Μετακομίσαμε και νομίζω πως θα τρελαθώ!
«Εκει θα ειμαστε καλυτερα! Μακρια απο την πολη, με καλυτερη ποιοτητα ζωης! Τα παιδια θα ειναι πιο ελευθερα… Ολα πιο φθηνα… Και ισως μπορεσουμε να κανουμε και κατι δικο μας! Στην Αθηνα δεν θα μπορεσουμε ποτε»
Ετσι μου ελεγε ο συζυγος…
«Ενταξει αγαπη μου, αν ειναι να ειμαστε καλυτερα, ας παμε! Τα παιδια ειναι μικρα, αλλωστε αν δεν το κανουμε τωρα, δεν θα το κανουμε ποτε…»
Και εγω η χαζη… Χαζη γιατι;
Και παλι ειμαι σε μια πολη και μαλιστα επειδη ζουμε στο κεντρο για να τα εχουμε ολα διπλα μας χωρις να χρειαζεται να παιρνουμε αυτοκινητο, τρεμουν τα τζαμια απο τα καγκουρικα μηχανακια που περνανε… Τα παιδια μου πανε παλι σε ενα παρκο οπως πηγαιναν και στην Αθηνα… Απλα ειναι πιο φθηνο το ενοικιο… Ενταξει, εχω πιο ομορφο σπιτι, οικονομικο και καινουργιο… Αλλα τι να το κανω που ολα τα αλλα τα αφηνω πισω μου; Γονεις, συγγενεις, φιλοι,
Οχι, οχι κοριτσια… Σκεφτειτε το καλα πριν συμφωνησετε… Ειναι δυσκολο ειδικα για εμας που μεγαλωσαμε εκει που αγαπαμε το καυσαεριο και την μυρωδια του μπετου…. Πειτε μας μαζοχες, αλλα… Αθηνα σ’ αγαπω και δεν σ’ αλλαζω με τιποτα και ας μου την λεει ο αντρας μου..!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εγώ μενω στην Κρήτη και μετακόμισα απο τη μια πολη της σε μια άλλη διπλανη.. θα μου πεις: τί ειναι 60 χλμ; το έκανα γιατι ο συζυγός μου θεωρούσε οτι εφυγε απο την πολή του (και καλα πρωτεύουσα με χεεε.....) και ήρθε στο "χωριο".. και δεν ειχε τις ευκαιρίες που θα έπρεπε να είχε.. (χωριο ονομαζε την ίδια την πολη.. ακόμα το κάνει).. ψωνιο .. το εχει η πολη του ολοι ψωνια ειναι... παρ'οτι ειναι μια πανέμορφη πολη.. Προκειμένου λοιπον να τσακωνόμαστε και να μη στεριώνει σε δουλειές γιατι τα στάνταρτ του ήταν μεχρι το ταβάνι.. αποφάσισα να προσαρμοστώ εγώ προκειμένου να σωσω τη σχέση μας και τη οικογένεια μου.. γνωρίζοντας τις επιπτώσεις πως παραιτούμαι απο τη δουλεια μου..και τη βοήθεια της μαμας και της αδερφής μου σε σχέση με την πρώτη μου κόρη τοτε.. αφου ήξερα πως εκεί δε θα με βοηθάει κανεις.. Σήμερα...5 χρονια μετά δεν μπορω να πω πως το μετάνιωσα ιδιαίτερα.. απλώς παρ'οτι εχει ηρεμήσει κι εχει βρει το δάσκαλο του ο άντρας μου.. το θέμα ειναι οι σχέση μεταξύ μας που ανα καιρούς δοκιμάζεται.. οι άνθρωποι εδώ ειναι αρκετά "σφικτοί" και και "δυσκίλιοι"... παρ'ολα αυτά δεν μπορώ να πω πως εχω παρει ενα μεγάλο μαθημα για τη ζωή μου.. πως υπάρχουν άνθρωποι που εχω γνωρίσει και με αγαπανε και αγαπω και υπαρχει αμοιβαία αλληλοεκτίμηση και ό,τι άλλο μου επιφιλάσσει η παραμονή μου εδώ...οσο ακόμα μπορει να βρίσκομαι εδώ... Η Νοοτροπία του Ξενου εδώ όπως γράφει και η Κατερίνα.. υπάρχεια ακόμα και για ντόπιους που λείπουν πολλά χρονια απο την πολη τους και επιστρέφουν.. αλλα πιστεύω πως με το περασμα των χρονων θα μαλακώσουν κι αυτοι γιατι τουλαχιστον το θεμα "κριση" αρχίζει λίγο λίγο και τους προσγειώνει..
