Μία μέλλουσα μαμά με κρίσεις πανικού
Θα μου ήταν πολύ χρήσιμο να συνομιλήσω με μαμάδες που έχουν περάσει κάτι παρόμοιο με εμένα. Ίσως πάρω κουράγιο και μου φύγουν οι ανασφάλειες που εχω!
Ο οργανισμός μου ξέσπασε πριν 1,5 χρόνο, λίγο πριν τον γάμο μου, παθαίνοντας την πρώτη κρίση πανικού!
Ήταν όλα τόσο πρωτόγνωρα και δύσκολα.. Σίγουρα όσοι το έχουν περάσει μπορούν να καταλάβουν ακριβώς τι πέρασα και τι περνάω ακόμα (ευτυχώς σε πολύ μικρότερο βαθμό) Βλέπω ψυχολογο τον τελευταίο 1 χρόνο και πραγματικά πιστεύω πως είναι η καλύτερη επιλογή που έχω κάνει στη ζωή μου! Με βοήθησε πολύ να ανακαλύψω και να υπερασπίζομαι τα θέλω μου, να αποκτήσω ισχυρό «εγώ» και να βάζω τα προσωπικά μου όρια σε όλους αυτούς και σε όλες τις καταστάσεις που με πίεζαν και με οδήγησαν σε αυτή τη κατάσταση!
Κι ενώ έχω κάνει τεράστια βήματα, μου έχουν μείνει κάποια «κολλήματα» που ακόμα προσπαθώ να διώξω… Δυστυχώς αυτά τα κολλήματα σου δυσκολεύουν την καθημερινότητα όταν για παράδειγμα δεν μπορείς πια να μπεις σε λεωφορείο, αεροπλάνο ή στο πλοίο αλλά τα προσπερνάς για την ώρα γιατί λες δεν βαριέσαι σιγά σιγά θα το ξεπεράσω κι αυτό, δεν έγινε κάτι…
Όταν ομως πρόκειται για ένα πλάσμα για το οποίο θα είσαι η μοναδική υπεύθυνη για την φροντίδα και την ανατροφή του, τα πράγματα δυσκολεύουν.. Το άγχος αυξάνεται… και πολλές φορές αγωνιώ, αναρωτιέμαι και φοβάμαι.. Θα είμαι καλή μαμά; Θα τα καταφέρω; Κι αν πάθω κρίσεις πανικού κατα την διάρκεια της εγκυμοσύνης; Ή όταν πάω να γεννήσω; Και όταν γεννηθεί κι είμαστε οι δυο μας σπίτι, θα ανταπεξέλθω; Και τότε ξεπηδάνε ένα σωρό φόβοι κι ανασφάλειες που προσπαθώ τόσο πολύ να ξεπεράσω γιατί θέλουμε πολύ να κάνουμε ένα παιδάκι.. και το προσπαθούμε!
