Ένα μεγάλο γιατί…
Ειμαι η Αντωνια και εχω ενα αγορακι 2.5 ετων. Πριν ενα χρονο περιπου εμεινα εγκυος στο δευτερο παιδι και ολα ηταν εναντιον μου.
Ενω ολες οι εξετασεις ηταν φυσιολογικες, το μωρακι μου χαθηκε. Ημουν 23 εβδομαδων οταν δυστυχως απεβαλα μεσα στο νοσοκομειο με φυσιολογικο τροπο. Το πρωτο μου παιδι το γεννησα σε δημοσιο νοσοκομειο των Αθηνων ενω στο δευτερο πηγα σε νοσοκομειο της περιφερειας καθως μενουμε στο Ναυπλιο.
Οι γιατροι αδιαφοροι και απομακροι, ουτε καν δεν καταλαβαν οτι ειχα πονους γεννας μολις εφτασα εκει. Γιατι πηγα εκει ενω ο γιατρος μου ειναι στην Αθηνα; ΔΕΝ ΘΕΩΡΗΣΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΣΟΒΑΡΟ… ΝΑ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΜΟΥ ΣΤΟΙΧΗΣΕ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΖΩΟΥΛΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ. Ξαφνικα ενοιωσα οτι ηθελα να παω στην τουαλετα και καθως φτανω εκει, σφιχτηκα και βγηκε το παιδι.
Κανενας δεν μπορει να μου διευκρινησει πως γινεται αυτο. Συμβαινει; Εχει περασει ενας χρονος σχεδον και ακομα αναρωτιεμαι… Τι εφταιξε;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Αχ τι άσχημο θεέ μου! Κουράγιο καλη μου λυπάμαι τόσο πολυ ! Κ η νύφη μου είχε θέμα με τον τράχηλο κ τον δεσανε κ στις δυο εγκυμοσύνες της κ όοοολη μέρα κρεβάτι μονο για τουαλέτα σηκωνόταν κ αυτό πολύ προσεχτικά. Προφανώς κάτι τέτοιο είχες κ εσύ απλα δεν στον είχε ανακαλύψει ο γιατρός σου. Το καλυτερο για σένα είναι να μην το τσιγκλας πια προχωρά τη ζωή σου κ αστο τι να πω ο Θεουλης ξέρει! Να είσαι πολύ προσεχτική στην επόμενη εγκυμοσύνη σου κ όλα θα πάνε καλά πραγματικα πολύ άσχημη κ βαριά εμπειρία αλλά τι να κάνουμε συμβαίνουν κ αυτά! Ιατρικά θέματα είναι κ με την ιατρική κ την υγεια ποτε τίποτα δεν είναι σίγουρο προσοχή προσοχή όλες η μέλλουσες μανουλες καλυτερα να μην κάνετε τίποτα όλη μέρα κ να είστε σε εναν καναπέ παρα να κινδυνεψετε τα μωρακια σας κ το λέω εγώ που κ την μέρα της γέννας μου εκανα πρωτα γενικη το σπιτι αλλά τέρμα αυτά με τοσα που έχω ακούσει! Κουραγιο !
γρηγορα να προσπαθησεις και για αλλο παιδακι... ξερω πολυ καλα πως ειναι η απωλεια ενος μωρου....τον Αυγουστο εχασα το μπεμπη μου στην 36η εβδομαδα...λιγες μερες πριν τον παρω αγκαλια....ευτυχως εχω ενα κοριτσακι 2ετων.αλλα δεν μπορω να κανω αλλο για λογους υγειας.εσυ μην το αφησεις.μονο ενα 3ο μωρακι θα γιατρεψει τη ψυχη σου.ξεκινα αμεσως και μη φοβασαι.
Το έπαθα και εγώ στην 20η εβδομάδα σε ιδιωτικό νοσοκομείο, σε καταλαβαίνω, δύναμη θέλει και επιμονή.είχα έναν εκπληκτικό γιατρό που με στήριξε και με πρόσεξε πολύ στο επόμενο και έτσι τώρα έχουμε δύο κούκλες έξι και τέσσερα.ο τραχηλος είναι αυτός που θέλει προσοχή ανάλογα με την περίπτωση ίσως χρειαστεί και περιδεση εύχομαι σύντομα να πας για το επόμενο!!!!
