Τοκετός στο εξωτερικό!
H ιστορία της Στέλλας
Ειμαι η μαμα Στελλα και θα ηθελα να διηγηθω την δικια μου ιστορια τοκετου. Θελω να δωσω εμφαση, βαση αυτων που εγραψε μια μανουλα, οπου τη «χτυπουσε» ο γιατρος της κατα την διαρκεια του τοκετου, στην σχεση μου με το προσωπικο του νοσοκομειου και την ολη εξελιξη της προετοιμασιας και καταληξης του τοκετου.
Ειχα μια τελεια εγκυμοσυνη, δουλευα ευχαριστως μεχρι το τελος, αφου να φανταστειτε τα νερα μου σπασανε την ωρα που γαρνιριζα μια τουρτα. Εδω στο εξωτερικο που μενω δεν σε ξεγενναει ο γυναικολογος αλλα η μαια. ∆ιαλεγεις μια που σε συνοδευει τους 9 μηνες και φυσικα επισκεπτεσαι ενδιαμεσα και τον γιατρο σου. Εγω διαλεξα μια μαια εντελως τυχαια οπου δουλευε και στο νοσοκομειο το οποιο επισης επελεξα να γεννησω. Οτι ερωτησεις ειχα, οτι χρειαζομουν με βοηθουσε.
Αφου γεμισα τις 40 εβδομαδες και σπασαν τα νερα μου, με πηγε ο ανδρας μου κατα τη 1η ωρα το μεσημερι στο νοσοκομειο. Με υποδεχτηκαν σαν βασιλισσα, λες και ημουν η μονη που γεννουσε, και με βαλανε σε ενα δωματιο μαζι με τον ανδρα μου να ηρεμησουμε.
Με μουσικη χαλαρωτικη σε εναν ειδικα διαμορφωμενο χωρο για μενα και τον ανδρουλη μου, ειχαμε χρονο μεχρι να ερθουν οι πονοι. Βγηκαμε βολτα, φαγαμε, περπατησαμε μπας και ερθουν πιο γρηγορα αλλα τιποτα. Το βραδυ κατα τις 9 η ωρα αρχισαν αραια και που να ερχονται.
Περιττο να πω οτι καθε φορα που αλλαζε βαρδια μια μαια, μας ενημερωναν και ερχοντουσαν για να συστηθουμε και να μας γνωρισουνε. Με χαιδευαν, μου μιλουσαν γλυκα… Τον ανδρα μου δε… μεχρι και μασαζ του εκαναν για να χαλαρωσει…
Κατα τις 2 η ωρα το βραδυ ανελαβε, ολως τυχαιως βαρδια η δικια μου μαια. Χαρηκα, οχι οτι θα ειχα προβλημα να ειναι καποια αλλη, απλως δεν θα ντρεπομουνα.
Επισης να τονισω οτι δεν μου εκαναν κλισμα, ουτε με ξυρισαν, ουτε εδεσαν τα ορθανοιχτα ποδια μου, ουτε ειδικη στολη φορεσα. Ολα εγιναν απο μονα τους. Αφου δεν αντεχα τους ανα 20λεπτο πονους, ηρθε η μαια μου οπου μου μιλησε και μου ειπε οτι δεν χρειαζεται να ποναω, να μην το παιζω γενναια, να κανω την επισκληριδιο, μπραβο μου που αντεξα τοσες ωρες. Και δωστου παινεμα και κουραγιο.
Οση ωρα μου εκανε την επισκληριδιο ο αναισθησιολογος, η μαια μου κρατουσε το χερι και μου χαιδευε τα μαλλια. Ομορφα λογια, ομορφες λεξεις.
Μεσα σε μιση ωρα χαλαρωσα, θαυμα αυτη η επισκληριδιος.
Κατα τις 5 η ωρα τα ξημερωματα νιωθω πως θελω να παω προς «αναγκη» μου. Παταω το κουμπι και ερχεται η μαμη μου.
