Η αδικία (;;) του να είσαι δεύτερος
Το έχω ξαναγράψει: τα πράγματα που κάνουν οι γονείς στο δεύτερο παιδί, δεν έχουν καμία σχέση με όσα κάνουν στο πρώτο. Τουλάχιστον ποσοτικά. Μου το θύμισε σήμερα ξανά αυτό το ξεκαρδιστικό αφιέρωμα του buzzfeed.
Έχουμε και λέμε:
φτιάχνοντας τις βαλίτσες των διακοπών μας, συνειδητοποίησα ότι η Αθηνά -φταίει βέβαια το ότι είναι και κορίτσι!!- είχε τόσα πολλά φορέματα/κολάν/μπλουζάκια/παπουτσάκια που αναγκαστικά αφήσαμε τα μισά πίσω. Τα ρούχα του Αρχέλαου (δεν υπερβάλλω, κυριολεκτικά τόσα ήταν): 4 t-shirts, 2 πουκάμισα, 2 παντελόνια και 2 (ναι, 2!) κορμάκια. Α! Και μια μακρυμάνικη μπλούζα. Φανταστείτε ότι ούτε μαγιό δεν του είχαμε πάρει!
Στο μεταξύ, το δεύτερο παιδί κοιμάται στο κρεβατάκι του πρώτου, το οποίο είναι μεν λευκό, αλλά έχει ροζ πάντα (γιε μου, αν το διαβάζεις αυτό ενήλικας πια, να θυμάσαι πως τα χρωματικά στερεότυπα είναι τόσο πασέ, είναι απίθανο να εκτιμάς την ομορφιά του κάθε χρώματος. Άλλωστε γιε μου από το 2010 τουλάχιστον εως και σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές, οι άντρες φοράνε με πολλή χαρά και μοδάτο attitude ροζ πουκάμισα και μπλούζες). Έχει κοριτσίστικες σαλιάρες, παίζει με Hello Kitty και κουζινικά (ευτυχώς είχαμε και μπόλικα Playmobil 1-2-3) και τα ολόδικά του παιχνίδια μετριούνται στα δάχτυλα των χεριών.
Να συνεχίσω; Δεν συνεχίζω. Λίγο και ηοικονομική κρίση που μας έχει κάνει όλους να σκεφτόμαστε διπλά και τριπλά το τι θα αγοράσουμε (αν αγοράσουμε), λίγο το γεγονός ότι στο πρώτο παιδί τα βλέπεις όλα ρομαντικά και έχεις αυτή την προσμονή του να τα έχεις όλα τέλεια, ε στο δεύτερο είσαι λίγο ότι να ‘ναι, χύμα στο κύμα.
Αλλά ας μην μείνουμε μονο στο οικονομικό.
Θα το έχετε παρατηρήσει και εσείς.
Πρώτο παιδί τρώει τούμπα και ψιλοχτυπάει. Γονείς το τρέχουν στα επείγοντα.
Δεύτερο παιδί τρώει τούμπα και ψιλοχτυπάει. Γονείς πηγαίνουν με χαλαρό βήμα προς το ψυγείο να φέρουν βούτυρο για το καρούμπαλο (και αν!)
Πρώτο παιδί ντυμένο στην τρίχα.
Δεύτερο παιδί βγάζει όλο το καλοκαίρι με πάνα. Άντε και με κανένα κορμάκι.
Πρώτο παιδί, άγχος γονιού αν έφαγε καλά, αν έκανε όσα κακα έπρεπε, αν θα πάει παιδικό σταθμό ή όχι.
Δεύτερο παιδί… χαλλλλαρά.
Με την πρώτη ματιά μοιάζει με απέραντη αδικία (ένα παιδί έτσι θα το έβλεπε), εγώ όμως εστιάζω στο θετικό κομμάτι και δηλώνω ότι είναι θεϊκό να είσαι το δεύτερο χύμα στο κύμα παιδί. Γιατί το «δεν έχω τόσο άγχος» σε συνοδεύει γενικά στη ζωή σου, αφού τα πάντα τεστάρονται πάνω στο πρώτο και οι γονείς σου έχουν πια μαζί σου και οικειότητα και χαλαρότητα.
Θα έλεγα -όσο μπορεί ένα γονιός να κάνει τη γονεϊκή αυτοκριτική του- ότι ούτε στο πρώτο παιδί μας είμαστε αμάν αγχωτικοί, αλλά αντικειμενικά στο δεύτερο είμαστε τόσο χαλαροί όσο χαλαρός είναι ένας χίπης (η πεθερά μιας φίλης μας εν τω μεταξύ μας λέει «χίπηδες» επειδή λέει κοιμόμαστε με τα παιδιά μας χαχα, το θυμήθηκα και αυτό τώρα)
Εγώ πάντως είμαι σίγουρη πια πως η σειρά που έρχεται κάθε άνθρωπος στην οικογένεια, έχει να μας πει πολλά για το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του. Δείτε το γύρω σας. Δείτε το και σε εσάς τους ίδιους. Ε; Τι λέτε;
Εμένα το πρώτο είναι αγόρι και το δεύτερο κορίτσι επειδή έχουν μικρή διάφορα 13 μήνες δεν είχα διαφορετική συμπεριφορά το ένα από το άλλο!!!! Όσο για τα ρούχα στο δεύτερο του φόρεσαν και ρούχα από το πρώτο αλλά επειδή λατρεύω το λαχανί δεν είχαμε θέμα!!!!όσο για την κούνια είχα δύο!!!!το πρώτο καλοφαγία το δεύτερο κυνηγησα να φάει!!! Στην δική μου περίπτωση τίποτα δεν ισχύει!!!!
