Καλησπέρα! Ειμαι Κι εγω μαμα δω και 10 ημέρες.. Πάλεψα πολύ για να καταφέρω να μείνω έγκυος και τωρα που ηρθε στον κόσμο το μικρό μου θαυματάκι, εγω κλαίω μέρα νυχτα γιατί νοιωθω απαίσια που δεν εχω καταφερει να χαρίσω στο μωρό μου υγεια..αντισώματα.... Γέννησα σε ιδιωτική κλινική, με ενημέρωση μηδέν απο τις μαίες και βοηθεια ελάχιστη. Ζήτησα το μωρο μου μολις γεννήθηκε και το εβαλα ατο στήθος..δεν ειχα ιδεα ποσο δυσκολο θα ηταν το θεμα του θηλασμού..η πριγκιπισσα μου απο το πρωτο δευτερόλεπτο γκρίνιαζε και μου έσπρωχνε το στήθος..δεν ειχα γαλα ουτε σταγόνα τις τρεις πρώτες ημερες, εβαζα το μωρο μου να θηλάσει κι εκείνο εκνευρίζονταν τοσο πολυ απο το αδειο στήθος μου και τις θηλές μου που μαλάκωναν και δε μπορούσε να τις πιασει που δεν ηρεμούσε για ωρες...αναπόφευκτα ήπιε "ξένο" γαλα.. Τωρα ειναι 10 ημερών.. Δεν εχω καταφερει να τη θηλάζω σωστα.. Με το θηλαστρο βγάζω με πολυ κόπο περιπου 10 γρ. Και σημερα συνειδητοποίησα οτι και αυτά τα 10 γρ. Κόβονται.. Ειμαι ενα ράκος.. Σιγουρα κατι δεν εκανα σωστα.. Εχω απίστευτες ενοχές που δεν τα εχω καταφερει...ελπιζω να πανε ολα καλά με την τοσοδουλα μου και το οτι δεν ήπιε σχεδον καθολου μητρικό γάλα να μην εχει επιπτώσεις στην υγεια της.. Θα τρελαθω αν θα παθει κατι......

Να σου ζησει το μωρακι σου!Συγχαρητηρια που τα ειπες οπως ειναι !Συνηθως πεφτουν να μας φανε οτι ειμαστε αχρηστες και οτι θελουμε την βολη μας αλλα δεν ειναι ετσι και ενω εχω θηλασσει τον γιο μου επι πολλους μηνες και ναι ενιωσα το υπεροχο συναισθημα του θηλασμου οταν μετα απο 7,5 μηνες αποκλειστηκου θηλασμου αποφασισα να του δωσω ξενο ειχε ακριβως την ιδια αντιδραση ρουφηξε με τοση δυναμη το γαλα και αποκοιμηθηκε ευτυχισεμενο!7,5 μηνες ημουν ενα κινουμενο ρακος προς χαριν του αποκλειστικου θηλασμου,το σπιτι μας θυμιζε βομβαρδισμενο τοπιο ,ο αντρας μου αρχησε να αγαπαει το παιδι μας απο τοτε που ηπιες ξενο! Ναι το αγαπουσε αλλα οταν εκλεγε να θηλασσει καθε μια ωρα την νυχτα και δεν θυμαμαι αν ητνα καθε μιση ωρα ή καθε 20 λεπτα την μερα,δεν μας ειχε απομεινει διαθεση για τιποτα δεν ειχαμε προσωπικες στιγμες να συζητσουμε την ευτυχια του παιδιου και το ποσο ωραιο ειναι οτι ειμαστε οικογενεια!Βλεπω λοιπον σε διαφορα forum διαφορες να πεφτουν να κατασπαραξουν αυτες που δεν θηλασσαν ή αυτες που δεν τα καταφεραν ,σαν γνησιες ξερολες σου λενε τι περεπε να κανεις λες και θα επιανε!Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ το ιδιο και το ΚΑΘΕ ΜΩΡΟ!Η κολλητη μου θηλασε αποκλειστηκα 27 μηνες αλλα το μωρο της κοιμοταν συνεχεια το ξυπναγαν να φαει και ηταν ενα βουβαλακι αρα γιατι να μην θηλασσει? εμενα το παιδι μου ηταν κιτινο κομμενο και νευρικο μεχρι που επιασε το ξενο γαλα! Εγω λοιπον που θηλασσα και βοηθησα και αλλες κοπελες να θηλασσουν ειμαι υπερ μια ηρεμης μανας και ενος ηρεμου μωρου!Αντι να λογοκρινουμε την καθε κοπελα ας το παρουμε αποφαση οτι δεν ειναι για ολες δυστηχως και αυτο συμβαινει και στην φυση !Γεωπονος ειμαι υπαρχουν προβατινες , κατσικες και αγελλαδες που δεν καταφερνουν να δωσουν το γαλα τους στα μικρα τους επεμβενουμε με θηλαστρο και με ξενο γαλα! Κοπελα μου σου ευχομαι να κανεις δευτερο και να τα καταφερεις! Η μητερα μου εκανε 6 παιδια και δεν καταφερε να θηλασει κανενα εκλαιγε καθε φορα που ανφερομασταν στο θηλασμο γιαιτ δεν το ειχε ζησει!Οπως το οτι κανεις το παιδι σου με καισαρικη δεν σε κανει λιγοττερο μανα ετσι και το να μη θηλασεις δεν σε κανει λιγοτερο μανα!