Τι τουαλετα; Το μωρο ειναι αυτο που σπρωχνει να βγει…
Αμεσως μπαινουμε στο δωματιο οπου ειχα διαλεξει να γεννησω. Ηθελα να ειμαι ξαπλωμενη, ουτε καθιστη, ουτε ορθια, ουτε στην μπανιερα…
Στις 7.10 η ωρα και μετα απο πολυ σπρωξιμο, βγηκε, την κρατησε ψηλα. Η μπεμπα μου με κοιτουσε με γουρλωμενα ορθανοιχτα ματακια…. Αμεσως την εβαλε γυμνη πανω στο στηθος μου. Μου ευχηθηκε και φωναξε τον ανδρα μου μεσα, τον οποιο δεν τον ηθελα μαζι, ντρεπομουνα λιγουλακι…
Μας αφησαν μονους, ωρες, επρεπε να μαθει να πιανει το στηθος, Μονο ενδιαμεσα ηρθαν την μετρησαν και την ελεγξε και ο παιδιατρος. Αυτο ηταν, ουτε μπανιο την καναν, ουτε τιποτα, επρεπε να ειναι πανω μου, να με μυριζει, να με νιωθει.
Για μια στιγμη εκανα το λαθος να απλωσω να την δωσω στην μαμα μου να την αγκαλιασει και αυτη. Κοντεψαν να με φανε…. «Μηηηηηηηη, το μωρο πρεπει να μεινει πανω σου, η πρωτη επαφη ειναι η σημαντικοτερη!«
Τις 3 μερες που εμεινα εκει την ειχα μονο πανω μου και διπλα μου, για τις απαραιτητες εξετασεις επισης την πηγαινα εγω και δεν την επαιρναν οι νοσοκομες.
Ωρες επισκεπτηριου; ∆εν υπαρχουν, δηλαδη υπαρχουν αλλα εισαι ανα πασα στιγμη ευπροσδεκτος.
Φυσικα μετα που πηγαμε στο σπιτι μας η μαια μας επισκεπτοταν καθε μερα, για να ζυγισει το μωρο, να βοηθησει με τον θηλασμο και τα λοιπα… Απο την μια χαιρομαι που εζησα αυτη την εμπειρια τοσο θετικα και ειχα διπλα μου φοβερους ανθρωπους (σημειωση οτι δεν πληρωσα τιποτα εξτρα τα πληρωσε ολα η κρατικη μου ασφαλεια) και απο την αλλη νοσταλγω την πατριδα μου, θα ηθελα να γεννησω εκει , μιλωντας την μητρικη μου γλωσσα καθολη την διαρκεια της γεννας να τα πω ετσι ακριβως οπως τα νιωθω.
Κριμα…. παντως ελπιζω καποια στιγμη (θα πρεπει να γινει τα επομενα, το πολυ, 8 χρονια), να μπορεσω να εχω αυτη την εμπειρια στην Ελλαδα!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Μακαρι να ηταν για ολες τις μανουλες ετσι..η δικη μου γεννα ειναι τελειως διαφορετικη. Γνωμη μου ειναι πως δεν εχει σημασια η χωρα που βρισκεσαι ουτε πως λειτουργει το καθε συστημα υγειας, αλλα σε ποιους ανθρωπους θα πεσεις..και εγω στο βερολινο ζω και εδω γεννησα τον γιο μου πριν δυο χρονια, αλλα τα πραγματα δεν ηταν κ τοσο τελεια..το μονο καλο ηταν η μαια που με ξεγεννησε,ευγενικη κ ηρεμη..καμια ενημερωση για την κατασταση μου, γεματη αγχος κ φοβο και πολλα αλλα αργοτερα..τελος καλο ολα καλα, ενας υπεροχος κ υγειεστατος γιος!!!να ναι καλα ολα τα παιδακια!!
Εγώ γεννησα το παιδάκι μου στο νοσοκομείο της σπαρτης κ ειμαι απόλυτα ικανοποιημένη μακάρι να μπορούσα να γεννησω δεύτερο εκεί με τον συγκεκριμένο γιατρό..ήταν από πάνω μου όση ώρα χρειάστηκε μέχρι να γεννησω κ χωρίς να ζητήσει ταρίφα! Τα δημόσια νοσοκομεία μερικές φορές είναι καλύτερα απτά ιδιωτικά..δρ. μουαγγιε you are the best ευχαριστώ για όλα!!
