή.. Είμαι λίγο μικρότερή σου και έχω περάσει κι εγώ από την ίδια φάση για να αποκτήσω τα δύο μου παιδάκια- έπρεπε να σταματήσω την αγωγή για καιρό πριν, να περάσω από οξείς πόνους με παραπάνω κορτιζόνη για να αντέχονται οι πρωινοί κυρίως πόνοι.. Δεν είχα, ούτε έχω καμία βοήθεια πέρα από τον υπέροχο σύζυγό μου... Και τώρα βρίσκομαι πάλι εκτός θεραπείας για την απόκτηση τρίτου.. Η διαφορά μας έγκειται στο ότι εγώ στην παρούσα φάση δεν εργάζομαι. Όταν ήθελα να μείνω έγκυος στο πρώτο μου και εργαζόμουν ήταν πολύ δύσκολη φάση, ακόμη και με την παραπάνω κορτιζόνη, γιατί τότε η οδηγία ήταν τέσσερις μήνες αποχή από την αγωγή κι εγώ από την αγωνία μου μήπως βλάψω το έμβρυο, είχα κρατήσει το διπλάσιο.. Είχα μείνει κατευθείαν όμως μόλις άρχισα τις προσπάθειες.. Το ίδιο και στο δεύτερο.. Τώρα όμως η μεγαλύτερη ηλικία σε συνάρτηση με το αυτοάνοσο δυσχεραίνουν τις εγκυμοσύνες να εξελιχθούν και παρατείνουν την εκτός αγωγής περίοδο.. Αυτά απλά για να σου πω ότι μάλλον, όπως κι εγώ διαπιστώνω, είναι κι άλλες κοπέλες με τις ίδιες δυσκολίες και προβλήματα υγείας κι από κει κι ύστερα ότι αντέχεις εσύ μαζί με τον σύζυγο.. Καλή δύναμη!!!
Έχεις αυτοάνοσο; Και μάλιστα ΙΦΝΕ; Γιατί έχω κι εγώ και μπορώ να καταλάβω τι φάρμακα παίρνεις. Ακούγονται πολύ σωστά και λογικά όσα λες, δύσκολα ξαναμπαίνεις στη διαδικασία γεννα-μωρο-μεγάλωμα και μάλιστα σε τέτοια ηλικία (είμαι 42 και τα παιδιά μου 16 και 13 κάτι ξέρω που στο λέω) και έχεις δίκιο μπορεί να επιβαρύνεις ΠΟΛΥ την υγεία σου με αποχή από τα φάρμακα για κάποιους μήνες καθώς και με τα επακόλουθα της γέννας και της κούρασης που συνοδεύει κάθε νεογέννητο. Επιπλέον, δεν κάνουμε παιδί επειδή το ζητάει το άλλο παιδί μας, ούτε για να "αντικαταστήσουμε" ένα που χάσαμε. Αν θες να προσφέρεις προοπτικές σε ένα παιδί που γεννήθηκε χωρίς αυτές γίνε ανάδοχος, βοήθα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, πρόσφερε εθελοντική εργασία σε ιδρύματα. Δεδομένου ότι το παιδί σου σε χρειάζεται σκέψου αν αξίζει πραγματικά να βάλεις σε κίνδυνο τον εαυτό σου την υγεία σου και την υγεία του πιθανού μελλοντικού παιδιού σου για να το φέρεις στον κόσμο θέλεις πραγματικά να ρισκάρεις ακολουθώντας αυτή τη διαδικασία;
Εγώ κορίτσι μου ξέρω ένα πράγμα όσο κι αν η λογική βάζει εμπόδια και σκέψεις και,και,και αν η καρδιά σου χτυπάει για ένα ακόμα μωρό να το κάνεις! Τα 40 στις μέρες μας είναι πολύ συνηθισμένη ηλικία για απόκτηση παιδιών, πάρα πολλές γυναίκες κάνουν το πρώτο σε αυτή την ηλικία! Όλα τα άλλα που αναφέρεις περνάνε από το μυαλό όλων των γυναικών ανεξαρτήτου ηλικίας και τελικά όταν έρχεται το μωρό όλες τα καταφέρνουμε και με τα ξενύχτια και με τις δουλειές και με όλα! Άκου την καρδιά σου!
Είμαι στην ίδια φάση κ θα ήθελα να σου πω τα εξής: Δεν υπάρχει σωστή κ λάθος αποφαση κ κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει σ' αυτό. Ότι κι αν αποφασίσεις κάτι θα χάσεις κ κάτι θα κερδίσεις. Είναι καθαρά θέμα προτεραιοτητων... Στη θέση σου θα μίλαγα με ειδικό κ μόνο...εδώ μέσα θα διαβάσεις διάφορα κ δε θα βοηθηθείς. Καλή μας συνέχεια!!!!
Ειναι το πιο ομορφο ταξιδι πιστεψε με βιωνεις την μητροτητα εντελως διαφορετικα. Ο μεγαλος μου γιος ειναι 20 χρονων και ο μικρος μου 8 μηνων!!!!!!! Ουτε εγω ηθελα οχι απλα δευτερο παιδι αλλα και δευτερο γαμο!!!!!! Ο αντρας μου ομως ειχε αλλα σχεδια για εμας..... τσουπ και τα εκανε πραγματικοτητα!!!! Σε ολη την διαρκεια της εγκυμοσυνης σκεφτομουνα ολα αυτα που λες εγω ξανα κλεισμενη σπιτι; Εγω χωρις να δουλευω; Εγω με ενα μωρο πλεον παντου; Ολα αυτα μεχρι που τον αντικρυσα εκει τελιωσανε ολα!!!!!!!!! Δακρυα χαρας και ευτυχιας!!!!!! Σε ενα μηνα γυριζω στην δουλεια και πραγματικα δεν θελω. Ζω και ρουφω την καθε στιγμη μαζι του!!!!!!!! Η μητροτητα σε μεγαλη ηλικια ειναι πιο συνηδιτοποιημενη. Τα παιδια ειναι ευλογια μου ελεγαν και εχουν δικιο!!!!! Σου ευχομαι μεςα απο την καρδια μου να το αποκτησεις .