Ήταν δύσκολο, αλλά τα καταφέραμε!

Με λενε Ελενη, ειμαι 25 χρονων και ενα χρονο πριν εφερα στο κοσμο το δικο μου θησαυρο!

Περασα πολλα σε ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης μου… Απο τον 4ο μηνα μου ελεγαν οτι το μωρο μου δε θα ζησει, γιατι ο τραχηλος μου ηταν ανοικτος. Παθαμε σοκ με τον αντρα μου και την πεθερα μου! Να σας πω πως σε ολη τη διαρκεια αυτης της δυσκολης περιπετειας ο αντρας μου και η πεθερα μου ηταν διπλα μου! Η μητερα μου δε ζει και ετσι η πεθερα μου ηταν για μενα «μαμά» και διπλα μου με απολυτη ψυχραιμια και αισιοδοξια να με στηριζει!! Να αγαπατε τις πεθερες που σας αγαπουν γιατι θα ειναι το αποκουμπι σας σε μια δυσκολια… Η δικια μου ειναι ο καλυτερος ανθρωπος κ την αγαπαω πολυ!!!

Οταν λοιπον μαθαμε για το προβλημα εμεινα στο κρεβατι 5 μηνες. Οι δυσκολιες πολλες. 2 φορες την εβδομαδα ημασταν στο νοσοκομειο με τους γιατρους να μη μας δινουν καμια ελπιδα για το μωρο. Κοιμομουν και ξυπνουσα με το αγχος. Τελικα σε λιγες μερες θα γιορτασουμε τα πρωτα γενεθλια του μπεμπη μας! Και αυτη ειναι η δικη μας απαντηση σε ολους αυτους που δεν πιστευαν σε εμας!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com