K egw etsi akriwos gennisa stin Germania prin 4misi mines k itan ola telia eniotha les k imun I monadiki mesa sto nosokomio. K na pw k egw meta pu m spasane ta nera meta apo 33 ores gennisa k dn epathe tpt to paidaki.
Κι εγω καπως ετσι γεννησα στην Αγγλια την μεγαλη μου κορη. Η μονη διαφορα ηταν οτι κ ο αντρας μου ηταν μεσα στο δωματιο τοκετου και οση ωρα εγω περιμενα κ ειχα συσπασεις εκεινος επινε ζεστο τσαγακι κ εβλεπε τηλεοραση! Επισησ δεν εκανα επισκληριδιο αλλα επελεξα το gas and air. Τη δευτερη κορη μου τη γεννησα εδω. Δεν εχω κανενα παραπονο αλλα το μονο που δεν μου αρεσε ηταν οτι επρεπε να εχω τα ποδια ψηλα δεμενα ενω στη Αγγλια επερνα οποια σταση με βολευε, με την καθοδηγηση της μαιας φυσικα.
Πολυ παρόμοια και η δική μου εμπειρία - στην Αγγλία- διαφορά οτι δεν είχα δική μου μαια απο την αρχή αλλα ομάδα απο μαιες Η μαια όμως που με ξεγεννησε ηταν υπεροχη!! Μου έδωσε τόση δύναμη... Με βοήθησε να έχω την γέννα που ονειρευομουν. Οκ ναι χρειάστηκε να μου βαλει ορό αλλα για ενυδατωση μιας που έκανα εμετο ασταμάτητα ...αλλα αυτο ηταν όλο, καμμιά άλλη παρέμβαση Το παιδι βγήκε με τον ομφάλιο γύρω απο το λαιμό...ε και?? δεν μου έκανε καισαρικη! Και η πιο μοναδική στιγμή.. Ο άντρας μου έκοψε τον ομφάλιο Σεβασμός στη μητρότητα...αυτο ειναι όλο!
έτσι ακριβώς είναι μια φυσική γέννα!!! Εγώ λοιπόν γέννησα φυσιολογικά και φυσικά. Είχα την τύχη να το ζήσω και εγώ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο αλλά στην χώρα μας. Με τις 2 μαίες μου και τον άντρα μου που εγώ προσωπικά αισθανόμουν άνετα. Χωρίς περιττές παρεμβάσεις(ξύρισμα,κλύσμα,επισκληρίδιο ούτε καν αίθουσα χειρουργείου κ.α.) Αυτό που κάποιες γυναίκες διάβασαν και τους φαντάζει αδιανόητο είναι ο τρόπος με τον οποίο όλες οι γυναίκες θα πρέπει να φέρνουμε στον κόσμο τα παιδιά μας. Έτσι απλά, ήρεμα και φυσικά. Έχει βιομηχανοποιηθεί τόσο πολύ όμως πια αυτή η διαδικασία, που δεν θα την πω όμορφη γιατί έχει πόνο, αλλά θα πω ότι είναι τόσο μοναδική και σημαντική για την κάθε γυναίκα που πρέπει να περάσει μέσα από αυτή για να υποδεχθεί το σπλάχνο της, μέσα από αυτή μαθαίνει να είναι δυνατή και να παλεύει πάντα για εκείνο. Εξάλλου επειδή αυτό δεν το λαμβάνουμε πολλές φορές υπόψιν μας ας μην ξεχνάμε ότι το μωρό είναι αυτό που ζορίζεται περισσότερο και παθαίνει το σοκ βγαίνοντας στον κόσμο και το μόνο που θέλει είναι να νιώθει και να μυρίζει την μητέρα του, τον μόνο άνθρωπο που καταλαβαίνει και χρειάζεται αυτές τις στιγμές. Πως να το αφήσεις μόνο του σε μια αίθουσα τις πρώτες μάλιστα ώρες ή μέρες της ζωής του χωρίς την ζεστασιά της μητέρας του! Υπάρχει και η όμορφη πλευρά του τοκετού και είναι εφικτό για τις περισσότερες γυναίκες αρκεί να το ψάξουμε και να μην επαναπαυόμαστε στα πράγματα μας έχουν περάσει ως δεδομένα γιατί απλά πολλές φορές έτσι βολεύει γιατρούς,νοσοκομεία, παιδίατρους κτλ. Ας ψάξουμε να βρούμε το σωστό για την κάθε μια από εμάς και το παιδί μας. Υπάρχει και ο φυσικός τοκετός και όχι απλά ο φυσιολογικός.
