H Εύη μας έγραψε ένα συγκινητικό κείμενο για τη μάνα, τη μανούλα, τη μητέρα, τη μαμά!
Μαμά, μπαμπάς.
Μητέρα, πατέρας.
Μάνα.
Εννιά μήνες σ΄ έχει μέσα της. Αλλάζει όλη τη ζωή της. Τι θα φάει, τι θα πιεί, πως θα καθήσει, πως θα ξαπλώσει. Εμετούς, ζαλάδες, αυπνίες, νεύρα, εξάψεις. Κάθε 20 μέρες εξετάσεις αίματος. Κάθε μήνα γυναικολογικές εξετάσεις. «Είναι καλά; Ακούγεται η καρδιά;«
Έχει το άγχος 24 ώρες το 24ωρο αν δεν σε νιώσει για λίγο. Έχει και τους γύρω της: άντε με ένα κορίτσΙ! – Τι λες (λέει ο άλλος) αγόρι να κάνεις.
Η καημένη το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να έχει γερό παιδί.
Σπάζουν τα νερά, έρχονται και οι πόνοι…. επιτέλους το γεννάει. Το βλέπει, το αγκαλιάζει, το φιλάει, δακρύζει.
Ξεκινάει ο αγώνας. Θηλάζει, δεν θηλάζει. Κλαίει το μωρό, γιατί κλαίει τώρα; Έχει κάτι που δεν καταλαβαίνω; Έχει πυρετό, ξενύχτι η μάνα όλη νύχτα. Βήχει, όρθια και εκείνη. Χτυπάει, κλαίει και εκείνη μαζί. Κοιμάται το μωρό την νύχτα αλλά εκείνη βάζει το χέρι της στην καρδιά του να δει άμα χτυπάει, ή το δαχτυλό της κάτω απο την μύτη του… άγχος άγχος..
Μεγαλώνει, σηκώνεται από τις 6 το πρωί να προλάβει να μαγειρέψει πριν φύγει για δουλειά. Άλλο φαγητό για εκείνους, άλλο για το μωρό. Ξυπνάει…. τρέχει να κάνει το γάλα…
Έρχεται το βράδυ. Το χαζεύει ώρες ατελείωτες… Αναρωτιέται: είναι δικό μου αυτό το πλάσμα; Πόσο το λατρεύω!!!
Μεγαλώνει, πηγαίνει σχολείο.. Διαβάσματα από την αρχή και η μάνα. Ξεκινάει να βγαίνει τα βράδΙα, η μάνα ξενυχτάει στο κρεβάτι της μέχρι να ακούσει το κλειδί στην πόρτα. Τότε ηρεμεί και κοιμάται και εκείνη. Ξεκινάνε και οι καυγάδες.
–Άσε με ρε μάνα με την γκρίνια σου!!!
Κρατάει μούτρα η καημένη από 1 λεπτό έως μια μέρα.. όχι παραπάνω.
Έρχεται η ώρα να παντρέψει το παιδί της…. τρέχει όλη μέρα…
Επιτέλους βγαίνει στη σύνταξη, ώρα για ξεκούραση και ταξίδια!!
–Μάνα θα γίνεις γιαγιά, οπότε μην κανονίζεις τίποτα άλλο, εσύ θα το μεγαλώσεις!!
–Καλά παιδί μου, ότι θες εσύ. Δίπλα σου θα είμαι στον αγώνα σου.
Περνάνε τα χρόνια……. και φεύγει η μάνα .
– Που σαι ρε μάνα να δεις το εγγόνι σου πόσο μεγάλωσε.
–Μου λείπεις μανούλα, δεν σου είπα ποτέ πόσο σ΄αγαπώ.
–Καλό ταξίδι μάνα!!
Γι ΄αυτό ΜΑΝΑ είναι μόνο ΜΙΑ !!!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
η κόρη μου είναι 4 χρονών και κάθε φορά που μου μιλάει και αναφέρεται στη γιαγιά της με βλέπει να τρέχουν τα μάτια μου χωρίς να το θέλω. Δακρύζει και κείνη χωρίς να τη γνώρισε ποτέ, μόνο και μόνο γιατί με βλέπει. Έχουν περάσει 13 χρόνια που την έχασα...και 10 χρόνια τον μπαμπά μου. Της είπα πριν λίγη ώρα που πάλι έτυχε να μου πει κάτι, ότι είμαι ευτυχισμένη που έζησα αυτά τα χρόνια με τη μαμά μου, και ότι είμαι ευτυχισμένη που έχω κάνει βήματα και έχω γίνει μαμά όπως και εκείνη. Οι αναμνήσεις είναι παντοτινές και συντροφεύουν και ο πόνος της απώλειας μόνο απαλύνει αλλά δε φεύγει ποτέ... Ομως αυτό σημαίνει ότι είχαμε ή έχουμε υπέροχες μαμάδες!!!
