Έχει λίγες μέρες που κοιτάω το παιδάκι μου και συνειδητοποιώ ότι οι χαλαρές μέρες του «έχω ένα μωρό που μπορώ να το κάνω ότι θέλω» έχουν περάσει πια για πάντα. Στους 28 μήνες ούτως ή άλλως δεν είσαι μωρό… Είσαι πια νήπιο. Είσαι ένας άνθρωπος με άποψη, με γούστο, με αποφασιστικότητα.
Από το τι χρώμα βρακί θα βάλει, μέχρι το αν θα κάνουμε τα μαλλιά της κοτσίδι ή όχι, η Αθηνά έχει άποψη.
Όταν βάλει κάτι στο μυαλό της, δύσκολα θα της το βγάλεις, είναι ικανή να κινήσει γη και ουρανό για να το πετύχει.
Με το που επιστρέφει από τον παιδικό σταθμό μέχρι την ώρα που θα πέσει για ύπνο, τριγυρνάει μέσα στο σπίτι σαν το μικρό εξερευνητή και ανάθεμα αν βάζει πάνω από δυο λεπτά τον ποπό της κάτω.
Πάνε οι εποχές που έτρωγε ότι της σέρβιρες. Τώρα έχει άποψη.
Πεινασμένη ένα βραδάκι μπροστά στο ψυγείο, προσπαθούσε να αποφασίσει τι απ’ όλα θέλει.
– Θέλεις γιαούρτι;
– Μπλιαχ
– Θέλεις τοστ
– Μπλιαχ
– Θέλεις αβγό;
– Μπλιαχ
Μπλιαχ; Να τα μας και αρχίσαμε!
Όσο ζόρικη και να είναι η καθημερινότητα με ένα δίχρονο ή ένα τρίχρονο, άλλο τόσο χαριτωμένη είναι. Αφού τώρα που καλώς εχόντων των πραγμάτων θα αποκτήσουμε άλλο ένα παιδάκι, μου φαίνεται περίεργο που θα ξαναπεράσουμε τη φάση του μωρού. Βασικά -και δεν κάνω πλάκα- έχω ξεχάσει ΤΑ ΠΑΝΤΑ από εκείνη την περίοδο. Και το αστείο είναι ότι τότε -όταν τα ζούσαμε- αισθανόμουν ότι ζούμε την πιο ενδιαφέρουσα περίοδο της ζωής μας. Πού να ξέραμε πόσες εκπλήξεις θα περιλάμβανε αργότερα η καθημερινότητά μας!
Σήμερα από τον παιδικό σταθμό μου είπαν ότι η Αθηνά είναι τετραπέρατη. Μπορεί να μην της φαίνεται εμφανισιακά -ακόμα μπεμπεδο-δείχνει- ή… στο μπλα μπλα -αν και η γλωσσίτσα έχει αρχίσει να πηγαίνει πια ροδανάκι- αλλά είναι από τα παιδιά που δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω.
Είμαι σίγουρη πως μεγαλώνουμε έναν ευτυχισμένο ανθρωπάκο. Ε αν είναι και πολυμήχανος και τετραπέρατος, ακόμα καλύτερα.
Τουλάχιστον είναι επίμονη σε πράγματα που… αξίζουν. Έχετε δει πολλά παιδιά να επιμένουν να πλένουν τα δόντια τους κάθε τρεις και λίγο; χαχα
Ένα άγχος έγω για όταν καταφτάσει ο αδερφός της, αλλά… και η ζήλεια μέσα στο πρόγραμμα είναι. Ε;
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
ΟΛΙΒΙΑ ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙΣ ΚΡΥΦΕΣ ΚΑΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙΣ??? ΛΕΣ ΟΤΙ ΠΕΡΝΑΜΕ Κ ΜΕΙΣ!!!! ΜΟΛΙΣ 4,5 Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΤΙΣ ΦΡΑΣΕΙΣ : ¨ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΘΑ ΦΑΩ¨ ΚΑΙ ¨ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΘΑ ΚΑΝΩ¨ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΜΕΝΩ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΑΝΟΙΧΤΟΟΟΟΟΟ!!!!! ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ!!! ΣΕ 1ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΠΕΜΠΟΥΛΗ ΜΑΣ... ΑΝΤΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ!!! ΕΝΑ ΑΓΧΟΣ ΤΟ ΕΧΩ ΠΑΝΤΩΣ...
"Μπλιάχ" ε;;; Που να ακούσεις και το "ΣΟΥ ΕΙΠΑ, δεν θέλω να φορέσω σορτσάκι. Φόρεμα θέλω !!!!!". Όσο για τη ζήλεια, φυσιολογικό είναι. θα έρθει τώρα ένα μωρό μες τη μέση και θα μας κάνει άνω - κάτω!!!! Ο γιος μου είχει πει το θρυλικό "μαμά, την μπέμπα την αγαπάω και είμαστε φίλοι, αλλά να μην φέρεις κι άλλο μωρό στο σπίτι"!!!!!
ολιβάκι μου, όλα τα παιδάκια ζηλεύουν και είναι φυσικά, απλά άλλα το εκδηλώνουν άμεσα και επιθετικά και άλλα έμμεσα και σε διάφορες κατευθύνσεις. αγάπη θέλει (που της παρέχεις ήδη απλόχερα) και να της λες ότι είναι οκ να νιώθουμε και άσχημα συναισθήματα. μίλα της για το πώς νιώθεις, ενθάρρυνέ την να κάνει το ίδιο και να της λες συνέχεια ότι την αγαπάς νοου μάτερ γουατ!! πιες. καλό είναι όταν πρωτοδεί το μωρό να την αφήσετε να το ανακαλύψει μόνη της στην καλαθούνα του για να το χειριστεί μόνη της, χωρίς συστάσεις, ομιλίες κλπ! όλα θα πάνε τέλεια, φιλάκια!
και είναι φυσικΟ ήθελα να πω :)
Αχ Ολιβια και που είσαι ακόμη!!Ποσα ακόμη θα κάνει απο εδώ και πέρα και θα αναρωτιέσαι"μα είναι δυνατόν ένα μικρό παιδάκι να σκέφτεται και να φέρεται έτσι?"Η μικρή μου είναι στα 6 και καθημερινά μας εκπλήσει όλο και με κάτι καινουργιο καθημερινά! Οσο για τη ζήλια λογικό είναι νομίζω να υπάρχει λίγη ,όταν θα έρθει το νέο μέλος στην οικογένεια,αλλα πιστύεω πως με τον τρόπο σου θα της δείξεις πως συνεχίζει να είναι εξίσου σημαντική για σένα και τον Μάνο! Εμείς δεν έχουμε βιώσει ακομη αυτη την κατάσταση γιατί εχουμε μονο τη Χριστίνα προς το παρόν! Φιλάκια στο Αθηνάκι......