Exei na kanei kai me thn antimetwpish twn goniwn!!!egw eimai to deutero paidi kai ontws eimai pio xalarh apo thn aderfh mou alla eniwsa megalwnontas asxhma me tis fraseis "giati den eisai san thn aderfh sou??" "koita i aderfh sou poso diavazei...ec dn mporeis??" k.a. opote paizoun polla rolo sto an einai kalutera gia to prwto i to deutero paidi!!!
Κάποιοι το πιστεύουν κάποιοι όχι... Γιατί μωρέ αδικία;; Όλα από τους γονείς εξαρτώνται και στο δικό μας μυαλό είναι.. Όταν ετοιμαζόμασταν για την κόρη μου τα πήραμε όλα ουδέτερα, κρεβάτι, συρταριέρα, καρότσι, παρκοκρέβατο κ πολλά πολλά ακόμη...παιχνίδια, φορμάκια, σεντόνια κι ότι μπορεί κανείς πια να πάρει ουδέτερο γιατί από μια ηλικία και μετά αρχίζουν τα φουστανάκια, οι κούκλες κ.τ.λ. Το ριλαξ και η καλαθούνα ήταν δωράκια και μας τα έφεραν κλασικά ροζ!! Το δεύτερο ότι και να 'ναι με το καλό δε θέλω να νιώθει ''δεύτερο''.. Μα γιατί όμως να μη χρησιμοποιήσεις πράγματα δεύτερη φορά αφού μεγαλώνουν τόσο γρήγορα;; Τώρα όσον αφορά το άγχος του πρώτου, είμαι ψύχραιμη και όχι τόσο αγχώδης οπότε και πρώτο και δεύτερο και τρίτο ένα και το αυτό.
το σχόλιό μου αφορα τη φωτογραφια και οχι το κειμενο : o Αρ χελαος εχει απο τα πιο ομορφα και διαπεραστικά βλεμματα που εχω δει ποτε σε παιδι !! να τα χαιρεσαι και τα δυο αγγελουδια σου και να τα εχεις γερά !
α ξεχασα και τα δυο μου παιδακια το καλοκαιρακι μονο πανα τους φορουσα.και στο πρωτο και στο δευτερο! ουτε κι εδω τα αδικησα.γυμνουλικα γυρνουσαν στο σπιτι.να μου κοπουν τα χερια και τα δυο αν τα αδικησω.να μου κοπουν απο τα μπρατσα.
κι εγω τo ιδιο εκανα.χαρισα τα παντα απο το γιο μου στον αδερφο μου που εχει αγορι και πηρα τα παντα απο την αρχη.εχω 2 παιδια ουτε 1, ουτε εναμισι.2 εχω.οπως φοβομουν για τον γιο μου το βρεφικο αιφνιδιο θανατο, το ιδιο φοβαμαι και με την κορη μου.απλα το μονο που αλλαξε και λογικο ειναι,να μην πανικοβαλομαι με το παραμικρο.εχω την εμπειρια τωρα πια να αντιμετοπισω καταστασεις.δεν αισθανομαι οτι τα ξεχωριζω και μακαρι να μην νιωσουν ποτε αδικιμενα.
την αδικία του να είσαι δεύτερος σκεφτόμουν κ εγώ για αυτό κ τα πήρα όλα απο την αρχή σε ροζ χρώμα αυτή τη φορά εκτός απο το κρεβατάκι που είναι στο χρώμα του ξύλου.
