Mετά την καταιγίδα..!
Mετά την καταιγίδα..!
μαμά Λυδία
Εδώ και κάμποσους μήνες παρακολουθώ (αν και πολλές φορές σιωπηλά) το eimai mama και τις Ελληνίδες μαμάδες. Όποτε πέσει στην αντίληψη μου κάποια μαμαδοϊστορία τρέχω και τη διαβάζω, αλλα όποτε δω και κείμενο by Olivia απλά ξέρω ότι είτε γελάσω, είτε συγκινηθώ, αυτα που θα διαβάσω θα είναι αυτά ακριβώς που σκέφτομαι και αισθάνομαι και εγώ η ίδια, στη κυριολεξία ρουφάω τη κάθε αποτυπωμένη λέξη της…..!!!
Πάντα ήθελα να γράψω και τη δική μου ιστορία αλλα κάτι με κράταγε… ίσως να μην ένιωθα έτοιμη ή ίσως να μην ήθελα να ξανα υπενθυμίσω στον εαυτό μου τον τόσο πόνο που βιώσα!!! Και να που ήρθε η ιστοριούλα της Ολίβιας με »το φασολάκι» και με γύρισε πίσω στο 2008, μια χρονιά που ενώ μπήκε τόσο όμορφα κατέληξε να είναι η πιο τραγική…
Με τον αντρούλη μου ήμασταν ήδη 8 ολόκληρα χρόνια μαζί και μόλις 8 μήνες αρραβωνιασμένοι όταν κράτησα το θετικό τέστ στα χέρια μου. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη, τα συναισθήματα που μας κατέκλυσαν μοναδικά… θα γινόμουν ΜΑΝΟΥΛΑ και εκείνος ΠΑΤΕΡΟΥΛΗΣ…!!
Έπειτα απο δυο ημέρες επισκεφτήκαμε τον γιατρό μας… Το άγχος μου ήταν απερίγραπτο, θα ήταν όλα εντάξει; Το μωρό μας θα είναι καλά; Είχα πολυ αρνητικά συναισθήματα και νευρίαζα πολυ με τον εαυτό μου… »Γιατί να μην είναι εντάξει δηλαδή; Σε λιγότερο απο 9 μήνες θα το κρατάς στην αγκαλιά σου», μου έλεγα με πείσμα για να με κάνω να το πιστέψω… Δεν καταλάβαινα τι είχα πάθει και σκεφτόμουν έτσι….
Κάνοντας λοιπόν τον κολπικό υπέρηχο, επιβεβαιώσαμε ναι μεν ότι το φασολάκι ήταν εκει, αλλα δυστυχώς δεν ακούσαμε καρδιακή λειτουργία. Μη θέλοντας ο υπέροχος γιατρός μου να με αγχώσει, μου είπε οτι είναι πολυ νωρίς ακόμη και να ξαναπήγαινα μετά απο 2 εβδομάδες για να δούμε τι γίνεται. Αυτές, όμως, οι 2 εβδομάδες δεν πρόλαβαν να έρθουν…. γιατί μια μέρα εντελώς στα ξαφνικά είχα πολλές καφέ ακαθαρσίες… Μες στον πανικό μου πήρα τον γιατρό μου και ουρλιάζοντας του έλεγα τι μου συνέβη.
Δυστυχώς όμως ήταν εκτός πόλης, αλλα με έστειλε αμέσως στο νοσοκομείο και μου είπε ότι θα κανονίσει να με δει ένας άλλος γιατρός…. Σε όλη τη διαδρομη έκλαιγα και έλεγα στον αντρούλη μου ότι κάτι δεν πάει καλά και εκείνος προσπαθούσε με όλη του τη δύναμη να με καθησυχάσει και να μου λέει ότι όλα θα είναι εντάξει!
Δυστυχώς όμως το μωράκι μας το είχαμε χάσει…. Έτσι μας είπε ο άλλος γιατρός και μου συνέστησε να πάω σπίτι και να ξεκουραστώ.