Απλά με φοβάμαι πολύ ώρες ώρες και με πιάνει άγχος για τις διαδικασίες κυρίως.. μέχρι και στην βάφτιση έχει φτάσει το μυαλό μου …
Πείτε μου μανούλες.. έχετε περάσει κάτι παρόμοιο; Πώς τα καταφέρατε;
Ευχαριστώ πολύ
Μια μέλλουσα μανούλα
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
καλησπέρα σε όλες τις μανούλες είναι η πρώτη φορά που γράφω σε κάποιο φόρουμ και θα ήθελα να ρωτήσω αν μπορείς να κανείς παιδί αν έχεις αγχώδης διαταραχή;;;φοβάμαι αν θα τα καταφέρω ξερει κάποια κάτι
Έχω 15 χρόνια πλέον κρίσεις πανικού.Και παίρνω και φαρμακευτική αγωγή απλά για να βγάζω την μέρα και να μπορώ να πάω στη δουλειά.Καταφερα να γεννήσω τον γιο μου χωρίς να πάρω κανένα φάρμακο και χωρίς να πάθω κρίση κατά την εγκυμοσύνη.Μονι έκανα κάθε μέρα εμετό.Αλλα αυτό δεν με πείραζε καθόλου.Τωρα φοβάμαι να κάνω δεύτερο γιατί έχω χειροτερέψει από τότε.Ολοι τα ίδια λένε.Βγαλτο από το μυαλό σου,λες και το κάνουμε επίτηδες.Αλλα με το μωρό σου θα τα πας μια χαρά.Οταν θα σε έχει ανάγκη θα τα ξεχνάς όλα.Θα αφήνεις τις κρίσεις για μετά.Μπορει να μην φύγουν όπως δεν έφυγαν και οι δικές μου.Αλλα όπως οι τυφλοί που ακούν καλύτερα,έτσι και εσύ μπορεί να μην το πας βόλτες αλλά θα του δίνεις τα πάντα στους τομείς που θα μπορείς.Μην φοβάσαι μήπως δεν είσαι τέλεια.Τελειες δεν είναι ούτε και οι μάνες που μπορούν και οι περισσότερες βαριουνται να τα κάνουν.Κανε μωράκι.Αν φοβάσαι κάντο με φόβο.Αλλα μην το αφήσεις να σου πάρει και αυτή τη χαρά.
Κορίτσια τώρα μπόρεσα να δω τις απαντήσεις σας!! Ευχαριστώ πολύ που μοιραστήκατε τις ιστορίες και τις συμβουλές σας ! Εύχομαι να πάνε όλα καλά σε όλες μας και να βγούμε σύντομα από αυτή την ψυχοφθόρα κατάσταση! Κάθε μέρα χαλαρώνει κι ένας φόβος μου (πλέον χρησιμοποιώ λεωφορείο καθημερινά) κι έτσι προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη! Καλή δύναμη σε όλες μας! Ολα θα πάνε καλά !
Καλησπερα κ απο μενα.Ειμαι 26 χρονων και παθαινω κ εγω κατα καιρους κρισεις πανικου.Ειμαι παντρεμενη ενα χρονο κ τωρα θελουμε να προσπαθησουμε για παιδακι.Το θεμα ειναι οτι ο αντρας μου το θελει πολυ αλλα εγω στο πισω μερος τπυ μυαλου μου φοβαμαι.Φοβαμαι να διανησω τους 9 μηνες της εγκυμοσυνης. Κι αν δε τα καταφερω? κ αν με πιασει κριση κ παθω κακο εγω η το μωρο μου? γιατι να μην μπορω να το δω σαν θαυμα και τρομαζω τοσο λες κ ειναι καποια ασθενεια?Να σκεφτομαι οτι θα μεγαλωνει η κοιλια μου κ δε θα μπορω να αναπνευσω.Με εχουν τρομαξει κ πολλοι λεγοντας μου οτι οτι νιωθεις το μεταφερεις στο παιδι.φανταστειτε εμεις οι αγχωδης δηλαδη.Βλεπω ψυχολογο εδω κ 3 μηνες και μπορω να πω οτι με εχει βοηθησει παρα πολυ,με καταλαβαινει και θα την εχω διπλα μου σε ολη αυτη τη δυσκολη περιοδο.απλα θελει υπομονη γιατι κανουμε γνωσικη ψυχοθεραπεια.Τα περνουμε απο την αρχη τα πραγματα για να φτασουμε στη πηγη που συμαινει οτι μπορει να διαρκεσει και 1 χρονο.Κριση πανικου εχω να παθω καιρο ομως εχω αυτη τη διαταραχη αγχους, δυσφορια, μερικα βραδια δε κοιμαμαι, ξυπναω κ πηγαινω στον καναπε κ με παιρνει εκει ο υπνος, ζαλιζομαι εχω δυσπνοια.Τι να πω? Σε καταλαβαινω απολυτα..Κουραγιο μας κ ευχομαι να πανε ολα καλα!