"Δεύτερο παιδί βγάζει όλο το καλοκαίρι με πάνα. Άντε και με κανένα κορμάκι." Πόσο γέλασα, μα πόσο!!! Ετσι περνάει το καλοκαίρι ο γιός μου (1,5) δεύτερος γαρ!!! και το γουστάρω πολύ αυτό γιατί ναι είναι χαλαρόοοος και είμαι και εγώ μαζί του και το περναμε όλο αυτό και στην μεγάλη μας αδερφή (2,5) και στο μπαμπά μας και ναι περνάμε την χιπη φάση μας!!! ps.Εξώ δεν αξιώθηκα να αλλάξω ούτε τα καλύμματα απο το καρότσι (ροζ με καφέ.....) : )
πριν κάνουμε το δεύτερο.. νόμιζα ότι τα δεύτερα είναι τα αδικημένα. Μετά που έκανα το δεύτερο άλλαξα γνώμη.. μπορεί να μην έχουν τα ίδια προνόμια με το πρώτο .. αυτά της πρωτιάς έχουν όμως άλλα αυτά της χαλαρότητας και του ελεύθερου πεδίου. Και είναι σπουδαίο πραγματικά σπουδαίο. Επίσης από πλευράς μου σαν μωρό και σιγά σιγά παιδί έχω να πω ότι το ευχαριστιέμαι πολύ περισσότερο από ότι το πρώτο... εννοώ ότι στο πρώτο ακόμη και κάθε απλή κίνηση αγκαλιά, άλλαγμα, χάδι παρηγοριά.. έκρυβε από πίσω της ένα σωρό προβληματισμούς και άγχη.. κάνω κάλα? δεν κάνω καλά... γιατί το κάνει τώρα αυτό? θα το κάνει για πάντα? αν κάνω έτσι το επηρεάζω ? κλπ κλπ κλπ... α κοίταξε γελάει είναι χαρούμενο μωρό.. όχι τώρα κλάιει μήπως είναι γκρινιάρικο παιδί.. και πάει λέγοντας... με το δεύτερο είναι απλά ένα κλάμα ένα γέλιο ένα χάδι... μια φάση.. και επειδή τα παιδιά καταλαβαίνουν και νοιώθουν φαντάζομαι ότι το πρώτο μαζεύει εκτός από τα καλή προσοχή.. και όλα τα άγχη των γονιών.
δεν συμφωνω..η μικρη εχει πολλα ρουχα απο την μεγαλη...οποτε περνουμε στην μεγαλη λεω τι δεν θα παρουμε στην μικρη?ενεταξει εχει αλλα αυτο ειναι ωραιο..οτι μπορουμε κανουμε για να τα εχουν ολα και να ειναι καλα...εγω δεν εχω αδερφια οποτε θελω να τα πανε καλα τα κοριτσια μου και ο αντρας μου που εχει δεν τα απει καθολου καλα..γιατι θεωρουσε παντα οτι η μανα τους εδινε και δινει πιο πολλα ακομα στον μεγαλο..οχι οτι εχει και αδικο..αλλα τι να της πεις..οποτε προσπαθει τα κοριτσια μας να ειναι ισα οσο γινεται...ειναι και η διαφορα ηλικιας..αλλα να εχει η καθεμια τα δικα της και την προσοχη που τους πρεπει..να μην υπαρχει ζηλεια...και να ειναι παντα αγαπημενα γιατι οσο να ναι εξαρταται και απο εμας αυτο...
ειμαι το πρωτο παιδι και εχω εναν μικροτερο αδερφο....θα σας πω για τα καλα μου εχει το 2ο παιδι 1. βρισκει ετοιμο το πεδιο απο τις επαναστασεις του πρωτου (ωραρια ξενιχτιου, παρεες, διακοπες με φιλους, αμορε κλπ) 2. εχεις τις λυσεις απο τα σχολικα βιβλια 3. εχει δασκαλο σταιλινγκ απο το μεγαλυτερο και την παρεα του 4. ο αδερφος μου με κυνηγουσε για τις φιλες μου (παντα οι μεγαλυτεροι ειναι πιο ωραιοι!!) 5. εχει καποιον να τον καλυπτει τις ''βρωμιες'' του 6. οι γονεις κανουν τα πειραματα στο πρωτο παιδι και στο 2ο ξερουν ηδη τι πρεπει να κανουν 7. οι γονεις τα δινουν ολα στο πρωτο και το 2ο το πρηζουν λιγοτερο (για φαγητο υπνο διαβασμα, βαθμους εξετασεις πτυχιο, γαμο, εγγονια κλπ) 8. κανει crush στα παρτυ των ''μεγαλων'' 9. ωριμαζει γρηγοροτερα 10. εχει καποιον πιο κοντα στην δικια του ηλικια για συμβουλες!
ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ !!!!!!!
Σε ενα μόνο δεν θα συμφωνήσω ύστερα απο 4 παιδια με την παραμικρή ίωση ακόμη ανησυχώ
Συμφωνώ απόλυτα με το κείμενο!Στην 1η μας κόρη όοοοοολα καινούργια όοοοοολα ροζ κάθε έξοδος-'εστω και στην βεράντα :P με διαφορετικά ρούχα χωρίς να περπατάει κάν είχε παπούτσια για όλες τις περιστάσεις.Στο 2ο παιδάκι μου-στον γιο-πήραμε μόνο τα απαραίτητα και όπως λες ένα ολόκληρο καλοκαίρι την έβγαλε με 1 μπλουζάκι και με την πάνα του.Η πλάκα είναι οτι τον καημένο όσο ήτνα βρέφος δεν του ψωνίζαμε γιατί τα θεωρούσαμε περιτά και είχαμε πάει στα prenatal και μπαίνοντας έκανε δήλωση ο άντρας μου οτι σήμερα θα πάρει δώρο στον γιό και βρήκε ένα χνουδωτό κρεμαστό και το πήρε όλο καμάρι και πηγαίνοντας στο ταμείο-αφού είχαμε ένα καρότσι γεμάτο κοριτσίστικα ρούχα αξεσουάρ παιχνίδια - με ρώτησε πόσο έχει-το χνουδωτό κρεμαστό- και είδαμε οτι έχει τιμή 7 ευρώ και γυρνάει και μου λέει "ΤΟΣΟ ΑΚΡΙΒΟ????" καταξοδεύτηκε ο πατέρας για τον γιο χαχαχχα.Πάντως το 2ο παιδάκι μου το χάρηκα περισσότερο!Δεν υπήρχε το αγχος για ανοησίες.Στην 1η μου κόρη δεν κοιμήθηκα για πολλούς μήνες γιατί φοβόμουν το σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου!!!!!