Μια μάνα δεν κρίνεται απο κανέναν παρα μόνο απο το παιδί της. Η αγάπη της δεν ειναι μικρότερη αν δεν εχει θηλάσει. Ο γιός μου είναι 9 μηνών και απο τη 1η μέρα θα έπρεπε να είχα αφήσει να δώσουν σκόνη στο μωρό αλλά ήμουν υπερβολικά πεισματάρα. Δεν επιανε σωστά τη θηλή, είχε ικτερο κοιμόταν στο στήθος και όλο το βράδυ έκλαιγε "ενοχλόντας" τις συγκατοίκους μου στο δωμάτιο της κλινικής που με κοιτούσαν με ταπεινωτικά βλέματα. Το γάλα άργησε να κατέβει, του πήρε 12 μέρες και μέχρι τότε πέρασα ώρες αμέτρητες με το μωρό στο στήθος, να πονάω να κλαίω να είμαι αυπνη αλλά να επιμένω!!Τελικά και αφού κατέβηκε το γάλα κάθε μήνας ήταν ένας στόχος για να συνεχίσω το θηλασμό ωσπου στους 6 μηνες γύρισα στη δουλειά και ο θηλασμός μου έγινε απαραίτητος και για μένα.Ανυπομονώ να γυρίσω σπίτι και να θηλάσω το μωρό μου πλεόν αυτή η επαφή είναι κατι παραπάνω απο τροφή και ανακούφιση για το μωρό είναι γλυκιά προσμονή και πληρότητα για μένα. Αυτό δεν με κάνει καλύτερη μάνα απλά για μένα είναι ο τρόπος μου για να είμαι κοντά ψυχικά στο μωρό μου. Η καθε μανούλα εχει τον δικό της, για το κάθε παιδί η μανούλα του είναι η καλύτερη στον κόσμο είτε το θηλάζει είτε όχι και σίγουρα όλες θέλουμε το καλύτερο για το παιδί μας ας μην τα βλέπουμε όλα ασπρα η μαύρα.

