Ένας έρωτας στο ΚΤΕΛ
Μεσημερι Οκτωβρη 1999, νεα φοιτητρια εγω στην Αθηνα και περιμενω στο ΚΤΕΛ Θεσσαλονικης να ξεκινησει το λεωφορειο για Αθηνα!
Ενας ψηλος, μελαχρινος, διμετρος απεναντι μου! Μου αρεσει! Μου εκανε αυτο το κλικ! Να με κοιταει, να τον κοιταω! Να του την πεσω;; Όοοοοοοοοοοχι! Ας ερθει αυτος πρωτος!
Δεν παω! Δεν ερχεται! Και να σου τσουπ, σκαει μυτη ενας φίλος απο τα παλια που τυγχανει να ειναι στην ιδια σχολή μαζι του και να τον γνωριζει! Ε αυτο ηταν! Με την πρωτη χειραψια μας εγινε το μπαμ!
Αχωριστοι! Ερωτευμενοι στο φουλ! Το αλλο μου μισο!
Μετα απο 8 χρονια παντρευτηκαμε και συνεχιζουμε να ειμαστε τρελα ερωτευμενοι και με ενα κοριτσακι 3 ετων! Τον λατρευω και με λατρευει! Δεν θα ηθελα ποτε αλλον αντρα για αντρα μου και για πατερα των παιδιων μου!
Ζωή
Εγω ειμαι αυτη κ σας ευχαριστω κοριτσια για αυτο το ιδιαιτερο για μενα αρθρακι! Ευχομαι σε ολες τις μανουλες παρα τισ δυσκολες αυτεσ εποχεσ μασ να συνεχισουν να ειναι ερωτυμενες με το αλλο τους μισο, διοτι εκει ειναι το μυστικο τησ επιτυχιασ! εκει κρυβεται μια ευτυχισμενη οικογενεια κ ευτυχισμενα παιδακια! Σιγουρα μετα απο καποια χρονια τα συναισθηματα αλλαζουν μορφη αλλα οχι δομη! Χρονια Πολλα σε ολα τα ερωτευμενα ζευγαρακια που δεν πρεπει να ξεχνουμε οτι καθε μερα ειναι μια ευκαιρια να δειξουμε στο ταιρι μας ποσο ξεχωριστο ειναι για μας! Και η σημερινη μερα αλλη μια ευκαιρια τετοια!