Θηλαστράκι αγάπη μου!
Θηλαστράκι αγάπη μου!
μαμά Beatrice
Αντε μιας και απέκτησα και άποψη εδώ και 4 μήνες που υπάρχει στη ζωή μου το αντράκι μου, θα καταθέσω κι εγώ τη δική μου εμπειρία θηλασμού, χωρίς φόβο και πάθος που λενε και στα δικαστηρια.
Απο που ν’ αρχίσω; Από το γεγονός που έχω πει σε άλλο κειμενο μου, οτι γέννησα χωρίς να ξέρω που παν’ τα τέσσερα από παιδιά, εγκυμοσύνες, θηλασμούς κι εντελώς απροετοίμαστη να γίνω μαμά. Και όχι μόνο αυτό, δεν ήξερα κιόλας οτι ο θηλασμός είναι τόσο δύσκολο πράμα και οτι υπάρχουν και σύμβουλοι γι’ αυτό.
Που λέτε κοπελιές μου, όταν ήμουν έγκυος άκουγα για μαθήματα θηλασμού κι έλεγα “Μα καλά, ποιά μαντάμ-Σουσού πάει να κάνει μαθήματα θηλασμού; Η γιαγιά μου δηλαδή το ’40 έκανε μαθήματα θηλασμού, ή η μάνα μου (που παρεπιπτόντως δε με θήλασε και τις αδελφές μου πολύ λίγο);;; Τι μαλ…κίες είναι αυτές;” Πίστευα οτι με το που θα δώσω το βυζί, θ’ αρχίσει να ρουφάει το παιδί κι εγώ θα χαμογελώ σαν τη μικρή Ολλανδέζα. Αμ τόσα ήξερα, τόσα έλεγα η άβγαλτη κι αθώα κορασίς.
Πάω λοιπόν και γεννάω, κάνω την καισαρική μου (πολύς πόνος μετά) και μετά απο μιά μέρα που στάθηκα στα πόδια μου και δεν πονούσα φριχτά, λέω να μου κατεβάσουν το μωρό με το κουνάκι του να θηλάσω (κούνια που με κούναγε εμένανε κι όχι το κακομοιράκι μου). Έρχεται η μαία –μια πολύ γλυκιά κοπελίτσα- κι αρχίιιιιιιιζουμεεεεεε…. Πα’ να τον βάλω στο στήθος και πατάει κάτι τσιρίδες που σφίχτηκε η καρδιά μου.
Μου λέει λοιπόν η μαία “μην αγχώνεσαι, πιάστου έτσι το κεφαλάκι και συνέχισε. Είναι επειδή του δώσανε μπιμπερό όσο ήταν πάνω. Θα συνηθίσει” .
Βρε περάσανε 4 ώρες μέσα στις οποίες ο μικρός σφάδασε στο κλάμα. 4 ωρες κλαμα εκείνος, 4 εκατομμύρια μαχαίρια μπήκαν στην καρδια μου εμένα. Να το πιάνει μισό δευτερόλεπτο και μετά να το αφήνει και να κλαίει, να κοκκινίζει, να τρελαίνεται. Ο άντρας μου να έχει τρελαθεί από το κλάμα του παιδιού και να μου λέει “δε δινουμε μπουκάλι; Δεν αντέχω άλλο να τον βλέπω”. Ούτε εγώ άντεχα άλλο, ράκος έγινα, και με ανακούφιση του έδωσα το μπιμπερό και τον είδα επιτέλους να κοιμάται ήρεμος. Και λέω “εντάξει, θα προσπαθήσω μετά, αστο το παιδί να φάει”.
Για να μην τα πολυλογώ, κάθε φορά που ερχόταν η ώρα του φαγητού, τα ίδια και τα γίδια γινόντουσαν. Και να κλωτσάει και να πονάει κι εμένα η κοιλιά μου κι η πλάτη μου από την προσπάθεια. Κι εκεί που έλεγα οτι θα ήμουν μια χαρούμενη μανούλα, έγινα μια σοκαρισμένη και κατακουρασμένη μανούλα. Τέσσερις μαίες ίδρωσαν και ξίδρωσαν απο πάνω μου κι ο μικρός τίποτε!!! Αφού τώρα γελάω που το σκέφτομαι. Ερχόντουσαν οι καλές σου με όλη την καλή διάθεση και με αισιοδοξία οτι “ο θηλασμός θέλει προσπάθεια, θα τα καταφέρουμε” και μετά φεύγανε πτώματα λέγοντάς μου “κάνε ο,τι μπορείς πάντως. Προσπάθησε. Προς το παρόν όμως ο μικρός δε θέλει!”
Με βάζουν στο θήλαστρο και μου λένε οτι πρέπει να αρχίσω να βγάζω γιατί θα πάθει και τίποτε το στηθος μου επειδή ο μικρός δε θηλάζει. Βγαίνουν 2 σταγόνες γάλα μετά από 100 ωρες στο θήλαστρο. Είχα ελάχιστο γάλα λοιπόν, αλλά τα κορίτσια μου λένε “εντάξει, μετά από μια εβδομάδα κατεβαίνει, βγάζε το εσύ και δίνε το, αλλά προσπάθησε και με το στήθος για να μην συνηθίζει κι άλλο το παιδί στο μπουκάλι” . Αλλά ξανά τα ίδια και τα ίδια, και φτου κλάματα και να πιάνει μόνο τη θηλή (η οποία είναι και κοντούλα σαν εμένα τρομάρα της) κι όχι και το υπόλοιπο… Τελικά λέω “δε γίνεται έτσι, θα πάμε σπίτι και με τη ησυχία μου θα το προσπαθήσω”
Πήγα σπίτι μου, αγόρασα ένα θήλαστρο δια παν ενδεχόμενο, αγόρασα κι ενα κουτί ξένο γάλα, και άρχισα το μαραθώνιο…
Να συμπληρώσω εδώ οτι ο μπέμπης εκτός των άλλων έτρωγε το καταπέτασμα! Οταν τον είχαν απάνω στην αίθουσα νεογνων, μου είπε μια κοπελιά οτι αντι για 30 ml που τρώνε τα νορμαλ παιδάκια, αυτό έτρωγε 50-70 ml κι έφτυνε λίγο!!! Έτσι έγινε και στο σπίτι.
Στο μεταξύ εγω να βγάζω με το θηλαστρο μετα βιας 30 ml και να έχω αρχίσει να παθαίνω κατάθλιψη! Η μάνα μου και η πεθερά μου που δεν θηλάσαν τα παιδια τους παρα μόνο 5-10 μέρες γιατί δεν είχαν γάλα, να μου λένε “δεν πειράζει παιδάκι μου, δεν είναι ανάγκη να θηλάσεις. Εμείς δηλαδή τι πάθαμε που δε θηλάσαμε;” Εγώ πάλι να αρχίσω να έχω τύψεις που δεν ασχολήθηκα με το θέμα “θηλασμός” και να το χω βάλει αμέτη-μουχαμέτη να θηλάσω…
Πάνω στις 10 μέρες τα έφτυσα τελείως από τις αποτυχημένες προσπάθειες και παρόλο που στο μαιευτήριο οι μαίες μου είχαν δειξει 3-4 στάσεις εναλλακτικές, εγώ δοκίμασα όλες τις στάσεις, λούστηκα και με Ούλτρεξ αλλά τίποτε! Κι έτσι το κοψα γιατί δεν άντεχα άλλο να βλέπω το μωράκι να σφαδάζει στο κλάμα και γιατί κάθε φορά που το σκεφτόμουν να τον βάλω στο στήθος μου ερχόταν στο μυαλό τι θα επακολουθήσει και σαν το σκυλί του Παβλώφ έβγαζα καντήλες. Ετσι λοιπόν, θηλαστράκι-μπιμπεράκι-κι άγιος ο Θεός.
(Σημείωση: Είχα αγοράσει ένα ηλεκτρικό θηλαστρο 150 ευρώ, αλλά η παραγωγή μου δεν αυξήθηκε, παρά τις αντλήσεις κάθε 3-4 ώρες. Στο τέλος πάω και αγοράζω ένα χειροκίνητο των 60 ευρώ και σε 5 μέρες πήγα στα 100ml το τρίωρο!! Τώρα πλέον γεμίζω όλο το δοχειάκι και είμαι κυριλλέ!!)
Στο μεταξύ, κορίτσια μου, άρχισα να μπαίνω στο ίντερνετ και εδώ σε αυτήν τη σελίδα και να ψάχνω να βρω ποστ από κοπέλες που δεν θηλάσανε κανονικά, να δω αν υπάρχουν κι άλλες. Δεν ξέρω γιατί αλλά είναι πολύ λίγες κι αυτό με έκανε να στεναχωρηθώ πολύ, να λεω οτι είμαι άχρηστη και σκατομάνα και να νομίζω οτι δε θα συνδεθώ με το μωράκι μου και τέτοια. Άσε που παντού διάβαζα πόσο σημαντικός είναι ο θηλασμός και πόσο πολύ πρέπει να τον καταφερεις και να διαβάζω και από μερικές κοπέλες τι καλά που θηλάσανε και τι εύκολα και από κάποιες άλλες πόσο πολύ προσπάθησαν και τελικά το κατάφεραν και ειναι πολύ περήφανες.
Και να χω γνωστούς και φίλους να μου λενε “να σου ζήσει, φτου σκόρδα, ΘΗΛΑΖΕΙΣ;” και να μην ξερω τι να απαντήσω. Θήλαζα; Δε θήλαζα; Και έπιανα τον εαυτό μου να λέει όλη την ιστορια με το απολογητικό ύφος της μετανοούσας Μαγδαληνής, λες και τους έβαζα κεχαγιάδες στο βυζί μου.
Να με ρωτάει κι ο άντρας μου “αλήθεια, αυτό που κάνεις πως λέγεται;”
“ΞΕΒΥΖΙΑΣΜΑ ΚΑΙ ΜΠΙΜΠΕΡΟ” του έλεγα εγώ σε μια προσπάθεια να κάνω χιούμορ με τον εαυτό μου (η ψυχουλίτσα μου το ‘ξερε κατα πόσο γέλαγα από μέσα μου).
Μια μέρα λοιπόν, όταν πήγε 2 μηνών, τον έβαλα στο στήθος -έτσι γιατί μ’ έτρωγε ο πωπουλάκος μου- και άρχισε να πίνει κανονικά για 10 λεπτά! Έπαθα πλάκα! Μετά απο λίγο όμως άρχισε το γνωστό κλάμα και πλέον είπα “άι σιχτίρ με τις τύψεις σου κοπελιά, συνέχισε με το θήλαστρο γιατί απλά πληγώνεις τον εαυτό σου έτσι και ταλαιπωρεις και το δολιο το παιδακι”.
Αλλά το μυαλό μου γύρναγε συνέχεια στο να τον βάλω στο στήθος, γιατί όσο και να μη θέλω να το παραδεχτώ, αισθανόμουν ακόμη εντελώς άχρηστη και έπρεπε πάση θυσία να κατακτήσω την εικόνα της μικρής Ολλανδέζας που είχα στην κεφάλα μου.
Κάποια στιγμή που ο μπέμπης ήταν 3ων μηνών, μου λέει ο αντρας μου “Βρε συ, δεν τον βάζεις στο στηθος χωρίς να πεινάει να δούμε τι θα κάνει;;” (τώρα που το σκέφτομαι, παραλίγο να το κάνω πειραματόζωο το καημένο…) Και όντως θήλασε για 15 λεπτά… Μετά πάλι κλάματα αυτός, απογοήτευση εγώ. Αλλά ήμουν “αποφασισμένη” να το καταφέρω (ναι, καλά, όπως έλεγε και η γιαγιά μου “με κλ..νιές αυγά δε βάφονται”).
Την επόμενη μέρα το ξανάκανα… Τα ίδια… μετά τα ίδια…Απόγοήτευση, άγχος, στεναχώρια… Άσε το άλλο, οτι εκεί που είχα κόψει το τσιγαρο, από τη στεναχώρια άρχισα να θέλω να καπνίσω όλη τη Βιρτζίνια και να μην μπορώ να κρατηθώ με τίποτε, να κάνω τζούρες και να αυτομαστιγώνομαι μετά για τις μαλ..κιες που κάνω. Ετσι λοιπόν την έκοψα την προσπάθεια μια για πάντα.
Για την ιστορια, εγώ θα προσπαθησω να του δώσω το γάλα μου μέχρι τον 6ο μήνα γιατί μετά λόγω κάποιων θεμάτων υγείας θα το κόψω γιατί πρέπει να κάνω κάποια αγωγή. Ετσι, είναι μάταιο να το προσπαθήσω πια με το στηθος και μετά από 2 μηνες να προσπαθώ να αποθηλάσω. Γνώμη μου πάντα.
Μεχρι τότε λοιπόν, παίρνω αγκαλίτσα τον έρωτα μου, τον κύριο Θηλαστράκο και συμπορευόμαστε χέρι-χέρι (ή μάλλον στήθος-χοάνη) τους 2 μηνες που μου απομένουν.
Κορίτσια μου, προφανώς εσεις που ξέρετε θα έχετε βρει πολλά λάθη στην αντιμετώπισή μου, θα αναρωτιόσαστε ίσως γιατί δεν πήρα σύμβουλο θηλασμού. Ε, δεν το έκανα. Απλά πέρασε ο καιρός και δεν το έκανα. Ε, τι να κάνουμε, στο κάτω-κάτω, μια ζωή εχω μπροστά μου με το μπεμπάκο μου να γινω μανούλα-τζιτζί ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ, με μια μόνο προϋπόθεση: Ε-Ν-Η-Μ-Ε-Ρ-Ω-Σ-Η ΑΠΟ ΠΡΙΝ. Προσέχουμε για να έχουμε, μαθαίνουμε και προφυλασσόμεθα για να μην τρελαινόμεθα.
Θηλαστράκι αγάπη μου λοιπόν, όσο αντέξω, χωρίς τύψεις, χωρίς στεναχώριες. Ο,τι έγινε-έγινε και δεν ξεγίνεται. Κατά την ταπεινή μου αποψη, το παιδάκι μου προτιμαει μια χαρούμενη μαμά που δεν του δίνει το στήθος της από μια υστέρω που προσπαθεί λάθος να του το δώσει. Κι αν δεν αντέξω και το θηλασμό για οποιονδήποτε λόγο, θα σταματήσω γιατί η πραγματικότητα είναι πιο δυσκολη από τις μικρές Ολλανδέζες, κι ο καθένας έχει και τα όριά του. Ως τωρα ετσι εφτασε ο μικρούλης 4ων μηνών, πάνω από 8 κιλάκια και 69 εκατοστάκια, υγειέστατος, με το να τρώει 90% από το γαλατάκι μου που βγάζω με το θηλαστράκι μου.
So, girls, είμαι περήφανη, είμαι μαμα, και είμαι καλά.
Και για του λόγου το αληθές, πάρτε και 2 φωτό του κούκλαρου, μία με το μπιμπερό με το γάλα της μανούλας όταν ήταν 1,5 βδομάδας και μια 3,5 μηνών με το μαγουλάκι-πεπόνι και το χαμόγελο της Κολγκέιτ (η μάλλον του ξεδοντιάρη παππού που δε χρησιμοποιούσε Κολγκέϊτ στα νιάτα του, γιατί δοντάκια δε διαθέτει ακόμη το κατάστημα!).
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Πόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω! Η μπουμπού μου είναι μόλις 23 ημερών και "θηλάζει" από θήλαστρο..έχω το ηλεκτρικό της avent και το παλεύω όσο μπορώ...όλοι με έχουν αποθαρρύνει ότι θα μου κοπεί το γάλα αλλά δεν το βάζω κάτω..τον θηλασμό τον προσπάθησα αλλά δεν μου βγήκε..πληγωμένες και ματωμένες θηλές και μια μαμά που αγκομαχούσε καθε που ερχόταν η ωρα του επόμενου γεύματος..μέχρι που είπα φτανει πια, αυτη την περίοδο έπρεπε να εχουμε χαρες και όχι κλάμματα, κι έτσι αγόρασα το θηλαστρο, τον καλύτερό μου φίλο! Μόνο μια γυναίκα που το έχει δοκιμάσει μπορεί να καταλάβει την κούραση και την ταλαιπωρία, Γι αυτό και μόνο θα έπρεπε να νιωθουμε περήφανες που κάνουμε το καλύτερο για τα μικρά μας κι ας είναι το πιο κουραστικό για εμάς!
Μπράβο σου που το αντιμετώπισες έτσι και είσαι περήφανη γι' αυτό. Εγώ αντλούσα επίσης και τάιζα τον γιο μου αποκλειστικά με δικό μου γάλα για 7 μήνες. Τι κι αν ήμουν από πριν ενημερωμένη, τι κι αν μίλησα με σύμβουλο θηλασμού, τι κι αν θήλαζα αποκλειστικά για τις πρώτες 40 μέρες, οι πληγές στις θηλές μου είχαν φτάσει σε τέτοιο σημείο που ακόμη και σήμερα, 4 χρόνια μετά τη διακοπή του θηλασμού, έχω ακόμη τα σημάδια τους. Παρόλα αυτά, τον δεύτερο γιο μου ΚΑΤΑΦΕΡΑ και τον θήλασα κανονικά για ενάμιση χρόνο, οπότε μη χάνετε το κουράγιο σας. Είμαι σίγουρη ότι κι εσείς θα τα καταφέρετε πολύ καλύτερα την επόμενη φορά.
χαχαχαχχαχα μπραβο κοπελια με εκανες κ γελασα βραδιατικα.θηλαστρο it is λοιπον καλα κανεις οτι μπορει ο καθεις μας.εγω ενω τον εβαλα στο στηθος απο την πρωτη μερα την 3 ετρωγε μονο ξενο γιατι με ρημαξε με αιματα ημουν.ευτυχως 5 μερες μονο μετα παλι βυζι αλλιως κ εγω θηλαστρακι αγαπη μου.χαρα στο κουραγιο σου και οπως ειπες.ευτιχισμενη μαμα θελει ολα τα αλλα ερχονται δευτερα ;)
Αντλουσα μανα και γω στον πρωτο μου γιο και βιζουσα στον δευτερο!!! στον πρωτο η ιστορια μου ειναι σαν την δικη σου μονο που εγω δεν ειχα τυψεις ουτε στην αρχη ουτε ποτε.το θηλαστρακι μου επι 6 μηνες ειχε γινει η προεκταση του χεριου μου κ στις συχνες ερωτησεις "θηλαζεις?" απαντουσα ναι το βγαζω με θηλαστρο!!! Πολυ περιφανια μιλαμε!!! Διαβαζα κ ακουγα απο πολλους στην αρχη"ααα με το θηλαδτρο δεν γινεται..μστον ενα μηνα θα σου σταματησει το γαλα. Τους διεψευσα ολους, τρομπινκ εγω ασταματητα (χειροκινητο θηλαστρακι), επι εξι μηνες ειχα ετρωγε το μωρο μου κ η καταψυξη μου ειχε γεμισει με σακουλακια γαλακτος, ανετα θα μπορουσα να κανω συμβαση με τη φαγε! Σταματησα στους 6 μηνες γιατι ΕΓΩ ηθελα να σταματησω κ οχι γιατι μου τελειωσε το γαλα!!! Μη μασας, να ακους παντα το ενστικτο σου σε ολα οσα αφορουν στο μωρο σου!!!!
Μην νομιζεις ειναι πολλες αυτες που δν θηλαζουν αλλα που να το πουν με το κραξιμο που πεφτει....Ειχα παρομοια ιστορια..εναν πολυ φαγανο μπεμπη ..πρωτο γευμα ντερλικωσε 90ml!!!! Τον εβαζα στηθος υστερια,κλαμμα αυτος κλαμμα εγω..το σαγονακι του χτυπιοταν..πηρα θηλαστρο ,ολη μερα εβγαζα 50ml του τα εδινα κ συνηθως τα ξερνουσε..ολο ενοχες πηγα γυναικολογο..μου λεει ο ανθωπος μην πιεζεις αλλον τον εαυτο σου και το μωρο..εχει μπλοκαρει ο αδενας..εκτοτε βρηκαμε ολοι την ησυχια μας..πινει γαλα φορμουλα..εχει μια πολυ καλη αναπτυξη και μια χαρα αντισωματα..προσφατως κολλησαμε ολοι γριπη και ο μπεμπης εμεινε αλωβητος(φτου φτου!!)..
Μπράβο κοπελιές συγχαρητήρια για την προσπάθειά σας. Το γάλα σας χρειάζονται τα παιδάκια σας κι ας το πίνουν όπως τους αρέσει! Εγώ ήμουν τυχερή(;) και θήλασα 24 μήνες. Προσωπικά το θήλαστρο δε με βόλεψε καθόλου (ούτε το νοσοκομειακό). Ούτε ψυχολογικά το ήθελα, αλλά και ο μικρός δεν ήθελε ποτέ κανενός είδους πιπίλα! Το πρόβλημά μας ήταν αυτό: πώς θα πάρουμε μπιμπερό για να κόψουμε το στήθος. Τελικά τα καταφέραμε με τον καύσωνα του Αυγούστου που δεν ήθελε ούτε να τον ακουμπάω, από τη ζέστη! Οπότε συμβιβάστικε με το μπιμπερό! Καλή συνέχεια!
Mexri na gennisw oute egw fantastika oti o thilasmos einai olokliri epistimi! Des to etsi omws Beatrice,toulaxiston pinei to diko sou gala opote ti diafora exei an to pinei ap'to stithos sou i to mpimpero? Ta fusika kaloudia tou galatos ta pairnei opws kai na'xei. Kai mpravo sou pou den ta paratises kai sunexises tin prospatheia kai me to thylasmo kai to thylastro. Na'ste panta kala :-)
Αντλούσα συστηματικά από όταν το φυστίκι μου ήταν 3 μηνών!! Έπρεπε να κάνω κάβα στη κατάψυξη γιατί όταν ήταν 4 μηνών επέστρεψα στη δουλειά. Τα καταφέραμε μια χαρά!!! Το φυστίκο μου θήλασε κανονικά και άρμεγμα In the meanwhile για να έχει όταν εγώ λείπω στη δουλειά!! 15,5 μήνες θηλάσαμε και αποφάσιμε μόνη της να το σταματήσει!! Τώρα 28 μηνών, αραιά και που, θυμάται να με ξεβρακώσει για να κάνει "μούτσου - μούτσου"!!! Καλή συνέχεια! Μια χαρά θα τα καταφέρεις!!! Μπράβο σου!!!
Μπραβο και παλι μπραβο,δεν ειναι καθολου ευκολο το θηλαστρο κι ας νομιζουν μερικοι...το εκανα κι εγω για 3 μηνες και εβαλα και ενα μηνα καταψυξη,οποτε εδωσα στη μικρη μου 4 μηνες δικο μου γαλα αποκλειστικα.σταματησα γιατι επρεπε να γυρισω κι εγω σε καποια θεραπεια λογω υγειας.ειχα νοικιασει επαγγελματικο με δυο υποδοχες και εβγαζα και απο τα δυο στηθη ταυτοχρονα.λιγοτερη ωρα στο θηλαστρο και μεγαλυτερη ευκολια.αν εχεις μπροστα σου ακομα 2μηνες σκεψου το σοβαρα,μιλαμε για μεγαλη ανεση.μεσα σε 25 λεπτα εβγαζα περιπου 120ml απο το καθε στηθος.ειχα το διπλο της ameda,μπορεις να βρεις τον αντιπροσωπο μεσω internet.Καλο κουραγιο,ξερουμε ολες ποση υπομονη θελει το θηλαστρο.να σου ζησει ο μπεμπης και να ειναι παντα γερος και χαρουμενος!
Μπράβο! Το ίδιο έκανα και εγώ για 7 μήνες. Το δικό μας γάλα δεν πίνουν και πάλι; Και όσο για το δέσιμο υπάρχουν πολλά υπέροχα πράγματα που θα κάνετε και θα σας δέσουν. Καλή συνέχεια!!!!!!!!!!!!!!
ενα θα σου πω.....κανω 19 και παω για 20 μηνες αποκλειστικη ανλτηση χωρις θηλασμο!!!!!!!!!!!!!!!!!πινουμε μονο γαλα της μαμας!!!!θα φτασω τα 2 χρονια.....καλη συνεχεια στο δυσκολο ταξιδι του θηλαστρου!!!!!
τίίίίίίίίίίίίίίίίί;;;;; Ωχ, μου φαίνεται πρέπει κι εσύ να πάρεις βραβείο! Μου φαίνεται αδιανόητο 2 χρόνια ξεβύζιασμα! Εγώ δε βλέπω την ώρα να αποδεσμευτώ από το σβουτου-σβούτου του θηλάστρου και τα μισάωρα που μου παίρνει μέχρι να το κάνω... Καλά, αφού τρώει και άλλα φαγητά, δε σου μένει το δικό σου; Πρέπει να χεις φτιάξει πολύ stock στην κατάψυξη!
Και εγώ μια από τα ίδια. Πριν γεννήσω, είχα διαβάσει του κόσμου τα βιβλία, site, video στο youtube. Αφού ο άντρας μου, μου έλεγε τόσο πολύ ούτε όταν σπούδαζες δεν διάβαζες. Με τα πολλά, μου είχε γίνει τόσο πολύ εμμονή και δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι όσες δεν θηλάζουν, είναι άχρηστες, δεν έχουν σωστή ενημέρωση και δεν είναι καλές μάνες.... όλα αυτά όμως μέχρι να γεννήσω. Οταν γύρισα σπίτι από το μαιευτήριο, είμαι σίγουρη ότι έπαθα επιλόχειο κατάθλιψη για 1 μήνα και αυτό εξαιτίας του θηλασμού. Ευτυχώς μου είχε δώσει η αδερφή μου το δικό της θήλαστρο και έβγαζα. Μέχρι που ήρθε ο πραγματικός έρωτας... νοσοκομειακό θήλαστρο. Είμαι βέβαια σαν την Madonna με δύο χοάνες στα βυζιά, αλλά μέσα σε 10 λεπτά φτιάχνω ωραιότατα γεύματα για το πιο φαγανό μωρό του κόσμου που κοντεύουμε τους 2 μήνες ζωής... Οι τύψεις ακόμα όμως παρέμεναν μέσα μου, και λέω θα φωνάξω σύμβουλο πριν 2 βδομάδες. Ο πόνος όμως ήταν αβάσταχτος και λέω τέλος. Δεν το αφήνω το θήλαστρο που να χαλάσει ο κόσμος και ας λένε ότι θέλουν....
Κι ο δικός μου με το που τον ακουμπούσα στο στήθος σπάραζε! Δεν διαπραγματευόταν. ¨Με απέριψες με το που γεννήθηκες" του έλεγα χαριτολογώντας. Και εγώ δοοκίμασα αρκετές φορές στους επόμενους μηνες, νηστικός και φαγωμένος, θήλαζε για λίγη 'ωρα, αλλά έτσι για να μου δώσει ελπίδες αλλά, πρρρρρρρ...... Μέχρι 7 μηνών του έδινα δικό μου γάλα.(26 είναι σήμερα) Μετά κουράστηκα ψυχολογικά, δεν παλεύεται εύκολα αυτή η κατάσταση και τότε μειώθηκε και το γάλα. Είχα την ίδια απορία για τοαν θήλασα τελικά. Κατέληξα να λέω : 'Ναι θήλασα με τη βοήθεια του θήλαστρου" και τέλος. Μη λες πολλά είναι σα να απολογείσαι και δεν έχουμε να απολογούμαστε για τπτ. Είναι πολυ πιο δύσκολο ψυχολογικά αυτό , από τον κανονικό θηλασμό ή τον καθόλου! :)))))
Εγραψα και πιο πανω ότι αντλούσα με θήλαστρο αποκλειστικά για 2 μήνες..τουλαχιστον σε εμενα έπαιξε ρόλο και το ότι μέχρι το απόγευμα είμαι μόνη μου με το μωρό, χωρίς καμιά βοηθεία..νομιζω οτι θα μπορούσα να το συνεχίσω αν είχα βοήθεια...γιατί αν πρέπει να βγάλεις γάλα κάθε τρεις ώρες, να ταίσεις το μωρό, να το αλλάξεις, να το κοιμήσεις, να το ηρεμησεις αν ειναι ανήσυχο, να μαγειρέψεις, να πλύνεις, να απλώσεις, να σιδερώσεις..είναι ελαφρώς ακατόρθωτο να μπορέσεις να αντλείς αποκλειστικά για 6 μήνες ή και παραπάνω...
PIPITSA να σε ρωτήσω..πώς σκέφτεσαι να αποθηλάσεις? να υπόθεσω ότι το παιδί σου τρώει πρωί βράδυ γάλα. θα κόψεις γεύμα ή θα πάρεις χάπι? μπράβο σου για τον τόοοοοσο καιρό που αντέχεις!!!!
Άρτεμις έχεις απόλυτο δίκιο! Και μην ξεχνάμε πως το παιδί όσο ανάγκη έχει το γάλα να τραφεί άλλο τόσο και περισσότερο έχει ανάγκη από μια ευτυχισμένη και χαρούμενη μανούλα που θα το παίρνει στην αγκαλιά της και θα νιώθει χαρά και αγάπη!!Θήλαστρο ξεθήλαστρο, στήθος ξεστήθος, μητρικό γάλα σκόνη γάλα...μανούλες μεγαλώστε τα παιδιά σας με αγάπη, τραγουδάκια και αγκαλιές!!!!! // Σοφία άμα επιμείνεις λίγο καιρό θα κατεβάζεις περισσότερο!!Δώσε λίγο χρόνο στον οργανισμό σου να εκτελεί τις εντολές που του δημιουργείς για μεγαλύτερη παραγωγή.
Μπραβο σου! Για την υπομονη σου, για το χιουμορ σου και για την ικανοτητα σου να μαθαινεις και να αποδεχεσαι τη μητροτητα. Καλη μανουλα δεν ειναι αυτη που θηλαζει, που δεν θηλαζει, που δινει μπουκαλι με το δικο της ή που δινει ξενο. Καλη μανουλα ειναι αυτη που οχι μονο δινει ολο της τον εαυτο αλλα κανει κι ενα βημα παραπερα και τον κανει ακομα καλυτερο, με το να αποδεχτει οτι ειναι ανθρωπος και εχει και ορια!.
Βρε κορίτσια σας ζηλεύω.τοσο μεγαλη παραγωγη?Γεννησα πριν 2 εβδομάδες αλλά πάνω από 30 ml δεν έχω βγάλει κ η μπεμπα είναι φαγανη .Λετε άμα συνεχίσω με το θηλαστρο να αυξηθεί η παραγωγη?
παιζει ρολο και τι θήλαστρο χρησιμοποιείς..εγώ νοίκιασα ενα ameda νοσοκομειακού τύπου και η παραγωγή μου αυξήθηκε πάρα πολύ..αρκεί να βγάζεις κάθε τρεις ώρες, τουλαχιστον στην αρχή για να πάρει μπροστά το σύστημα. Εφτασα μεχρι 1 λιτρο την μερα, δεν ξερω ποσο θα εφτανα αν το συνεχιζα..αλλά τα έφτυσα και αρχισα να ελαττώνω τις αντλήσεις.
Να'σαι καλά Beatrice! Μ'έκανες και γέλασα! Όχι φυσικά με τα ζόρια σου αλλά με τον τρόπο που γράφεις. Ειδικά η φράση "ήθελα να καπνίσω όλη την Βιρτζίνια" μου άρεσε πολύ! Κούκλος ο μικρούλης σου και να μην αισθάνεσαι τύψεις καθόλου. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν θηλάζουν όλα τα μωράκια, είναι λίγο λαχείο καμια φορά, αν θα σου κάτσει. Να είναι πάντα υγιείς και ευτυχισμένος όπως στην φωτογραφία!
ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΚΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ!!!!!Χαρά στα κουράγια σου.Να χαίρεσαι τ'αντράκι σου κ συνέχισε όσο αντέξεις :) Ομοιοπαθούσα από μιας άποψης,μιας κι εγώ δεν ήμουν κ εξακολουθώ να μην είμαι αρκετά ενημερωμένη γύρω από το θέμα θηλασμός.(Τώρα περιμένω το 2ο παιδάκι κ τρέμει το φυλοκάρδι μου τι θ'αντιμετωπίσουμε)Άντεξα μονάχα 30μέρες αποκλειστικού θηλασμού με αφόρητους πόνους κ κανένας δε με είχε ενημερώσει περί θηλάστρου!!Ουτε μαιευτήρας,ούτε μαία...ΚΑΝΕΙΣ!!!κ τους είχα ρωτήσει να φανταστείς..Εμένα το θέμα ήταν ότι είχα πολυυυυυυ γάλα στο στήθος,έπεινε ο μικρός μου όσο έπινε να χορτάσει-κάθε 3,5-4 ώρες κ απ'τους δυο μαστούς εναλλάξ αλλά περίσσευε κι άλλο γάλα στο στήθος(που να το ξερα??Τους έλεγα ότι το αισθανόμουν βαρύ κ με κοροιδευανε) με αποτέλεσμα να πετρώσει κ να πάθω φλεγμονή/μαστίτιδα κ να σου να κάθεται τις τελευταίες μέρες επί 1 ώρα το παιδί στο στήθος κ να ρουφά μόνο 50ml (το ξέρω γιατί τον ζύγιζα πριν κ μετά απ'το γεύμα)νοικιάσαμε κ θήλαστρο ηλεκτρονικό έπειτα άλλη 1ώρα ρουφίχτρα εκεί κ να βγάζει συνέχεια γάλα,να πρήζονται οι αδένες στις μασχάλες κ στο στήθος κ κλάματα από πόνους κ από τύψεις που δε μερίμνησα για το φαγητό του παιδιού μας...να μη στα πολυλογώ,πήρα χάπια ορμόνες κ αντιβιώσεις κ μεσα σε 1εβδομάδα το σταματήσαμε κ μετά γάλα σε σκόνη.Ήθελα να ρωτήσω κι εσένα που τα κατάφερες έστω κ εναλλακτικά το θήλαστρο δε σε πονούσε?Κ άραγε πότε τελικά πρέπει να καταφεύγει σ'αυτό μια μανούλα?
Και μόνο που το προσπαθείς είσαι άξια κορίτσι μου!!!!! Ο μπεμπάκος σου είναι απίστευτη φατσούλα!!!! Να σου ζήσει και καλή συνέχεια!!!! Υ.Σ.: Είμαι κι εγώ μία μαμά "ξεβυζιάσματος-μπιμπερό" Τους τελευταίους 15,5 μήνες!!!!! Τώρα πια οδεύω σε αποθηλασμό..... κουράστηκα!!!!
Ουαου, τι λες τώρα 15,5 μήνες;;;;; Είναι απίστευτο αυτό που κάνεις, σε σένα κι αν αξίζουν χίλια μπράβο!!!!! Εμένα κρυφός μου στόχος είναι το έτος, αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, θέλω άλλους 4 μήνες ως τότε και απλά το πάω μέρα-μέρα κι όσο αντέξω! 15,5 μήνες ουάου!!!!!!! :)
Για την κοπέλα που ρώτησε για την αύξηση της παραγωγής με το θήλαστρο είναι πολύ απλό! Για λίγες μέρες εάν υποθέσουμε ότι τώρα κάνεις αντλήσεις 3 την ημέρα, θα κάνεις 4-5.Και εάν έχεις σκοπό να κρατήσεις το θηλασμό σου μακροχρόνια τότε καλό θα ήταν να πάρεις ένα θήλαστρο διπλής άντλησης και αυτά που είναι δύο φάσεων..μιμούνται εξολοκλήρου τις θηλαστικές κινήσεις του μωρού!Προσωπικά αυτό κάνω εδώ και 5 μήνες και η παραγωγή μου δε λέει να μειωθεί (250ml/φορά).Τώρα δηλ που θα ξεκινήσουμε και κρέμα το υπόλοιπο θα το βάζω κατάψυξη όπως έκανα τις πρώτες 20 μέρες που ήταν το παιδί μου στη ΜΕΝΝ και έκανα τράπεζα γάλατος μέχρι και σήμερα! Καλή συνέχεια σε ΟΛΕΣ τις μανούλες και πάντα υγεία στα παιδάκια μας!!
ευχαριστώ πολύ!! αυτό θα κάνω! να χαίρεσαι το μωράκι σου!
Είσαι απίθανη. Για την προσπάθεια, για το χιούμορ.... Ε, ναι θηλάζεις μια χαρά..... Μην το σκέφτεσαι.... Αν και το “ΞΕΒΥΖΙΑΣΜΑ ΚΑΙ ΜΠΙΜΠΕΡΟ” μια χαρά είναι! Να γελάς, να τον αγκαλιάζεις όλη την ώρα και να μη στεναχωριέσαι. Το θήλαστρο είναι βασανιστήριο κι εσύ ήρωας που το αντέχεις τόσο καιρό!
Πάντως πρόσφατα είδα στην Σκορδά έναν γυναικολόγο και μια σύμβουλο θηλασμού να λένε ότι τα μωρά που θηλάζουν στο μέλλον θα είναι πιο υγιή, πιο ευφυή, θα έχουν πιο δυνατό σώμα ειδικά πόδια, θα είναι πιο ισορροπημένα και δεν θα έχουν θέματα ψυχολογικά προβλήματα και ότι μια μαμά που θηλάζει έχει λιγότερες πιθανότητες να κακοποιήσει το μωρό της σε σχέση με μια άλλη που δεν θήλασε ποτέ. Εγώ που δεν κατάφερα να θηλάσω όλα αυτά μου φάνηκαν απίστευτα υπερβολικά και απόλυτα και εκείνη την ώρα σκεφτόμουν πως μπορεί να ένιωθε κάποια λεχώνα που τους άκουγε και προσπαθούσε να εδραιώσει τον θηλασμό. Ναι, φυσικά κατανοώ ότι ο θηλασμός είναι θείο δώρο αλλά εντάξει αν ισχύουν όλα αυτά τότε τα παιδιά που δεν θήλασαν ποτέ είναι για τον Καιάδα...ήμαρτον πια με αυτά τα κολλημένα. Να χαίρεσαι τον κούκλο σου, πολύ αστεία παρουσίασες το όλο θέμα. :)
μα τι ωραια που μας τα ειπες ολα!!!!και γω ειμαι μια απο "αυτες" , θηλαστρο και αποκλειστικο γαλατακι της μαμας μεχρι 6 μηνων, μετα τους εξιμηνες το σταματησα μονη μου γιατι ειχα κουραστει,ναι δεν ντρεπομαι να το πω...ειχα κ ο υ ρ α σ τ ε ι η μανα!!!η ιστορια μου ειναι μεσες ακρες σαν τη δικη σου,το θηλαστρο μου ηταν ο πιο στενος μου φιλος για εξι μηνες!!τρομπινκ και κσανα τρομπινκ, οταν με ρωτουσαν τι κανεις τους ελεγα "τρομπαρω"!!οι περισσοτεροι με αποθαρυναν "δεν θα εχεισ για πολυ καιρο γαλα¨" "αποκλειεται να τα καταφερεις,το γαλα θα χτυπησει πισω¨ και ομως..ακουσα το ενστικτο μου και συνεχισα και σας πληροφορω οτι εφτασα να γεμιζω 180 μλ μονο απο το ενα στηθος(αφου σκεφτηκα να γινω συνεργατης σε γαλακτοβιομηχανια) ειμαι πολυ περιφανη που το καταφερα γιατι πραγματικα θελει πολυ κοπο,μα παρα πολυ κοπο,οι ομοιοπαθουσες ξερουν! ειμαι μια θηλαστρομανουλα και ειμαι καλα!!
κοπελα μου αυτο που κανεις λεγεται θηλασμος... αυτο που κανω κι εγω δηλαδη, εδω κ 4 μηνες που ειναι αποκλειστικη χρηση θηλαστρου , λεγεται θηλασμος!! κ δε σηκωνω κουβεντα...χαχαχαχαχα... κι εγω ειχα πσρομοια εμπειρια με σενα...μονο που εγω ειχα κανει κ ολα τα μαθηματα πριν, πηρα κ συμβουλο θηλασμου στο σπιτι , αλλα η μπεμπα μου δεν θελησε να κανει το χατηρι της μαμας αλλα αφου πινει το γαλα μο εστω κι ετσι , ειμαι ευτυχισμενη κ ειμαι πλεον στους 4 μηνες που 'αρμεγομαι'. την αλλη βδομαδα ξεκιναω κ δουλεια κ θα συνεχισω οταν γυρναω σπιτι να αρμεγομαι ευχομαι για μεγαλο χρονικο διαστημα.. γιατι δεν εχει σημασια απο που πινει το παιδι μας το μητρικο γαλα..σημασια κ αξια, εχει που το πινει...
Δεν εισαι η μονη, ειμαστε πολλές!εχουμε κ γκρουπ: https://www.facebook.com/groups/thilastro/
έλα ρε, δεν το πιστεύω! πάω να μπω ΤΩΡΑΑΑΑ!!!
αχ κοριτσάκια μου - κοριτσάκια μου! Μου φτιάξατε τη μέρα λέμε, γιατι να σας πω τη μαύρη μου αλήθεια πριν μια βδομάδα είχα αποφασίσει να το κόψω γιατί είχα βαρεθεί να αισθάνομαι σα χταπόδι με το ένα χέρι να κουνάω και με το άλλο να καρατάω το ξεβυζιαστήρι, ασε που δεν έφτανε πια μόνο το δικό μου το γάλα γιατί ξαφνικά έπαθε τραλαλα ο κούκλος κι έτρωγε συνέχεια. Στις 9 φορές που έτρωγε, οι 5 ήταν δικό μου γάλα. Ετσι για 3 μέρες το κοψα, με σκοπό να το κόψω δια παντός. Αλλά μετά έβλεπα κάθε 5 ωρες να βγάζω 250 ml και το λυπόμουν το γαλατάκι να το πετάω για να συνηθίσει το αντεράκι του μπέμπαρου στο ξένο. Ασε που έπαθα και σοκ με το πόσα κουτιά χρειάζεται να αγοράζω. Εκει που είχα 2 καβάτζες, σε 3 μερες τα φαγε η μαρμάγκα! Και σκεφτόμουν κιόλας οτι πριν ενα μηνα που αρρωστήσαμε όλοι, ο άρχοντας πέρασε και δεν ακούμπησε την ίωση, γιατί ειχε φάει το αντίσωμα του αιωνα. Και δεν άντεξα, ειπα "μάνα κουράγιο" και του ξαναδωσα το δικό μου. Και ξαναβαλα το στοχο των 6 μηνών. Πάντως το διαλειμματάκι άξιζε, γιατί πήρα λίγο δύναμη από την ελευθερία του ξένου, ήπια και το κρασάκι μου, καπνισα και λιγουλάκι (νταντά-κακιά-μαμά) κι επανήλθα ανανεωμένη μετά από μια μερα αποτοξίνωση. Κι έγραψα το κειμενάκι. Α, ξεχασα. Τερέζα μου δε νομίζω να ζητήσω τώρα βοήθεια γιατί δε θέλω να τον ταλαιπωρήσω άλλο το μπέμπη. Αστο να πάει, απόφαση το πήρα και δε με πειράζει πια που δε νιώθω το στοματάκι στη θηλίτσα. Άλλωστε, τι τον έχω το μπαμπά του, για ομορφιά; Οταν κοπεί το γαλατάκι, τα λέμε. (με εννοείτε ;-Ρ)
Αυτο βρε κοπελα μου ειναι ηρωικο που κανεις, να περνας μια ωρα τουλαχιστον για να το βγαλεις κι αντε μετα να το δωσεις στο μικρο και να χεις και την αποστειρωση. Εγω παλι ημουν τυχερη κι επιασε η μικρη το στηθος με την δευτερη(κι εδω κι ενα χρονο δεν το εχει ξαναφησει:)κι οσο για την κοπελα που ρωταει πως θα αυξησει την παραγωγη, εγω αυτο που κανω οταν νιωθω οτι δεν εχω οσο θελει η μικρη,ειναι να την βαλω περισσοτερες φορες στο στηθος για τρεις-τεσσερις μερες. Βεβαια δεν ξερω αν μπορεις να κανεις το ιδιο με το θηλαστρο.
να σου ζησει ο ξεδοντιαρης παιδαρος! νομιζω οτι πρεπει ν αρχισεις να γραφεις βιβλια.μπεστ σελερ θα γινουν. σε γλυκοφιλω
Να σου ζήσει ο γιόκας σου,κούκλος!!Η ιστορία σου μου θύμησε την δική μου.Γέννησα πριν 4 μήνες,με καισαρική,ο μικρός στην κλινική είχε συνηθίσει το μπιμπερό,με το που τον έβαζα στήθος πλάνταζε στο κλάμα τόσο που ένιωθα άσχημα,σκεφτόμουν να τα παρατήσω.Όταν πήγα σπίτι τις πρώτες μέρες συνέχισα τις προσπάθειες κ κάθε φορά κατέληγα να του δίνω μπιμπερό γάλα-σκόνη κ ελάχιστο απο το δικό μου που έβγαζα με θήλαστρο.Ποτέ δεν ήμουν φανατική του θηλασμού δεν ξέρω ούτε κι εγώ γιατι το είχα πάρει τόσο πατριωτικά!Τελικά με πολύ επιμονή κ υπομονή κατάφερα τον πρώτο μήνα να τον θηλάζω λίγο κ να του δίνω κ συμπλήρωμα ξένο.Απο εκεί κ έπειτα μέρα με την μέρα ζητούσε όλο κ περισσότερο στήθος κ κάπου εκεί στον εναμιση μήνα έπαψε να θέλει μπιμπερό κ να τρέφεται αποκλειστικά απο το στήθος μου εως κ σήμερα.Σαφώς κ ανήκεις στις θηλάζουσες γιατί δίνεις το δικό σου γάλα κ μάλιστα είσαι αξιέπαινη γιατί αυτό που κάνεις τόσο καιρό είναι πολύ κουραστικό!Μπράβο σου!
Οταν διάβασα το σχόλιό σου μου ήρθε ένα "γκλουκ" και στραβοκατάπια... Μ' έτρωγε ο πωπός μου που αναρτησα το κείμενο γιατί ήξερα οτι θα διαβασω και τέτοιο σχόλιο με ιστορια-καρμπον με τη δική μου, μονο που στο τέλος στη δική σου ιστορία η Σταχτοπούτα παντρευεται τον πρίγκηπα, ενώ στη δική μου ιστορία ακόμη τα 'χουνε δια αλληλογραφίας. Σκέφτηκα "Βρε μπας και δεν έπρεπε να προσπαθώ 10 μερες, μετά άλλες 4 , μετά άλλες 3, αλλά έπρεπε να επιμενω συνέχεια;" Αλλά μετά μου ήρθε η εικόνα του παιδιού με το κλάμα και είπα "αααπα-πα-πα! στα όρη στ΄αγρια βουνά αυτή η κακιά στιγμή". Να σαι καλά κοπέλα μου και χαρά στην υπομονή σου που άκουγες το κλάμα (αν άκουγες πολύ κλάμα) και δεν υποχώρησες. Προσωπικά σου απονέμω το βραβείο "Μάνα-Κουράγιο" γιατί δεν κώλωσες.
Η ιστορία μου μοιάζει με την δική σου αλλά σαφώς είναι διαφορετική η περίπτωση.Στην δική μου περίπτωση ήμουν τυχερή μιας και ο μικρός άρχισε να θηλάζει περίπου στις 10-12μέρες(σε αυτό με ευννόησε η θηλή μου) αλλα μεχρι τοτε είχε μειωθεί η παραγωγή(40-50ml ενώ ο μικρός έτρωγε 90+) οπότε κ το πρώτο μήνα τον έβαζα στήθος κάθε τρίωρο κ απο δίπλα του είχα έτοιμο και το μπουκάλι που το λάτρεύε.Απο την ιστορία σου κατάλαβα ότι προσπάθησες πάρα πολύ για να θηλάσεις και αυτό που κάνεις έως σήμερα είναι πάρα πάρα πολύ κουραστικό σε σχέση με τον απευθείας θηλασμό,δεν ξέρω αν θα είχα το κουράγιο να το κάνω μάλλον όχι γι αυτο και σε θεωρώ ήρωα!
Συγχαρητήρια στην beatrice για την γλαφυρότατη ιστορία! Και συγχαρητήρια σε ολες τις θηλαστρο-μανουλες για την διπλή προσπάθεια! Είμαι και γω ομοιοπαθουσα, σε όλα μου τα μωρακια (1 και μετά δίδυμα) και χρησιμοποιησα θηλαστρο ( ή μαλλον το ¨εκαψα¨ το μαραφετι ) λόγω προωροτητας. Μάλιστα στα δίδυμα, είχα πάρει διπλό, ώστε να κερδίσω χρόνο και να αφιερωνομαι περισσότερο στα μωρά! Το μόνο κακό είναι, οτι είναι πραγματικά πολύ δύσκολο , να καταφέρει μια μανουλα με αυτό τον τροπο να έχει γάλα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πάντως ενα έχω να πω, είτε με μπιμπερο είτε στο στήθος, με όλα μου τα μωρακια αισθάνθηκα τον ιδιο βαθμο σύνδεσης -και με τους 2 τροπους - και απολαμβάναμε μαζι κάθε στιγμη γεύματος.
καλησπερα και απο μενα...νεα μανοθλα εδω και 2,5 μηνες...λοιπον και εγω πιστευα οτι ειχα πρετοιμαστει τελεια για τον θυλασμο μοθ ειχαν κανει και μια πλυση εγκεφαλου οποτε ειχα παθει ενα ειδος ψυχωσης επρεπε παση θυσια να θυλασω.....οποτε ερχεται η νεραιδουλα ολα καλα...δεν την εβαλα απευθειας λογω δυσκολου τοκετου(φ.τ)την επομενη το πρωι ξεκιναει το μαρτυριο να την βαζω με την βοηθεια της μαιας αλλα να μην το πιανει με τιποτα να κοιμαται αμεσως...ελα ντε που στην κλινικη την ταιζαν και μετα την εφερναν για θυλασμο γινεται να φαει απο την μαμα του αφου της το εδιναν ετοιμο χωρις προσπαθεια??????οποτε ακαρπες η προσπαθειες μου λεω θα παω σπιτι και θα τα καταφερω τελικα εβγαζα με θυλαστρο για κανα μηνα με πολυ πατημα και πολθ πονο για 50ml τελικα για να μην τα πολθυλογω με βοηθησε μια φιλη ποθ θυλαζε για εναν χρονο και τα καταφερα να πιανει το στηθος αλλα η παραγωγη εχει μειωθει τοσο που το εχουμε για επιδορπιο η ορεκτικο αναλογα πως θα κατσει....στεναχωρεθηκα,εκλαψα,πονεσα αλλα δεν νιωθω κακη μαμα....ποτε δεν εισαι στις λιγες αλλα στις πολλες...μπραβο στα κοριτσια που θυλαζουν αποκλειστικα αλλα αυτο δεν σημανει οτι ειναι πιο καλεσ μανουλες αλλα πιο ενημερωμενες!!!!
ΑΧ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΗΛΑΣΑ ΚΑΤΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΑ 2 ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ!!ΕΙΧΑ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΘΗΛΕΣ ΚΑΙ ΜΑΤΩΝΑΝ ΑΜΕΣΩΣ... ΤΟ 1ο ΜΟΝΟ 2 ΜΗΝΕΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΓΙΑ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ 2ο ΓΙΑ 4 ΜΗΝΕΣ...ΚΑΙ ΤΙΣ 2 ΦΟΡΕΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΤΙΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΥ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΣΧΕΔΟΝ ΑΜΕΣΩΣ....ΤΟ ΚΑΛΟ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΔΟΥΛΕΥΑ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΗΜΟΥΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΕΝΑ ΘΗΛΑΣΤΡΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ... ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΤΩΜΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΤΡΟ ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ.... Α ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΧΡΟΝΟΒΟΡΟ ΦΥΣΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΙΣ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ!!! ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΕΠΕΜΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΑΣ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑ ΟΛΟΙ ΑΣΤΟ ΚΑΙ ΑΣΤΟ ΓΙΑΤΙ ΕΝΙΩΘΑ ΟΤΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΙΚΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΚΑΤΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΤΕ...ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΝΑΒΛΗΘΕΙ ΓΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ... ΕΤΣΙ ΕΒΓΑΖΑ ΚΑΙ ΓΕΜΙΖΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΟΠΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ (ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΣΗ ΒΕΒΑΙΑ!!) ΚΑΙ ΑΦΗΝΑ ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ ΚΑΙ ΕΔΙΝΕ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΤΩΜΑ...Η ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑ ΣΕ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΜΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΤΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΘΗΛΑΣΜΟ. ΔΗΛΑΔΗ: ΝΑ ΒΓΑΖΕΙΣ ΓΑΛΑ ΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΘΑ ΘΗΛΑΖΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ....ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΔΡΑΙΩΘΕΙ Η ΓΑΛΟΥΧΙΑ...ΚΑΘΕ 2 ΩΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ!!! ΕΓΩ ΠΑΝΤΑ ΦΡΟΝΤΙΖΑ ΟΤΑΝ ΕΠΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΝΑ ΕΤΙΟΜΑΖΩ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΓΕΥΜΑ Η ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΝΩ... ΑΧ ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ!!!!!!!!!!!!! ΑΞΙΖΕΙ ΠΑΝΤΩΣ!!
κι εγώ λοιπόν μια από τα ίδια...κατάφερα να "θηλάσω¨με το θήλαστρο τη μικρή 6-7 μήνες αποκλειστικά.Να πω την αλήθεια μου ενώ στην αρχή με είχαν πίασει τύψεις του τύπου κάτι κάνω λάθος κτλ κτλ μετά αισθανόμουν πολύ καλά με τον εαυτό μόυ γιατί έκανα ότι καλύτερο μπορούσα τη δεδομένη στιγμή. Το θήλαστρο είναι πολύ δύσκολη και κουραστική υπόθεση, πέρασα μεγάλη ταλαιπωρία... αλλά φυσικά και άξιζε!
Καλά κοπελιά κάθομαι βραδιάτικα και κακαρίζω από την περιγραφή σου, κάτσε μην ξυπνήσω και τα τέκνα μου!!! Είσαι γλαφυρότατη με τρομερή αίσθηση του χιούμορ...αυτοσαρκάζεσαι και αυτό το λατρεύω σε έναν άνθρωπο... Θηλάζεις και παραθηλάζεις λοιπόν...το μωρό σου πίνει το γαλατάκι σου...έχει σημασία ο τρόπος??? Όχι φυσικά...εσύ κάνεις το χρέος σου και τον θωρακίζεις με τον καλύτερο τρόπο...και με πολύ κόπο φυσικά... Εγώ το ρημαδο-θήλαστρο δεν το συμπάθησα ποτέ... Ευτυχώς δεν χρειάστηκε και ιδιαίτερα να το χρησιμοποιήσω...την κόρη μου την θήλασα αποκλειστικά 4 1/2 μήνες και επέστρεψα στν δουλειά, τον γιο μου 6 μήνες (με συμπλήρωμα από τους 4 1/2 και μετά)...πριν 2 εβδομάδες αναγκάστκα να κόψω τον θηλασμό γιατί χρειάστηκα θεραπευτική αγωγή με βαριά για το γάλα φάρμακα και το έβγαζα με το θήλαστρο για να το πετάω...σκέψου πόσο πολύ μισιόμαστε με το πλαστικόπραγμα που ο οργανισμός μου αντέδρασε από μόνος του και δυστυχώς η ποσότητα μειώθηκε δραματικά και πλέον δεν θηλάζω καθόλου...όλα ΟΚ όμως...είμαι ευχαριστημένη με αυτά που έκανα και για τα 2 μου παιδιά... Όπως λένε οι μανούλες παραπάνω σημασία έχει να έχουμε ευτυχισμένα και χαρούμενα παιδιά...κι εσύ έχεις σίγουρα ένα τέτοιο!! Το φαφουτάκι σου είναι μια γλύκα, να τον χαίρεστε και να σας χαίρεται!!! Καλά μεγαλώματα σας εύχομαι!!!
Αχ, βρε κοριτσάκι... Μου θύμισες τα δικά μου!!!! Γέννησα, έβαλα τον μικρούλη μου αμέσως στο στήθος με την βοήθεια της μαίας, εκείνος μετακινήθηκε, εγώ δεν το κατάλαβα λόγω αδρεναλίνης τοκετού και το αποτέλεσμα ήταν μελάνιασμα των θηλών και κατόπιν πληγές... Τι κι αν το είχα δουλέψει απο πριν το θέμα με μαθήματα, μαίες, internet, βιντεάκια θηλασμού, βιβλία κλπ, τι κι αν ήμουν σίγουρη ότι τον θηλασμό "τον έχω"... Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός τελικά γελά!! Ο δικός μου απο το νοσοκομείο ακόμα ετρωγε 90ml παρακαλώ... Ναι, σωστά διάβασες... 90!! Κι εγώ με θήλαστρο ανά 3ωρο να αυτοαρμέγομαι για να παράγω 50-70 και απο τα 2 μαζί :( Απογοήτευση, ακόμα και με το θήλαστρο υπέφερα απο τον πόνο, το θήλαστρο τραβούσε κι εγώ δαγκωνόμουν να μην φωνάξω... Άσε που εκείνος έτρωγε 120 και εγώ ήμουν σταθερά στα 50-70 συνολικά, άρα τρώγαμε μισό μισό. Α, είχα αγοράσει κι εγώ ηλεκτρικό θήλαστρο. Αν ήξερα, θα αγόραζα έστω διπλό για ταυτόχρονη εξαγωγή και απο τους 2 μαστούς. Να γλίτωνα τουλάχιστον μισή ώρα ύπνο (το άρμεγμα ήταν μισή ώρα για τον εκάστοτε μαστό) Anyway, κατα το σαρανταήμερο άρχισε να με πονάει λιγότερο, οπότε έκανα κι εγώ δοκιμή να τον βάλω, αλλά τζίφος. Έκανα κι άλλες δοκιμές αλλά ξανά τίποτα. Ανά τρίωρο χρειαζόμουν 1 ώρα για εξαγωγή, 1 για τάισμα, αλλαγμα κλπ και 1 για όλα τα υπόλοιπα πχ παιχνιδάκια, δουλειές, μαγείρεμα, α ναι, και ύπνο..!! Ευτυχώς που δεν είχε και πονάκια :) Εγώ τα κατάφερα 3,5 μήνες, αλλά είχα γίνει ράκος σωματικά. Ευτυχως που ψυχικά ήμουν τόσο πολύ ευτυχισμένη λόγω του πριγκιπάκου μου και πάτσιζε η ζυγαριά! Πάντα θα έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι "αν έτσι, ίσως αλλιώς, μπορεί κλπ" , αλλά απο την άλλη σκέφτομαι ότι λίγες θα το πάλευαν με αυτές τις συνθήκες για 3,5 μήνες και όπως είπε και μια φίλη μάια: Το παιδάκι σου για να είναι ευτυχισμένο θέλει μια χαρούμενη, κεφάτη, μανούλα δίπλα του... Αφού δεν αντέχεις άλλο κι έχεις εξαντληθεί, σταμάτα. Άλλωστε υπερέβαλες εαυτό κι έκανες ότι μπορούσες! Και είχε δίκιο... Το έκοψα σιγά σιγά (μου πήρε άλλες 15 μέρες) μειώνοντας τις εξαγωγές με το θήλαστρο κατα σύσταση του γιατρού μου. Τώρα το αντράκι μου είναι 7,5 μηνών, 10 κιλά, 75 πόντους, πολύ φαγανός και κούκλος!! Εννοείται πως χωρίς την βοήθεια του άντρα μου ίσως να μην είχα αντέξει τόσους μήνες.. Τα 3 γεύματα του τα έδινε εκείνος για να βγάζω εγώ γάλα και να κερδίζω χρόνο ξεκούρασης <3 Τους λατρεύω τόόόόσο πολύ!
Κι εγώ κάπως έτσι το σκέφτομαι να κάνω, γιατι κι εγώ κουράστηκα κι μου βγαίνουν και νευρα, άσε που άρχισε να τρώει και ξένο γιατι είναι πολύ φαγανός. Κάποια στιγμή ήθελα να το κόψω όταν γινει 5 μηνων, και μείωσα τις αντλήσεις στις 4 φορες αντιστις 7-8 αλλά το γάλα έμεινε σχεδόν εκει που ήταν: 250 στο 6ωρο, ενώ πριν ήταν 140-150 στο 3ωρο. δλδ μειωθηκε μόνο κατα 30-40 ml. Έτσι σκέφτηκα οτι μέχρι να μου κοπεί θα το δίνω και ισως φτασω ετσι το στόχο των 6 μηνων γιατι ειναι κρίμα να το πετάω αφού δεν κόβεται. Αλλά παραμένω στις 4 αντλήσεις και όσο πάει.
Λοιπόν, στην ιδια κατασταση ημουν κι εγω...για 5 1/2 μηνες μερα-νυχτα εβγαζα το γαλα μου με θηλαστρο. Να σου πω οτι εγω πριν γεννησω διαβασα ωρες ατελειωτες στο ιντερνετ για τον θηλασμο, παρακολουθησα μαθηματα και νομιζα οτι ημουν ετοιμη να θηλασω αλλα τιποτα....κλαμα ατελειωτο, τυψεις αλλα οτι και αν εκανα το μωρο ουρλιαζε...προσπαθησα να το θηλασε απο τηνπρωτη στιγμη, δεν της εδωσα μπιμπερο αλλα δεν θηλαζε με τιποτα. Μετα απο 24 χωρις να εχει θηλασει σχεδονκαθολου τη λυπηθηκα και της εδωσα σκονη...ετσι αρχισα να το αντλω με το θηλαστρο...ειναι νομιζω ό,τι πιο κουραστικο και κανεις δεν μπορει να το καταλαβει ανδεν το ζησει! Ο αντρας μου παντα μου ελεγε να σταματησω και να της δωσουμε ξενο, να σταματησω να ταλαιπωρουμαι αλλα δεν με πειραζε, αρκει που ετρωγε το γαλατακι μου. Τελικα μαλωσα με τον αντρα μου για ενα θεμα και απο την στενοχωρια μου κοπηκε μεσα σε μια μερα το γαλα...
Να σου ζήσει ο μικρούλης σου, είναι ένας κούκλος. Και 'γω μία από τα ίδια, 3,5 μήνες αγκαλιά με το θήλαστρο (τόσο άντεξα γιατί δεν είχα και καμμία βοήθεια γιατί μένω πολύ μακριά από τους δικούς μου). Όταν ήταν μικρή μόλις την έβαζα στο στήθος αποκοιμιόταν από την προσπάθεια και δεν έτρωγε καθόλου και αργότερα επειδή είχε μειωθεί πολύ το γάλα μου (από την στεναχώρια και την κούραση) δεν ήθελε καθόλου το στήθος, μόλις το μύριζε τσίριζε.
Αχ!!! ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο κ εγώ!! Βέβαια, εγώ παρακολούθησα κ μαθήματα θηλασμού κ τις μαίες- συμβούλους θηλασμού είχα από πάνω μου, αλλά πάλι δεν τα κατάφερα!! 4 μήνες το κοριτσάκι μου έπινε αποκλειστικά το γαλατάκι μου!! Βέβαια, εγώ αγκαλιά με το θήλαστρο!!! Συνέχεια του εαυτού μου έγινε! Τώρα η μπέμπα μου είναι 4 1/2 μηνών κ το γάλα μου έχει μειωθεί λίγο κ αναγκαστικά της δίνω κ συμπλήρωμα. Θα συνεχίσω τις αντλήσεις μέχρι να μ τελειώσει το γάλα! Μήπως έχετε καμία συμβουλή γα να αυξήσω την παραγωγή μου??? Πριν από 1-2 μήνες έβγαζα 250 τη φορά κ από τους δύο μαστούς..τώρα έπεσα στα 100..:-(
Επειδή το κάνω κι εγώ αυτό για αρκετό καιρο και υπήρχαν περίοδοι που μειωνόταν η παραγωγή μου αυτό που έκανα ήταν να προσθέσω μια ενδιάμεση άντληση η οποία κρατούσε λίγο σε διάρκεια αφού μην φανταστείς ότι έβγαινε καμιά τρομερή ποσότητα, αλλά ήταν αρκετή για να ενεργοποιηθεί το σύστημα ή έκανα περισσότερη ώρα άντληση έστω κι αν έβγαζα μόνο 5ml παραπάνω! Θέλει χρόνο το άτιμο (που δεν υπάρχει) και υπομονή!Επίσης, κάποιες παίρνουν μαγιά μπύρας ή τριγωνέλα, δεν έχω δοκιμάσει όμως και δεν ξέρω. Πάντως εμένα μου μειωνόταν η παραγωγή όταν έκλειναν κάποιοι πόροι και όταν ξεβούλωναν όλα ήταν οκ! Μήπως σου βούλωσαν και σένα; Στο λέω γιατί αν ακολουθείς πιστα ένα πρόγραμμα αντλήσεων δηλ. συγκεκριμένες ώρες την ημέρας άντληση και συγκεκριμένη διάρκεια είναι δύσκολο να σου μειωθεί η παραγωγή. Anyway, ένα μεγάλο, μεγάλο μπράβο και σε σένα, ξέρω πόσο κουραστικό και ψυχοφθόρο είναι!!! :)
Εγώ δεν τις έβαλα στο στήθος λόγω προωροτητας αλλα έβγαζα το γάλα μου με θήλαστρο κ τους το έδινα με μπιμπερό για να είμαι σίγουρη πόσο τρώνε. Δεν νιώθω καθόλου τύψεις που δεν τις έβαλα στο στήθος μου απευθείας. Σημασία έχει που πήραν όσο γάλα είχα να τους προσφέρω. Δεν είμαι λιγότερο μαμά από ότι μια μαμά που έβαλε το παιδάκι της στο στήθος. Σημασία έχει να είναι γερά τα παιδιά μας κ εμείς να τους χαρίσουμε όλη μας την αγάπη!!!
Επειδή το έζησα για 2 μήνες και κάτι στον πρώτο μου γιο, ένα θα σου πω: Δεν ξέρω αν είσαι θηλάζουσα ή μη αλλά σίγουρα είσαι ΗΡΩΙΔΑ ΜΑΝΑ! Διάλεξες τον πιο δύσκολο κι επίπονο δρόμο κι όχι τον εύκολο του έτοιμου γάλακτος. Δίνεις το γάλα σου στο μωρό σου κι εξακολουθείς να αποστειρώνεις και να ετοιμάζεις μπιμπερό, διπλή και τριπλή δουλειά δηλαδή. Και αφού άντεξες ως τώρα είσαι πραγματικά άξια! Η περιγραφή σου δε, απίθανη!
Μαλον το πρόβλημα είναι ότι δεν τον έβαλες αμέσως στο στήθος κ έμαθε με το μπιμπερο ίσως αν δεν είχε πιάσει μπιμπερό να ήταν διαφορετικά!Όμως μην αγχώνεσαι σημασία δεν έχει πως θα δώσεις το γάλα σου στο παιδί σου (θηλασμός ή θήλαστρο) αλλά να του το δώσεις!Κ εγώ την μικρή μου την θήλασα για 1,5 μήνα δεν άντεχα άλλο ήταν η ψυχολογία μου λίγο άσχημη κ πονούσα πάρα πολυ φαντάσου ότι οι θηλές μου μάτωναν δεν ξέρω αν έκανα κάτι λάθος γιατί ούτε εγω ενημερώθηκα!Οπότε στον 1,5 μήνα πήρα θήλαστρο κ εγώ δεν πονούσα πονούσα κ η μικρή μου συνέχιζε να πίνει το γάλα μου μέχρι 3 μηνών που μου κόπηκε κ συνέχιζα να λέω ότι θηλάζω!Να σου ζήση το μωρό σου κ μια καλή μαμα δεν την κάνει μόνο ο θηλασμός αλλά όλο το πακέτο!
να μαι κι εγωωω παρουσα ο μπεμπακος μου 3 μηνων και τρωει με το μπιμπερο του το γαλατακι της μαμας. Δεν δινω καθολου ξενο εχω γεμισει και τον καταψυκτη γαλατα καβατζα και εχει φτασει 7.200 κιλα 65 ποντους. στο πρωτο μου παιδακι παλι το ιδιο εκανα και τα καταφεραμε μεχρι τους 9 μηνες μετα το σταματησα. ο μικρος τις πρωτες μερες στο μαιευτηριο εκατσε στο στηθος αλλα οσο περναγε ο καιρος δυσκολευοταν εγω ποναγα πολυ πραγματικα δεν ενιωθα τιποτε απ οσα περιγραφουν οι μανουλες για το θηλασμο μονο πονο πολυ...ετσι νοικιασα θηλαστρακι και αυξησα και την παραγωγη μου γιατι ο μπεμπης ετρωγε το καταπετασμα 140 μλ νεογεννητο. Δεν ξερω ποσο ακομα θα το συνεχισω θα ηθελα ομως μεχρι να βγει ο χειμωνας για να ειναι προστατευμενος απο ιωσεις...
Να σε ρωτήσω κάτι?τι ποσότητα βγαζεις ημερησιως και μπορεις και να μη του δινεις ξένο γάλα και να γεμίζεις τον καταψυκτη?..εγώ εβγαζα περίπου 900ml τη μερα, ειχα καποια σακουλακια καβάτζα στην κατάψυξη, αλλά λίγο πριν κλείσει τον δεύτερο μήνα η μικρή, άρχισε να μη της φτάνει και να τρώει παραπάνω, οποτε μου τελείωσαν και οι καβατζες..και αρχισα να ειμαι στα ισα..οσο έβγαζα της έδινα μεχρι που ξεκίνησα το ξενο..
τωρα ειδα την απαντηση συγνωμη...βγαζω περιπου 1200 κανω 7 ανλησεις των 180 μλ μ.ο ο μικρος πλεον πινει 5 γευματα των 180 με 200 μλ οποτε μου περισευει. φαντασου μεχρι πριν λιγο καιρο εκανα 8 ανλησεις ανα τριωρο...
Λοιπόν τα λες πολύ ωραία και θέλω να σου πω ένα μπράβο από καρδιάς που δεν τα παράτησες και θηλάζεις ακόμα το γιο σου με το γαλατάκι σου! οι ιστορίες μας μοιάζουν ως προς την ταλαιπωρία του πράγματος..εμένα ο γιος μου γεννήθηκε πρόωρος και έμεινε στη ΜΕΝΝ για 20μέρες καθαρά μέχρι να πάρει το παιδί τις μέρες του!στο μαιευτήριο αντλούσα κανονικά κάθε 3ωρο με θήλαστρο και το παιδί μου έπινε από την πρώτη στιγμή το γάλα μου!όταν τον πήρα σπίτι έχοντας μάθει φυσικά με μπιμπερό τον έβαλα στο στήθος και αμέσως έπιασε!λόγω προωρότητας όμως κουραζόταν γρήγορα με αποτέλεσμα να πίνει λίγο από το στήθος..και σύμβουλο φώναξα και όλα τα έκανα προκειμένου να απαλλαγώ από το θήλαστρο..μάταια... το μωρό μου έπινε όσο ήταν να πιεί βάσει της διορθωμένης ηλικίας του.έτσι συνεχίσαμε συνδιαστικά στήθος-μπιμπερό...μέχρι σήμερα που θα κλείσουμε τους 5μήνες!!όσο έχω γάλα θα τον θηλάσω όσο αντέξω!να πω σε όλα τα κορίτσια που περνάνε κάτι αντίστοιχο ότι και φυσικά αυτό είναι ΘΗΛΑΣΜΟΣ,ούτε λίγο ούτε περίπου!θηλάζεις το παιδί σου και πίνει το γάλα της μαμάς μόνο που έχεις μια μικρή βοήθεια... ;) καλή συνέχεια σε όλες τις θηλάζουσες μανούλες και υγεία στα παιδάκια μας!!!
Μπράβο σου! Θαυμάσιο χιούμορ και τέλεια περιγραφή! Μη σκας καθόλου! Ούτε κι εγώ θήλασα και έχω έναν παιδαρο μπασκετμπωλίστα 15 χρονών! Μια χαρά μεγαλώνουν! Κουκλος είναι ο γιόκας σου και να σου ζήσει.
Πάντως ,αν θέλεις, ακόμα μπορείς να ζητήσεις τη βοήθεια κάποιας συμβούλου θηλασμού, δεν είναι καθόλου αργά. Το γεγονός δε, ότι το παιδί θήλασε 10 και 15 ολόκληρα λεπτά είναι πολύ ενθαρρυντικό. Κατά τη γνώμη μου, μην το βάλεις κάτω, αξίζει να προσπαθήσεις, είναι μακράν ό,τι πολυτιμότερο μπορείς να προσφέρεις στο παιδί σου!
κοπελια μου εισαι καταπληκτικη!γραφεις υπεροχα!αυτο που ηθελα να σου πω ειναι οτι αδικα βασανιστικες.το μωρο θελει την μαμα του χαρουμενη και ας μην θηλαζει!εγω που θηλαζα εξ ολοκληρου τον μικρο μου για 2 μηνες και μετα που επρεπε να γυρισω στην δουλεια το μωρο δεν μπορουσε να πιασει μπιμπερο;;με τα χιλια ζορια επιασε και εμενα μου σταματησε το γαλα λογω της πολυωρης παραμονης μου στην δουλεια και της στεναχωριας μου!οποτε;;;;;;;;;;;
Περιπου τα ιδια κι εγω... επί 2 μήνες τρεφόταν το μωρό αποκλειστικά με το γάλα που αντλούσα με το θήλαστρο..εδω και λίγες μέρες τρώει μισό δικό μου και μισό γάλα-σκόνη γιατί άρχισε να τρώσει πάρα πολύ και δεν μπορούσα να ανταποκριθώ, δεν προλάβαινα να είμαι τόσες πολλές ώρες παρέα με το θήλαστρο, επίσης πέτρωνε πολύ το στήθος μου, υπέφερα από τον πόνο και στο τέλος σκίστηκαν ελαφρώς και οι θηλές μου από το τράβηγμα. Το μωρό τρώει πάνω από ένα λίτρο την ημέρα, ενώ εγώ έβγαζα περίπου 150 ml ανά άντληση..τώρα αντλώ 3 φορές την ημέρα από 200-220ml..δεν ξέρω για πόσο καιρό θα το συνεχίσω..όσο αντέξω! μπραβο σου Mary ml που το συνεχίζεις για 8 μήνες..εγώ δεν νομίζω να το συνεχίσω για τόσο μεγάλο διάστημα, αλλά δεν το αποκλείω..βλέποντας και κάνοντας... Πάντως μάλλον ανήκουμε στις περίπου θηλάζουζες.. :D
Μπράβο και σε σένα, ξέρω πόσο μανίκι είναι και όπως λες όσο αντέξεις!!! :)
α, δηλαδή υπάρχουν και χειρότερα από μενα; αντε να παιρνω θαρρος!!! τωρα για το πως λεγομαστε, προτεινω να λεγομαστε παρένθετα θηλαζουσες (πως λεμε παρενθετες μητερες;)
Τέλειος ορισμός!!! Α, και να σου ζήσει ο παίδαρος, είναι ένας κούκλος, είδες τι έκανε το γαλατάκι σου;
έχω πεθανει στο γέλιο φτου φτου να σου ζήσει νε τέτοιο χιούμορ που έχεις είναι ένα χαρούμενο μωρό όπως κ να χει κ φαίνεται συγχαρητήρια Γ την προσπάθεια σου μετράει εξίσου! καλή συνέχεια κ υγεία!
Χα, χα, χα, καταπληκτική η περιγραφή σου, καλύτερα δεν θα μπορούσες να τα πεις. Οι ιστορίες μας παρόμοιες, μόνο που εγώ εξακολουθώ και το κάνω εδώ και 8 μήνες, οπότε δεν είσαι μόνη. Όταν με ρωτούσαν και μένα αν θηλάζω έλεγα "περίπου" και με κοιτούσαν περίεργα, περιττό να σου πω πως με κοιτάζουν τώρα! Εγώ θα σου πω μπράβο σου που το έκανες έστω κι έτσι, μπράβο σου γιατί δεν τα παράτησες, μπράβο γιατί είναι εξαντλητικό, αν και ξέρω ότι δεν το κάνεις για να ακούσεις μπράβο! Αλήθεια, εμείς που ανήκουμε άραγε, στις θηλάζουσες, στις μη θηλάζουσες, στις περίπου θηλάζουσες;;; :)