Ο γιος μου είναι ΠΟΛΥ ζωηρός όταν είναι με άλλα παιδάκια!
Πήρα την απόφαση να ζητήσω τη βοήθειά σας, γιατί είμαι σίγουρη πως κάποιες από εσάς θα περάσατε στο παρελθόν αυτά που περνάω εγώ τώρα και κάποιες από εσάς περνάτε τα ίδια με εμένα. Ας μπω,όμως, στο θέμα μου.
Έχω ένα αγοράκι τεσσάρων ετών που φέτος το έστειλα στο νηπιαγωγείο. Το παιδάκι μου με ακόμη ένα έχουν εξελιχθεί στα μεγάλα ζιζάνια του τμήματος. Με το συγκεκριμένο αγοράκι έχει και όλες τις εξωσχολικές δραστηριότητες (μουσική προπαιδεία, μουσικοκινητική αγωγή και θεατρική προπαιδεία) στις οποίες το μόνο που κάνουν είναι να παίζουν κυνηγητό και άλλα τέτοια όμορφα.Ο δικός μου, όμως, όπου και αν πάμε τον τελευταίο καιρό και υπάρχουν παιδάκια, θα βρει το πιο ζωηρό και θα αρχίσουν να τρέχουν, να φωνάζουν κτλ.
Τι νομίζετε οτι πρέπει να κάνω για να αλλάξει συμπεριφορά; Όταν είμαστε στο σπίτι είναι ήρεμος, γλυκός, τρυφερός, αλλά όταν βρισκόμαστε με άλλα παιδάκια με ξεχνάει τελείως! Ξεχνάει όσα έχουμε πει στο σπίτι και μου έχει υποσχεθεί. Πραγματικά, θέλω τη βοήθεια από όσες μανούλες έχουν περάσει τέτοιες φάσεις. Δεν μπορώ να γίνω τελείως αυστηρή. Δεν ξέρω αν είναι αυτό καλό ή κακό, απλά το ένστικτό μου αυτό λέει. Του βάζω όρια, προσπαθώ να τα τηρώ, όσο μπορώ, γιατί άνθρωπος είμαι κι εγώ, έχω υιοθετήσει την καρέκλα ηρεμίας ή σκέψης, αλλά το θέμα είναι πώς να αλλάξει η συμπεριφορά του όταν έρχεται σε επαφή με άλλα παιδάκια και πρέπει να ακούει είτε εμένα, είτε τον πατέρα του, είτε τις γιαγιάδες του, είτε τις δασκάλες του.
Ευχαριστώ, εκ των προτέρων.
Μ.Λ.
Υ.Γ.1 Δεν ξέρω αν βοηθάει η επισήμανση ότι όταν είμαστε στο σπίτι και διαβάζουμε είναι τόσο, μα τόσο ήρεμος. Το ίδιο και όταν πηγαίνουμε να δει θέατρο ή κινηματογράφο.
Υ.Γ.2 Είναι, μέχρι στιγμής, μοναχοπαίδι και περιμένουμε το αδερφάκι του σε λίγους μήνες.Ίσως να οφείλεται και στο οτι δεν έχει παρέα στο σπίτι για να εκτονωθεί.
Υ.Γ.3 Δεν έχει -μέχρι στιγμής- εκδηλώσει επιθετική συμπεριφορά. Αντιθέτως, όταν κάποιο παιδάκι το χτυπάει, αυτός χτυπάει τον εαυτό του!