Πω...συγγενικό μου πρόσωπο πριν περίπου 1 χρόνο που τη λένε και Αντωνία γέννησε νεκρό το παιδάκι της στον 8 μήνα. Αφού πριν διαβάσω το άρθρο έπαθα πανικό, λέω η Αντωνία έγραψε στο σάιτ... Δεν μπορείς να παρηγορήσεις με κανέναν τρόπο μια μάνα που χάνει το παιδί της κατα αυτό τον τρόπο...Εγώ "απλά" είχα μία παλίνδρομη όχι κάτι τέτοιο και στεναχωριόμουν... Το μόνο που σκεφτόμουν και το συζήταγα και μαζί της είναι πως τα παιδάκια μας είναι αγγελουδάκια στον ουρανό και πως μεσιτεύουν για μας στον Θεό...
Λυπάμαι αφάνταστα!!!
πέρασα και εγώ τα ίδια επί τρία ... την πρώτη φορά το προλάβαμε 24 εβδομάδες με περίδεση τραχήλου και γέννησα το πρώτο μου παιδάκι ... στο 2ο περιμέναμε να κάνουμε αυχενική διαφανια και μετά περίδεση αλλά δεν προλάβαμε στις 12 εβδομάδες μου έπεσε το μωρό στα χέρια....και πάει...στο 3ο έκανα περίδεση από τις 10 εβδομάδες και όλα καλά αλλά 7 μήνες στο κρεβάτι ούτε στον καναπέ...χαλάλι το αξίζουν τα παιδάκια μου .... τολμήστε για το επόμενο κορίτσια
Αντωνια μου και εγω απο ναυπλιο ειμαι....στισ 14 2 2008 στα 22 ενω κ εμενα ο γιατροσ μου ηταν αθηνα κ επειδη κ εγω νομιζα πωσ δεν ηταν κατι σοβαρο πηγα στο υπεροχο νοσοκομιο μασ και στο παραπεντε κοντεψα να χασω τη ζωη μου απο τουσ καταπληκτικουσ αυτουσ γυναικολογουσ.πηγα με πονουσ 22 ευδομαδον εγκυοσ με ριξη αμνυακον και πολυ σοβαρη μολυνση του σακου και επειδει η ωρα ηταν 11 το βραδυ κ η γιατρουδαρα ηταν κομματια απο τη κουραση δεν με εξετασε με βαλαν σε ενα κρεβάτι και μου ειπαν οτι ισωσ να με δει αυριο ο γιατροσ γιατι ενω ηταν σε βαρδια επρεπε να ξεκουραστει.....οταν λοιπον ο γιατροσ μου καθηγητησ κ μεγαλο ονομα τουσ πηρε τηλεφωνο και τουσ απηλησε οτι θα τουσ κανει καταγγελια ξαφνηκα τρεξαν ολοι επανω μου και οταν λοιπον ειδαν οτι ειχα 22500 λευκα αιμοσφαιρια και καταλαβαν τη κατασταση μου με εδιωξαν απο το νοσοκομιο χωρισ ασθενοφορο και χωρισ τιποτα και χωρισ φυσικα να νοιαστουν αν εγω ειχα χρηματα να πληρωσω οστε να σωσω πλεον τη ζωη μου γιατι παιδι δεν υπηρχε καν(ηταν ζωντανω αλλα με πολλα προβληματα)και φυσικα οχι βιώσιμο. Επεισησ γνωριζω και πολλεσ κοπελεσ που εχασαν τα μωρα τουσ απο την αδιαφορια των συγκεκριμενον γιατρων. Αντωνια μη ψαχνεισ να βρεισ τι εφτεξε κοιτα το αγορακι σου σε καταλαβαινω ο πονοσ ειναι μεγαλοσ και εγω ακομα στεναχωριεμε για το αγορακι που εχασα αλλα παιρνω κουραγιο απο τησ 2 κορουλεσ μου κανε το ιφιο κσι εσυ.σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου οτι σου πηρε ο θεοσ να στο δοσει συντομα πισω.και μια συμβουλη......βρεσ γυναικολογο ανθρωπο και οχι ζωο.
