Χαιρόμουν που… πονούσα!

Η ιστορία της Εύης

Γεια σας, είμαι η Εύη και μετά από 19 μήνες αποφάσισα να γράψω και τη δική μου ιστορία τοκετού.

Έμαθα οτι είμαι έγκυος των Απρίλη του 2009 τη μεγαλοεβδομάδα συγκεκριμένα. Αισθήματα χαράς και φόβου ταυτόχρονα με είχαν κυριέυσει, το άγχος ήταν τρομερό… Στις αρχές της  5ης εβδομάδας ξεκίνησαν οι ανακατωσούρες (κράτησαν μεχρι τον 5ο μηνα), μαύρα χάλια, τι σιρόπια για μείωση του εμετου, τι διατροφή προσεγμένη, τίποτα δεν άλλαζε!

Στον 3ο μήνα ήρθε και η αποκόλληση σε 3 σημεια απο το τράνταγμα λόγου του βήχα και των εξαγωγών. 1 μήνα στο κρεβάτι και χάπια βοήθησαν τη κατάσταση … Α ξέχασα να πω οτι ταυτόχρονα με την έναρξη της εγκυμοσύνης μου, ο επι 6 χρόνια αγαπημένος μου σύζυγος έσπασε το χέρι του και μέχρι και τέλος του 8ου μηνα της εγκυμοσύνης μου τρέχαμε εναλλάξ σε γυναικολόγο -ορθοπέδικο, χειρουργεία -εξετάσεις κτλ εκεί να δείτε γέλιο! Εγώ δεν εκανε να πολύ μετακινούμαι, εκείνος δε μπορούσε να οδηγήσει, υπήρχαν στιγμές που πηγαίναμε στο γιατρό και ο ένας είχε το τιμόνι και ο αλλος τις ταχύτητες, για ταξί δε το συζητώ, 2 φορές κάναμε το λάθος και με ταράξανε στους κραδασμούς, σα να μη τους είχαμε πει οτι πρέπει να είναι προσεκτικοί.

Με τα πολλά περάσε ο καιρός και 23/11/2009 πάμε για τη καθιερωμένη επίσκεψη στο γιατρό 38 εβδομάδων παρα 2 μερες και κάνουμε υπέρηχο ο μικρός φαίνεται αρκετά χαμηλα, 3500κιλα και 54 εκατοστα. Ο αγαπημένος μου γιατρός μου λέει «Αύριο μπαίνουμε με τεχνητούς πόνους και φυσιολογικό τοκετό στις 11 το βράδυ. Θα σε περιμένω…«

Εννοείται οτι δε ξανακοιμηθηκα μέχρι να έρθει η ώρα, το άγχος για το αγνωστο δε με άφηνε.

Παρόλα αυτα η χαρά μου ηταν απερίγραπτη.. στις 11 κάναμε εισαγωγή. Οι κοπέλες όλες στο μαιευτήριο ήταν καταπληκτικές, το ίδιο και ο νοσοκόμος. Με βάλανε στο δωμάτιο μαζί με τα σχετικα μηχανήματα, ορούς και ότι άλλο χρειαζόταν και μου λένε «Κοιμήσου λίγο, έχεις ώρα ακόμα«

Που να κοιμηθώ.. άκουγα τις μέλλουσες μητερούλες που μπαινοβγαίνανε, γεννούσαν και φεύγανε και η ώρα περνούσε.. γύρω στις 3 τα ξημερώματα ήρθε και η μαία μου η Κασσάνδρα με καθησύχασε αρκετά, εδωσε κουράγιο και στον αντρούλη μου που ήταν συνέχεια διπλα μου και μου κρατούσε το χέρι!!! Στις 5 ήρθε και ο γιατρός μου ο Κύριος Χρυσάγης μες στο χαμόγελο και μου λέει «Eυη μου καλά πάμε, υπομονή γιατι θα αργήσουμε λιγο, αλλα όλα πάνε εξαιρετικά«

Ερχόταν καθε 15λεπτο και μου έλεγε αστειακια, εκτός βέβαια εαν ειχε τοκετο που εκει έκανε 20λεπτο με μισάωρο.. και οι ωρες περνουσαν….

25/11/2009 ώρα 2 το μεσημέρι.. έχω κουραστεί, οι πόνοι ελάχιστοι  και εγω νιώθω χάλια.. παρακαλάω το γιατρό μου να κάνουμε καισαρικη..

«Αποκλείεται, χωρις λόγο δε κάνουμε καισαρική, είσαι μια χαρά, απλα λίγο υπομονη ακομα«

«Μα εχουν περάσει 15 ωρες!«

Γελάει και μου λέει «Τι; πολλές ειναι;«

Με πιάνουν και μένα τα γέλια…

«Παω να κάνω μια καισαρική, γιατι η κοπέλα έχει προβλημα υγειας και έρχομαι«

«Καλη επιτυχία» του λέω «και δωστης φιλιά..«

Φεύγει και ξαφνικά με πιανουν οι πόνοι δυνατοι και συχνοι.. επιτέλους λεω και χαμογελάω! Η μαία μου μου λέει «Πρωτη φορα χαίρεται κάποια κοπέλα που πονάει » και φωνάζει αναισθησιολόγο όπως είχαμε συμφωνήσει . Τώρα μου λέει περιμένουμε για τελεία, λίγο υπομονή ακομα Περνάνε σύνολο 10 λεπτα απο την ωρα που έχει φύγει ο γιατρός και ούτε μισο λεπτο που κοιτάξαμε για διαστολη και τις λέω «Ωχ βγαίνει Κασσανδρα, έρχεται !«

Κοιτάει, φωνάζει «Παμε για τοκετό, τρέχουμε τωρα!!!» Σε κλάσμα δευτερολέπτου βρεθηκα διπλα στην αίθουσα, ο γιατρος αναμαλλιασμενος να αλλαζει ποδιές και γάντια ..

«Μολις σου πω «πάμε¨, σπρώχνεις!«

Μαζεύω  ολες μου τις δυναμεις και ακουω τη μαγικη λέξη και μετα του λεω: δε μπορώ να σπρώξω ! Γελάει και μου λέει: δε χρειάζεται τον κρατάω!!!

«Μα δεν κλαίει !! είναι καλά;»

Ο άντρας μου στο μεταξυ έχει κοκαλωσει!

«Mια χαρά δες και μόνη σου» και μου τον δίνει αγκαλιά….

Η πιο υπέροχη στιγμη της ζωης μας, οι 3 μας αγκαλια για πρωτη φορα!!! 57εκατοστα και 4 κιλα ο μικρος Θεόδωρος, μετα απο 38 εβδομαδες αναμονη και 16ωρες ακριβώς ,της Αγίας Αικατερίνης και του Αγιου Μερκούριου έφερα  στο κόσμο το μικρό αγόρι και απο τότε ζούμε μαζι νέα πράγματα και καταστάσεις και εύχομαι να είμαστε πάντα αγαπημένοι και υγιείς και την ίδια ευχή κάνω και για όλες τις οικογένειες!!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com