Χρόνια σου πολλά Φίλιππε!

12/9/2011: Όλη νύχτα ξάγρυπνη στο κρεβάτι του νοσοκομείου περιμένοντας να ξημερώσει για να μπω να γεννήσω…

12/9/2012: Εσύ κοιμάσαι αμέριμνος και εγώ πάλι ξάγρυπνη για να σου γράψω αυτό τα γράμμα…

13/9/2011: Αντίκρισα για πρώτη φορά το μωρό που είχα στην κοιλιά μου για 9 μήνες και άκουσα για πρώτη φορά το κλάμα του…

13/9/2012: Γιορτάζουμε τα πρώτα σου γενέθλια……

Ο χρόνος που περάσαμε μαζί είχε τις δυσκολίες του, τα πάνω του,τα κάτω του, τις χαρές, τα άγχη, τα σκιρτήματα, τους φόβους, την ανακούφιση…

Σε αυτόν τον πρώτο χρόνο συνέβησαν πράγματα μαγικά για μια πρωτομανουλα!!

Καταρχήν θηλάσαμε για 8,5 μηνες.. Μαγικο ταξίδι ….

Έβγαλες τα πρώτα σου δοντάκια με πολύ ζόρι και κλάμα. Εκεί η μαμά και ο μπαμπάς..

Έμαθες να τρως από το κουτάλι με μεγάλη ευκολία και πια τρως μπισκότα και ψωμάκι μόνος σου!

Άρχισες να μπουσουλάς και στον 11ο μήνα έκανες τα πρώτα σου βήματα… Χαρά εμείς!!!

Άρχισες να παραπατάς, ασταθή βλέπεις τα βήματα σου ακόμη, κι ηρθε και η πρώτη γρατζουνιά… Φόβος και άγχος εμείς…

Άρχισες να λες μπα-μπα… Διπλή χαρά εμείς(αν και πριν από λίγες μέρες άρχισες και το μα-μα!!!!!)

Τον Αύγουστο σε βαπτίσαμε… Τι συγκίνηση και υπερηφάνεια οι γονείς σου.. Εσυ όμως; Κλααααμα…

Πριν από 10 μέρες σε άφησα για πρώτη φορά στον παιδικό σταθμό… Και κλάμα εσύ… Γιατί ποτέ μέσα στον χρόνο που μας πέρασε δεν σε είχα ξαναφησει σε κανέναν… Και στεναχώρια η μαμά και άγχος που θα γυρίσει στη δουλειά…

Την δεύτερη μέρα όμως άρχισες να παίζεις με τα παιδάκια και τώρα πια χαίρεσαι που βρήκες τους μικρούς, δικούς σου φίλους.. Ανακούφιση η μαμά…

Τόσες και τόσες  μοναδικές  και ανεπανάληπτες στιγμές ζήσαμε σ αυτό τον πρώτο χρόνο της κοινής μας ζωης αγγελούδι μου…

Εύχομαι να μας έχει ο Θεός δυνατούς και γερούς για να είμαστε δίπλα σου σε όλες τις «πρώτες φορές», σε όλες τις μικρές και μεγάλες στιγμές της ζωης σου.

Χρόνια σου πολλά πρίγκιπα μου.!

Να είσαι υγιης σωματικά και πνευματικά και καλότυχος σε όλη σου τη ζωή..

Σ αγαπάμε πολύ

Η μαμά Νατασα και ο μπαμπάς Κώστας