Μιλώντας και με τον γιατρό μου και καθώς είχε έρθει σε επικοινωνία με εκείνον που με εξέτασε, με ενημέρωσε ότι απλά είχα μια παλίνδρομη κύηση… ότι συμβαίνει αρκετά συχνά και ότι αυτο που προείχε αυτη τη στιγμή ήταν η δική μου υγεία… δεν μου έδωσε τίποτα σε χάπια, αλλα με ενημέρωσε ότι τις επόμενες 2 μέρες που θα ακουλουθούσαν θα είχα πολύ αίμα και πολύ πόνο (που όντως έτσι ήταν) και να πήγαινα τη Δευτερα πλέον να δει αν η μήτρα μου ειχε καθαρίσει πλήρως!!! Μες στη ατυχία μου ευτυχώς ήμουν τυχερή σε αυτο το κομμάτι και δεν χρειάστηκε καμιά παρέμβαση…
Επίσης ο γιατρός μας ενημέρωσε ότι αν θέλαμε, θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποιες εξετάσεις για να δούμε αν υπάρχει κάτι που προκάλεσε το γεγονός, αλλα ήμουν τόσο ψυχολογικά ράκος που τη μόνη ερώτηση που είχα να του κάνω ήταν »Πότε θα μπορούσα να ξαναμείνω έγκυος….»
– Μετά απο 3 μήνες μου είπε και αυτο αποτυπώθηκε στο μυαλό μου.
Πέρασαν 3 μήνες ακριβώς και να ΄μαι πάλι με ένα θετικό τέστ στα χέρια μου και κλαίγοντας να παρακαλάω τον Θεό να μην μου πάρει και αυτο το μωράκι. Δεν θα άντεχα να δώσω και αλλο πονο στον αντρούλη μου.. Πήγαμε και στον γιατρό για να δούμε το μπεμπε μας για πρώτη φορά και εκεί που είχα κλειστά τα μάτια μου για να μη βλέπω τον γιατρό οταν θα προσπαθούσε να βρει καρδιακή λειτουργία… τότε άκουσα τον ΠΙΟ όμορφο ήχο που είχα ακούσει σε όλη μου τη ζωή »Ντουκ ντουκ ντουκ…» ένιωσα ότι και η δικη μου καρδιά θα έσπαγε απο την τόση χαρά που την πλημμύρισε…
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΛΑ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΚΑΛΑ!!!
Φαίνεται όμως ότι οι μοίρες θα γέλασαν πολυ μόλις άκουσαν τη σκέψη μου!!! Κάποιες μέρες μετά ΞΑΝΑ καφέ ακαθαρσίες, ξανά ΠΟΝΟΣ… άλλο ένα μωράκι που έχασα! Αλλα αυτη τη φορά δεν ήμουν τυχερή: βίωσα και την ΑΠΟΞΕΣΗ και ΤΥΨΕΙΣ ΤΥΨΕΙΣ ΤΥΨΕΙΣ!!! Έπρεπε να είχα κάνει απο την αρχή αυτες τις εξετάσεις… ΠΟΣΟ ΑΝΕΥΘΥΝΑ ΦΕΡΘΗΚΑ!!!!
Οι εξετάσεις έγιναν και διαπιστώθηκε ότι πάσχω απο θρομβοφιλία και ότι οι κυήσεις δεν προχωρούσαν, λόγω του ότι το αίμα μου έπηζε και δεν αιματωνοταν το μωρο μέσω του πλακούντα. Μόλις τις πήρε ο γιατρός στα χέρια του με διαβεβαίωσε ότι θα μπορούσα ΠΛΕΟΝ να αποκτήσω όσα παιδάκια ήθελα και ότι με μια ενεσουλα σε καθημερινή βάση κατα τη διαρκεια της κύησης όλα θα κατέληγαν ΤΕΛΕΙΑ… Εγώ όμως ήμουν ρακος!!
Είχα σχεδόν πειστεί ότι ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΠΑΙΔΙΑ και είχα φτάσει και στο σημείο να πω στον άνδρα μου να χωρίσουμε… Είχα βαρεθεί να ακούω απο τους γύρω »Μα πως κάνεις έτσι;; Μικρή είσαι!!!! Μόλις 26 χρονών! Έχεις μπροστά σου χρόνια για να κάνεις παιδιά…»
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕ ΟΜΩΣ.. μόνο ο αντρούλης μου ήξερε τι περνούσα!!!
Μετά απο αρκετή συζήτηση με τον εαυτό μου και δίνοντας μου χρόνο για να σκεφτώ, αποφάσισα να εμπιστευτώ τον ΥΠΕΡΟΧΟ γιατρό μου και να ΠΙΣΤΕΨΩ στο Θεό και είπα ότι »ΝΑΙ, τώρα θα πάνε όλα καλα!!!»
