Κατά καιρούς σίγουρα έχω κριτικάρει διάφορες συμπεριφορές που μου άρεσαν ή δε μου «κόλλαγαν» και τόσο. Αυτό που αποφεύγω να κάνω από πολύ πριν γίνω μαμά είναι να ασκώ κριτική και μάλιστα κακόβουλη στον τρόπο που κάθε γονιός ανατρέφει τα παιδιά του. Το γράφω αυτό γιατί υπάρχει η τάση (ανέκαθεν υπήρχε) να αλληλοεκτοξεύονται «τέρατα» μεταξύ των -κατά τα άλλα πολιτισμένων- μαμάδων.
Δεν καταλαβαίνω γιατί εγώ πρέπει να κρίνω τον τρόπο που κάποια άλλη μαμά μεγαλώνει τα παιδιά της. Αν μη τη άλλο της αναγνωρίζω την καλή πρόθεση. Την καλή πρόθεση να μεγαλώσει τα τέκνα της με τον καλύτερο για εκείνη τρόπο. Και γιατί παρακαλώ να μην είναι ο δικός της τρόπος ο σωστός και ο δικός μου ο λάθος; Ποια είμαι εγώ που θα το κρίνω αυτό;
Υπάρχουν γονείς που δεν απαγορεύουν τίποτα στα παιδιά τους και γονείς που βάζουν αυστηρά όρια, υπάρχουν αυτοί που κοιμούνται όλοι μαζί και αυτοί που κοιμούνται χώρια, υπάρχουν αυτοί που περνούν πολύ χρόνο παίζοντας με τα παιδιά τους και αυτοί που παίζουν λιγότερο, αυτοί που τα στέλνουν στον βρεφονηπιακό σταθμό από 3 μηνών και αυτοί που τα πάνε κατ’ευθείαν προνήπιο, αυτοί που τους δίνουν μόνο βιολογικά προϊόντα και αυτοί που δεν τους δίνουν, αυτοί που τους κάνουν όλα τα εμβόλια και αυτοί που δεν τους τα κάνουν. Κάποιες φορές όλα τα παραπάνω μπορεί να είναι συνειδητές επιλογές ή επιλογές ανάγκης. Τι κάνει τελικά ένα γονιό καλύτερο από τον άλλο;
Όλοι οι γονείς που ανέφερα παραπάνω έχουν κάτι κοινό. Πιστεύουν ότι ο τρόπος που μεγαλώνουν τα παιδιά τους είναι τέλειος. Και μη μου πείτε ότι δεν υπάρχει τέλειο γιατί το γνωρίζω πολύ καλά. Όμως το λέω μόνο για να το λέω αφού φυσικά και πιστεύω ότι ο δικός μου τρόπος είναι super γιατί αγαπητοί μου αν δεν το πίστευα θα έκανα κάτι για να τον αλλάξω. Κατά τα ίδια λοιπόν όλοι οι γονείς (εντάξει ας μην αναφερθούμε στις εξαιρέσεις γονιών με τάσεις βίας κλπ) πιστεύουν και κάνουν αυτά που θεωρούν καλύτερα για τα βλασταράκια τους. Ας αναγνωρίσουμε λοιπόν την καλή πρόθεση και ας αφήσουμε το μέλλον να φανερώσει το πόσο καλοί ή λιγότερο καλοί γονείς υπήρξαμε.
Μαρία
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
έχω κρίνει πολλές φορές.. από μέσα μου. Στόχος μου είναι πάντα να μην θίξω τη μαμά που κάνει αυτό που εκείνη νομίζει καλύτερο για το δικό της παιδί και αν μπορώ να της πω κάτι με τρόπο. Είμαι άνθρωπος που επειδή εκ φύσεως δεν έχω μεγάλη αυτοπεποίθηση διαβάζω πολύ για τα παιδιά και για το σωστό τρόπο και πάντα ψάχνω και ψάχνομαι.. πράγμα που με κάνει να ελπίζω ότι αν μη τι άλλο αφού ασχολούμαι τόσο δεν μπορεί να τα κάνω όλα στραβά ή πολύ στραβά .. τέλοσπάντων σίγουρα θα κάνω λάθη ελπίζω όχι τραγικά... Όταν όμως έρχεται η μαμά φουλ αυτοπεποίθηση.. ξέρω_τι_κάνω_έτσι_είναι_τα_παιδιά_τι_να_κάνουμε_έλα_μωρέ_σαχλαμάρες_Γράφουν_αυτά_τα_βιβλία και με περνάει από κόσκινο ή μου κάνει παρατηρήσεις για εμένα ή το παιδί μου ή όταν κρίνει ως αυστηρά αυτά που κάνω όταν δεν είναι ίδια με τα δικά της ή πολύ χαλαρά τις έξτρα ελευθερίες που έχω στα δικά μου τα παιδιά επειδή δεν είναι οι δικές της αααααααααχ γίνομαι έξαλλη .. μου έρχεται να την προσβάλω με τον χειρότερο τρόπο.. αλλά μετά δεν με αφήνει το επίπεδό μου και καταπιέζομαι.... Antonia με τα χρόνια συνειδητοποίησα ότι κάθε ένας κάνει το καλύτερο που μπορεί και που του κόβει .... αν είναι έτσι ως άνθρωπος .. αυτό ήρθε να πράξει σε αυτό τον κόσμο και αυτό θα μεταδώσει στο παιδί του.. δεν υπάρχουν κανόνες σε αυτά τα πράγματα αλλιώς θα ήμασταν όλοι οι ίδιοι ή θα είχε ήδη φτιαχτεί η ιδανική κοινωνία... Ο άνθρωπος από τη φύση του έχει πολλά ελατώματα που καλό είναι να προσπαθεί να ξεπερνά.. για να το κάνει πρέπει να κοιτάζει μέσα του... γενικά δεν συμβαίνει.. αν ο γονιός ας πούμε δεν αγοράζει βιολογικά .. γιατί δεν θέλει, δεν ξέρει, δεν τον νοιάζει κλπ πως περιμένεις να το κάνει για το παιδί του αν δεν έχει ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα. Ποιός σου είπε ότι όποιος αφήνει να πλαντάξει το παιδί του στο κλάμα κοιμάται ξένοιαστος δίπλα του... ξέρω πολλούς που κοιμούνται μαζί τους γιατί δεν είναι σε θέση να κουμαντάρουν το παιδί τους... και αυτή ήταν η εύκολη λύση και μετά κρύβονται και πίσω από το ότι το κάνουν από άποψη (δεν λέω ότι όλοι για αυτό το κάνουν αλλά ξέρω όμως τέτοιες περιπτώσεις). Το κακό με αρκετές μαμάδες που όμως δεν είναι μόνο για τις μαμάδες. . . ισχύει για όλους τους ανθρώπους γενικά.. δεν κοιτάνε πρώτα την δική τους καμπούρα για να κρίνουν μετά την καμπούρα των άλλων.
χαχαχαχα, μου σωσες χρόνο από το σχόλιο που θα έγραφα! Κοινώς ..μια απ' τα ίδια κι εγώ...
"..ξέρω πολλούς που κοιμούνται μαζί τους γιατί δεν είναι σε θέση να κουμαντάρουν το παιδί τους… και αυτή ήταν η εύκολη λύση και μετά κρύβονται και πίσω από το ότι το κάνουν από άποψη"!!!!!!!! Κι αυτό τι είναι? Δεν είναι κριτική?
By the way, πολύ μακροσκελή και ισχυρή άποψη έχεις, για άνθρωπο με... χαμηλή αυτοπεποίθηση! Just sayin'... :)
Ο γονιός που τρέφει το παιδί του με φυτοφάρμακα, το γεμίζει με προΐόντα φουλ στη ζαχαρη πριν καν χρονίσει, το αφήνει να πλαντάξει στο κλάμα για να κοιμηθεί έχει όντως καλή πρόθεση: τη βόλεψή του.
Αρχίσαμε, φίλη αντωνία...... Με κάθε καλή πρόθεση πάντα, γιατί όπως λένε και οι Άγγλοσαξωνες, the road to hell was built on good intentions!
Αγαπητή Αντωνία δε νομίζω ότι καμία μαμά δίνει στο παιδί της φυτοφάρμακα( εκτός και αν η ίδια αγοράζει το μπουκάλι από το γεωπόνο και τους το δίνει κάθε πρωί με το γάλα). Εκτός και αν όλες οι μαμάδες απανταχού έχουν δικό τους κήπο και χρησιμοποιούν μόνο νερό και τίποτε άλλο.Γιατί μόνο τότε ξέρεις ακριβώς με τι τρέφετε το παιδί σου.Είναι λίγο βαρύ νομίζω το ο γονιός τρέφει το παιδί με φυτοφάρμακα...
Άσε μας ρε Αντωνία! Εσύ που είσαι η σούπερ μάνα να τα κοιμίζεις μέχρι να πάνε φαντάροι και να τα αφήσεις να φάνε γλυκό στον γάμο τους! Και μετά απο τόσες θυσίες ελπίζω να σε χρίσουν και αγία!
Επίσης ισχύει το "μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις", γιατί και οι γονείς που κατακρίνουν άλλους που τα παιδιά τους είναι υπερβολικά ζωηρά, ησυχα, ομιλητικά, αμίλητα, κινητικά, επιθετικά, κοινωνικά, ακοινώνητα κλπ πολύ σύντομα βλέπουν τα παιδιά τους να μετατρέπονται σε όλα αυτά που κατέκριναν. Για μένα καλός γονιός είναι αυτός που σέβεται το παιδί του, αλλά σέβεται και τα παιδιά των άλλων! Δεν εκθέτει τα παιδιά των άλλων σε κίνδυνο γιατί το δικό του που είναι άρρωστο θέλει οπωσδήποτε να παίξει - βγει - πάει στο πάρτυ. Δεν πάει για καφέ και αράζει ενώ το παιδί του γκρεμίζει το σπίτι, δαγκώνει ένα άλλο παιδάκι, χαλάει τα παιχνίδια ή τον κόσμο γενικά! Δεν βλέπει το παιδί του σαν ένα μικρό θεό και όλους τους άλλους σας κοινούς θνητούς!!!