Προετοιμάζοντας τον σκύλο για τον ερχομό του μωρού
Πιστεύατε ότι πρέπει να προετοιμαστείτε μόνο εσείς ψυχολογικά για τις αλλαγές που θα φέρει το μωρό στην καθημερινότητά σας; Μήπως ξεχάσατε το σκυλάκι σας;
Ειναι υπέροχο να μεγαλώνει ένα παιδί παρέα με έναν σκύλο! Για αυτό φροντίστε να προετοιμάσετε τον τετράποδο φιλαράκο από νωρίς για τον ερχομό του νέου μέλους στην οικογένεια!
– Φέρτε το σκυλάκι σας σε επαφή με τους ήχους και την ιδέα ενός μωρού. Κάντε «εξάσκηση» με μια κούκλα μωρό, ώστε να σας συνηθίσει σιγά σιγά σε νέες δουλειές, όπως το άλλαγμα ενός μωρού, το μπάνιο, το νανούρισμα και το τάισμα. Βαλτε σε λειτουργία τα παιχνίδια με ήχους, ώστε να μην τον τρομάζουν. Και φυσικά όταν με το καλό γεννηθεί το μωρό, κάντε το γνωστό καλό κόλπο: ζητήστε από κάποιον δικό σας να του πάει ένα ρουχαλάκι που φόρεσε το μωρό, ώστε να το μυρίσει και να μάθει τη μυρωδιά. Κάθε φορά που το μυρίζει, ανταμείψτε το με μια λιχουδιά που του αρέσει. Έτσι θα συνδυάσει τη μυρωδιά του μωρού με κάτι καλό!
– Προετοιμαστε τον χώρο. Αν δεν θέλετε το σκυλάκι σας να μπαίνει στο δωμάτιο του μωρού, τότε ίσως είναι καλή ιδέα να χρησιμοποιήσετε ένα πορτάκι με κάγκελα. Τοποθετήστε το φαγητό και το νερό του σε μέρος που δεν θα μπορεί να φτάσει το μωρό. Αν συνηθίζει να κοιμάται στο κρεβάτι σας και τώρα λόγω μωρού θέλετε να κοιμηθεί κάπου αλλού, ξεκινήστε τη διαδικασία αλλαγής αρκετά νωρίς. Τα σκυλάκια είναι σαν τα μεγάλα αδερφάκια: αν η αλλαγή τους έρθει απότομα, μπορεί να ζηλέψουν!
– Όταν έρθει η μεγάλη μέρα που το μωρό θα μπει στο σπίτι για πρώτη φορά, να είστε προσεκτικοί και χαρούμενοι που βλέπετε ΚΑΙ το σκυλάκι σας! Αφήστε το να το μυρίσει για λίγο και φυσικά επιβραβεύστε το!
– Αν το σκυλάκι σας δίνει σημάδια επιθετικότητας ή τρομάζει εύκολα όταν το πλησιάζουν παιδιά ή ενήλικες και γενικά αν ανησυχείτε για τις αντιδράσεις του, συμβουλευτείτε τον κτηνίατρο ή έναν εκπαιδευτή σκύλων.
– Και μην ξεχνάτε: ΠΑΝΤΑ να είστε σε επιφυλακή όταν το ζωάκι σας είναι με το παιδί σας. Αν κάποια στιγμή δεν μπορείτε να είστε παρόντες, χωρίστε τους προσωρινά (π.χ. παιδί στο κρεβατάκι του, σκυλάκι στο σαλόνι)
Αχ, τι μου θυμίσατε! Ένα μήνα, προτού γεννήσω ο πατέρας του γιου μου, μου είχε χαρίσει για τα Χριστούγεννα, ένα σέτερ. Ήταν λευκός με καστανές φακίδες. Μια απίστευτη, παιχνιδιάρα και ζαβολιάρα φατσούλα, που και λόγω της περιόδου που τον γνώρισα απορρόφησε πολύ μαμαδοαγάπη και τρυφερότητα. Αν και γενικά ήταν ζωηρός, μωρό άλλωστε και αυτό, ήταν πολύ υπάκουος. Στην κρεβατοκάμαρα δεν έμπαινε, και τα βράδια κοιμόταν μπροστά στην πόρτα. Ώσπου μια νύχτα, νιώθω ξαφνικά τον Ερνέστο - έτσι τον είχαμε ονομάσει- να μου γλύφει το χέρι. Ξυπνάω και ενώ σηκώνομαι και ετοιμαζόμουν να τον μαλώσω, νιώθω να γίνομαι μούσκεμα. Είχαν σπάσει τα νερά! Ο γλυκούλης μου το είχε διαισθανθεί πριν το πάρω εγώ χαμπάρι. Μείναμε στην κλινική 4 ημέρες, γιατί ο μικρός μου είχε ίκτερο. Όλες αυτές τις ημέρες έμεινε μόνος του κάτι που δεν του άρεσε γενικά, ακόμα και για λίγες ώρες. Επιστρέφοντας λοιπόν, είχε κάνει κάποιες μικροζημιές, αλλά τα πράγματα που είχα ετοιμάσει για το μωρό ήταν ανέπαφα. Φέρνοντας το μωρό, ως νέα μαμά ανησυχούσα για την συμπεριφορά του, άσε που δεν είχα και την διάθεση να μοιράσω την προσοχή μου, εκείνες τις πρώτες ώρες. Το σκυλάκι μου, τα καταλάβαινε όλα από μόνο του. Μόλις μπήκε το μωρό στο σπίτι, του το δείξαμε, γύρισε λίγο γύρω από το ριλάξ του, μυρίζοντας και αμέσως ανέλαβε χρέη φύλακα. Στο εξής κοιμόταν σε σημείο που είχε οπτική επαφή με το μωρό, και όποιος και αν το πλησίαζε, ακόμα και ο πατέρας του ή γιαγιά του, με ειδοποιούσε με ένα απαλό γρύλισμα. Για τρίτους δεν το συζητώ να πλησιάσουν! Μεγαλώνοντας ο μικρός μου, συνέχιζε να έχει την αμέριστη φροντίδα του Ερνέστο, ας τον τράβαγε τα αυτιά και τις τρίχες στις προσπάθειες του να σταθεί και να περπατήσει. Νομίζω πως ήταν και από τις βασικές αιτίες που περπάτησε νωρίς καθώς προσπαθούσε να τον κυνηγήσει. Όλα τα ζώα χρειάζονται αγάπη, και όλα τα άλλα τα καταλαβαίνουν από ένστικτο. Ο Ερνέστο το μόνο που μου ζητούσε, έχοντας το παιδί πια, ήταν κάποιες φορές που καθόμουν με το μωρό στα χέρια, κανένα χαδάκι στο κεφαλάκι του, που μου ακουμπούσε στο γόνατο.