Η γέννηση της… Φρατζολίνα Τζολί!

Η ιστορία της Δέσποινας

Ήρθε η ώρα λοιπόν να γράψω και εγώ την δικιά μου ιστορία! … Την δικιά MAΣ ιστορία να πω καλύτερα…! Γιατί τώρα πια έχουμε γίνει τρεις! Η μπεμπούλα μας κοιμάται οπότε βρήκα χρόνο επιτέλους!

Μετά από μια παλίνδρομη κύηση και την ψυχολογία μου να μην είναι και στα καλύτερά της, περιμέναμε πως και πώς να περάσουν 3 μήνες για να ξαναβάλουμε μπρος με τον αντρούλη μου για το επόμενο μωράκι! Όταν πλησίαζε ο καιρός να μου έρθει κάθε μήνα περίοδος, είχα ένα άγχος απίστευτο… Δεν ήθελα με τίποτα να δω αίμα! Πάντα ήμουν πολύ σταθερή στον κύκλο μου. Η μόνη φορά που είχα καθυστέρηση ήταν εκείνη που είχα μείνει έγκυος σε εκείνη την ψυχούλα που δεν κατάφερε να έρθει κοντά μας. Που δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το ταξίδι της…

Έτσι λοιπόν μετά από 3 μήνες προσπαθειών πλησίαζε η μέρα που θα μου ερχόταν κανονικά περίοδος. Πάω στην τουαλέτα και βλέπω κάτι καφέ υγρά! … Και κλάααααααααμαααααααααα η κυρία!! Ο άντρας μου προσπαθούσε να με συνεφέρει ο καημένος!

– Καλά τι κλαις; μου έλεγε. Δεν είδες ακόμα αίμα! Έγκυος είσαι!

– Ναι καλά… του έλεγα!!

Περνούσαν οι μέρες, αλλά η περίοδος άφαντη! 2 Φεβρουαρίου λοιπόν κάνω ένα τεστ και βγαίνει μια πολύ αχνή γραμμούλα!! Μετά ακολούθησε και δεύτερο τεστ, μετά χοριακή, μετά κι άλλη χοριακή…!!! Ήθελα να είμαι σίγουρη πριν χαρώ… Παίρνω τηλέφωνο την γιατρό, της ανακοινώνω τις τιμές της χοριακής μου και της λέω «Μάλλον είμαι έγκυος ξανά, οπότε να κλείσουμε ένα ραντεβού να με δείτε!«

«Τι μάλλον;» μου λέει «Με τέτοιες τιμές; Σίγουρα είσαι!«

Μέχρι να πάμε στην γιατρό και να μας διαβεβαιώσει αρχικά ότι όλα είναι καλά και μέχρι να ακούσουμε την καρδούλα της μπέμπας δεν έλεγα να ησυχάσω! Δυστυχώς την καρδούλα του πρώτου μωρού μας την είδαμε μόνο να πάλλεται… Δεν ακούσαμε ποτέ ήχο! Οπότε ένα άγχος το είχαμε! Την φορά που ακούσαμε την καρδούλα της… πετούσαμε στα σύννεφα! Μας έπιασε γέλιο!!! Τέτοια χαρά είχαμε!!! Ο πιο γλυκός ήχος που ακούσαμε ποτέ, ηχούσε στα αυτιά μας! Η αλήθεια είναι όμως πως το άγχος μου δεν έσβησε στιγμή μέχρι να την καταλάβω να κουνιέται μέσα μου!

Η εγκυμοσύνη μου ήταν η καλύτερη που θα μπορούσα να έχω! Ούτε αναγούλες, ούτε εμετούς, ούτε ζαλάδες, ούτε προβλήματα στον ύπνο…!!! Τίποτα!! Αφού να φανταστείτε μέχρι την προηγούμενη νύχτα της γέννας όταν έπεσα στο κρεβάτι ξεράθηκα στον ύπνο! Άκουγα άλλες μέλλουσες μανούλες να λένε για τα προβλήματα ύπνου που αντιμετώπιζαν και έκανα τον σταυρό μου!