>Αυτα που περιγραφεις τα νιωθαμε ολες πιστευω...
Κατα την γνωμη μου τα παρατησες νωρις αλλα αφου ετσι ενιωσες εσυ πιο ηρεμη καλα επραξες.
Το γαλα μου εμενα κατεβηκε την τεταρτη μερα.Παρολα αυτα με οδηγιες του γυναικολογου μου εβαζα το μωρο στο στηθος καθε 3 ωρες γιατι αυτο μου ειπε οτι θα μου κατεβαζε το γαλα...Οι μαιες δεν με βοηθησανε καθολου, το αντιθετο μαλιστα με παραπληροφορουσαν και με αποτρεπαν απο το θηλασμο γιατι ειχα πληγωνενες θηλες!!! Οπως ειπε και καποια μαμα πιο πανω το 8ωρο τους κανουνε.
Ο θηλασμος ειναι θεμα δικο μας και του μωρου.Κανεις δεν μπορει να μας υποδειξει πως θα το κανουμε.Στην πορεια βρισκεται και επιτυγχανεται..
Εγω μονη μου και με μερικες πληροφοριες απο το ιντερνετ που διαβαζα παραλληλα ενω θηλαζα προσπαθουσα να τα καταφερω.
Ο πονος ηταν απιστευτος για 20 μερες!
Πεινουσε το μωρο κ ελεγα,οχι παλι.....
Ειχα κ πολλα ραμματα λογω στενης λεκανης κ δεν μπορουσα καλα καλα να καθησω για ενα μηνα.
Και εγω εδωσα συμπληρωμα οταν εκλαιγε κ νομιζα οτι φταιω εγω και οτι δεν εχω γαλα αλλα ποτε δεν το ηπιε,δεν ξερω γιατι.

>ΚΑΙ ΜΟΝΟ Η ΘΕΛΗΣΗ ΣΟΥ ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΙΣ ΛΕΕΙ ΠΟΛΥ.ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.ΕΓΩ ΘΗΛΑΣΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΥ ΓΙΟ ΚΑΙ ΘΗΛΑΖΩ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ.ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΧΑ ΚΑΛΗ ΜΑΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΔΕΙΞΕ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΑΩ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΝΩ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ.ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΥΤΙΧΕΣ ΤΕΛΟΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ!!!!!!!!

ΣΤΕΛΛΑ

>τελικα κοριτσια ενα συστημα (αυτο του κερδουσ απο τα γαλατα)μπορει να διαστρεβλωσει τοσο τα πραγματα,να κανει το φυσικο να φαινεται παλουκι,το αυτονοητο προαιρετικη διαδικασια.εγω βγαζω το καπελο σε οσες μαμαδες νιωθουν τυψεις που δεν θηλασαν.ειναι δεδομενο οτι αγαπουν τα παιδια τουσ και νιωθουν ασχημα που αφεθηκαν να ξεγελαστουν.μιλαω για γυναικες που οπως βλεπω μια προσβαση στο ιντερνετ την εχουν.ενα τακ κανεισ και βρισκεισ μια συμβουλο θηλασμου.οταν νιωθεις τυψεις μεσα σου ξερεις πως υποχωρησες ενω μπορουσες κι αλλο να επιμεινεις.αλλα τουλαχιστον υπαρχει συναισθηση τησ ευθυνησ και δεν θα υποχωρησουν ποτε ξανα μπροστα στο καλο του παιδιου τους.γι αυτο ειναι καλεσ μανες.δε λεω μια γυναικα να αυτομαστιγωνεται αιωνιωσ για ονομα του θεου ολοι πρεπει να συμφιλιωνομαστε με το λαθοσ μας.υπαρχουν και γυναικες που οντως δεν ηταν εφικτο να θηλασουν.ειναι δικαιο να εξοργιζονται με τον καθενα που τισ κρινει τοσο ευκολα.ο θηλασμος δεν ειναι προσωπικη μας υποθεση,το παιδι δεν ειναι κτημα μας.μας εμπιστευεται απροστατευτο ,δεν εχει ακομα επιλογες.εμεισ ομως εχουμε