Βρε κορίτσι μου είναι σαν να μπήκες στο μυαλό μου! Τα ίδια σκέφτομαι και φοβάμαι κι εγώ... αυτό το 9μηνο είναι που με φοβίζει τόσο... Είμαστε ακριβώς στην ιδια φάση ! Είμαι σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά ! Με την βοήθεια των ψυχολόγων μας και των αντρών μας θα τα καταφέρουμε μια χαρά ! Ας είμαστε αισιόδοξες! Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση! Θα χαρώ να μάθω νέα σου εν καιρώ..
ειμαι 38 ετων και εχω 2 παιδακια 9 & 7 ετων , οι κρισεις με επισκεφτηκαν για πρωτη φορα πριν ενα χρονο , πηγα στο γιατρο εκανα οτι εξεταση υπηρχε και μου ειπαν ολοι οτι εχω κρισεις αγχους !!!!! ε και πως περνανε , πως γλυτωνεις απο τις φοβιες ( φοβαμαι τα παντα ) , τις ταχυκαρδιες και τις λιποθυμιες!!!!! ολα μου μοιαζαν βουνο !!!! δυσκολα , απελπιστηκα!!!! απο τον Απριλιο επισκεφτηκα ψυχολογο, στην αρχη νομιζα οτι μου μιλαγε κινεζικα και οτι ολα αυτα που ελεγε ηταν για καποιον αλλο οχι για μενα !!! ηταν για εναν ανθρωπο πριν τις κρισεις!! τωρα ειναι Αυγουστος και εχω κερδισει πολλες μαχες αλλα οχι τον πολεμο!!! ειμαι σε καλο δρομο , εμπιστευομαι πιο πολλη τον εαυτο μου και τους γυρω μου!! οι φοβιες μου εχουν ελλατωθει και οι κρισεις ειναι σχεδον ανυπαρκτες !!! συμπερασμα : μια καλη ψυχολογικη βοηθεια , συμπαρασταση απο την οικογενεια σου και φαρμακευτικη αγωγη ( εγω δεν ηθελα να παρω τιποτα χημικο ) ομοιοπαθητικη ειμαι σε πολλη καλο σημειο !!!!!! Υπαρχουν τεχνικες και τιποτα δεν ειναι ακατορθωτο! καλη επιτυχια για ολους και ολες που ειναι σ΄αυτο το αδιεξοδο!! υπαρχει λυση !! αλλα δεν μπορουμε μονοι μας . μαμα ΖΩΗ
Συμφωνώ απόλυτα σε οσα είπες ! Όλα θα πάνε καλά ! Χρειάζεται όμως σίγουρα ένας καλός ψυχολόγος να μας δείχνει τον δρόμο.. Εδώ πέρα φτάσαμε μετά απο χρόνια λάθους σκέψης και άσχημων βιωμάτων και είναι δύσκολο να τα καταφέρουμε εντελώς μόνοι... Κουράγιο και δύναμη σου εύχομαι ! Να είμαστε αισιόδοξες κι όλα θα πάνε καλά .. που θα πάει... Ευχαριστώ για την απάντηση
Τις παθαίνω και εγώ αυτές τις κυρίες.....εδώ και κάμποσα χρόνια....μόλις πέρυσι ,την άνοιξη (είναι βλέπεις η εποχή τους), ανακάλυψα ότι είναι κρίσεις πανικού....Διάβασα πολύ και κατάλαβα ότι οι ΚΠ τρέφονται από τον φόβο μας ...όσο τις φοβόμαστε τόσο θεριεύουν..... Επειδή όμως πάλι με ξαναθυμήθηκαν την άνοιξη , σε πιο ήπια μορφή , είπα στον εαυτό μου ή ζήσε ή τράβα πέθανε καλύτερα γιατί δεν την πάλευα , δεν πήγαινα πουθενά μόνη μου και ειδικά με τον γιο μου.Μπορώ να πω ότι αυτό με έχει βοηθήσει αφού πια κυκλοφορώ κανονικά ακόμα και με το αυτοκίνητο .Βέβαια εχθές που πήγα θέατρο κάτι περίεργο με έπιανε με το πολύ το κόσμο και βέβαια κάθισα κοντά στο διάδρομο για να νοιώθω ότι μπορώ να φύγω. Από Σεπτέμβρη θα πάω σε ψυχολόγο γιατί νομίζω ότι δεν πρέπει να αφήνουμε τα παιχνίδια του μυαλού να μας δυσκολεύουν περισσότερο τη ζωή. Θα σου πρότεινα να κάνεις το ίδιο. Μέχρι τότε όμως σταμάτα να τις φοβάσαι....δεν μπορούν να σου κάνουν ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!!! ΖΗΣΕ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΝΟ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!!