Πριν απο λίγο καιρό ήθελα να γράψω κ εγω την δική μου ιστορία τοκετού αλλά μου φαίνεται σαν να την διαβάζω τώρα απο σένα,είχα κ εγω την τύχη να γέννησω στο εξωτερικό κ συγκεκριμένα Αμερική,λάτρευω την πατρίδα μου αλλα νιώθω πολυ τυχερή που τελικά γέννησα τον πρίγκιπα μου εδώ,απίστευτη εμπειρία εγω με την Μονή διάφορα είχα τον άντρα μου δίπλα μου σε όλη την γέννα παρόλο που ντρεπομουν κ εγω λιγουλακι αλλα βλέπεις ήταν το μόνο μου στήριγμα καθώς ειμαι εντελώς Μονή μου εδώ όλη οι οικογένεια μου είναι Ελλάδα όμως η Μαιες τολμώ να πω αντικατέστησαν την παρουσία της μανουλ ας μου καθώς η συμπεριφορά τους δεν διέφερε σε τίποτα με αυτή της μαμάς!κ ειδικά αυτή η σκηνή που περιγράψεις την ώρα που σου έκαναν την επισκληριδιο να σου χαιδευουν τα μαλλιά κ να σε πένευουν το πόσο αντέξει σ την έζησα κ εγω ακριβώς την ίδια,Ο θεός να της έχει καλα κ μπράβο τους που κάνουν το επάγγελμα τους με την καρδιά!!συγνωμη αν σας κούρσα loL
υπεροχη η εμπειρια σου να σου ζησει! απο την ωρα που σπανε τα νερα εχεις περιθωριο 48 ωρες να γεννησης αν δεν κανω λαθος εγω γεννησα μετα απο 23ωρες!
που γεννησες καλε στον παραδεισο? παντως κι εγω που γεννησα στη Βιοκλινικη στη Θ3εσ/νικη ημουν πολυ ευχαριστημενη. βεβαια ολα τα πληρωσαμε εμεις και οχι δημοσιο ταμειο. οσο
Κοπέλα μου γλυκιά απόλαυσε την μητρότητα εκεί που είσαι και όση νοσταλγία κι αν νιώθεις για την πατρίδα, μη λαχταράς να γεννήσεις εδώ..... Μας έχει φάει η τεχνολογία, η πολύ επιστήμη και η μόδα-ευκολία..... Άσε που με την τωρινή κατάσταση, κανείς δεν σου εγγυάται για το ... αποτέλεσμα!
Είναι πολύ όμορφα όπως τα γράφεις και δεν αμφισβητώ τίποτα!!! Να σου ζήσει το αγγελούδι σου! Απλά, έχω μια απορία... έσπασαν τα νερά σου το μεσημέρι και γέννησες τα ξημερώματα; Εγώ ήξερα ότι το μωρό δεν είναι καλό να μείνει τόσες πολλές ώρες χωρίς υγρά μέσα στο σάκο; Αν κάνω λάθος, διόρθωσέ με... ίσως να μην τα ξέρω καλά!!! Φιλιά...
Εμένα έσπασαν τα νερά μου στις 23:30 και γέννησα στις 16:40!! Μετά από 15 ώρες...!!! :-D
Ευχαριστω για τα καλα σου λογια. Οταν σπανε τα νερα λενε οτι πρεπει μεσα σε 24 ωρες να γεννησεις, φυσικα ολα αυτα υπο παρακολουθηση. Πιστευω οτι οι περισσοτεροι γιατροι οταν σπανε τα νερα δεν θελουν? δεν εχουν χρονο? να παρακολουθουν τοσες ωρες μια εγκυο, οποτε ποια ειναι η ευκολη λυση ... Καισαρικη...