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ειναι σαν να μιλανε για το δικο μου γιο.ο γιος μου ειναι τωρα 4 περσι που τον ειχα στειλει παιδικο καθε μερα ακουγα οτι ηταν ζωηρος και γενικα οτι δεν μπορει να ακολουθησει τους κανονες του σχολειου στο σπιτι ομως ειναι αρνακι.με την μονη διαφορα οτι εξω με ακουει,εμενα.οποτε αρχισα να αγχωνομαι και να λεω οτι κατι δεν παει καλα με μενα,κατι δεν καταλαβαινω και δεν ειμαι απο τις μαμαδες που λενε οτι το δικο μου το παιδι δεν κανει τετοια και χιλια δυο.οποτε πηγα να ρωτησω μια παιδοψυχολογο,μονη μου χωρις το παιδι.για να μην πολυλογω μου ειπε οτι δεν ακολουθει τους κανονες του σχολειου γιατι στο σπιτι του συμπεριφερομαστε σαν μικρο.οποτε κοψαμε μπουκαλι,κοψαμε υπνο μαζι,του ελεγα ποσο μου αρεσει που μεγαλωσε,του μιλουσα για κανονες.και κοβεις οτι αλλο μπορεις.μου ειπε οχι πολλες-πολλες αγκαλιες φιλια και τετοια.παει για υπνο με τον μπαμπα και ξερει οτι ο μπαμπας θα φυγει μολις κοιμηθει.και οχι χιλιες φορε την ημερα σ'αγαπω μαμα.τα τελευταια δεν εχω καταφερει να τα κοψω και εγω γιατι σαν μοναχοπαιδι τα θελω κιολας.οτι μπορεις κανε.φετος ειναι στο νηπιαγωγειο υπακουω παιδι αλλα παλι αν δει παιδια και τον αφησω κανει βλακειες.νομιζω οτι ετσι θελει να τραβηξει την προσοχη πανω του,και φυσικο δεν ειναι αφου ηρθε στην ζωη μας μετα απο 6 χρονια και εχουμε πεσει ολοι με τα μουτρα.
καλησπέρα και από εμένα...τι να σου πω...πιστεύω ότι είναι φάση..ακούγεται φράση κλισέ αλλά τελικά είναι τόσο αληθινή..νομίζω ότι όλα καλά τα κάνεις..κάθε φορά που θα βρίσκεις την ευκαιρία θα κάνεις 'μάθημα'....α! υπάρχουν και ωραία βιβλία..μάλλον θα τα γνωρίζεις, βέβαια..μέσα από ιστοριούλες, μαθαίνουμε κίολας, κτλ....λοιπόν, θα σου πω και τι κάνω εγώ αμά θέλω να 'πω' κάτι άλλα όχι με στυλ νουθεσίας..έρχομαι από τη δουλειά μου και λέω στην κόρη μου : Α! καλά..δε σου είπα τι έπαθε η κόρη της κυρίας 'Μαρίας' ας πούμε, το αφεντικό ή η γειτόνισσα..κάθε φορά αλλάζω και τον πρωταγωνιστή..και πλάθω μια ιστορία αληθοφανή..τη διηγούμαι και με ζωηράδα..και στο τέλος..σχεδόν πάντα, με κοιτάει με τις ματάρες της όλο απορία..θαυμασμό..ανάλογα την ιστορία..(μιλάμε για πολύ φαντασία όμως,ε?)..και σε πληροφορώ..μετά από μέρες μου ζητάει να της την ξαναπώ την ιστορία της 'Μαριαλένας'...άντε να θυμηθώ και εγώ τι της είχα πει..και μου τη λέει όλη φαρσί,παρακαλώ..που σημαίνει ότι μια χαρά με πρόσεχε όταν της μιλούσα...άσε που πάει στις φίλες της και τους κάνει κήρυγμα για το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε..και στο τέλος λέει και ένα : 'Μα, καλά..δε θυμάσαι τι έπαθε η κόρη της κυρίας Μαρίας??'.. και την κοιτάνε όλο απορία τα παιδάκια...πολύ γέλιο...συνεννοούμαι και με τον άντρα μου και της τα λέει και αύτος όταν έρχεται από τη δουλειά του και τα πιστεύει φουλ...τι να σου πω...ελπίζω να σου έδωσα καμιά καινούρια ιδέα...τι άλλο θα σκεφτούμε οι μάνες πια.............. :)
Το ο,τι δεν εχει παρεα στο σπιτι σιγουρα παιζει μεγαλο ρολο.Κ μενα τα ιδια εκανε ο μεγαλος μου γιος.Αν εχεις τα κουραγια(μιας και εισαι κ εγκυος) ξεκινησενα φερνεις καποιο παιδακι κ στο σπιτι.Εκει σιγουρα θα ειναι πιο ελεγχομενα τα πραγματα.Προσπαθηστε να παιζεται ομαδικα παιχνιδια (θεατρικα παιχνιδια κλπ. στο σπιτι) με αλλα παιδακια κ τους γονεις τους.Στην περιπτωση του γιου μου αυτο βοηθησε να διοχετευουν την ενεργεια τους χωρις να ειναι ζιζανια.Κ τωρα δεν λεω οτι καθεται ακουνητος τελειως,αλλα εχει ηρεμησει κατα πολυ.Απλα πιστευω οτι σε αυτη την ηλικια δεν ξερουν πως να παιζουν κ καταληγουν να τρεχουν κ να κυνηγιουνται.Κ μπορει κ εγω να το εβλεπα πολυ χαριτωμενο να παιζουν κατα αυτο τον τροπο αλλα μαλλον δεν ισχυε το ιδιο για τους αλλους. Κ τελος δοκιμασε κ την συμβουλη της ντινας,πιανει κ αυτη μερικες φορες
Και εγώ θα σου πρότεινα ότι και η Ντίνα! Το ζήτημα όμως είναι να είσαι σταθερή σε αυτό που θα πεις. Θα τον προειδοποιήσεις και αν δεις ότι συνεχίζει θα τον πάρεις και θα φύγετε. Μια δύο σίγουρα δεν θα το ξανακάνει!