Κι εγώ βλεπω ψυχολόγο και με έχει βοηθήσει πάρα πολύ ! Δεν μπορούσα κι εγώ ούτε ως το σούπερ μάρκετ να πάω και τώρα πια έχω δικιά μου επιχείρηση και είμαι όλη μέρα στον δρόμο και συναναστρέφομαι με πολύ κόσμο, μπαίνω σε λεωφορεία και γενικά ζω σχεδόν φυσιολογικά! Όλα περνάνε μωρέ και είμαι αισιόδοξη , απλα η ιδέα των 9 μηνών και του παιδιού που θα μεγαλώνει στην κοιλιά με τσακίζει ! Σου εύχομαι τα καλύτερα από καρδιάς ! Ευχαριστώ για την απάντηση! Έχεις δίκιο σε όλα, όλα είναι στο μυαλό μας και είναι κρίμα να μας το κάνουμε αυτό !
Είμαι σχεδόν στην ίδια θέση με εσένα.Το όνομα μου είναι Κέλλυ και είμαι 24.Όλα ξεκίνησαν από τον χαμό ενός δικού μου ανθρώπου.Από εκείνη την ημέρα για εμένα ο κόσμος δεν είναι ο ίδιος.Η ζωή συνεχίζεται αναγκαστικά.Την πρώτη κρίση την είχα 7μήνες μετά.Πήγα σε ψυχολόγο αλλά ο συγκεκριμένος δεν με βοήθησε.Η καθημερινότητά μου έχει αλλάξει πολύ.Μέχρι πριν ήμουν κουλ να το πω.Πλέον δεν βγαίνω εκτός πόλης και στα πάντα βλέπω κίνδυνο.Δεν μπαίνω σε μεταφορικά μέσα,δεν οδηγάω μόνη εκτός(ούτε στο διπλανό χωριό).Φοβάμαι τα πάντα όλα πλέον.Μην πνιγώ ενώ ξέρω κολύμπι,μην πνιγώ όταν τρώω.Οτιδήποτε πέρα από την καθημερινότητά μου και την ρουτίνα μου με φέρνει κρίσεις.Μέχρι πριν ήθελα γάμους και παιδιά ( 4 κιόλας).Πλέον πιάνω τον εαυτό μου να μην θέλει τίποτα.Περισσότερες ευθύνες,άγχος και προβλήματα.Τώρα πλέον σκέφτομαι να πάω σε μοναστήρι..Όχι γιατί πιστεύω στο Θεό αλλά γιατί εκεί κυριαρχεί ηρεμία.Κανένα άγχος.Τίποτα..Ναι είμαι δειλή..Αν πάω εκεί θα ξεφύγω από όσα με αγχώνουν(θα πετύχει ο γάμος,θα είμαι καλή γυναίκα-μαμά,θα είμαι ευτυχισμένη,θα είναι καλά το παιδί μου και άλλα τόσα πολλά.Δεν μπορώ να χαρώ τίποτα.Δεν με ευχαριστεί τίποτα παρά μόνο η δουλειά μου.Όταν δουλεύω για εμένα ο χρόνος σταματά και δεν σκέφτομαι.Δουλεύω σε παιδότοπο,έχω τελειώσει βοηθός βρεφονηπιοκόμου-νηπιαγωγού.Είναι τόσο όμορφα εκεί!Βλέπεις αυτά τα μικρά πλασματάκια!Δεν υπάρχει περισσότερη ευτυχία από ένα παιδί.Πλέον παρακολουθώ πρόγραμμα για το άγχος με ένα καινούργιο ψυχολόγο.Δεν ξέρω αν θα βγει κάτι.Είμαι απαισιόδοξη αλλά οκ.Εύχομαι ολά αυτά σε λίγο καιρό να είναι απλά ένα κακό όνειρο.Αλλά δεν το πιστεύω.Ελπίζω να τα καταφέρεις σε αυτό που περνάς και αν μιλήσεις σε ψυχολόγο θα νοιώσεις καλύτερα,πιστεύω.Για όλα υπάρχει μία λύση,αρκεί να την βρούμε!Καλά να είσαι!
κελλυ μου στεναχωρεθηκα πολυ με αυτα που διαβασα... εισαι πολυ νεα για να τα λες ολα αυτα... σου ευχομαι πραγματικα να μπορεσεις να το ξεπερασεις αλλα κι εσυ πρεπει να προσπαθησεις να κανεις μονο θετικες σκεψεις οτι θα τα καταφερεις! Μελλουσα μανουλα ευχομαι και σε εσενα οτι καλυτερο και να εισαι σιγουρη οτι θα τα καταφερεις γατι εισαι υπευθυνο ατομο!Δεν εχω εμπειρια και ετσι δεν γνωριζω τι ακριβως συμβαινει σε αυτες τις περιπτωσεις αλλα κρατα τη θεληση σου να γινεις μια σωστη μανουλα και ολα θα παρουν το δρομο τους!Με το καλο....
Σε ευχαριστώ πολύ Λία ! Εύχομαι ολόψυχα τα καλύτερα και σε σένα!
Είναι δύσκολο αυτό που περνάς και το καταλαβαίνω απόλυτα γιατί το έχω βιώσει σε όλο του το "μεγαλείο" ! Χρειάζεται να το δουλέψεις με την βοήθεια ενός ψυχολογου κι όλα θα πάνε καλά στο υπόσχομαι ! Όλα θα διορθωθούν, απλά θέλει χρόνο και σωστό χειρισμό! Πράγματα που τώρα είναι δύσκολα θα δεις πως σιγά σιγά θα σου φαίνονται αστεία... Είναι σημαντικό να ταιριάξεις με τον ψυχολόγο σου γι αυτό αν δεν είσαι ικανοποιημένη ψάξε άλλον ! Σου ευχομαι ολόψυχα ΔΥΝΑΜΗ ! Να εισαι αισιόδοξη και όλα θα πάνε καλά.. Θέλει απλά τον σωστό χειρισμό!
από προσωπική εμπειρία θα σου πω πως μόλις γέννησα τον γιο μου, όλα τα συμπτώματα περιορίστηκαν στο ελάχιστο, σαν να μετατοπίστηκε η ευθύνη ένα πράγμα, από μένα σε κάποιον άλλον, κι όλα μπήκαν σε δεύτερη μοίρα. Τριάμιση χρόνια τώρα, αν εξαιρέσεις κάποιες ζαλάδες που επανέρχονται κατά περιόδους, είμαι τόσο απασχολημένη με τον μικρό που ούτε προλαβαίνω να αγχωθώ, ή κι όταν μου συμβαίνει, νιώθω την ευθύνη και συνεφέρω τον οργανισμό μου μόνη μου, κατά κάποιον τρόπο. Θα δεις κι εσύ πως όταν μετατοπιστεί το κέντρο βάρους, δεν θα σου φάινονται όλα τόσο μεγάλα!