Το 2010 έφερα στον κόσμο τον πολύτιμο θησαυρό μου και δεν σταματάω να ευχαριστώ κάθε βράδυ τον ΘΕΟ για το μεγάλο δώρο που μου έδωσε…. ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΜΑ!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Και εγώ δυστυχώς είχα πρόσφατα μία παλίνδρομη κύηση στην 8 βδομάδα και έκανα απόξεση, μου είπαν λόγω διαφράγματος, έκανα και επεμβατική υστροσκόπηση στην συνέχεια, αλλά μου είπαν πως δεν είναι απόλυτο οτι αυτό ευθυνόταν και πως θα έπρεπε να κάνω και εξετάσεις για θρομβοφιλία. Η ερώτηση μου είναι η εξής : πότε είναι πιο ασφαλή τα αποτελέσματα να μάθεις αν έχεις θρομβοφιλία πριν μείνεις έγκυος ή αμέσως αφού μείνεις? Πόσο κοστίζει και που την κάνεις? Δεν ξέρω τι να κάνω...να πω πως οφειλόταν στο διάφραγμα και να προσπαθήσω ξανά χωρίς την εξέταση ή θα έχουμε πάλι τα ίδια.... είναι και το οικονομικό στην μέση αλλά πάλι ποιος το περνάει πάλι αυτό...
θελει και ερωτημα οτι πρεπει να κανεις τις εξετασεις ΠΡΙΝ χαθει αλλη μια ζωουλα αδικα!
Φυσικά και πρέπει να κάνεις εξετάσεις θρομβοφιλίας και για το οικονομικό θα μπορεσεις να απευθυνθείς και σε δημόσιο νοσοκομειο νομίζω κάνουν και στο Λαικό απο οτι θυμαμαι αλλα και στο Ελενα μεσω ΕΟΠΠΥ, πηγαινε σε εναν αιματολόγο να σε καθοδηγήσει. Καλή επιτυχία.
καλησπερα και απο μενα κοριτσια!και γω μια απο τα ιδια...πριν 3 μηνεσ στην 9ι εωδομαδα..παλινδρομη κυιση....εχασα τη γη κατω απ τα ποδια μου!ψυχικα ενα κενο!δεν θα το βαλοθμε κατω ομωσ!!!!απο τον αλλο μηνα βουρ!!!!!!!!!!!!!να σασ ζησοθν τα παιδακια σασ και ασ με αξιωσει και μενα ο ΘΕΟΣ να κρατισω σθντωμα ενα υγιεστατο μωρακι στην αγκαλια μου!!!!!!!!
ακριβως τα ιδια κι εγω κορίτσι μου.στα 26 εχασα κι εγω ενα παιδακι στην αρχη ευτυχως χωρις να χρειαστει τπτ αλλο.μετα απο 2 μηνες προσπαθειας ξαναμενω εγκυος αμεσως και δεν προλαβαινω καν να ακουσω καρδουλα γιατι παθαινω παλινδρομη κυηση...τλκ μετα απο εξετασεις ειχα κι εγω καποια θρομβοφιλια.μετα μια ενεσουλα την ημερα και μια ασπιρινουλα και όλα πηγαν τελεια!180κατι ενεσεις στην κορη μου και γυρω στις 200 στον γιο μου.ποτε δεν θα τις ξεχασω αλλα και να μου ξαναελεγες να τις κανω πάλι δεν θα με ενοιαζε!αξιζαν τα 2 μου παιδακια!!!
Έχασα και εγώ ένα μωράκι 12 εβδομάδων πριν 1 μήνα περίπου και ξέρω πόσο πονάει, ακόμα λέω γιατί; Ξυπνάω και θέλω λίγα λεπτά να θυμηθώ ότι δεν είμαι έγκυρος ότι τελείωσε ….εγώ είχα ανεπάρκεια τραχήλου , αλλά όποια και να είναι η αιτία το αποτέλεσμα είναι το ίδιο…στην αρχή έλεγα δεν θα ξαναπροσπαθήσω τώρα θέλω σαν τρελή να ξαναμεινω έγκυος …ουφ να είσαι καλά και εσύ και το μωράκι σου … έχω και εγώ ένα γιο 21/2 χρονών και αν δεν τα καταφέρω για δεύτερο δεν πειράζει το αντράκι μου να είναι καλά
Προσωπικά ειχα παρει μια μικρη χοριακη μετα απο εξωσωματική, η οποια και μηδενισε μετα απο λιγες μερες.. ο γιατρος μας ειπε να κανουμε εξετασεις για καθ' έξιν αποβολές... ΤΟ κοστος μεγαλουτσικο... αλλα τις καναμε... Ευτυχως.. γιατι κι εγω ειχα οριακη θρομβοφιλια... Τωρα εχω ενα αγορακι 2 ετων... Για μενα αυτες οι εξετασεις θα πρεπει να γινονται απο όλα τα ζευγαρια πριν ξεκινησουν προσπαθειες για μωρο.. Να χαιρεστε τα μωρακια σας
κι εγω κοριτσια τα ιδια...μια παλινδρομη στην 12η εβδομαδα....πολυς πονος και ψυχικος και σωματικος....πηγαμε για την αυχενικη διαφανεια και δεν ακουσαμε καρδουλα....αναμονη ολη τη νυχτα με πολυ κλαμα και στενοχωρια..και την αλλη μερα εκανα την αποξεση..τραυματικη εμπειρια..... κι ομως πηρα δυναμη μετα απο 6 μηνες περιπου ξαναμεινα εγκυος με ενεσεις και ασπιρινη εφερα στον κοσμο τον αρχοντα μου και μετα απο 2 χρονια δεννησα τα διδυμακια μου......ευτυχως ολα πηγαν καλα!!!ευχομαι σε ολες τα καλυτερα!!!!
kai egw kanw enesoyles eixa KAI EGW MIA APOBOLH PRIN 3 XRONIA KAI TWRA KLEINW TON 4o KAI MPAINW STON 5o eyxomai ola na pane kala kai na apokthsw ena ygiestato mwraki san esas.....
Καπως ετσι κι εγω. Πρωτη εγκ. που κατεληξε σε αποβολη σχεδον αμεσως. Εγω δεν εκανα εξετασεις για δυο λογους¨ Ψυχολογικο και οικονομικο κοστος.. Ο γιατρος ηξερε τι ειχα οποτε 4 μηνες μετα οταν εμεινα εγκυος πειρα μιση σαλοσπιρη και ολα τελεια... Τωρα περιμενω το δευτερο μου παιδακι και παλι παιρνω σαλοσπιρη. Αυτο που εχω να πω όμως είναι το ποσο τυχερες ειμαστε καποιες "δυστυχως" που μετα απο τρεις τεσσερεις μηνες ξαναμενουμε εγκυες.
ΕΓΩ ΕΧΑΣΑ 3 ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ...ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΟΓΙΑ.ΜΙΚΡΗ ΕΙΣΑΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟ.ΑΚΟΜΑ.ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟΒΟΛΗ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 6 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΑΚΙ..ΑΛΛΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΕΣΤΩ ΕΝΑ.ΑΛΛΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ
Μια απ' τα ίδια κ εγω...μόνο που είχα μια μόνο αποβολή στον 3ο μήνα με απόξεση σε ηλικία 18 χρόνων...το σλόγκαν " μικρη είσαι θα κανείς άλλο " πόσο άσχημο ακούγεται ειδικά όταν στο λένε γυναίκες που γίνανε μάνες... Ο πόνος είναι ίδιος είτε στα 18 είτε στα 30 παιδι χάσαμε όχι τα κλειδιά μας! Αυτο το παιδάκι θέλαμε... Πάντως μπράβο σου για το πόσο γρήγορα δεχτηκες να ξανα προσπαθήσεις...εγω απ´τα 18 ξανα έμεινα έγκυος στα 23... Έβλεπε έγκυο κ γυρνούσαν απ´ την άλλη τόσο πολυ " στράβωσα". Ευχαριστω, μου δώσες ώθηση να γράψω κ γω το δικο μου story.
Γεια σου, κορίτσι!!!!!!! Κι εγώ το ίδιο με σένα, αλλά με μία αποβολή, πριν την εγκυμοσύνη κι ευτυχώς πιο υπεύθυνο γιατρό, που με έβαλε αμέσως σε διαδικασία εξετάσεων κ δεν πίστευε αυτό το "έτυχε.."!! Τώρα έχω 3 κοριτσάκια ;-) Πάντως έπαιρνα και κορτιζόνη και σαλοσπίρη και αντιπηκτική έκανα...ουφ...μεγάλο πακέτο!!
Κι εγώ μια από τα ίδια... μια αποβολή.. ο γιατρός είπε "τυχαίο".. Μετά μια παλίνδρομη με απόξεση..τύψεις... και μετά εξετάσεις και βρέθηκε πως έχω ένα αυτοάνοσο σαν την θρομβοφιλία. Κι εγώ έκανα αντιπηκτικές, έπαιρνα και κορτιζόνη και το Νοέμβριο του 2010 έγινα κι εγώ μαμά.. Αυτό που λες για κάθε βράδυ... το ίδιο κι εγώ... Ευχαριστώ το Θεό για το δώρο αυτό και τον παρακαλώ να τον έχει γερό.. και να'ναι γερά όλα τα παιδάκια του κόσμου...