Η αλήθεια είναι ότι όταν σπάσουν τα νερά έχεις σίγουρο περιθώριο 8 ώρες να γεννήσεις. Μετά είναι συνηθισμένο να αλλάζουν οι παλμοί του μωρού με άμεσο κίνδυνο για τη ζωή του.Όπως επίσης η μήτρα είναι "γερασμένη" στη 40η εβδομάδα και συνήθως ο τοκετός γίνεται 38,5 εβδομάδων, ώστε να αντέξει τις συσπάσεις.Φυσικά όμως, υπάρχουν και οι περιπτώσεις , που λέμε ότι και μόνες τους να γεννούσαν, άνετα θα τα κατάφερναν!!
Παρακαλω, μην τρομαζετε τις μέλουσες μαμάδες χωρίς λόγο. Μπορείς να περιμένεις με ασφάλεια με σπασμένα νερά μέχρι 24 ώρες. Τα προβληματα ειναι δυο: πιθανη λοιμωξη γιατι το μωρο δεν ειναι πια στον αποστειρωμενο σακκο του και συνήθως αν παρατείνεται ο τοκετος δίνουμε προφυλακτικά αντίβιωση στη μητέρα. Και κάποιες φορές το μωρο μπορεί να μην κατεβαίνει (κοντός λωρος, περιτύλιγμα, οπίσθια θέση κτλ) και για αυτό να παρατείνεται ο τοκετος παρόλο που έχουν σπάσει τα νερά, για αυτό και καλό ειναι να είσαι στο νοσοκομείο για παρακολούθηση- αν το μωρο ζοριστει οι γιατροί θα επέμβουν συνήθως πολύ πριν κινδυνέψει η ζωή του. Το 8ωρο μου φαίνεται υπερβολικό, τα μωρά συνήθως γεννιούνται χωρίς κανένα πρόβλημα και οι παλμόι αλλοιώνονται για άλλους λόγους και όχι επειδή είχαν σπάσει τα νερά. Η μήτρα ειναι όσο χρόνων είσαι και εσύ και αντέχει. Ο πλακουντας γερναει (πιο γρήγορα αν καπνιζεις, έχεις σακχάρου, πίεση κτλ) και συνήθως τότε ξεκινάει και ο τοκετος. Το φυσικό ειναι η γέννα γύρω στις 40 εβδομάδες, αλλά δυστυχώς καλλιεργείται στις γυναίκες η προσδοκία ότι θα γεννήσουν γύρω στις 38 για να ειναι πιο εύκολο να προτείνουν πρόκληση η καισαρικη με διάφορες δικαιολογίες (γερασμενοι πλακουντες για παράδειγμα)
Συμφωνω,και εγω στο εξωτερικο γενησα,εμενα ο τοκετος μου κρατησε 44 ωρες και χωρις καισαρικη....
Επειδη ετυχε να εχω και εγω παρομοια γεννα τον μαρτιο, μου εσπασαν τα νερα στις 3:30 ξημερωματα δευτερας και γεννησα φυσιολογηκα στις 7:30 το πρωι της τριτης, ο γιατρος μου μας ειχε πει οτι μετα τις 30ωρες υπαρχει προβλημα και ειναι απαρετητη η καισαρικη.
etsi opos ta les einai einai tixeri poy den perase mikrovio sto paidi
Κοείτσια εγώ γέννησα στη Θεσσαλονίκη στην κλινική Γένεσις(πριν με πιάσει η οικονομική κρίση) και έμεινα απόλυτα ικανοποιημένη από όλο το προσωπικό..Ο γιατρός μου υπέροχος και τα κορίτσια που δουλεύουν εκεί γίνοται χαλί να τα πατήσεις(ιδιωτική κλινική βλέπεις)...Όσο για σένα Στέλλα μου, αν θέλεις το κάλο των παιδιών σου να μείνεις στο εξωτερικό..Εδώ ο κόσμος πεινάει, δουλειες δεν υπάρχουν, παιδεία δεν υπάρχει μας έχουν κάνει να χάσουμε το χαμόγελο από τα χείλη μας...Μείνε εκεί που είσαι....