καλημερα. και εγω ξενη ειμαι στην πολη που ζω. πιο μικρη απο εκει που ζουσα και εντελως διαφορετικη νοοτροπια. αυτο που με ειχε κουρασει πιο πολυ απο ολα ηταν οτι επρεπε να εξηγω καθε φορα τα παντα απο την αρχη. τις προθεσεις μου, τις αποψεις μου, την κοσμοθεωρια μου. περασα πολυ δυσκολα, μεχρι που καποια στιγμη αποδεχτηκα το γεγονος οτι εκει θα ζω (λογω της δουλειας του συζηγου που ειναι μονιμος εκει). εκατσα κατω και ειπα στον εαυτο μου οτι ή θα ζω κολλημενη στο παρελθον κλαιγοντας ή θα φτιαξω μια νεα ζωη, απο την αρχη. περιττο να σου πω οτι απο εκεινη τη στιγμη και μετα ολα αρχισαν να αλλαζουν και εγω να περναω καλυτερα και το πιο ωραιο; απολαμβανω το ρολο της ξενης γιατι αν βαρεθω εχω να παω καπου αλλου ... φιλια
απο Θεσσαλονικη ακολουθησα τον αντρα μου Βεροια, μπορω να πω δεν εχω μετανιωσει την επιλογη μου γιατι διαφορετικα η σχεση μας δεν θα προχωρουσε..Βεβαια μου λειπει η πολη μου, οι φιλες μου,καποιοι απ την οικογενεια μου αλλα δεν θα το αλλαζα γιατι σ΄αυτη την πολη εφτιαξα μια ομορφη οικογενεια!!! αλλα καμια φορα που συζηταμε με τον αντρα μου λεμε πως οταν παρουμε την συνταξη μας θα παμε στην Θεσσαλονικη μας!!! χαχαχαχαχα!!! αλλα τα καγκουρικα μηχανακια πιστεψε με υπαρχουν παντου, και στα χωρια ακομα περισσοτερο!!
ΒΕΡΡΟΙΑ ΜΕ ΘΕΣΣ ΔΝ ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΓΑΛΗ!ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ... Κ ΓΩ ΑΠΟ ΘΕΣΣ ΕΙΜΑΙ. ΕΜΕΙΣ ΜΕΤΑΚΟΜΗΣΑΜΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ Τ ΣΥΖΥΓΟΥ (ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΣΤΥΛΙΔΑ) ΕΔΩ Κ 3ΧΡ.ΔΥΣΚΟΛΑ... ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙΣ ΣΤΥΛΙΔΑ Ή ΛΑΜΙΑ. ΟΤΑΝ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΤΙ ΩΡΑ ΘΕΛΕΙΣ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΣΤΟ ΚΛΙΜΑ.ΟΠΟΥ ΓΗΣ ΠΑΤΡΙΣ ΛΕΝΕ!ΓΙΑ ΤΑ 3ΜΙΚΡΑ Μ ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ Κ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ 10 ΛΕΠΤΑ Η ΘΑΛΑΣΣΑ!Κ ΝΑΙ ΣΠΑΝΙΑ ΚΛΕΙΔΩΝΟΥΜΕ ΕΔΩ!!!