Αυτό ελπίζω κι εύχομαι να συμβεί και σε μένα ! Χαίρομαι ειλικρινά που τα κατάφερες και είσαι καλά ! Με γεμίζεται αισιοδοξία όταν οι "ιστορίες" σας έχουν αίσιο τέλος ! Ευχαριστώ για την απάντηση
Εγω εχω περασει ακριβως την ιδια κατασταση. Με την εγκυμοσυνη ηρεμησα εντελως δεν εκανα ασχημες σκεψεις κ μεχρι τον 7μο μηνα δεν παρουσιασα καμια κριση πανικου ουτε καν καμια δυσφορια. Μετα τον 7μο αρχισαν οι κρισεις. Προσπαθουσα να αποφευγω τα πραγματα που με αγχωνουν και στην αναγκη επαιρνα ενα αγχολυτικο οταν εβλεπα οτι δεν αντεχα. Και στη γεννα κ μετα τη γεννα χειροτερεψε η κατασταση αλλα οκ για ολα υπαρχει λυση. Μετα τη γεννα ξεκινησα αγωγη που ηταν συμβατη με τον θηλασμο και ολα καλα. Ειχα και εγω ολες αυτες τις σκεψεις πριν μεινω εγκυος αλλα λεω δεν θα με βαλει κατω...θα το προσπαθησω γιατι θελω να κανω ενα παιδι κ δεν γινεται αλλως. Ετσι κ αλλιως οι κρισεις πανικου δεν μπορουν να σε βλαψουν. Το μυαλο σου μονο ταλαιπωρειται. Με υπομονη και θεληση ολα γινονται! Για οτι μπορω να σε βοηθησω πες μου. :)
Ευχαριστώ τόσο πολύ ! Μου δίνετε μεγάλη δύναμη ! Πίστευα οτι δεν μπορείς να πάρεις κανενός είδους αγχολυτικό κατά την διάρκεια της κύησης κι αυτό με άγχωνε πολύ γιατι δεν θα είχα πατερίτσα να στηριχτώ! Ελπίζω να μην χρειαστεί και να διανύσω μία όμορφη περίοδο... Εύχομαι τα καλύτερα και σε σένα!
ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΤΙ ΑΝΑΛΟΓΟ ΕΙΧΑ ΕΝΤΟΝΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΡΙΝ ΜΕΙΝΩ ΕΓΚΥΟς ΕΜΕΝΑ Η ΚΡΙΣΕΙΣ ΜΟΥ ΦΕΡΝΑΝ ΑΡΥΘΜΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΠΕΡΑΣΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ 6 ΜΗΝΕΣ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΜΟΝΟΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΒΑΛΕΡΙΑΝΑΣ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ.ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ ΤΟ ΠΑΘΑΙΝΩ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΞΕΠΕΡΝΑΩ ΣΤΟ ΛΕΠΤΟ ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΙΑ.ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΕ ΘΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ ΒΑΘΙΕΣ ΑΝΑΣΕΣ ΒΟΗΘΑΝΕ ΠΟΛΥ Η ΧΑΡΤΙΝΗ ΣΑΚΟΥΛΑ.ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
Ευχαριστώ για την απάντηση ! Κι εγώ αρχίζω να μετράω αντίστροφα και να κάνω αφαιρέσεις την στιγμή της κρίσης! Έχω γίνει άσσος στις αφαιρεσεις ! χαχαχαχα! Γελάω γιατί μόνο αυτό έμεινε πια να κάνω... Ανυπομονώ να τελειώσει αυτή η δύσκολη περίοδος και χαίρομαι πολύ όταν ακούω οτι το έχουν ξεπερασει ! Μου δύναμη δύναμη κι ελπίδα!