Na fantastw oti ola auta eginan kapou sthn Agglia... Egw exw zhsei kai tis duo empeiries. Ton gio mou, ton gennhsa prin 4 xronia sthn Athina, sto iasw, se monoklino dwmatio ktl, ktl. Thn korh mou thn gennhsa prin 5 mhnes s'ena tuxaio dhmosio nosokomeio sto Londino etsi akrivws opws perigrafeis (monh diafora: egw th Maia thn evlepa prwth fora tote Kai antras htan mazi mou mexri to telos Kai stis 2 gennes)!!! Otan emeina egkuos ekana akrivws tis idies skepseis me'sena...Otan omws gennhsa aisthanthika polu tuxerh pou ezhsa mia toso uperoxh empeiria!!! Sthn Ellada uparxei tetoia ekmetaleush sto thema toketou pou xanei olh th magia tou...Na sou zhsei to mwraki sou!!!
Κάτσε εκεί κοπέλα μου!! Τι να έρθεις να κάνεις εδώ? Εμένα μου τον έδειξαν από μακριά το γιο μου όταν μου τον πήραν με καισαρική. Ούτε το χεράκι δεν του έπιασα... Τον πήραν λες και ήταν κουνέλι! Ωρες μετά τον πρωτόπιασα στην αγκαλιά μου!!!! Κάτσε εκεί!!!!!! Με έπιασε το παράπονο τώρα....
σε ποια χωρα γιναν ολα αυτα???εγω λεω να κατσεις εκει που εισαι να γεννησεις κ αλλα παιδια!ασε την Ελλαδα για καλοκαιρινες διακοπες στα νησια της!
Να σου ζήσει! Σε ποια χώρα βρίσκεσαι?
Στο Bερολινο.
Αλήθεια σε ποια χώρα γέννησες; Διότι αδελφή μου που γέννησε στη Μ. Βρετανία μόνο στο γεγονός ότι δεν πλήρωσε και ότι ξεγεννήθηκε από μαία ταιριάζει με την αφήγησή σου. Κατά τα άλλα πέρασε έναν τραυματικό τοκετό (σωματικά και ψυχολογικά) και με μακάριζε που γέννησα στην Ελλάδα.
Αχ κορίτσι μου περιέγραψες τον παραμυθένιο τοκετό! Εγώ γέννησα σε ιδιωτική κλινική και οι μαίες ήταν πολύ καλές, ευγενικές και ευπροσήγορες και με βοήθησαν πολύ, οπότε παράπονο δεν έχω. Πουθενά όμως δεν βάζουν το μωρό αμέσως μετά τη γέννα στο στήθος της μάνας για να ενισχύσουν το δέσιμο και τον θηλασμό. Στο δεύτερο παιδί μου όμως θα το ζητήσω οπωσδήποτε. Να είσαι καλά και εσύ και η οικογένεια σου. Σας εύχομαι κάθε ευτυχία!
να σου ζησει η κορη σου και να μην ζηλευεις τιποτα πια απο εδω και να μην στεναχωριεσαι.... η Ελλαδα δεν ειναι πια οπως την αφησες ή την φανταζεσαι!! εισαι κερδισμενη και οχι χαμενη.. οι περισσοτερες απο εμας γεννησαμε σε ενα κρυο χειρουργειο χωρις την παραμικρη ψυχολογικη υποστηριξη.στα λεω εγω ,ενα παχυσαρκο βοδι που( στα 90 κιλα που ημουν κουρασα) την γιατρο με το λιπος μου και βρηκε την πιο καταλληλη ωρα. την ωρα που φοβομουν πιο πολυ για εμενα και την ζωη του παιδιου μου να το πει....να εισαι ευγνωμων και παντα καλα!!
ονειρο ζω,μην με ξυπνατε....υπαρχουν και τετοιοι τοκετοι???κραταω την στιγμη μετα την γεννα,η αγκαλια της μανας και η επαφη με το μωρο...μονο γι αυτο αξιζει να γεννησεις και παλι εκει...εδω δεν υπαρχει μια στο εκατομμυριο να σου συμβει,οπου κι αν γεννησεις...τυχερουλα...και εσυ και η μικρη σου...να σου ζησει!!!
katarxhn na sas zhsei&na einai panta gerh!!!!to oti tha itheles na hsoun sthn patrida sou an ksegenouses mallon kaneis plaka,,,,ti sou leipei?mia xara eisai,.,,,auta den uparxoun edw,,,,edw eimaste aiwnes pisw,,,,edw den exei oute gluka ogia...oute upomonh...oute swsth parakolouthisi....oute asfaleia gia na s parexei auta pou esu thewreis dedomeno....akoma k se kliniki na pas prin gennhseis tha dwseis to fakelaki,,,,k se nosokomeio h leksh episklhridios den uparxei...makia
Οσο αφορα τη γεννηση των παιδιων σου , να κατσεις εκει που εισαι!