Δεν έχω κάνει 2ο αλλά έχεις τόοοοοσο μα τόσο δίκαιο!!! Και πραγματικά η σειρά που έρχεσαι στην οικογένεια διαμορφώνει και τον χαρακτήρα σου! Άχετο αλλά βρε Ολίβια (ή όποια άλλη μανούλα γνωρίζει) από που πήρες αυτό το κάλυμα για το καθισματάκι της Αθηνάς??Αν βλέπω καλά είναι αυτό που μοιάζει κάπως "πετσετέ"??Θέλω να πάρω και εγώ για τον μικρό γιατί ο ιδρώτας πάει σύννεφο!!
κι εγω τυχερή που και το 2ο είναι κορίτσι... αλλά εχεις πόσο δίκαιο Ολιβια.... Ακόμα και τη γάζα απο τη διακοσμιση της βαφτισης της μεγάλης θα τη χρησιμοποιησω στη μικρή.... εγω αισθάνομαι πολυ τυχερή που δεν αγόρασα τίποτα!! Και τωρα που η μια κολλητη μου ειναι έγκυος σε 2 κοριτσάκια, τα δικά μας πράγματα θα πάνε σε αυτούς!!
Ευτυχώς που θίγεται αυτό το θέμα, γιατί νόμιζα και εγώ (όπως σε όλα τα πράγματα γύρω από τη μητρότητα) ότι μόνο εγώ νιώθω αυτό το συναίσθημα της αδικίας απέναντι στο μόλις 3 μηνών κοριτσάκι μου σε αντίθεση με το "μεγάλο" μου που είναι 3,5 χρονών. -Στην μεγάλη έγραφα ημερολόγιο εγκυμοσύνης, ημερολόγιο του μωρού, πότε έκανε αααα, πότε έκανε οοοο, πότε γέλασε, πότε έκλαψε, πότε ..., πότε... . Μα με κάθε λεπτομέρεια???? -Στην μικρή ίσα που αγόρασα το ημερολόγιο εγκυμοσύνης και έγραψα την πρώτη σελίδα. -Έχω ένα σκληρό δίσκο γεμάτο με φωτογραφίες-βίντεο με την κάθε στιγμή της μεγάλης. Φωτογραφίες στους τοίχους κτλ -Ευτυχώς που μερικές φορές από τις τύψεις μου βγάζω πού και μια φωτογραφία και στο μωρό.- Πριν κάποιες μέρες κάποιος μου ζήτησε να του δείξω φωτό του μωρού και εγώ στο κινητό μου είχα μόνο μερικές από το μαιευτήριο.. μα ούτε μία πρόσφατη??? -Όσο για τα ψώνια δεν το συζητώ. Όποτε βρισκόμουν σε μαγαζί με βρεφικά/παιδικά το 50ευρω έφευγε χαλαρά. -Στην μικρή, ευτυχώς που της πήρε και η μέλλουσα νονά της ένα σετ ζιπουνάκια πριν γεννηθεί, γιατί ούτε αυτά δεν θα είχε, αφού είναι γεννημένες και την ίδια εποχή οπότε όλα της μεγάλης κάνουν στην μικρή ακριβώς. Άσε που ό,τι δώρα της έφεραν τα άλλαξα για να τα προσαρμόσω ηλικιακά στη μεγάλη, σκεπτόμενη ότι αφού όταν φτάσει και η μικρή στην ηλικία αυτή θα τα χρησιμοποιήσει και η ίδια. -Το δωμάτιο της μεγάλης είναι ένα υπέροχο δωμάτιο που κάθομαι μερικές φορές μόνη μου μέσα και το θαυμάζω. Είναι και πιο μεγάλο και έχει μέσα κάθε λογής παιχνίδι (από την εποχή που μπορούσαμε να παίρνουμε ότι μας γυάλιζε στο μάτι) -Το δωμάτιο της μικρής ίσα που πήρα μερικά αυτοκόλλητα για να καλύψω το γαλάζιο τοίχο (μεγάλες προσδοκίες..για αγόρι), είναι και πιο μικρό και συνεχίζει να έχει και στοιχεία από την προηγούμενη χρήση του ως σιδερωτήριο/αποθηκάκι (ε!! που να τα βάλω όλα αυτά;;;;) Και με όλα αυτά εγώ πεθαίνω από τις τύψεις μου για την "αδικία" μεταξύ των δύο και προσπαθώ να βρώ δικαιολογίες και ελαφρυντικά στον εαυτό μου, αλλά ώρες-ώρες είναι πολύ βαρύ. Πείτε μου και εσείς ότι δεν έχω κάνει τεράστια αδικία μεταξύ των ζουζουνιών μου. Όσο για το συναισθηματικό κομμάτι, δεν ξεκινάω να το θίξω, γιατί ακόμα δεν έχω κατασταλάξει. Φυσικά και τις λατρεύω και τις δύο, αλλά μερικές φορές φοβάμαι ότι εκεί θα διαπράξω τη μεγαλύτερη αδικία και το χειρότερο... δεν ξέρω εις βάρος ποιάς από τις δύο.
κάποτε Ολιβιά μου έγραφες για τις ενοχές που αισθανόσουν που θα έρθει το δεύτερο παιδί και θα χάσει την πρωτιά η Αθηνά και πως θα νιώσει κτλ κτλ...Σου απαντάω αυτό που απάντησα και τότε..Εγώ πάντα αισθανόμουν αδικία για το δευτερο παιδί διοτι αφοσον νιώθω την ίδια απεριοριστη αγάπη δεν είχε ποτέ την αποκλειστηκοτητά μου και έμαθε εξαρχής να με μοιράζεται και να επιβιωνει μόνο του, οπως είπες χύμα στο κύμα.. Πάντα με στενοχωρεί η σκέψη ότι δε προλαβα να του τραγουδήσω όσο θα ήθελα, να το παίξω και νιωθω ότι μεγαλώνει γρήγορα στον αυτόματα!!!!!!!
Καλημέρα! Και γω είμαι "δεύτερη" στην οικογένεια μου αλλά δεν ένιωσα ποτέ δεύτερη ή να μοιράζομαι τίποτε..Βέβαια ο πρώτος ήταν αγόρι... Τώρα που έγινα και γω μανούλα 2 αγοριών έχω να πω ότι ναι, ρούχα του μικρού του αγόρασα μόνο τα απαραίτητα, κάποια κορμάκια δηλαδή που μας λείπανε λόγω μεγέθους. Από παιχνίδια, το μωρό είναι τώρα σχεδόν 6 μηνών και μόνο τον ιππόκαμπο της fisher price που είδα από την Ολίβια και μου άρεσε του πήρα...Αφού στον πρώτο τα παιχνίδια τα παίρναμε και μας τα φέρνανε με τη σέσουλα. Τα ρούχα να δείτε!! Πριν λίγο καιρό που έπλενα τα πρώτα καλοκαιρινά ρουχάκια που θα φορέσει το μικρό μου και τα οποία ανήκαν στον μεγάλο μου σκεφτόμουν τι υπερβολές είχα κάνει...Πόσα μπλουζάκια, παντελονάκια, παπουτσάκια!!! Τι χαζή που ήμουν...Τελικά όμως και τον μεγάλο και τον μικρό τους φοραω τα ολόσωμα καλοκαιρινά φορμάκια που είναι και δροσερά και άνετα για κείνα...Μόνο σε καμιά "επίσημη" έξοδο του φοράω κάτι πιο καλό...Και τελικά περνάει σφαίρα το καλοκαίρι και τα ρουχάκια μακάρι να φορεθούν μια δυο φορές... Αλλά και λόγω κρίσης και οικονομίας, ότι δώρα φέρνουν για το μικρό μου συνήθως τα αλλάζω τα περισσότερα και παίρνω ρούχα για τον μεγάλο μου...Αφού έχω ένα σωρό ρούχα για κάθε ηλικία! Κρίμα δεν είναι να έχω τόσα, εφόσον κάθε λίγους μήνες τα μωρά αλλάζουν μέγεθος? Ο πρώτος μου άλλαζε νούμερο σχεδόν κάθε δυο με τρεις μήνες..Έχω μια τεράστια τσάντα παπούτσια που είναι καινούρια σχεδόν αφού δεν προλάβαινε να τα φορέσει και σε δυο μήνες άλλαζε νούμερο...Είναι σήμερα 4 ετών. Το Μάιο του πήρα ρούχα για 6-7 χρόνων και τώρα τον Ιούλη του αγόρασα και για 8 χρόνων γιατί τα προηγούμενα δε θα μας βγάζανε μέχρι τον Οκτώβρη καθώς του μικρύνανε.. Δεν είναι καιρός να πετάμε τίποτα νομίζω..Ίσως είναι λίγο πιο αδικημένα τα δεύτερα παιδιά στο ότι δεν τα έχουν όλα καινούρια..Το θέμα είναι να μην είναι "δεύτερη" και η αγάπη που τους δίνουμε...Όι γονείς μου δε με έκαναν ποτέ να ζηλέψω τον αδερφό μου και εγώ δε θα κάνω ποτε κάποιο παιδί μου να ζηλέψει το άλλο...
Εγω πιστευω οτι αν ειναι αδικια να μεγαλωνει κανεις ως δευτερο παιδι ή ως τριτο, ειναι θεμα της καθε μητερας ή του πατερα.Εγω εχω τρια παιδια. Το πρωτο ειναι αγορι (15.5 χρονων σημερα).Ναι ολα του (κρεβατι, καροτσι, ρουχα, παιχνιδια) ηταν καινουρια. Οποιος και αν ερχοταν (φιλος ή συγγενης) για να μας δει παντα θα του εφερναν και απο ενα δωρο.Ειχε αρκετα πραγματα που δεν ειχαν χρησιμοποιηθει.Καποια παιχνιδια ηταν σαν να μην τα ειχε παιξει παιδι και μερικα δεν ειχαν βγει καν απο το κουτι τους.Ετσι το δευτερο παιδι οταν του τα εδεινα ηταν σαν να τα ειχα αγορασει εκεινη τη στιγμη. Ακομα και τα ρουχα του πρωτου παιδιου, ηταν σε αρριστη κατασταση.Γιατι ηταν ενα παιδι που δεν χαλαγε σχεδον τιποτα.Ετσι εδωσα και καποια σε αλλα παιδακια.Και καποια κρατησα για το δευτερο. Το δευτερο μου παιδι ευτυχως ειναι και αυτο αγορι (10 χρονων σημερα). Ετσι οτι ειχα κρατησει απο το πρωτο, το χρησιμοποιησα.Βεβαια του εφεραν και δωρα.Οπου τα εβλεπε και δεν πιστευω σε αυτο το κομματι οτι θα ειχε προβλημα. Το τριτο παιδι, αν και ηρθα ξαφνικα ειναι κοριτσι (16 μηνων σημερα) Και λεω ξαφνικα γιατι δεν ειχαμε σκοπο να κανουμε αλλο παιδι.Αυτο θα μπορουσα να πω οτι ειναι αδικημενο.Γιατι εκτος οτι δεν ειχα τιποτα απο τα δυο προηγουμενα παιδια (τα ειχα δωσει ολα).......ε! ηταν και κοριτσακι που θελει και τα ροζακια του.Λογω της κρισης δεν μπορεσα να αγορασω σχεδον τιποτα.Μου εδωσαν κρεβατακι,καροτσι πολλα ρουχαλακια........Συγγενεις και φιλοι μου αγορασαν ρουχαλακια,παιχνιδακια(κοριτσιστικα).Σε αυτες τις ηλικιες, δεν μπορει ενα μωρο να καταλαβει τι ειναι καινουριο και τι μεταχειρισμενο ή ποσα ρουχα ή παιχνιδια εχει.Αυτο ειναι δικο μας κολλημα. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΦΡΟΝΤΙΔΑ. Οσο για το θεμα ΑΓΑΠΗΣ και ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ, ποτε δεν ξεχωρισα κανενα.Αλλα ουτε και σημερα. Και τα τρια παιδια τα αγαπω, τα φροντιζω και ακομα και αν χτυπησουν θα τρεξω αμεσως.Παρολο που ειναι σε τρεις διαφορετικες ηλικιες(εφηβεια, προ εφηβεια και νηπιο).
Διαφωνώ... Κυρίως οι μαμάδες βγάζουν τα απωθημένα τους στα κορίτσια, ανεξάρτητα από την σειρά. Αν παρατηρήσατε όλες γράφετε για το κορίτσι που τα έχει όλα ενώ το δεύτερο που τυχαίνει να είναι αγόρι, όχι. Και η κουμπάρα μου το πρώτο το μεγάλωσε με όλα σχεδόν δανεικά (αγόρι) και το δεύτερο (κορίτσι) τα πάντα καινούργια και 5πλάσια ρούχα γιατί δεν μπορεί αλλιώς η κοκόνα. Εγώ από την άλλη που έχω του ιδίου φύλου, έτρεχα και στο ένα έτρεχα και στο άλλο χωρίς διακρίσεις. Και αγόρασα εξ αρχής μπεμπεδίστικα και στον έναν και στον άλλον. Και αργότερα το ίδιο στα ρούχα. Η κούνια ήταν της αδερφής μου και μεγάλωσε μαζί με τα δικά μου 4 παιδιά, αλλά πήρα εξ αρχής ουδέτερα χρώματα σε όλα. Τώρα λόγο κρίσης, μοιράζονται και ρούχα και βιβλία και παιχνίδια. Αλλά είναι άσχημο να βλέπει ένας γονέας σαν δεύτερο το μικρό παιδί της οικογένειας.... Βενιαμίν, αυτό είναι προτιμότερο! Ο γλυκός μου βενιαμίν που και 30 να φτάσει, θα παραμείνει ο υπέροχος βενιαμίν μου, το μικρούλι της οικογένειας που όλοι ρωτάνε γεμάτοι ενδιαφέρον... "Είσαι καλά?" Όπως έγινε και με την αδερφούλα μου, όπως φαντάζομαι γίνεται και με πολλά άλλα μικρότερα παιδιά σε μία οικογένεια!!!! Αλλά ροζ? Ροζ βρε μάνα??? Αν σε ρωτήσει πες ότι αυτό ήταν της μόδας!
