Η μαμά ρωτάει: Πώς θα αντέξω να γυρίσω στη δουλειά;
Xρειαζομαι καποιες συμβουλες, γιατι θα τρελαθω… Mετα απο 15 μηνες λοιπον που ειμαι συνεχεια με την κορουλα μου, ηρθε η ωρα να γυρισω στη δουλεια μου… Δεν μπορω ομως να σκεφτομαι οτι θα την μεγαλωσει η πεθερα μου και εγω θα βλεπω το κοριτσακι μου μονο 2 ωρες την ημερα!!
Πειτε μου πως τα καταφερνουν οι εργαζομενες μητερες;; Πειτε μου σας παρακαλω καμια συμβουλη, γιατι τα βλεπω ολα βουνο και μου ερχεται να παραιτηθω, αλλα δεν βγαινουμε οικονομικα με τιποτα…
Σας ευχαριστώ!
μαμά Ειρήνη
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
είμαι καινούργια μαμά κ γω,και τον Μαρτιο γυρνάω δουλειά ενώ θα είναι ο μπέμπης μου 9 μηνών και μόνο με την ιδέα αγχώνομαι,στεναχωριέμαι,κλαίω,θέλω να χαίρομαι τη καθε μέρα μαζί του..και όλα αυτά που νιώθει μια μαμά...Η μαμά μου θα το κρατάει κ πάλι όμως φοβάμαι ότι θα χάνω πράγματα απ' τη καθημερινότητά του γιατί και γω δουλεύω πολλές ώρες..!Σίγουρα δόξα το θεό που έχουμε δουλειά αυτήν την εποχή αλλά όπως κ να χει στεναχωριέσαι που τ'αφηνεις πίσω!(σε καλά χέρια εγώ τουλάχιστον) Εξαρτάται πάντα κ τη δουλειά κάνει η κάθε μια κ το ωράριο που έχει!!Όταν θα βλέπεις 2 ώρες τη μέρα το μωρό σου λογικό είναι να στεναχωριέσαι περισσότερο από μια μαμά που δουλεύει ένα 8 ωρο κ πάει σπίτι της μετά!!!!!
Μιχαέλα, για 1,5-2 χρόνια τα εβλεπα μισή με μία ώρα το μεσημέρι και μετά τις 9:30 το βράδυ. Δε μου έλειπαν τόσο γιατί δεν προλάβαινα να το σκεφτώ. Τώρα σου φαίνεται τραγικό, αλλά μετά σε τρέχει η καθημερινότητα και δεν προλαβαίνεις να στενοχωρηθείς. Τώρα που ξεσυνήθισα, μου φαίνεται πολύ δύσκολο τις ελάχιστες φορές που τα αφήνω αλλού και το απόγευμα. Νομίζω ότι δεν είμαι εκεί και με θέλουν, ενώ παλιά είχα συνηθίσει και δεν είχα σχεδόν καθόλου τύψεις. Τους έλειπα, μη λέμε βλακείες, αλλά με τις τύψεις το κάνουμε πιο δύσκολο. Όσο μπορείς να σκέφτεσαι ότι θα βρεθούμε 2 ώρες μετά τη δουλειά και είναι εντάξει γιατί θα κάτσουμε να παίξουμε και θα περάσουμε καλά. Αν εσύ είσαι σίγουρη ότι οι δύο ώρες είναι καλά, θα είναι καλά και το παιδί σου. Θέλουν να σε βλέπουν σίγουρη. Δεν πειράζει που θα λείψω μωρό μου γιατί μετά θα έρθω και θα παίξουμε μαζί. Αν καταφέρεις και βρεις άνθρωπο να σε βοηθάει με το σπίτι (π.χ. η μαμά σου όλα τα μαγειρέματα και ό,τι άλλο μπορεί) και ασχολείσαι με το σπίτι μια φορά το Σ/Κ νομίζω πως δύο ώρες θα σας φτάσουν μέσα στη μέρα. Δεν είναι το ιδανικότερο, αλλά δες το εσύ πρώτα από τη θετική του πλευρά (= θα έχω 2 γεμάτες ώρες μόνο με το παιδί μου) για να το κάνεις πιο εύκολο και για το παιδί. Αν δεν βρεις βοήθεια για το σπίτι θα είναι πιο δύσκολο αλλά και πάλι να σκέφτεσαι πόσο χρόνο θα έχεις με το παιδί και όχι αυτόν που δε θα έχεις. Φιλιά και καλή δύναμη!