>Καθε μωρο εχει το αναφαιρετο δικαιωμα να θηλασει κι εμεις ως μαναδες την υποχρεωση αν μη τι αλλο να διασφαλισουμε αυτη τη διαδικασια. Αν σεβομαστε αυτο το ιερο δικαιωμα του παιδιου, θα πρεπει πρωτα απ ολα να φροντισουμε να ενημερωθουμε τοσο ωστε κανεις να μην μπορει να κλονισει την αυτοπεποιθηση μας οτι θα τα καταφερουμε.
Παιδιατρος που ηρθε στο σπιτι να δει την μπεμπα μου τις πρωτες μερες, μου ειπε να αγορασω κι μια συσκευασια απο το δικο της προτεινομενο γαλα-σκονη ωστε σε περιπτωση αναγκης να εχω αμεσα! Φυσικα και δεν αγορασα.
Στο μαιευτηριο επειδη το στηθος μου καποιες στιγμες πετρωνε ελαφρως και το μωρο δυσκολευοταν να πιασει αμεσως τη θηλη, μου προτειναν να χρησιμοποιησω θηλη σιλικονης! Οχι βεβαια, δεν υπηρχε λογος.
Τι θελω να πω?
Πρεπει να ξερουμε και να αξιολογουμε και μονοι μας καθε κατασταση αλλιως θελουμε δεν θελουμε θα ακολουθησουμε αυτους που "ξερουν".
Αυτοπεποιθηση χρειαζεται πανω απ ολα που ειναι αποτελεσμα ενημερωσης και γνωσης. Απο σωστες πηγες παντα.

>Καλησπερα σας! ειμαι κ εγω μια μικρη μανουλα.εχω εναν γιο 4μηνων κ μεχρι 2 μηνων τον εδωσα δικο μου γαλα.Εγω το μονο που παρακαλαω στο Θεουλη μας ειναι να εχει καλα το παιδι μου κ ολαααα τα παιδακια του κοσμου υγειη!
Δεν ειμαστε κακιες μανουλες κ συμφωνω με ολες σας οτι πρωτα ερχεται η στοργη,η αγαπη,το χαμογελο,η ζωντανια κ ολα τα καλα...Τι πειραζει που δε πηρε παραπανω γαλα.? Ειναι υγιεστατος και να σας πω την αληθεια? εχω ακουσει μανουλες που το θηλαζαν οτι οταν μεγαλωνε αρρωστενε πιο ευκολα...οχι ολες αλλα μερικες.Καμια φορα δεν ξερεις αν μπορει να τυχει κ σε σενα...Εχω να συμπληρωσω οτι κανενας δεν μου εδιξε πως να κρατω το μωρακι μου..απο 5 λεπτα στο καθενα μου ειπε καποιος κ 30 γραμμ. ξενο.κ δυσκολα εφτασα στον 3 μηνα σχεδον κ σταματησαμε.Οταν εφυγα απο το νοσοκομειο αρχισα να κλαιω γιατι η παιδιατρος ηταν μια σκυλα,λες κ ειχα ξανα θφλασει παιδι κ μου μιλησε λες κ ημουν σκουπιδι,ξεσαπασα στον εαυτο μου κ δυστυχως εκανα κακο σε μενα κ μονο.Αυτη εκανε τη δουλεια της κ εγω πιαστηκα απο τα λογια της!..Ευχομαι να ειστε ολες σας καλα και τα μωρακια σας...και μην μου στεναχωριεστε..φιλακια απο τις σερρες!