το γιο μου τον φορούσαμε παπουτσάκια από σαράντα ημερών. Την κόρη μου κάποια χριστούγεννα και κρύο ...πήγαμε στα τζάμπο και δε φορούσε παπούτσια και ήταν και αχτένιστη...ήταν ενας μιση χρονών ....Τώρα που είναι σχεδόν έξι θέλει να φοράει τα ρούχα του αδερφού της ακόμη και τα εσώρουχα! και να κάνει τα μαλλιά της καρφάκια ή τελος πάντων κούρεμα με γραμμές. Θέλει να παίξει ποδόσφαιρο στον Παοκ κλπ....Ονειρα δηλαδη μιας γυναίκας
Στους γιους μου 9 και 8 λέω πάντα πως η αγάπη της μαμάς όταν έρθει κι άλλο παιδάκι δεν αλλάζει... Δεν μοιράζεται... Απλά η καρδούλα μου μεγάλωσε για να μπορεί να αγαπάει και τα δυο τα παιδιά μου το ίδιο... Τους το λέω χρόνια τώρα και όταν ήταν πιο μικροί, διέκρινα ηρεμία στο βλέμμα τους... Ο μεγαλύτερος γιατί δεν μοιράστηκε την αγάπη μου και ο μικρότερος γιατί έχει όση και ο αδερφός του... Τις περισσότερες φορές κορίτσια δεν έχει σημασία αυτό καθ´αυτο που λεμε....σημασία έχει αυτό που τους δείχνουμε.... Αγαπάω και τους δυο με όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Είμαι δεύτερη αλλά οι γονείς μου δεν με έκαναν ποτέ να αισθανθω "δεύτερη"... Αυτό κάνω και εγώ... Γελασα τόσο μα τόσο με τις σαλιαρες!!! Μα ροζ βρε μάνα;;; Ροζ;;; Πολλά φιλια σε όλες!!!
Εγώ κορίτσια που έκανα 2η κόρη να δείτε ρούχα που εχει η μικρή!!!! 3πλασια απο τη μεγάλη μου γιατι οτι μικραινει στη μεγαλη περναει στη μικρη! Κατα τα αλλά συμφωνώ απόλυτα μονο που τα 2α παιδιά έχουν κάτι το φοβερό,το αναντικατάστατο, το,υπέροχο......έχουν Μεγάλο αδερφό/η σκασιλα τους για τις κουνιες κ τα ρούχα αυτά ειναι δικά μας κολληματα!
Πάντα έτσι γίνεται τελικά...Εγώ δεύτερο παιδί δεν έκανα αλλά αν είχα κάνει σίγουρα δεν θα είχα τις ίδιες φοβίες και τις ίδιες υπερβολές που είχα στο πρώτο...Αν δεν ζήσεις κάτι δεν μαθαίνεις...Στο δεύτερο είσαι πλέον υποψιασμένος... Αλλά ως δεύτερη κόρη στην οικογένεια έχω να πω ότι όντως είμαι πιο χαλαρή από τη μεγάλη αδερφή μου, ήμουν πιο ανοιχτός χαρακτήρας πάντα, οι γονείς ήταν πάντα πιο χαλαροί με μένα, και όλα τα πλήρωσε η αδερφή μου. Να γυρνάει νωρίς, να μην κάνει παρέες με άτομα που δεν ενέκριναν, κλπ κλπ κλπ... Εγώ πάτησα πόδι...Και φυσικά λάτρευα να παίρνω τα ρούχα της αδερφής μου, να μου δίνει αυτά που δεν ήθελε, ή να προσπαθώ να κάνω ότι κάνει.... Γέλασα πολύ με άρθρο σου Ολίβια....Φαντάζομαι τον Αρχέλαο να το διαβάζει μετά από χρόνια και να σου τη "λέει" για την "αδικία".....Θα ρίξετε πάαααααααααααααααααααααρα πολύ γέλιο....Ροζ ρε μάνα; Ροζ; Αχαχαχαχαχαχαχαχα!!! Πάω στοίχημα ότι θα έχει πολύ χιούμορ πάντως...Κατά μάνα κατά κύρη.... :-D
Πόσο μα πόσο δίκιο έχεις!!!!!!! Πρώτη ζουζούνα 2 χρονών και 10 μηνών! Όλου του κόσμου τα καλά σε βαθμό αηδίας!! Δεύτερο ζούζουνος 3,5 μηνών! Τα απολύτως απαραίτητα σε θέμα ρουχισμού! Όσο για τα βρεφικά αξεσουάρ (καροτσια, κρεβάτια-πάντα, ριλάξ) τα ίδια! Έχει φορέσει φουξ καλτσάκι και μάλιστα του πάει τρελά!!!!!!!!! Όσο για το "χίπηδες" το απολαμβάνουμε σε όλο του το μεγαλείο! Όλοι μαζί σε ένα κρεβάτι!!!!!! Αξία: ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ!!!!!!!! Φιλιά!!!!!!!
Εγώ θα πω, έχει τα καλά του, έχει και τα κακά του..... τα πρώτα μπορεί να έχουν περισσότερα αλλά έχουμε από αυτά και περισσότερες απαιτήσεις, οπότε όπως το λες, κάθε παιδί με τη σειρά του
Τώρα που το λες εγώ ως πρωτότοκή είμαι τρομερά αγχώδης. Βέβαια και οι δικοί μου αν και είχαν το τακτ να μην λένε κάτι κατά βάθος ήθελαν πάντα επιτυχίες Από εμένα... Αντίθετα με την μικρότερη αδερφή μου είναι πιο χαλαροί σε φάση ότι γίνει. Φυσικά και η αδερφή μου δεν αγχώνεται ποτέ σε σημείο αηδίας τόσο που αγχώνει εμένα! :-D οπότε μάλλον πιστεύω πως έχεις δίκιο και πως η σειρά μας στην οικογένεια συμβάλλει στον χαρακτήρα μας....
