Μια μανούλα ταξιδεύει προς το ΜΑΜΑ

Όταν ήμουν έγκυος ένιωθα απλά άρρωστη… Μόλις την θήλασα πρώτη φορά, ένιωσα ένα σκίρτημα παράξενο μέσα μου… μια ταχυπαλμία…. όχι σαν τις άλλες… γλυκιά ταχυπαλμία… γλυκιά ζάλη…. αλλά ούτε τότε ένιωσα μανούλα… ούτε όταν την παίρνω αγκαλιά και ζουζουνίζουμε…. ούτε όταν ηρεμεί… χαλαρώνει… γαληνεύει στην αγκαλιά μου…

Απλά νιώθω ότι είναι ένα πλασματάκι που για αυτό είμαι το νερό του… η τροφή του… η ζεστασιά του… η θαλπωρή του… η ανάγκη του… και αυτό είναι τα ίδια για εμένα..!!!

Μανούλα αισθάνομαι όταν σκέφτομαι το μέλλον…. που πια δεν μονολογώ »’εγώ θέλω αυτό..», αλλά »αυτό θα ήταν καλύτερο να ήταν έτσι για την μπέμπα μου»

Μανούλα αισθάνομαι όταν πρέπει να κάτσω παραπάνω στην δουλειά και αντί να σκεφτώ την κούραση σκέφτομαι »’τι να  κάνει τώρα η μπέμπα μου;;;»

Μανούλα αισθάνομαι όταν προσπερνώ γυναικείες βιτρίνες αδιάφορα και κολλάω στις παιδικές σαν έγκυος έξω από το παγωτατζίδικο…

Μανούλα αισθάνομαι όταν συμβαίνει κάτι άσχημο και σκέφτομαι »Παναγίτσα μου το παιδί μου…»

Μανούλα αισθάνομαι όταν αρρωσταίνω και πλέον δεν αμελώ να παίρνω τα κατάλληλα φάρμακα διότι δεν είμαι μόνη….

Μανούλα αισθάνομαι όταν φεύγοντας από το σπίτι ξεχνώ την τσάντα μου, αλλά ποτέ της μπέμπας…

Μανούλα αισθάνομαι όταν η μπέμπα κακαρίζει στα γέλια κι εγώ χοροπηδώ από την χαρά μου λες και ανακάλυψα ένα ξεχασμένο 100ευρω (χαχα)

Μανούλα αισθάνομαι όταν τα μάτια μου κλείνουν από την νύστα αλλά τα κρατώ με το ζόρι ανοιχτά για να απολαύσω την εικόνα της…

Μανούλα αισθάνομαι όταν την σκεπάζω… όταν την φιλώ και την σταυρώνω για καληνύχτα..

Όχι δεν είμαι γεννημένη μαμά… αλλά είμαι σίγουρα πρόθυμη να ανακαλύψω… χτίσω με κάθε κομμάτι μου την σχέση μου με το παιδί μου… είμαι έτοιμη να παλέψω… να διεκδικήσω… να περπατήσω σε αυτό το όμορφο μονοπάτι….

Θέλω και ονειρεύομαι να ταξιδέψω προς το ΜΑΜΑ… κι εκεί να περιμένει η κόρη μου…. να μου πει το καλωσόρισες!!

μαμά Σοφία