την απάντηση της έδωσες μόνη σου στο υστερόγραφο 2 το παιδί για να εκτονωθεί γίνετε υπερ του δέοντος ζωηρό,σύμφωνα με τα δεδομένα σου για κάποιον άλλο το παιδί σου θεωρήτε αγγελούδι,από τη στιγμή που δεν κάνει ζημιές ή χτυπάει άλλα παιδάκια συνήθως από την ηλικία των 2 χρόνων αρχίζουν και γίνονται έτσι ζωηρά όπως το περιγράφεις αν δεν έχει συχνή συναναστροφή για παιχνίδι με άλλα παιδιά και οι δραστηριότητες που κάνει (μουσική,θέατρο) ναι μεν είναι ωραίες,αλλά μην ξεχνάς ότι δεν χρειάζονται και τόση πολύ ενέργεια για να τις κάνεις τα παιδιά σ'αυτή την ηλικία θέλουν να τρέξουν να σκαρφαλώσουν να κλοτσήσουν μια μπάλα να κάνουν ποδήλατο...δραστηριότητες που χρειάζονται σωματική ενέργεια,άλλωστε έχουν τόση πολύ ρώτησε τον τι του αρέσει να κάνει,πήγαινε τον σε κανένα πάρκο να τρέξει το θέατρο και ο κινηματογράφος δεν είναι δραστηριότητες που ευχαριστούν τα παιδιά,αλλά τους ενήλικες και επειδή σας αγαπάει κάθετε ήσυχος όταν πάτε για να είστε χαρούμενοι,αλλά πόσο να κάθεται χωρίς να παίξει κάτι για την ηλικία του;;; μια χαρά είναι το παιδάκι σας,αλλά χρειάζεται (όχι θέλει,χρειάζεται) άλλες δραστηριότητες
καλησπερα. ο δικος μου γιος ο οποιος ειναι μολις 2 στο σχολειο ειναι παραδειγμα προς μιμηση. μαζευει ολα τα παιχνιδια βαζει το πιατο του στον νεροχυτη παιζει με ολα τα παιδακια δινει τα παιχνιδια που κραταει τρωει ολο του το φαγητο. σε αντιθεση με το σπιτι οπου ειναι ενα σωστο διαβολακι. δεν μαζευει ποτε μα ποτε τα παιχνιδια του πεταει πραγματα δεν ακουει κανενα φωναζει ανακατεβει τα παντα. θεωρω οτι το παιδι σου αντιδρα ετσι απο τον ερχομο του νεου μελους της οικογενειας σας νομιζω οτι καταρχας αν μπορεις να τον χωρησεις απο το αλλο παιδι ταραξια θα κανεις καλα ισως απλα ψαχνει να του δωσετε περισσοτερη σημασια. ελπιζω να σε βοηθησα με το καλο να δεκτεις το νεο μωρακι σου
Πριν πάτε κάπου συζήτησε μαζί του εξήγησε του ποια είναι η σωστη συμπεριφορά και προειδοποίησε τον οτι αν δεν είναι ήρεμος θα τον πάρεις να γυρίσετε σπίτι... Όταν δείξει αντίθετη συμπεριφορά πάρε τον και γυριστε σπίτι μια δυο τρεις θα συμμορφωθεί..