Μέχρι ενός σημείου συμφωνώ μαζί σου...στο τέλος μου τα χάλασες :P Εγώ πχ...είμαι μοναχοπαίδι.Φαντάζεσαι λοιπόν,όλη την οικογένεια να πέφτει με τα μούτρα επάνω μου.Η μαμά μου με μεγάλωσε υπερπροστατευτικά κ με φουλ άγχος...εγώ όμως είμαι πιο χαλαρή πεθαίνεις!!!Δεν ξέρω γιατί...ίσως από άμυνα?Και έτσι μεγαλώνω και το παιδί μου (ή έτσι νομίζω τελοσπάντων,δεν μπορώ να το κρίνω εγώ αυτό) χαλλλλαρά και όλα είναι τέλεια!!!!!!!Δεν παίζει άγχος λέμε!!!!!
Όλα όσα γράφεις περί κούνιας και γενικότερα τα ακριβά πράγματα...όπως καθισματάκια αυτοκινήτου-φαγητού κτλ...λογικό είναι να μην αγοράσεις καινούργια...δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με το δεύτερο παιδί...όποιος αγοράζε καινούργια απ'όλα αυτά θα έπρεπε να είναι πολύ άνετος οικονομικά ή να μην είναι στα καλά του χαχαχα. Εγώ προσωπικά φρόντισα να πάρω τα έπιπλα λευκά και την πάντα unisex ώστε να μπορέσω να την χρησιμοποιήσω αν κάποτε αποκτήσω δεύτερο παιδί και είναι κοριτσάκι. Αλλά για τα ρούχα εντάξει μωρέ...δεν το καταλαβαίνω...εκτός και αν έχει αλλάξει η οικονομική σας κατάσταση τραγικά. Αν βρίσκομαι στην ίδια οικονομική κατάσταση και κάνω κοριτσάκι θα φροντίσω να αγοράσω κάποια ρουχαλάκια. Δεν νομίζω να την ντύνω με καρώ βερμούδες και spiderman μπλουζίτσες. Ίσως ποσοτικά να πάρω λιγότερα αν και για να είμαι ειλικρινής και για τον γιο μου δεν αγόρασα πολλά ρούχα..και όχι επειδή είναι αγόρι αλλά επειδή δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να χαλάς ένα σωρό χρήματα για ρουχαλάκια που θα φορεθούν ελάχιστα. Εδώ που τα λέμε...έχεις μια αδυναμία παραπάνω στην κόρη σου...τουλάχιστον εγώ αυτό βλέπω στα κείμενά σου. Όμως συμφωνώ ότι οι γονείς είναι πιο χαλαροί σε θέματα ατυχημάτων, διατροφής κτλ
και που να δεις το τριτο....μεγαλωνει στον αυτοματο χαχαχα!!! πρωτο παιδι.....πέφτει η πιπιλα κατω...τρεχουν 4 ατομα να την πλύνουν να την αποστειρώσουν και να του την δωσουν!!! δευτερο παιδι......πεφτει κατω η πιπιλα....παει μονο ενας...την ξεπλενει στην βρυση και του την δινει!!!! τριτο παιδι......πεφτει η πιπιλα κατω.....ακουγετε μια φωνη.......Γιαννακη μου πιασε την πιπιλα σου απο κατω!!!!!
χαχα,,,,νόμιζα οτι ήμουν η μοναδικη ''άχρηστη'' μάνα που φορουσε στον γιο της ροζ σαλιάρες....μέχρι που τον είδα να φοραει και τα βραχιολια της μεγαλης μου κόρης και να κραταει την τσαντα όπως οι μεγαλες ντιβες....αν και ειναι 15 μηνων πέταξα οτι ροζ του φορουσα....ενταξει μερικες σαλιαρες παραπανω μπλε δεν ειναι δυσκολο να πάρει κάποιος αλλα αυτη η ''χαλαρότητα'' τα εχει ισοπεδωσει όλα!!!!
Nai, ok!!! Apla ta eipes ola!!!! To diapistwsame ki emeis stis proetoimasies gia tis diakopes mas!!!! Kai poso alithino einai ki ayto me ton xaraktira kai tin simperifora...... !!!! Pou na deis kai stin paralia pooooosooo pio xalllllara tha niwthete!!!!!!!! Kales diakopessssssssssssssssssssssssssss!!!!!!!
..Πόσο δίκιο έχεις για ακόμα μια φορά!!
Εχει τόσα ρούχα που του φοράω στον σταθμό ακόμα και τα σχεδόν καλά (δεν είπαμε ότι θα βάλει και το καλό μπλουζάκι), γιατί θα περάσει το καλοκαίρι και δεν θα τα έχει βάλει ούτε μια φορά!!