«Κάτσε να σου δείξω, δεν το κάνεις καλά…»
Πόσο σας ενοχλούν αυτές οι «καλοπροαίρετες» συμβουλές;
Η Carol από το kiddicare μαζί με τις φίλες της συγκέντρωσαν ορισμένες από τις πιο κορυφαίες ατάκες που άκουσαν όσο ήταν έγκυες:
«Η καλύτερη συμβουλή που μου έδωσαν όσο ήμουν έγκυος ήταν από τον δάσκαλο οδήγησης μου. Μου είπε «μην ακούς τις συμβουλές που σου δίνουν». Και αυτό έκανα – ακολούθησα το ένστικτό μου και αγνόησα όλες τις άχρηστες συμβουλές που δε ζήτησα. Ξέρω πως πολλοί το κάνουν για καλό σου αλλά εμένα μου φαίνεται πως λένε «δεν ξέρεις τι σου γίνεται» και «εγώ ξέρω καλύτερα!»», αναφέρει στο post της.
[divider]
Οι αγαπημένες μου συμβουλές είναι εκείνες που παρουσιάζονται σαν κάτι άλλο και όχι σαν συμβουλές.
«Η μαμά μου έβαζε ρύζι στο μπιμπερό μου όταν ήμουν 2 μηνών και βγήκα μια χαρά».
«Τα αποστειρώνεις τα μπιμπερό της; Εγώ σταμάτησα να το κάνω όταν έγινε 3 μηνών. Θέλω να δυναμώσει το ανοσοποιητικό της σύστημα».
«Την ταΐζεις με μπιμπερό; Θα μπορούσες να δοκιμάσεις να ξαναθηλάσεις» (Ο γυναικολόγος μου στο τσεκ-απ των 6 εβδομάδεων)
«Όταν ήμουν εγώ έγκυος…»
«Μου επιτρέπεις να σου δείξω…»
Δεν νιώθουν μονάχα οι φίλοι και οι συγγενείς την ανάγκη να δώσουν συμβουλές. Όχι! Οι άγνωστοι θέλουν κι αυτοί να δώσουν τις δικές τους, είτε απευθείας είτε ψιθυρίζοντας:
«Τόσο μικρό παιδί δεν θα έπρεπε να τριγυρνά στο σουπερμάρκετ»
«Τι κάνει εκεί! Γιατί του σκαλίζει τη νινίδα;» (ποτέ μη σκαλίζετε τη νινίδα!)
Και το αγαπημένο μου: «Θέλει ένα χέρι ξύλο αυτό το κακομαθημένο». Μάλιστα!
Ρώτησα τις φίλες μου να μου πουν τις συμβουλές που έχουν ακούσει εκείνες:
««Να κοιμάσαι όταν κοιμάται και το μωρό» – Δηλαδή όταν ψωνίζω κι όταν οδηγώ;;!!»
«Το μωρό μου ήταν έξι εβδομάδων και ακόμη το θήλαζα. Συνήθιζε να κοιμάται σερί τη νύχτα από τις 11 ως τις 7 και είχα μαμαδοφίλες και κάποιους ιατρικούς επισκέπτες να μου λένε πως της κάνω κακό και πως θα έπρεπε να την ξυπνάω μέσα στη νύχτα για να την ταΐσω. Μάλλον ζήλευαν… Η μικρή μου έπαιρνε διαρκώς βάρος κι εγώ ήμουν ξεκούραστη κι ευτυχισμένη».
«Είχα διάφορους να μου λένε πως το μωρό μου θέλει να φάει όποτε το έβλεπαν κουρασμένο ή γκρινιάρικο, ενώ είχε μόλις φάει».
««ΑΚΟΜΗ τη θηλάζεις;» ενώ ήταν ακόμη 12 εβδομάδων!»