Καλή μου κοπέλα μην ρίχνεις το φταίξιμο σ εσένα το ίδιο συνέχεια κ σε μένα στις 20 εβδομάδες είμαι από Ναύπλιο αλλά θέλησα ν πάω στο Ιασώ που είναι ο γιατρός μου το αποτέλεσμα το ίδιο μόνο που εγώ μετά από 32 ώρες εφιαλτικου τοκετού..έγινε το 2012 Αλλά ακόμα δεν αποφασίζω για τρίτο παιδάκι...εγώ κ γω ένα κ από αυτό αντλώ δύναμη κ προχωρώ.... Μην λες γιατί δεν φταις εσύ ο θεός είναι μεγάλος κ προνοει για τα χειρότερα...δύναμη κ πίστη για καλύτερες μέρες...σε φιλώ
Ακριβώς την ίδια περιπέτεια είχε μια φίλη μου, αλλά στην Αμερική. Της είπαν ότι ήταν αδύναμος ο τράχηλος και δεν άντεξε το βάρος και την πίεση... επίσης της είπαν ότι στην επόμενη εγκυμοσύνη πρέπει να της το ραψουνε ( δεν ξέρω αν συνηθίζεται κι εδώ). Επίσης, το χειρότερο ήταν ότι το μωρό που ήταν 22 εβδομάδων κλεισμένο, ήταν ζωντανό και δεν το σώσανε οι γιατροί, γιατί λέει, στην Αμερική δεν σώζουν τόσο μικρά μωρά, με το σκεπτικό ότι θα είναι με σοβαρά προβλήματα. Αυτό το γεγονός ήταν τόσο τραγική εμπειρία για την κοπέλα που δεν ξανατολμα να μείνει έγκυος και δεν έχει και άλλο παιδί. Εσύ είσαι τυχερή που έχεις το παιδάκι σου, να το χαίρεσαι και αν το θελει ο Θεοςθα κάνετε και άλλο παιδάκι. Εύχομαι να είστε όλοι υγιείς.
Η αδερφή μου έκανε περίδεση τραχήλου για να μην έχει πρόωρο τοκετό στις 24 ευβδομάδες. Και μετά κρεβάτι καναπέ, καναπέ κρεβάτι. Είναι σαν άνοιγμα στον τράχηλο το οποιο στην ουσία "καλεί το μωρό να βγει" όπως της είχε πει και ο γιατρός της. Δεν είμαι σίγουρη αν σε επόμενη εγκυμοσύνη θα κάνει πάλι περίδεση (ράμμα). Αυτό που πρέπει να ξέρεις είναι ότι δεν φταις εσύ. Η αδερφή μου το ανακάλυψε τυχαία κατά την εξέταση Β Επιπέδου, κι αυτό γιατί ο γιατρός που την εξέτασε, έκανε και κολπική εξέταση (εγώ δεν έκανα) και επίσης έτυχε να βήξει η αδερφή μου εκείνη την ώρα και να φανεί...Σκέψου...Μην στεναχωριέσαι λοιπόν. Κανείς δεν φταίει. Ο χρόνος είναι γιατρός. Μην βιαστείς να νιώσεις καλύτερα, εκμεταλλεύσου τις όμορφες στγμές με το παιδάκι σου και κοίτα μπροστά. Τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα.
Αντωνια μου γλυκια πριν 8 μηνες εζησα ακριβως το ιδιο την 23 εβδομαδα κ εγω!!!το εζησα ολο το σκηνικο ακριβως ετσι!εγω ζοριστηκα λιγο παραπανω στην γεννα γιατι ηταν ολα κατα μου!σε δημοσιο!τραγικες συνθηκες!ασχημη εμπειρια!!!μου πηρε λιγο καιρο να συνελθω,αλλα....η ζωη συνεχιζεται!!!ειναι μεγαλη υποθεση το οτι εχεις την αγκαλια σου γεματη με τον γιο σου,το καλυτερο φαρμακο!!!!το γιατι ουτε εγω το εμαθα ποτε απλα στο μυαλο μου εχω το οτι ηταν θελημα Θεου κ οτι ολα για καποιο λογο γινονται!!!!εχω εναν αγγελο στον ουρανο κ του στελνω τα φιλια μου καθε μερα οπως κ η κορη μου ξερει οτι την προσεχει απο εκει ψηλα!! προχωρα,μην ψαχνεις το γιατι,ειναι κριμα για σενα!!!βαλε μπρος για το τριτο κ σου ευχομαι ολοψυχα να πανε οοοοοοολα καλα κ να κρατησεις ενα γερο μωρακι στα χερια σου!!!