>Θηλασμος... η αχιλλειος φτερνα μου...
Ηθελα τόσο πολυ να θηλασω, διαβασα τα παντα και θεωρησα οτι ηξερα τα παντα κ οτι θα ηταν τοσο απλο μια που ειχα πλουσιο στηθος κ απο τον 7ο μηνα στην εγκυμοσυνη ειχα αρχισει να εχω σταγονες.. το ιδιο φυσικα παρεμεινε κ μετα τον τοκετο. Δεν ξερω τελικα τι εφταιξε το οτι απο την 1η μερα μου ειπαν 5λεπτα στο στηθος το μωρο κ μετα 30ml ξενο γάλα? Το οτι κανεις δεν μου εδειξε πως να κραταω το μωρο για να μπορει να θηλασει (με αποτελεσμα μια να του κλεινω την μυτουλα με το στηθος ή μετα το 1ο λεπτο να αποκοιμιεται κ να μην ξερω τι να κανω. Το οτι η μητερα μου εβλεπε οτι οσο προσπαθουσα με το μωρο στο στηθος εκεινο θα κοιμοταν ή θα γκρινιαζε και μου το επαιρνε αμεσως? Το οτι μου δανεισαν θηλαστρο που δεν λειτουργουσε κ με το χειροκινητο αντλουσα μετα απο μιση ωρα μονο 10gr γαλα κ απο τα 2 στηθη μου που δεν εφτανε ουτε στη θηλη του μπιμπερο? Το οτι δεν επεμενα να προσπαθησω γιατι δεν ηθελα να 2ωρο να ξυπναω το βραδυ? Πραγματικα δεν ξερω ποιον να κατηγορησω για να μην κατηγορησω μονο εμενα για ολα...
Το σιγουρο οπως καταλαβατε ειναι οτι δεν καταφερα να θηλασω κ ομως 4 μηνες μετα ακομη νιωθω τύψεις.
Αυτο όμως που με εκνευριζει είναι που όποιος κ αν με δει με το μωρο το πρωτο που θα με ρωτησει ειναι αν θηλαζω (ορισμενοι καθε φορα που με βλεπουν με ρωτουν το ιδιο γιατι πιθανον ξεχνανε οτι το ειχαν ρωτησει ήδη αρα απλα το ρωτανε ετσι για να πουνε κατι) κ με το οχι σε κοιτουν κ με ικτο αν τους πεις δεν ειχα γαλα ή πολλες φορες κ αποδοκιμαστικα του στυλ βαριοσουν ε?
Δεν μπορουν να καταλαβουν οτι ο θηλασμος ειναι ενα θεμα καθαρα προσωπικο της μητερας και δεν αφορα κανεναν το τι τροφη επιλεγει ή επιβαλεται στην μητερα να επιλεξει για το παιδι της...
ΟΥφ τα πα και ξεθυμανα εχω σκασει μ αυτο... ειλικρινα ο επομενος που θα με ρωτησει αν θηλαζω θα την πληρωσει για ολους.... Καταλαβαιτε το ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΥ ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΣΚΟΙΝΙ!!!!!!!!!!!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

>Μετά από μια δύσκολη σύλληψη, δύσκολη εγκυμοσύνη (ξάπλα+αναγούλες) και μια ακόμα πιο δύσκολη γέννα ήμουν χαρούμενη και περίμενα πως και πως να θηλάσω! Στην αρχή τα κατάφερα. Θήλασα 3,5 μήνες αποκλειστικά. Όταν ο παιδίατρος μου είπε ότι πρέπει σιγά-σιγά να κόψουμε το θηλασμό γιατί αραίωσε το γάλα έκλαιγα όσο δεν είχα κλάψει για ό,τι τράβηξα μέχρι τότε!!! Με πίκρανε πολύ και ένοιωθα άχρηστη. Ευτυχώς είχα την συμπαράσταση όλων γιατί στο τσαφ ξεπέρασα τα ψυχοσωματικά. Τελικά όταν άρχισα το ξένο τότε ξεκουράστηκα και χάρηκα το μωράκι μου. Για πολύ καιρό ένοιωθα τύψεις όταν έβλεπα άλλες να θηλάζουν, αλλά τώρα 2 χρόνια μετά βλέπω ένα χαρούμενο και ζωηρό, υγειές κοριτσάκι και κατάλαβα ότι όλα αυτά είναι μπούρδες!!!Γερά παιδιά να έχουμε και να είμαστε κι εμείς καλά για να τους πρσφέρουμε ό,τι μπορούμε....

>i tapini mou gnomi ine oti apla enedoses poli grigora.....afta akrivos ta pername oles to stithos ponai,to gala den kateveni ktlp....
an ixes tin psixiki dinami k ipostirixi k ekanes ligo ipomoni tha thilazes pistevo mia xara....giati akrivos opos ta egrapses etsi niothoume oles....tora to oti den sou ekatse na thilasis siga more.....min trelathoume kiolas...oso gia to monadiko desimo pou olo akouo na lene ine sto mialo.....k to pistevo....ego thilasa 9 mines k afta peri desimatos ine baroufes.....
ego pistevo apla oti anxothikes k itheles to kalitero gia to moraki sou.....k giafto edoses formula.....afto ginete apo anxos k ipervoliki agonias gia to neogenito....k oles imaste sto tsak na to kanoume-k emena mia agnosti dinami me kratise na min doso katholou formula-k fisika i megali ipostirixi tou adra mou k olon giron mou...genika to perivalon itan idaniko k irthe k edese k thilasa alla tha borouse k na min itan idaniko k na min thilaza den tha imoun demeni me to pedaki mou?????xaxaxa gelao poli me kati teties atakes pou lene ginekes pou ine poromenes me ton thilasmo k genika ta exoun xamena.....kala ekanes glikia mou-opos eniothe k min afinis kanenan na se kani na niosis tipsis,tin alli fora ipomoni kai ola tha pane kalitera arki esi nase kala.....filakia
maria ioannou

>Ευχαριστώ για την κατανόηση σας...χρειάστηκε πολύ κουράγιο για βγάλω από μέσα μου αυτά που μήνες με βασανιζαν...πάλεψα πολύ με τις τύψεις και τις ενοχές που ειχαν φτάσει σε σημείο να μου δημιουργήσουν ψυχοσωματικά προβλήματα....μέχρι που έφτασα στο σημείο να καταλάβω ότι η αγάπη και η φροντίδα δεν μετριέται από το αν η θηλή που αγγίζει τα χειλη του μωρο σου είναι από ανθρώπινο δέρμα ή απο σιλικόνη ...σημασία έχει η αγκαλιά, το βλέμμα, το νανούρισμα, τα λόγια αγάπης και τρυφερότητας...ο θηλασμός είναι ευτυχία και ευλογία Θεού...αλλά δεν είναι και το ΠΑΝ...το παν ειναι η ηρεμια και η ψυχική ισορροπία της μάνας την οποία μεταδίδει στο βρέφος της...αναρωτιέμαι, αν υπήρχε μετρητής συναισθημάτων να καταγράφει τα συναισθήματα του βρέφους που παλεύει να θηλάσει γάλα (και αίμα πολλες φορές) από την πληγιασμένη ρώγα της μαμάς του η οποία δαγκώνει τα χειλη της για να μην κλάψει από τον πόνο...τι θα κατέγραφε??? Ο θηλασμός, αναμφίβολα, είναι ψυχικά και σωματικά ευεργετικός για μάνα και βρέφος αλλά δεν αποτελεί πανάκεια...αλλιώς όλα τα πλάσματα αυτής της φύσης που ο καλός Θεός εν σοφία εποίησε θα ήταν θηλαστικά! Οπως και σε όλα τα ζητήματα, έτσι και στον θηλασμό υπάρχουν υπέρμαχοι και πολέμιοι...καλό θα είναι οι υπέρμαχοι και ένθερμοι υποστηρικτές αυτού να βοηθήσουν αυτούς που δεν τα καταφεραν, να καταλάβουν τι έφταιξε και να προσπαθήσουν περισσότερο όταν και αν τους ξαναδωθει ευκαιρία...μην καταδικάζετε...ακούστε αυτά που έχει να πει ο άλλος και βοηθήστε όπως μπορείτε...μην χρυσώνετε το χάπι αλλά δώστε θάρρος και εστιάστε στα οφέλη...εγώ ήδη το έχω κάνει σε φίλη μου που γέννησε μετά από μένα και αυτό με εξιλέωσε (τρόπον τινα). Επειδή στο συγκεκριμένο θέμα υπάρχει κρυψινοια και άρνηση, πολλές φορές δεν καταφέρνουμε να οδηγηθουμε σε λύση...και αυτό είναι καταστροφικό. Λατρεύω τη μαμα μου που δεν με θήλασε ποτέ αλλά με "έλουζε" καθημερινά με την αγάπη της...ευχαριστώ και πάλιπου με"ακούσατε". Κ.

>Γιατί πολύ απλά δεν είμαστε όλες ίδιες. Δεν έχουμε τις ίδιες εμπειρίες, τα ίδια βιώματα αλλά και πάνω από όλα τις ίδιες σωματικές παθήσεις.
Ούτε εγώ τα κατάφερα στο πρώτο παιδί, στο δεύτερο κάτι παραπάνω έκανα και το χάρηκα όσο τίποτα. Όμως παιδιά μου είναι και τα δύο και τα αγαπώ εξίσου.
Και βέβαια καλή μάνα δεν σε κάνει το αν θηλάζεις το παιδί σου ή όχι αλλά το αν προσπαθείς πάντα να κάνεις το καλύτερο γι αυτό.
Κάπου είχα διαβάσει πως το παιδί φέρνει μαζί το γαλατάκι του όταν έρχεται, γι αυτό και ο θηλασμός δεν είναι επιλογή της μάνας.
Ε στην περίπτωσή μας δεν το έφερε, τι να κάνουμε τώρα...

>Προχθές γέννησε μια φίλη μου...!! Δέν ήταν τρελά ενημερωμένη για τον θηλασμό και τις δυσκολίες του...το μόνο που έλεγε ήταν πως θέλει να θηλάσει και θα το κάνει!!Χθες που μιλήσαμε και της είπα για την εκπομπή που έβλεπα μου είπε το εξής θεικό!!Το μωρό το έχει μαζί της συνεχώς και περιμένει πως και πως να το θηλάσει...!! Εκεί μπερδεύτηκα λίγο...στην ερώτηση μου γιατί δεν το θηλάζει 2 μέρες τώρα μου είπε πως οι μαίες της επιτρέπουν να θηλάσει μετά από τρία 24ωρα!!τώρα της είπαν δεν θα έχει γάλα!! Δέσποινα

>Συμφωνώ Α-ΠΟ-ΛΥ-ΤΑ! Τα συναισθήματά μου ακριβώς τα ίδια και οι καταστάσεις ολόιδιες όταν γέννησα την κόρη μου! Μήηηηνες έκλαιγα απ'τις τύψεις ότι δεν ήμουν καλή μάνα στο παιδί μου.. Στο γιο μου, ήμουν τόσο τρομοκρατημένη απ'την πρώτη εμπειρία, που σχεδόν δεν μπήκαν καν στον κόπο να προσπαθήσω.. είχα και μια γιαγιά πάνω απ'το κεφάλι μου που μου΄λεγε πόσο γάλα είχε και στα 5 παιδιά της κι ότι το δικό μου παιδί έμενε νηστικό, δεν ήθελα και πολύ... Σε 1.5 μήνα περιμένω το τρίτο μας παιδάκι..έχω διαβάσει, μελετήσει, προετοιμαστεί ψυχολογικά, μπλα μπλα μπλα, να παλέψω με τον θηλασμό. Ακόμη κι αν δεν τα καταφέρω όμως, τύψεις αυτήν τη φορά ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΩ!

>Φυσικά κ δεν κρίνεσαι ως καλή ή όχι μάνα από το αν κατάφερες να θηλάσεις ή όχι το μωράκι σου... Εύχομαι στο επόμενο να τα καταφέρεις. Επιμονή κ υπομονή είναι το καλύτερο όπλο...
nikolina

>Έτσι όπως τα λες είναι ακριβώς....το παν είναι να μαθαίνουμε στα παιδιά μας να αγαπούν και να είναι άνθρωποι...το τι θα φάμε τι θα πιούμε..τι θα φορέσουμε και που θα κοιμηθούμε έρχεται σε 2η μοίρα!!!!
Ας μάθουμε πρώτα να μεγαλώνουμε σωστά τις ψυχές των παιδιών μας και ας τους δίνουμε τη σημασία που χρειάζεται και το βυζί δεν είναι και τόσο απαραίτητο ....

Στο λέω εγώ που κοπανήθηκα για να θηλάσω που ακόμα ταλανίζομαι με τύψεις...εγώ που νιώθω τα βλέμματα των άλλων μανάδων να κοιτούν με λύπηση το ανάπηρο παιδί μου αντί να μάθουν τόν εαυτό τους και έπειτα και το παιδί τους να σέβονται και να αγαπούν τον συνάνθρωπο ως οντότητα και ως ύπαρξη και όχι ως σώμα!!!

πολύ καλά έκανες και τα γραψες και ξαλάφρωσες!!μαζί σου!!

Χριστίνα Νικ

>like like like like like like like like like .... ... ... .... like like like like ....