«Από πού να ξεκινήσω. Όλοι συμβουλεύουν για τα πάντα. Παππούδες, φίλοι, άλλοι γονείς. ΕΛΕΟΣ. Το κλασικό «θα έπρεπε» να τα κάνει στο γιογιό (στους 12 μήνες), να αποθηλάσει (στους 3 μήνες), να κοιμάται μπρούμυτα…»
[divider]
Ποιες είναι οι πιο «κουλές» συμβουλές που έχουν δώσει σε εσάς;
1. Γριά ξενοδόχος σε διήμερο στη Λάρισα: "Πόσω είναι;" "5,5 μηνών". "Και που το τρέχετε τόσο μικρό παιδί και το ταλαιπωρείτε; Βάλτου μια ζακέτα, τύλιξέ το καλά θα κρυώσει". Και στα δωμάτια μάς είχε χωρίς καλοριφέρ να ξυλιάζουμε η τσιφούτα. 2. Βάζει η μπέμπα στο στόμα της το κοκκαλάκι μαλλιών μου. Άγνωστη: "Μην το τρώει αυτό! Πάρτης το από το στόμα!" Κι εγώ της το είχα δώσει να ηρεμήσω λίγο από τη γκρίνια της. 3. "Τι; Ακόμη πάνα φοράει; Δε μιλάει; Εμένα η Σοφούλα 1,5 ετών έμαθε το γιογιο και από ενός ετός μιλούσε". Και γενικά μου την δίνουν κάτι άσχετες που επεμβαίνουν όταν βλέπουν κάτι που δεν τους αρέσει, αλλά αρέσει σε εμένα.
Μια φορά τσαντίστηκα μόνο και πρέπει να φάνηκε. Και ήταν και πάρα πολύ καλή φίλη και με επάγγελμα σχετικό με τα παιδιά. Ήμασταν βόλτα και το μικρό το έπιασαν τα παλαβά του και αντί να με αφήσει να κάνω τη δουλειά μου που ήξερα τι έπρεπε να κάνω για να ηρεμήσει και να προχωρήσουμε, με το που πήγα να το πιάσω άρχισε να μου λέει άστον όσο ασχολείσαι τόσο θα κακομαθαίνει και να επιμένει. 2 έχω, ξέρω πως είναι το κακομαθημένο που τα κάνει όλα για να ασχολούνται 10 άνθρωποι μαζί του και ξέρω πως είναι το άλλο που το πιάνει ό,τι το πιάνει και με 2-3 συγκεκριμένα πράγματα το ξεγελάς ή το ηρεμείς. Δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια, δεν πιάνουν οι ίδιοι τρόποι σε όλα τα παιδιά. Μου ήρθε να ουρλιάξω κυριολεκτικά "Άσε με ήσυχη, να το μαζέψω και να προχωρήσουμε." Και γιατί ρε παιδί μου πολλοί θεωρούν ότι όποια διαπαιδαγώγηση θα πρέπει να κάνουμε στα παιδιά μας πρέπει να την κάνουμε όταν είμαστε στα πάρκα και στις βόλτες και περνάμε καλά και χαλαρώνουμε? Αν, θέλω να το αφήσω να ουρλιάζει γιατί θεωρώ ότι το κάνει από κακομάθεια μπορώ να το δοκιμάσω σπίτι μου σε μια κατάλληλη στιγμή, γιατί πρέπει να το κάνω τη στιγμή που όλοι περνάμε καλά και ειδικά αν ξέρω τρόπο να το κάνω να ηρεμήσει σε 2 λεπτά. Και γιατί σώνει και καλά να πρέπει να το εξασκήσω στο να μην κάνει έτσι αφού έχω τρόπο να το κάνω να ηρεμεί πολύ γρήγορα? Στο άλλο μου παιδί, σκέφτομαι τελειώς διαφορετικά, αλλά αντιδρά και το ίδιο τελείως διαφορετικά.
Ατακα πεθερας στο μαιευτηριο..¨"το οτι εχεις μεγαλο στηθος δε σημαινει οτι θα εχεις γαλα" Ατακα κουνιαδας την πρωτη μερα αποκολλησης στις 11 εβδομαδες "το ξερω οτι ακουγεται καπως,αλλα ενταξει εχεις ηδη ενα παιδι".....αν ξερεις οτι ακουγεται καπως,γιατι δεν το βουλωνεις και αντι αυτου να πεις..."ολα καλα θα πανε,μην ανησυχεις"??? παρεπιπτωντως το εχασα το παιδι στις 36 εβδομαδες... Ατοπικη δερματιτιδα στο παιδι?το γαλα σου φταιει...βαλτο στο γιο γιο αλλα οταν της ειπε το παιδι κακα,του ειπε καντα πανω σου τωρα γιατι βαριωτανε να την παει....
Για μένα πάντως η πιο απαράδεκτη αλλα κ πιο συχνή συμβουλή που άκουγα ήταν: μην το κρατάς αγκαλιά, θα κακομαθει. Πρώτη φορά μου την είπαν όταν η κόρη μου ήταν 10 ωρών!!