Να φανταστείς ότι εμένα μου έχουν αφήσει 20 ημερών λεχούδια να προσέξω γιατί οι μαμάδες έπρεπε να πάνε στην δουλειά .. φυσικά έφευγαν με κλάματα από το σπίτι και μιλούσαμε όλη την ώρα στο τηλέφωνο. Και εγώ όλη μέρα με το μωρό στα χέρια μην τυχόν πάθει τίποτα, να κοιμάται και να βλέπω αν αναπνέει..
Παιδιά μην τα βλέπετε τόσο δραματικά τα πράγματα.... εγώ την άφησα από τριών μηνών και συνήθισε μια χαρά και στις δυο γιαγιάδες (μου την κρατούν εναλλάξ), αλλά δεν έχω χάσει και τίποτα από την εξέλιξή της. Νωρίς απόγευμα που πάω και την παίρνω ασχολούμαι μετά μαζί της. Εγώ από την άλλη, χωρίς να με παρεξηγήσετε ότι δεν είμαι ευαίσθητη μάνα, δεν άντεχα άλλο μέσα στο σπίτι...
Γεια σου!! Σε λίγες μέρες θα φέρω στον κόσμο το δεύτερο παιδάκι μου..όταν θα πρέπει να γυρίσω στη δουλεια θα έιναι 4 μηνων...δε ξέρω αν έιναι καλύτερα η χειρότερα που θα παει και Αυτό τοσο νωρίς...το λέω απο την άποψη ότι θα έιναι κι Αυτό πολυ μικρουλι και δε θα καταλαβαίνει ίσως και πολλα...σε σχέση με το δικό σου παιδάκι που καταλαβαίνει και θα έιναι δύσκολος ο αποχωρισμος..δε παύει όμως παντα ενα παιδάκι να προτιμά τη μανούλα του... Εφόσον υπάρχει όμως ανάγκη για χρήματα έιναι αναγκαίο κακο...και γω έκλαιγα στο αυτοκίνητο προς την δουλεια σαν την ΜΑρθα Βουρτση...αλλα σιγα σιγα το ξεπερασα... Δουλειές σηκωνομουν χαράματα το σαββατοκύριακο να κάνω όσα περισσότερα μπορούσα και επίσης όταν κοιμόταν το παιδι για να έχω πολυ χρόνο μαζι του...θα βρεις τον τροπο...μην ανησυχείς...όλες τον βρίσκουμε....αρκεί η πεθερουλα να έιναι εντάξει και να έχεις καλες σχέσεις μαζι της...εγω τον έστελνα σταθμό....βλέπεις δεν θα άντεχα ούτε για μια μέρα να ξέρω ότι μου τον προσέχει αυτη...αλλα άλλη περίπτωση εγω...εύχομαι τα καλύτερα...και επίσης να χαίρεσαι που έχεις ακομα τη δουλεια σου!!
ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ. ΓΥΡΙΣΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΤΑΝ Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ 5 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΤΑΝ ΑΘΛΙΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΕΙ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΗΣΥΧΟ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΠΕΡΝΕΙ. ΠΑΝΤΩΣ ΠΟΛΛΑ ΠΡΩΪΝΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΩ ΗΔΗ 6 ΜΗΝΕΣ, ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΖΩ ΠΟΥ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΟΥΡΚΩΝΩ. ΑΛΛΑ ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ. ΣΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΥΧΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ. ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ
Υπομονή!!!!!!!!!!!!!και πολλά χαμόγελα για το παιδί.Όταν επέστρεψα στην δουλειά ο μικρός μου ήταν πέντε μηνών,πολύ δύσκολα.Δεν άκουσα καν την πρώτη φορά που είπε μαμα,δεν τον είδα την πρώτη φορά που στάθηκε όρθιος χωρίς καμμία βοήθεια...έκλαιγα αλλά...δεν μπορούσα και δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά..όσο για τον χρόνο με τα παιδιά..φεύγω από το σπίτι 6,30 το πρωί και επιστρέφω 6,00 το απόγευμα.Εκείνη την ώρα ξεκινάει το "παιχνίδι" μας. Μαγειρεύουμε μαζί, σκουπίζουμε μαζί, σιδερώνουμε παρέα και στο τέλος παίζουμε με τα παιχνίδια του,συζητάμε και διαβάζουμε βιβλία.Σήμερα είναι 5 χρονών και τα βλέπει ακόμη σαν παιχνίδι.(υ.γ η νύφη μου θα με ευγνωμονεί για αυτά που θα έχει μάθει χιχιχιχ) ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΕΞΟΠΛΙΣΟΥ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ
αυτό το έχω ξανακούσει, τι βλακεία, να μη δικαιούται η μάνα άδεια επειδή δεν το γέννησε. Το ίδιο νομίζω ισχύει και για τις παρένθετες μητέρες, δεν δικαιούνται άδεια λοχείας. Αααααρε Ελλαδάρααααα! Πάντως μαμά Ειρήνη δες το και αλλιώς, εγώ παρακαλάω να είχα μια δουλειά να επιστρέψω γιατί δεν υπάρχει ούτε μαντίλι να κλάψουμε και δεν έχουμε ούτε καν ασφάλεια για το μωρό, αμα θες αλλάζουμε, εγώ δεν έχω πρόβλημα να τον αφήσω για δουλειά γιατί έτσι όπως πάμε…τον βλέπω σε κανα ίδρυμα απόρων!!! Αυτό να σκέφτεσαι και να παίρνεις δύναμη!!!
ειναι πολυ δύσκολο αλλα ίσως σε παρηγορήσει η δικιά μου ιστορία... Μετα ΑΠΟ πολυ κόπο απέκτησα ενα αγορακι εργάζομαι ως αναπληρώτρια αλλα το δικό μου μωρο επειδή το υιοθετησα δεν το γεννησα δε δικαιούμαι άδεια έτσι ενώ ήρθε στο σπίτι μας 20 ημερών την επόμενη μερα εγω πήγα στο σχολειο....άρα σκέψου ότι εσένα η μικρούλα σου σε χάρηκε για 15 μήνες!
αυτό το έχω ξανακούσει, τι βλακεία, να μη δικαιούται η μάνα άδεια επειδή δεν το γέννησε. Το ίδιο νομίζω ισχύει και για τις παρένθετες μητέρες, δεν δικαιούνται άδεια λοχείας. Αααααρε Ελλαδάρααααα! Πάντως μαμά Ειρήνη δες το και αλλιώς, εγώ παρακαλάω να είχα μια δουλειά να επιστρέψω γιατί δεν υπάρχει ούτε μαντίλι να κλάψουμε και δεν έχουμε ούτε καν ασφάλεια για το μωρό, αμα θες αλλάζουμε, εγώ δεν έχω πρόβλημα να τον αφήσω για δουλειά γιατί έτσι όπως πάμε...τον βλέπω σε κανα ίδρυμα απόρων!!! Αυτό να σκέφτεσαι και να παίρνεις δύναμη!!!
Δεν δικαιούσαι άδεια όταν υιοθετείς ένα παιδί??? Κοίτα να δεις... Ακόμα και 20 ημερών πλασματάκι δεν έχει το δικαίωμα να συνηθίσει την καινούργια του μαμά??? Συγγνώμη, το ξέρω ότι είναι άσχετο με το θέμα αλλά με σόκαρε λίγο. Να το χαίρεσαι πάντως =)
Δεν το γνώριζα αυτό!! Πολύ άδικο!!
Γύρισα στη δουλειά όταν ο Φίλιππος ήταν 10 μηνών... Την πρώτη μέρα έκλαιγα μέσα στο τραμ βλέποντας τον στο καρότσι του που το έσπρωχνε ο πατέρας μου... Πόσο δύσκολο να αποχωρίζεσαι το παιδί σου, έστω και για μερικές ώρες, όταν για τόσους μήνες ήσασταν αυτοκολλητάκια!!! Αλλά δεν είχα ούτε έχω άλλη επιλογή. Δυστυχώς! Και αναγκαστικά συνηθίζεις και πρέπει να'σαι και καλά με τον εαυτό σου γιατί αν δεν είσαι, αυτό αντανακλά και στο παιδί. Δόξα τω Θεώ, να'ναι καλά οι γονείς μου που μου τον κρατάνε και τουλάχιστον έχω το κεφάλι μου ήσυχο ότι είναι σε καλά χέρια... Οπότε, μανούλα... θα οπλιστείς με δύναμη, ψυχραιμία και θετική σκέψη ότι όλα θα πάνε καλά! Να χαίρεσαι την κούκλα σου!!
Είμαι στην ίδια φάση με σένα πλησιάζει ο καιρός να επιστρέψω και δεν αντέχω ούτε στην σκέψη. Όταν γυρίσω θα είναι 9 μηνών ο μπέμπης μου αλλά σίγουρα για σένα θα είναι πολύ πιο δύσκολα! Μα καλά μόνο 2 ώρες την ημέρα;; Μα τι ωράριο έχεις;; Ζω στην επαρχία, εδώ είναι κάπως διαφορετικός ο ρυθμός της ζωής. Ναι το ξέρω δύσκολη εποχή κτλ αλλά σε καταλαβαίνω απόλυτα, ΑΠΟΛΥΤΑ!!!
Γύρισα στη δουλειά όταν η μικρή ήταν 14 μηνών και όλη την πρώτη εβδομάδα έκλαιγα και τηλεφωνούσα συνεχώς σπίτι να μάθω από τη μαμά μου πως είναι η μικρή. Την δεύτερη εβδομάδα έκλαψα μόνο Δευτέρα- Τρίτη και μετά ηρέμησα. Το επόμενο σοκ ήταν όταν πήρα γυναίκα γιατί δεν είχα κάποιον να μου την κρατήσει οπότε έτρεμα μην μου πάθει τίποτα. Πλέον είναι 3 1/2 χρονών και κάθε Δευτέρα ακόμα έχω το σφίξιμο όταν σηκώνομαι για τη δουλειά. Τουλάχιστον την βλέπω που περνάει μια χαρά στον παιδικό και δεν την πειράζει που πάω στη δουλειά! Βέβαια αν είχα επιλογή να μείνω σπίτι θα το έκανα αλλά χρειαζόμαστε να δουλεύω!!
Υπομονή! Και εγώ αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο! Πως θα τα βγάλω πέρα μακρυά απο το παιδί μου, δουλεύοντας πολλές ώρες και προσπαθώντας να διατηρήσω ισορροπία σε όλα! Εσείς οι μανούλες που είστε πιο έμπειρες πως τα καταφέρνετε και το σκ έχετε ουσιαστικό χρόνο για τα παιδιά σας? Είναι τόσες οι δουλειές του σπιτιού που μένει ελάχιστος χρόνος. Ανάμεσα στα πλυντήρια, το σιδέρωμα, τα ψώνια, τα μαγειρέματα, τη καθαριότητα κλπ δεν πιστεύω ότι είναι αρκετός ο χρόνος.
λοιπον εγω εμεινα μαζι με τον γιοκα μου μονο 16 ευδομαδες που ειναι το αποδεκτο απο τον νομο στην κυπρο. επεστρεψα στην δουλεια αφηνοντας το παιδι σε κοπελα (επι πληρωμη) τους πρωτους μηνες μεχρι να γινει 9 μηνων δικαιουμουν 1 ωρα να σχολασω νωριτερα οποταν στις 5.10 ειμουνα μαζι του μετα που τελειωσε επεστρεψα στο κανονικο ωραριο 8-1 2-5,30 βλεπω τον μικρο 2-3 ωρες την ημερα καθως μενω και σχετικα μακρυα απο την δουλεια μου και φευγω στις 7 απο το σπιτι. και μεχρι να επιστρεψω γινεται 6-6.30. ενα εχω να σου πω τους πρωτους μηνες εκλεγα καθημερινα. απλα δεν γινεται αλλιως ετσι το μονο που θα σου πω να προσεξεις αυτες οι 2-3 ωρες που θα περνας μαζι του να εινια ποιοτικες και μονο για το παιδι. και τα σκ να τα περνατε μαζι για να καλυπτεται τον χαμενο χρονο. το ευχαριστω σε σενα ειναι οτι δεν θα πληρωνεις και θα μεγαλωσει με την γιαγια. αν και θα συνηστουσα και εγω παιδικο σταθμο απο τωρα για να μαθει και κανονες
Και εγώ έκατσα με τον μπιμπίκο μου 9 μήνες και όταν ήρθε η ώρα να φύγω για δουλειά πραγματικά νόμιζα πως θα πέσω σε κατάθλιψη. Την 1η μέρα δε που τον άκουσα από το τηλέφωνο και ήταν το 1ο πρωινό που δεν ήμασταν μαζί τρελάθηκα. Με τον καιρό όπως αυτό φτιάχνει και καταλήγει να σου κάνει καλό και εσένα και του παιδιού. Θα συμφωνήσω με την Γωγώ, θα ανανεωθείς και θα είσαι απόλυτα αφοσιωμἐνη στο παιδάκι σου τα απογεύματα. Εννοείται πως τα ΣΚ θα είναι δικά ΣΑΣ!!! Ό,τι δεν μπορείς να αποφύγεις...απόλαυσε το!!!
Κοπέλα μου να δεις πόσο καλό θα σου κάνει που θα γυρίσεις στη δουλειά σου...Εγώ κάθισα ένα εξάμηνο με τις δυο κόρες μου που εννοείται ότι της λατρεύω, αλλά κόντεψα να σαλτάρω....Και μη φανταστείς ότι κλεινόμουν σπίτι....Απλώς για μενα η δουλειά είναι κομμάτι της ζωής μου...Η ζωή μου είναι τα παιδιά μου, αλλά και ό,τι έκανα πριν από αυτά.... Πας στη δουλειά σου, αλλάζεις περιβάλλον, νιώθεις δημιουργική, βλέπεις κόσμο,λες μια κουβέντα...Και γυρίζεις ανανεωμένη στο παιδάκι σου και του αφοσιώνεσαι απόλυτα... Τουλάχιστον έτσι το βιώνω εγώ που επίσης βλέπω 2-3 ώρες την ημέρα τα παιδιά μου...Απλώς τα ΣΚ είμαι μόνο για αυτά!!!!! Καλή αρχή και be cool...Όλα θα πάνε καλά!!!
Εισαι τυχερή που έκατσες 15 μηνες:) εγω εκατσα μολις 5... anyway, στην αρχη θα σου κακοφανει φυσικα, αλλα οπως ολα, μετα απο λιγο θα το 'συνηθισεις' και θα κάνεις καθε λεπτο που θα εισαι με το παιδάκι σου ακομα πιο πολυτιμο...Απ τη στιγμή που δεν εχεις άλλη 'επιλογη' (το να μη δουλευεις π.χ.) καλυτερα να το δεις με θετική διαθεση για να σου ερθουν ολα πιο θετικα...Εκτος κ αν εχεις προβλημα με την πεθερα σου κ σε βαρυνει αυτο... Βασικά δεν καταλαβα αυτο που λες οτι θα την βλεπεις 2 ωρες την μερα. Λογω δύσκολου ωραρίου; Υπομονη σου ευχομαι...κ καλη προσαρμογη:)
Να γυρίσεις στη δουλεία γιατί η εποχή είναι δύσκολη! Και όσοι έχουμε ΑΚΟΜΑ δουλειά την κρατάμε με νύχια και με δόντια! Γυρισα και εγώ στην δουλεία μου όταν ο μικρός μου ήταν 6 μηνών. Ηταν δύσκολα στην αρχή... τύψεις, κλάματα κτλ. Τον κρατάει μια θεία του άντρα μου, και έτσι δυσκολευουν λίγο τα πράγματα, γιατί δεν μπορώ να μιλήσω ελευθερα! Με την πεθερά μου θα μπορούσα να πω την αντιρρηση μου (και δεν μου κόστιζε κιολας, γιατί την θεια την πληρώνουμε)! Είσαι τυχερή που την έχεις, οσο και αν δεν το καταλαβαίνεις αυτό τώρα! Ξέρω ότι μετά από 10 μήνες που την είχες κοντά σου, σου φαίνεται αδιανόητο.... αλλά με τον καιρό και με την καθημερινότητα περναει και αυτή η φάση. Δεν λεω, θα υπάρξουν φορές, που θα θέλεις να σηκωθείς και αν φύγεις από την δουλειά, ή που δεν θα θέλεις να πας καθόλου. 'Ολες, οι εργαζόμενες μανούλες τα έχουμε περασει ... και θα τα περνάμε αυτά. Είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε, για να προσφέρουμε στα παιδιά μας, ότι καλύτερο μπορούμε... Σφίξε τα δόντια λοιπόν και κουράγιο! Δεν είσαι μόνη σου!!!
