Ακούστε το σώμα σας, ξέρει καλύτερα!

Ήμουν μικρή όταν ένας γιατρός μου είπε «Έχεις κύστες στις ωοθήκες, είσαι χοντρούλα, έχεις τρίχες, έχεις σπυριά, οπότε έχεις σύνδρομο πολυκυστικων ωοθηκών«!

Δεν απόρησα, αλλά ναι, ένιωσα άσχημα με το πόσο εύκολα τα είπε αυτά σε ένα κοριτσάκι 19 χρόνων! Δεν ξαναπήγα σε αυτόν, δεν το έψαξα ποτέ περισσότερο, παρά μόνο όταν πια παντρεύτηκα και περιμεναμε ενάμιση χρόνο για να κάνουμε παιδάκι.

Εγώ, 24 τότε, όταν πια άρχισα να το ψάχνω, όλοι οι γιατροί μου έλεγαν ότι είμαι στρεσαρισμένη και για αυτό δε μένω έγκυος!

Με παρότρυναν να πιω τα κρασάκια μου (και όχι μόνο) και όλα θα γίνουν.

Όλες οι εξετάσεις, οντως καθαρές.

Όμως ηξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

Παρά τις διαβεβαιώσεις και των εννιά γιατρών που άλλαξα ότι όλα ήταν οκ, εγώ ένιωθα ότι κάτι δεν ήταν όπως θα έπρεπε.

Πήρα την απόφαση μόνη μου, χωρίς καμία παραπομπή από γιατρό, να ζητήσω λαπαροσκόπηση.

Μπαίνω για λαπαροσκόπηση στις 7 Μαίου του 2015. Τελευταία περίοδος στις 14 Απριλίου.

Τελειώνει η επέμβαση (άριστος γιατρός σε δημόσιο!) Και ρωτάω το γιατρό «να φανταστώ, δεν είχα τίποτα και είναι όλα στο μυαλό μου;«

Η απάντηση του: «Όχι βέβαια! Είχες πολλαπλές κύστες και εικόνα αδενομυωσης μήτρας. Έγινε καυτηριασμός, σε δεκα μέρες κοβεις τα ράμματα και κάνεις ένεση αβερκαπ αμέσως μολις αδιαθέτησες, ώστε να διακοπεί η περίοδος για έξι μήνες, να επουλωθεί η πληγή«.

ΟΚ, μια χαρά μου φαινόταν ως εδώ. Πηγαίνω σε ιδιώτη γιατρό να μου κόψει τα ράμματα δέκα μέρες μετά, βλέπει τη διάγνωση του γιατρού και μου λέει «Λυπάμαι, αλλά δεν έχετε καμία πιθανότητα να κάνετε παιδάκι«.

Βάζω τα κλάματα, συνέρχομαι, περνάνε οι μέρες και πλέον έχει πάει 29 Μάη, η περίοδος αφαντη.

Συνηθισμένη από τα αρνητικά τεστ, δεν ένιωσα την ανάγκη να πάω να κάνω ένα τεστ, παρά μόνο πήρα τηλέφωνο το γιατρό και τον ρώτησα μήπως θα έπρεπε να πάρω χάπια ωστε να αδιαθετησω, να περάσουν κι αυτοί ρημαδιασμενοι μήνες να προσπαθήσουμε ξανά για παιδάκι!

Με παρότρυνε να κάνω τεστ πρώτα, για παν ενδεχόμενο. Το ίδιο και ο σύζυγός. Εγώ καμία τέτοια ανάγκη δεν ένιωσα, όμως πήγα και πήρα ένα τεστ.

Το κάνω, θετικό.

Κάνω χοριακη, 2.280.

Να μην τα πολυλογω, ο γιος μου είναι σήμερα 6,5 χρόνων και πλεον προσπαθώ για το δεύτερο (που μάλλον την ίδια οδό θα ακολουθήσω)!

Μην το βάζετε κάτω. Ακούστε το σώμα σας, ξέρει καλύτερα!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com