πόσο σε καταλαβαινω....την εχασα πριν 3 μηνες ο πόνος είναι αβάσταχτος...Κουράγιο σε όλες μας
πειτε σ αγαπω στις μανες σας πριν γινουν φωτογραφιες...εχασα την μαμα μου πριν 40 μερες....δεν προλαβα να τις πω σ αγαπω και δεν προλαβε να χαρει την 14 μηνων κορη μου......
Θα μου επιτρέψετε να γίνω η πεζή της παρέας; Η ρεαλίστρια και ίσως λίγο η κακιά; Πολύ ρομαντικό το κείμενο, αλλά κόλλησα σε ένα σημείο που δεν μου άρεσε: "-Μάνα θα γίνεις γιαγιά, οπότε μην κανονίζεις τίποτα άλλο, εσύ θα το μεγαλώσεις!! -Καλά παιδί μου, ότι θες εσύ. Δίπλα σου θα είμαι στον αγώνα σου." Εφόσον αγαπάμε τις μανάδες μας, η παραπάνω στιχομυθία δεν θα πρέπει να γίνεται. Άλλο να στο κρατήσει 1-2 ή και 3 φορές την εβδομάδα αν παραστεί ανάγμη. Δεν έχει καμία μα καμία υποχρέωση όμως να μας μεγαλώνει τα παιδιά. Παιδιά μεγάλωσαν οι μανάδες μας. Εμάς! Έχουν δικαίωμα στην ξεκούραση, στις διακοπές, να κάνουν κάτι επιτέλους για τον εαυτό τους. Διαβάστε όλο το κείμενο από την αρχή και βάλτε λίγο τον εαυτό σας στη θέση της μάνας. Τα παιδιά μας είναι το παν με ένα μεγάλο ΑΛΛΑ. Να μην ξεχνάμε και το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι και οι ίδιες, πρέπει λίγο να προσέχουμε τους εαυτούς μας και πρέπει να μεγαλώνουμε με αγάπη και αφοσίωση, ανθρώπους που δεν είναι εξαρτημένοι από εμάς.
Κι αν εμάς μας μεγάλωσαν οι παππούδες όταν οι μαμάδες δούλευαν? Μήπως είναι όλα δανεικά στη ζωή? Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί τη βοήθεια που πήραν αρκετές από τις μαμάδες μας δεν είναι διατεθιμένες να την προσφέρουν κι αυτές με τη σειρά τους.
Κλαίωωωω...
ante sto kalo kale...evala ta klammata apogeymatiatika...eimai kai sto magazi...yperoxa logia...mana einai moooooono mia!!!!!!!
Αρχισα να βουρκωνω απο την πρωτη σειρα...μεχρι να το τελειωσω εκλαιγα κανονικα! Τωρα που εχω γινει και εγω μανουλα καταλαβαινω ολα οσα εχει κανει εκεινη για μενα! Την αγαπω πολυ την μανουλα μου και παω να την παρω τηλεφωνο για να της το πω αμεσως!
Εγώ αυτό θα το στείλω στον άντρα μου! Νομίζω ότι πρέπει να το διαβάσει....
kai ego evala ta klamata !!!!
Μεσα σε τοσες λιγες λεξεις αντικατοπτριζεται η αληθεια για το μεγαλειο της ΜΑΝΑΣ!Συγχαρητηρια Ευη!Καταφερες να μας συγκινησεις ολους!!!
Πόσο μα πόσο αληθινό!!!
ΥΠΕΡΟΧΟ.. ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ... ΤΕΛΕΙΟ....
Γράφω κ κλαίω...θα κάνει η μάνα μου μια σημαντική εγχείρηση σε λίγες μέρες κ παρακαλάω να πάνε όλα καλά..ανησυχώ πολύ αλλά δε της το δείχνω κ τώρα αυτές τις δύσκολες μέρες καταλαβαίνω κ εγώ που λες την αξία της φράσης''Μάνα είναι μόνο μία''Περαστικά σου Μανούλα μου γρήγορα κοντά μας..΄.Σ'αγαπάμε!
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ... ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ...
όλα καλά θα πάνε καλή μου!!! θινκ πινκ!!! :)
Παλι συγκινηθηκα.....ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ Σ'ΑΓΑΠΩ ΟΣΟ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!!Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΖΩΗ..!!!!!!
Yπέροχο... Μέσα σε λίγες γραμμές όλο το νόημα της λέξης μάνα... Δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω...
Μαμάααααααααααααααααα να'ξερες πόσο μα πόσο σάγαπάω!!!!! Κι εγώ τα' μπηξα... τώρα πάω να πάρω ένα τηλέφωνο, μόνο να της πω πόσο πολύ την αγαπάω!!!
αντε να χαθειτε με κανατε και τα εμπηξα απογευματιατικα... εννοειται οτι το δανειζομαι... ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ!ΕΙΣΑΙ Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ!
Το αυτο...!