Αγαπητή Ειρήνη, Να ξέρεις πόσο σε καταλαβαίνω....εγώ επέστρεψα όταν ο μικρός μου ήταν 9 μηνών. Αυτό που έχω καταλάβει είναι πως τα πάντα είναι δυνατά να γίνουν.Να ξέρεις ότι πάντα θα υπάρχει ένα καινούργιο άγχος να σε καταδιώκει!Εγώ τώρα διανύω τη φάση που προσπαθώ να συνηθίσω το 8ωρο!!! Πρακτικές συμβουλές δεν υπάρχουν.Το ζόρι σου θα το περάσεις όπως και να έχει!Θα περάσεις τις πρώτες μέρες στη δουλειά σου στην τουαλέτα κλαίγοντας!!!Εγώ τουλάχιστον αυτό έκανα!!! Κ' να σκεφτείς ότι εγώ τον άφησα με γυναίκα στο σπίτι μιας και δεν υπάρχει κανείς να βοηθήσει!Είναι δύσκολο είναι ζόρικο και καμιά φορά δεν αντέχεται!!!! Αλλά τι να κάνεις που ο σύγχρονος τρόπος ζωής μας έχει πετάξει στην παραγωγή ενώ κανονικά αυτό θα έπρεπε να κάνουμε .....να μεγαλώνουμε τα παιδάκια μας. Εγώ πάντως θα σου συνιστούσα να δεις το ενδεχόμενο να πάει παιδικό σταθμό το παιδί,γιατί πολύ καλύτερα θα περνάει εκεί παρά κλεισμένο στο σπίτι με έναν ενήλικα.Άσε που γλιτώνεις τη γκρίνια και τις κόντρες με τη γιαγιά.Εγώ τον έστειλα σταθμό 14 μηνών και δεν θα το άλλαζα με τίποτα,γιατί βλέπω ένα παιδί χαρούμενο και συνέχεια να εξελίσσεται.Είμαι βέβαια πολύ τυχερή γιατί ο σταθμός που πηγαίνει είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να μας τύχει. Σκέψου ότι τα παιδιά μας πάντως αυτο ακριβώς πρέπει ν αγίνουν στη ζωή τους....ανεξάρτητοι άνθρωποι που να μας βλέπουν 2-3 ώρες την ημέρα!!! ΟΚ μη βαράτε ξέρω ότι είναι πολύ μικρά ακόμα τα μωρά μας αλλά θα μπορούσε να είναι μια παρηγορτική σκέψη!!! Καλό κουράγιο ,να είσαι δυνατή και να θυμάσαι ότι τα παιδιά με όποιον τους δίνει αγάπη περνάνε καλά!!!
Egw epestrepsa sto grafeio meta apo 16 evdomades. To wrario mu einai kalo, 7-3, kai exw olo to apogeuma gia to paidaki mu. Afisa stin akri spudes to apogeuma, seminaria, gymnastirio klp klp... Ti duleia den borume na tin afisume, omws alla polla pragmata nai. Prospathise an einai dynato na prosarmoseis tis wres su. Dystyxws stis duleies den deixnun panta katanoisi, alla den me noiazei, pistevw oti egw prepei na valw oria gia na borw na frontisw tin oikogeneia mu
αχχχχχχ!!! πονεμένο θέμα!! Εγώ κάθισα 9 μήνες μετά την γέννα και δυσκολεύτηκα όσο τίποτα άλλο!!! Έκλαιγε η μικρή μου που έφευγα έκλαιγα και εγώ!!! Φυσικά ήμουν και κάπως τυχερή αφού η κρίση μου χτύπησε την πόρτα και μοιράστηκαν οι ώρες μου και πήγαινα μόνο πρωί!! Έτσι ο αποχωρισμός μας ήταν μόνο για 3-4 ώρες. Στην περίπτωσή σου τι να σου πω!! Θα το συνηθίσεις! Εκτός αν μπορείς να μειώσεις το ωράριο σου τουλάχιστο να απουσιάζεις μόνο τα πρωινά!!! Καλή συνέχεια!!
Εγω θα σου πω κατι πολυ απλο και σκληρο μαζι ΘΑ γυρισεις στην δουλεια σου γιατι ζεις απο αυτην και οσο δυσκολο και αν ειναι θα το συνηθισεις Απο προσωπικη πειρα ιδιωτικου τομεα που οι αδειες ειναι μικρες ( εκτοσ αν μοπρεισ να τα βγαλεις περα με τα ψιχουλα που δινει ο ΟΑΕΔ και κατσεις +6 μηνες) εγω αφησα το παιδακι μου σε 64 μερες μετα την γενησση του για να γυρισω στην δουλεια μου Οποτε κανε υπομονη γιατι αυτη ειναι η ζωη μας , το παιδι σου θα μεγαλωσει μια χαρα και φυσικα θα παρει ως δεδομενο οτι η μαμα δουλευει.
Εγώ πάντως πήρα το 6μηνο γιατί τα ψίχουλα που δίνει ο ΟΑΕΔ δεν έχουν μεγάλη διαφορά απ' το μισθό μου :(( και η συγκεκριμένη μανούλα πρέπει να έχει πάρει κάποια άδεια γιατί λέει ότι γυρίζει στην δουλειά μετά από 15 μήνες.