Πιο σπαστικο πραγμα απο το να θηλαζεις κ μολις γκρινιαξει το μωρο να σου λενε οτι φταιει το γαλα δεν υπαρχει! Δε του φτανει, δεν ειναι καλο το γαλα, κ εγω δεν ειχα γαλα, ηταν αρυ, ηταν παχύ, μπλα μπλα μπλα! Αντε να κατεβασεις γαλα! Με εκαναν κ σταματησα το θηλασμό! Ειχα τοσο αγχος οταν θηλαζα που δεν μπορουσε το μικρακι μου να θηλασει πανω απο 5 λεπτα! Εεεεελεοοοςςςς!
Συμφωνω κοπελιά και ας μη σε ξερω!!! Απαραδεκτη η θεία! !!
Θωμά, μια μικρή υπόδειξη μόνο: ο όρος "ιατρικός επισκέπτης" έχω την εντύπωση ότι πρέπει να μεταφραστεί σε "επισκέπτης υγείας". Συγνώμη που είμαι ξερόλας αλλά υπάρχει συγκεκριμένα τέτοιο ΤΕΙ στην Αθήνα, όπου τα παιδιά κάνουν εξαιρετική δουλειά και ήθελα να το πω :))
Ναι, αλλά δεν είναι λίγο παράδοξο ότι εκφράζεις αυτά τα συναισθήματα (για τα οποία ΣΥΜΦΩΝΩ και είμαι μαζί σου) μέσω ενός site, το οποίο ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ αναπτύσσει και μια τέτοιου είδους επικοινωνία μεταξύ των γονέων? Εκφράζοντας το "παράπονό" σου εδώ, ουσιαστικά αναζητάς αυτό για το οποίο εξοργίζεσαι...σχόλια.... και αν βρεθεί κάποιος εδώ και σου γράψει σχόλια διαφορετικά από αυτά που περιμένεις? θα εξοργιστείς πάλι? θέλω να καταλήξω ότι καλώς ή κακώς όλοι μας γινόμαστε αποδέκτες σχολίων που μας εξοργίζουν αλλά είμαι βέβαιη ότι ασυναίσθητα μπορεί και εμείς σε κάποια στιγμή να κάνουμε υποδείξεις, σχόλια ή συγκρίσεις, άθελά μας ή καλοπροαίρετα (για αυτούς που τα κάνουν κακοπροαίρετα - no comment φυσικά!!!!!). Διαφορετικά δεν συμμετέχουμε ούτε σε blogs και forums, ούτε αναζητούμε στο Internet "λύσεις" και "έξυπνες ιδέες" για τα διάφορα μικροπράγματα της καθημερινότητας με τα παιδιά μας....
Σιγά μωρέ.Δεν είναι δα και όλες οι συμβουλές τόσο κακοπροαίρετες. Εντάξει να σε ενοχλήσει να σου κάνει υπόδειξη ένας άσχετος, το καταλαβαίνω.Αλλά να σε ενοχλεί τώρα, αν σου πει ο γυναικολόγος σου, ότι μπορείς να ξαναθηλάσεις...hallo, ξέρεις η δουλειά του είναι αυτή. Η υπερβολή της υπερβολής...
To καλύτερο πιστεύω το έχει ακούσει η μητέρα μου από μια θεία του πατέρα μου όταν εγώ ήμουν 3 ετών (και επειδή ήμουν απίστευτα ατίθαση και ζωηρή): "Αχ καημένη μου τι τραβάς. Τελικά πρέπει αυτά τα κακά παιδάκια να τα παίρνει ο Θεός για να μην βασανίζουν τους γονείς τους."!!!!!! Τι λες Θωμά? Τα "νικάει" όλα η ατάκα της θείας or what? :) :) :)
πλάκα κάνεις! Ζει ακόμα? θα την είχα στείλει επιτόπου
kala ekei 3ereis ti les ??? me xamogelo kai ifos epithesis "kai tora tha deis poion tha parei o Theos "kai dostis mia xastouka na ti thimatai se oli tis ti zoi to zoon i agrammati
Εντάξει ...κέρδισες!!!Δεν υπάρχει η ατάκα!!!
Να τρωει απο τα δικα σας φαγητα μεγαλωσε πια (οταν εγω παιδευομαι να φαει το μονο φαγητο που τρωει τα μακαρονια) 20 μηνων και τρωει μονο μακαρονια και τραχανα στα αλλα σπαραζει, αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα