Το παιδί μου είναι ντροπαλό. Πώς μπορώ να το βοηθήσω;

Είναι κανόνας και το βλέπουμε στην καθημερινότητά μας πως οι δυναμικοί άνθρωποι, αυτοί που έχουν θάρρος και η ψυχούλα τους το λέει, ξεχωρίζουν.

Οι λιγότερο θαρραλέοι, εκείνοι οι ντροπαλοί είναι που μένουν πίσω στο σκοτάδι.
Τι γίνεται, όταν τα παιδιά μας είναι ντροπαλά;
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς σαν γονείς;

Για πάμε λοιπόν να δούμε τι προβλήματα αντιμετωπίζει ένα ντροπαλό παιδί στην καθημερινότητά του και πώς μπορούμε να το βοηθήσουμε.
Κάποια παιδιά είναι από την φύση τους ντροπαλά. Ένα ντροπαλό παιδί δυσκολεύεται να κάνει φίλους, ίσως να αρνείται να πάει στο σχολείο, αγχώνεται όταν δέχεται κάποια πρόσκληση για πάρτι και σίγουρα όλη αυτή η κατάσταση από μόνη της, του δημιουργεί άσχημα συναισθήματα.

Τα ντροπαλά παιδιά συνήθως έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Τις περισσότερες φορές είναι αυτοδύναμα, έχουν έντονη ενσυναίσθηση, αλλά σπάνια τους αρέσει να δοκιμάζουν νέα πράγματα. Ζητούν την κοινωνικοποίηση αλλά φοβούνται και αποφεύγουν να προσεγγίσουν τους άλλους, γιατί δεν ξέρουν τον τρόπο. Αδυνατούν να προσαρμοστούν σε μια νέα κατάσταση.

Εκεί τα παιδιά μας θέλουν την βοήθειά μας. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τα πιέζουμε για να συμμετέχουν στα κοινά, αυτό θέλει χρόνο και επιμονή. Η κριτική μας, θα μας φέρει αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Συζήτηση, επιβράβευση και κατανόηση είναι αυτά που θα δώσουν φτερά στο παιδί.

Ακόμη και τις φορές που θα το ακούσουμε να υποτιμά τον εαυτό του, εμείς θα πρέπει να είμαστε εκεί, να το διαψεύδουμε και να του θυμίζουμε άλλες φορές που τα είχε καταφέρει. Αν μπούμε λίγο στην θέση του, θα καταλάβουμε πόσο δύσκολο είναι όλο αυτό.

Μπορούμε με απλά και κατανοητά λόγια να του εξηγήσουμε ότι το καταλαβαίνουμε, ότι ξέρουμε πώς νιώθει και τι το ενοχλεί. Να του εξηγήσουμε ό,τι μπορούμε να καταλάβουμε, ποιες είναι αυτές οι καταστάσεις που νιώθει αμηχανία. Ακριβώς εκεί επεμβαίνουμε για να τονώσουμε την αυτοπεποίθησή του και να ενθαρρύνουμε τις θετικές πλευρές του.

Εάν του δώσουμε παραδείγματα από τη δική μας ζωή και μοιραστούμε μαζί του ανάλογες καταστάσεις, σίγουρα θα το βοηθήσουμε να νιώσει λίγο καλύτερα. Εμείς δεν είμαστε κοντά του για ν΄ αλλάξουμε τον χαρακτήρα του, είμαστε για να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθησή του και να του θυμίζουμε πόσες φορές στο παρελθόν, σε παρόμοιες καταστάσεις, τα είχε καταφέρει.

Χρειάζεται την ώθησή μας, για να αναλάβει και κάποιες πρωτοβουλίες. Το να το αφήσουμε να πληρώσει στο ταμείο, να παραγγείλει το φαγητό του ή να μπορέσει να διαλέξει το δώρο για το πάρτι, σίγουρα θα το γεμίσουν χαρά και περηφάνια.

 Συχνά για τα παιδάκια το να βρουν φίλους είναι το πιο απλό πράγμα, δυστυχώς στην περίπτωση ενός ντροπαλού παιδιού δεν ισχύει το ίδιο. Εμείς είμαστε δίπλα του για να το ενθαρρύνουμε να βρει φίλους και να ζήσει νέες εμπειρίες. Μπορούμε να φροντίσουμε να έχει επαφές με άλλα παιδιά. Να το πηγαίνουμε στο πάρκο, να το βάλουμε σε παιδικό σταθμό ή σε οποιαδήποτε εξωσχολική δραστηριότητα που θα του αρέσει.

Την όλη κατάσταση θα βοηθήσει το να καλούμε στο σπίτι μας παιδιά με τα οποία κάνει παρέα, έτσι ώστε να του δώσουμε την ευκαιρία να παίξει και να βρεθεί σε ένα οικείο περιβάλλον. Δε χρειάζεται πίεση, μόνο να σεβόμαστε τις ανάγκες του και τις ιδιαιτερότητές του. Χρειάζεται τη βοήθειά μας για να γίνει ανεξάρτητο. Οφείλουμε να του διδάξουμε, πως δεν πρέπει να φοβάται να εκφράσει τα συναισθήματά του, κάθε άλλο, αυτά είναι που θα το φέρουν πιο κοντά με τα άλλα τα παιδιά. Το βοηθάμε να αναδείξει τα ταλέντα του, το μαθαίνουμε να νιώθει άνετα με την εμφάνισή του.

Δίνουμε στο ντροπαλό παιδί μας, την ευκαιρία να εξωτερικεύσει αυτό που το ενοχλεί. Με τη βοήθειά μας, την επιβράβευσή μας και τη συζήτηση σίγουρα θα καταφέρει να ξεπεράσει αυτό το συναίσθημα που το βασανίζει και να αναδείξει πολλές όμορφες πτυχές του χαρακτήρα του, που θα το βοηθήσουν να μη χάσει στιγμή απ΄ αυτά τα ανέμελα αθώα χρόνια.

Ελένη Γκίκα

πηγή www.ewoman.gr