Κάθε φορά που πηγαίναμε στην γιατρό η μπεμπούλα είχε το κεφαλάκι της πάνω αριστερά. Καμία αλλαγή στην θέση της η τσούπρα!  Μου έλεγε η γιατρός μου «Νωρίς είναι ακόμα! Έχουμε καιρό! Θα γυρίσει!» Μέχρι που έφτασα στην 39η εβδομάδα… η μπεμπούλα εξακολουθούσε να έχει την ίδια θέση και αποφασίσαμε να πάμε με καισαρική! Μέχρι εκείνη την στιγμή φοβόμουν την ώρα του τοκετού! Όταν έμαθα πια πως θα γεννήσω με καισαρική μου έφυγαν όλα τα άγχη! Ανάποδη παιδί μου! Πιο πολύ με τρόμαζε η ιδέα του φυσιολογικού τοκετού παρά η καισαρική!

Πάμε λοιπόν 30.9.2011 στην κλινική πρωί – πρωί για να με ετοιμάσουν, μπαίνω στο χειρουργείο 10:30 το πρωί και 10:50 έφερα στον κόσμο την μικρούλα μας! Όταν άκουσα το κλάμα της…!!! Μα τι δυνατό κλάμα είχε αυτό το παιδί!? Μέχρι και ο μπαμπάς της έξω την άκουσε! Χιχιχι!!! Είχε κάτι πελώρια ματάκια, σκουρόχρωμα…!!!  Και ένα βλέμμα τόσο διαπεραστικό!!! Όταν την φίλησα είχε τόσο απαλό και τρυφερό δερματάκι!! Έλιωσα…!!!

Η καημενούλα είχε περιτύλιξη αρκετές φορές στο λαιμουδάκι και στο χεράκι της! Αλλά δόξα τον Θεό όλα πήγαν καλά!

Πριν μάθουμε το φύλο της αρχικά ήμουν σίγουρη ότι είχα αγοράκι…!! Τρομάρα μου…!!! Το ένστικτο της μάνας σου λένε μετά!  Μερικά γαλάζια φορμάκια που έχουμε στα συρτάρια μας το μαρτυρούν! Τώρα δεν την αλλάζω ούτε με 10 αγοράκια! Είναι μια τσαχπίνα, μια ναζιάρα, ένα χαμογελαστό παιδάκι, ένα ήσυχο, ένα υπναρούδικο σαν την μάνα του…!! Χιχιχιχι!!! Είναι όλη μας η ζωή…!!! Πόσο πολύ έχει ομορφύνει την ζωή μας!? Τι τέλειο πράγμα που είναι η μητρότητα!?

Υ.Γ.1 προς όσα κορίτσια δεν έχουν αποκτήσει ακόμα παιδάκι…! Τι κάθεστε; Βουρ στο ψητό! Δεν ξέρετε τι χάνετε!! Η μητρότητα είναι Θείο δώρο!

Υ.Γ.2 προς όσα κοριτσάκια προσπαθούν ήδη να αποκτήσουν ένα σποράκι στην κοιλίτσα τους…!!! Δεν θέλει άγχος κορίτσια!! Ένα μπεμπάκι από στιγμή σε στιγμή θα έρθει να φωλιάσει μέσα σας!!

Υ.Γ.3 προς τα κοριτσάκια που έχουν χάσει μπεμπάκι όπως και εγώ! Το κεφάλι ψηλά κορίτσια! Για πότε θα μείνετε έγκυος ούτε που θα το καταλάβετε!!! Το μωράκι που έφυγε τόσο γρήγορα από κοντά σας, ετοιμάζει delivery  με το αδερφάκι του!!!
Τα καλύτερα εύχομαι σε όλες σας!!

Φιλιά από την Fratzolina Jolie μου, σε καθεμιά σας χωριστά!!! (έτσι την λέγαμε από την στιγμή που ήταν μέσα στην κοιλίτσα μου, μιας και παρατηρώντας τις μετρήσεις της μας έβγαινε μερικές φορές, μερικές μέρες μεγαλύτερη από το κανονικό)!

Fratzolina Jolie, λοιπόν, από το φρατζολάκι!!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com