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Η ΘΕΣΣ ΦΥΣΙΚΑ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΤΛ ΟΠΩΣ Κ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣ
Εγώ πάλι θέλω σαν τρελή να φύγω από την Αθηνα δεν παλεύεται αυτή η τρέλα! Το θέμα είναι οτι όπου και να παμε δεν θα έχει δουλειά ο άντρας μου και αυτό μας κρατάει πίσω! Μακαρι να τα κατάφερνα, δεν συγκρίνεται με τίποτα η ποιότητα ζωής της επαρχίας την οποία θελουμε να προσφέρουμε στο παιδί μας με την παράνοια της Αθήνας, και μιλάω έχοντας ζησει από τα 18 μου σε επαρχία λογω σπουδών και δουλείας! Μην απογοητεύσαι στην αρχη σιγουρα θα ειναι δύσκολα και θα σου λειπούν οι ανθρωποι σου αλλά σιγά σιγά κανοντας νεες παρέες και φιλίες βρισκοντας ενδιαφέροντα αφου όπως λές ζεις στο κέντρο ολα θα ειναι καλύτερα!
Κοιτα εγω πιστευω οτι ειναι και θεμα χαρακτηρα. Ειμαι γυναικα στρατιωτικου, πραγμα που σημαινει ότι παρατησα τη δουλειά των ονείρων μου και την Αθήνα για να τον ακολουθησω, γεννώντας και μεγαλώνοντας τα δύο μας παιδιά με μολις έναν χρόνο διαφορά, χωρίς καμία βοήθεια και κανεναν συγγενή,άλλοτε δουλεύοντας και άλλοτε όχι. Αλλοτε σε πόλη και άλλοτε σε πιο χωριο από χωριό. Γυρνώντας πίσω βλέπω μόνο ευτυχία, γιατί όπου είναι ο ανθρωπός μου και τα παιδια μου, εκεί είναι η ευτυχία. Όλα τα άλλα βρίσκονται.Και είμαι πανέτοιμη και γεματη περιέργεια για οσες μετακομίσεις ακόμη έρθουν, Συγχωρέστε με, αλλά τα παίρνω λίγο με τις καλομαθημενες μαμάδες που και βοήθεια έχουν και παραπονιουνται. Αν δε δεις τα σκουρα δεν εκτιμας τα ευκολα. Το θεμα μας ομως ειναι αλλο. Κάθε αρχή και δύσκολη. Προσπάθησε να κάνεις πράγμτα για σενα ωστε να δικτυωθεις, και προσπαθησε να ανακαλυψεις την πολη σου. Σιγουρα θα βρεις ομορφα πραγματα, εδω πλεον και στα κουτσοχωρια οργανωνονται δραστηριοτητες. Η ομορφια κρυβεται παντού. Προσπάθησε μόνο να τη βρεις. ΕΥχομαι το καλύτερο!
εμεις ετοιμαζομαστε να μετακομισουμε στον τοπο της δικης μου καταγωγης για τους λογους που ανεφερες και εσυ. ομως μετα απο 17 χρονια στην αθηνα νιωθω πως την αγαπαω μου αρεσει το κεντρο το κλιμα μα πιο πολυ απ ολα μου αρεσουν οι φιλιες που εχω δημιουργησει εδω. ευτυχως η πολη που παμε ειναι πολυ κοντα και θα εχουμε ισως την ευκαιρια να επισκεπτομαστε την αθηνα σχετικα συχνα. ελιζω να μας βγει σε καλο η μετακομιση..
θα συμφωνησω με την Κατερινα!Εγω εχω δυο χρονια στην επαρχια και δεν μου λειπει καθολου!!!!!!! το μονο που μου λειπει ειναι τα μαγαζια που οταν θελω παω και φευγω τρεχοντας και οι φιλες μου!! μονο αυτο με ποναει δηλαδη αλλα μπροστα σ'αυτο που ζω εδω ειναι οκ! κοιτα να κοινωνικοποιηθεις λιγο και θα δεις την επαρχια με αλλο ματι! εχει αλλους ρυθμους η επαρχια, δεν υπαρχει το στρες, ΤΙΠΟΤΑ!
Κ εγώ από Αθήνα είμαι κ ζω σε νησί κ φυσικά μου λείπουν πολλά.... Θεωρώ όμως οτι το σπίτι μας είμαστε εμείς όπου κ να πάμε, όπου κ αν μας οδηγήσουν οι συνθήκες... Αφού είμαστε καλά ευτυχισμένη είμαι! Κ ας έχω να πάω για shopping στην Ερμού 4 χρόνια!!!!!! (παράπονο) Όσο για συγγενείς κ φίλους η ευκαιρία τους για διακοπές είμαστε!!!!
Εγώ πάλι δέκα χρόνια τώρα δεν το μετάνοιωσα καθόλου. Και ζω όπως και εσύ σε πόλη , στο κέντρο με κάποια σχετική φασαρία, αλλά μου αρέσει πολύ. Είναι πώς θα κάτσει στον καθένα και επίσης πολύ βασικό ρόλο παίζει ο κύκλος που θα κάνεις. Εγώ βρήκα μέσα από χόμπυ και δραστηριότητες πολύ ωραίες παρέες και περνάω καλά. Μου αρέσει που πάω με τα πόδια στη δουλειά και όλα είναι πολύ κοντά και απλά,για να καταλάβεις έχω ξεχάσει πόσο κάνει το εισιτήριο του λεωφορείου. Στην Αθήνα πάω πια σπάνια και λέω αμάν να φύγω και ας είμαι βέρα Αθηναία παιδί του κέντρου. Αν θέλεις να δώσεις μια ευκαιρία ακόμα στην πόλη που πήγες ψάξε για παρέες, για ενδιαφέροντα, μπες σε ομάδες, σε δράσεις. Η περιφέρεια δεν έχει να ζηλέψει τίποτα πια από τις μεγάλες πόλεις, θέλει απλά ψάξιμο και τόλμη, στην αρχή για τους ντόπιους είσαι η ξένη, αλλά σιγά σιγά γίνεσαι και εσύ κολλητή.
Αυτο με το ξενη ξαναπεστο Πρωτη φορα ενιωσα οπως οι αλλοδαποι στην ιδια μου την χωρα Ετσι αναγκαστηκα να τους κανω να με αποδεχθουν κ μα με υπολογιζουν κ εμενα
συγνώμη που γέλασα όταν το διάβασα μέχρι τέλος, αλλά όταν εγραψες μακριά από την πόλη, το μυαλό μου πήγε σε μια γραφική κωμόπολη ή χωριό... και στο τέλος διαβαζω "καγκούρικα μηχανάκια..." και πεθαίνω!
και εγω σαν και εσενα.....συμφωνισα πριν 10χρονια να φυγω απο ΑΘηνα να παω σε νησι "για καλυτερα"........ΧΑΧΑΧΑ!!! αφισα πισω γονεις,αδελφια,δουλειες,φιλους.......για ενα καλυτερο μελλον λεει........ μετα απο 10 χρονια πικρας και ταλεποριας,κουρασης και αγανάκτησης......απο συγγενείς ,γνωστούς(γιατι φιλους δεν καναμε ποτε.........)δουλειες με φρικτα αφεντικα.........γυρναμε πισω στην Αθηνα......και ποιο πολυ ...τρεχοντας ο αντρας μου και ας ειναι απο νησι........!!!!!!θα ξανα κανω να γυρισω εδω εστω και για διακοπες.....πολυ πολυ καιρο.........!!!! ελπιζω η να συνηθησεις πολυ πολυ γρηγορα.....η να ξανα γυρισεις πισω γρηγορα!!!!!