υπάρχει άραγε περιπτωση να υπάρξει τέτοιος τοκετός και τετοια συμπεριφορά ποτέ στην Ελλάδαα ??? για την κάλυψη των εξόδων δεν το συζητώ.. αλλά εστω μια τετοια αντιμετωπιση.. έστω η μισή...
Δεν πας καλά που θέλεις να γυρίσεις! Ειδικά τώρα είναι η χειρότερη περίοδος! Πάντως στο ΡΕΑ ήταν πολύ ευγενικοί και πολύ συνεργάσιμοι!
Αυτό θα πει πολιτισμός... αλλιώς ξέρω να πάω να γεννήσω και στο χωράφι, όπως έκανε η γιαγιά μου...Εδώ όμως είμαστε Ευρώπη με συνθήκες Ουγκάντας... Ουστ να χαθούν τα κοπρόσκυλα που πληρώνουμε και φόρους για δημόσια υγεία, που πληρώνουμε ασφάλεια για ιατρική περίθαλψη... Δυστυχώς εγώ θα γεννήσω Ελλάδα... θα ήθελα να σηκωθώ να φύγω στην αδερφή μου στη Γερμανία να γεννήσω, άλλα το σκέφτηκα αργά και πλέον είμαι στο μήνα μου... Παρακαλάω το Θεό να μου τα φέρει όλα δεξιά... γιατί ούτε στο σύστημα βασίζομαι, ούτε στην τύχη!
ααααααααα, πως μου μοιαζει την δικια μου εμπειρια;;;;!!!μα καμια σχεση βεβαια, ειρωνικα μιλαω, πραγματικα απιστευτη εμπειρια ο τοκετος σου και τυχερες αυτες που εκτος απο το θαυμα της γεννησης του παιδιου τους μπορουν να εχουν παραλληλα και μια τετοια εμπειρια τοκετου.να σας ζησει
etsi 8a eprepe na einai o toketos k edw,opws se ola ta politismena meri tou kosmou!oxi na mas ekmetaleuontai oi giatroi,na tous xrusoplirwnoume k na vgazei oli ti douleia i maia!
σιγουρα δε μας κανεις πλακα;;;;;
Κούκλα μου να χαίρεσαι την κούκλα σου!! Μακάρι να ήτανε έτσι και στην Ελλάδα!!
etsi opos ta perigrafeis nomizo oti stin Ellada akomi kai na pliroseis den yparxei periptosi na ginei.teleia,makari na itan etsi k edo.na sou zisei to paidaki sou!
Εδώ είμαστε αιώνες πίσω! Εμείς που γεννήσαμε εδώ, θέλουμε να μπορούσαμε να γεννήσουμε το επόμενο παιδί μας στην Αγγλία. Έυχομαι όταν επιστρέψεις να είναι κι εδώ η κατάσταση όπως την περιγράφεις, αν και είναι λίγο απίθανο. Πολλοί θα ξεβολευτούν, αν πάψει ο τοκετός να είναι ιατροποιημένος.
Τι τελεια εμπειρια! Μακαρι να ηταν ετσι κι εδω... Εδω και σε ιδιωτικη κλινικη να πας που υποτιθεται οτι σε προσεχουν περισσοτερο, οπως βολευεται ο γιατρος, ετσι θα γεννησεις...Κατσε εκει που καθεσε...σιγουρα ειναι καλυτερα απο εδω...
ΜΑΚΑΡΙ! ΜΑΚΑΡΙ! ΝΑ ΓΕΝΝΟΥΣΑ Κ ΕΓΩ ΕΤΣΙ!!!!!!!!!!!! :( ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΤΙ ΝΑ' ΝΑΙ!!!!!!!!! ΚΙΝΔΥΝΕΨΑ Κ ΕΓΩ Κ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟ ΘΕΟ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΥΛΑΞΕ! ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ Σ! ΣΕ ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΓΕΝΝΗΣΕΣ Κ ΤΑ ΚΑΛΥΨΕ ΟΛΑ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ?