Κατάθλιψη τόσο καιρό μετά ή πραγματικά είμαι άχρηστη;
Διαβάζω εδώ και καιρό τις ιστορίες σας, τα αισθήματά σας, τις ανάγκες τις δικές σας και των παιδιών σας και αποφάσισα να σας γράψω κι εγώ τι σκέφτεται το δικό μου μυαλό.
Είμαι 28 χρονών, έχω έναν πολύ καλό (σχετικά) σύζυγο και μαζί έχουμε ένα κοριτσάκι 8,5 μηνών. Ήμουν πολύ χαρούμενη με τον ερχομό της κόρης μου και πίστευα πως όλα θα είναι τέλεια. Είναι; Δεν έχω ούτε την μαμά μου ούτε την πεθερά μου κοντά για να με βοηθήσουν και αυτό συμβαίνει από την πρώτη στιγμή. Ο άντρας μου με βοηθά αλλά όχι κάτι παραπάνω από το να αλλάξει το μωρό κανα δυό φορές την μέρα, να σκουπίσει όταν θα πω να κάνω γενική στο σπίτι και να πλύνει τα πιάτα (όταν δε στεγνώνει κανένα και τα άπλυτα δεν είναι πάνω από 5).
Όλα για το μωρό πρέπει να τα έχω έτοιμα, στη δουλειά μου (δουλεύω από το σπίτι) πρέπει να τα κάνω όλα τέλεια και στην ώρα τους, το σπίτι πρέπει να είναι στην τρίχα και εγώ πρέπει να είμαι «κοκέτα»! ΠΡΕΠΕΙ – ΠΡΕΠΕΙ – ΠΡΕΠΕΙ!!! Μέσα στο μυαλό μου όλο κάτι πρέπει! Και τελικά όλα είναι μισά.
Με βλέπω στον καθρέφτη και δε μου αρέσω (αν και έχω μόλις 5 κιλά πάνω). Βλέπω το σπίτι μου και ντρέπομαι να ανοίξω την πόρτα μου. Με παίρνει το αφεντικό μου τηλέφωνο και φοβάμαι πως κάτι θα μου πεί πως δεν έκανα καλά. Νομίζω πως δεν είμαι καλή μητέρα, σύζυγος, εργαζόμενη και γυναίκα.
Βγαίνω λίγο από τον εαυτό μου και με συμβουλεύω: Η ακαταστασία στο σπίτι σου μαζεύεται σε 10 λεπτά, το αφεντικό σου δε σου έχει πεί το παραμικρό (άλλωστε δουλεύεις ώς τις 3 το χάραμα για να είσαι συνεπής), μόλις 8,5 μίνες έχει που γέννησες και μόλις 15 μέρες που σταμάτησες να θηλάζεις πόσα κιλά θέλεις να χάσεις κοπελιά; μια χαρά είσαι και χωράς ήδη στα τζιν σου. Όσο για τον άντρα σου, αυτός είναι που σου λέει ότι είσαι μια κούκλα και δε πάει ούτε στο διπλανό δωμάτιο αν δε σε φιλήσει.
Κι όμως εγώ νοιώθω απαίσια και λίγη μπροστά στις υποχρεώσεις μου. Δεν ήτα έτσι πριν λίγες μέρες. Όταν σκέφτομαι όλα όσα έχω να κάνω καθημερινά (αλλά ποτέ δεν καταφέρνω να τα κάνω όλα,όλα) βουρκώνω. Έχω κατάθλιψη, έχω πολλές απαιτήσεις από τον εαυτό μου και είμαι περισσότερο τελειομανής απ’ όσο θα έπρεπε ή είμαι πραγματικά άχρηστη και βρίσκω και δικαιολογίες για να καλυφτώ. Μπορεί να φταίει και ο ανάδρομος Ερμής (χιουμοράκι)!
Όλα τα είχα (ξενύχτια με το μωρό και την δουλειά, κούραση με την καθημερινότητα κ.ο.κ), τα ψυχολογικά μου λείπανε!
Έχουν κι άλλες αυτές τις σκέψεις ή αρχίζω να τρελαίνομαι;;; Θα είναι πάντα έτσι ή φάση είναι θα περάσει;
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Ήθελα απλά να ανοίξω την καρδιά μου σε εσάς που ίσος κάποια δεί και τον δικό της εαυτό μέσα από μένα και σταματήσει να νοιώθει την μοναξιά που νοιώθω εγώ μέσα στα προβλήματά μου. Καλά κουράγια σε όλες!
μαμά Χ.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Πριν απο ενα μήνα συζητούσα με τις συναδέλφους στη δουλεια ποσο εξουθενωτικο είναι να εργάζεσαι με μονο 4 ώρες ύπνου λόγω άστατου ύπνου των παιδιών, να θέλεις να κανεις δουλειές στο σπίτι κ να μην προλαβαίνεις, να θέλεις φτιαξεις τα μαλλια σου κ να μην εχεις χρονο (ουτε ορεξη )...Γενικά μου φαίνονταν όλα μαύρα και δύσκολα. Μέχρι που με τη ληξη της άδειας λόγω μητρότητας ήρθε και η απόλυση μου να ταράξει ακόμα περισσότερο τις αντοχές μου και την αυτοπεποίθηση μου..Ωστόσο μέσα στον ελεύθερο χρονο ειχα την ευκαιρια να δω και να νιώσω καλυτερα το παιδι μου,να ανανέωσω την εμφάνιση μου και να κανω οτι δουλεια ήθελα για το σπίτι μου..Επιπλέον βελτιώθηκαν και οι σχέσεις μου με τον άντρα μου και τους γονεις μου. Ομολογω οτι στενοχωριεμαι που δεν είμαι παραγωγική ως εργαζόμενη και νιώθω ανασφάλεια για το αν θα εργαστω στο μελλον ξανα αλλά βελτιώθηκαν κάποιοι τομείς της ζωής μου με τη θυσεια ενος απο αυτους.Το συμπέρασμα μου είναι οτι ποτε δεν θα είμαι πλήρως ικανοποιημένη για τα παντα αφού οι υποχρεωσεις μιας Μάνουλας είναι συγκινονουντα δοχεία που η τα κρατας μισογεματα η αδειαζεις κάποια για να τροφοδοτησεις όλα τα αλλά...
προ εγκυμοσυνης ημουν πολυ τελειομανεις με τις δουλειες του σπιτιου. ηταν ολα σε προγραμμα και σε ελεγχο. Ξεκινουσα να πλενω απο την Πεμπτη για ειναι ολα ετοιμα για σιδερωμα την Κυριακη. Κυριακη πρωι ξυπνουσα και σιδερωνα . εαν δεν τελειωνα δε το κλεινα. τι ημικρανια τι περιοδος οπως να μουν ολα επρεπε να γινουν με βαση του προγραμματος. Μετα εμεινα εγκυος καπως απροβλεπτα. Δεν ημουν ψυχολογικα ετοιμη οχι τοσο για τις αλλαγες στη ζωη μου οσο στο σωμα μου και στη ψυχολογια μου. Η εγκυμοσυνη μου δεν μου εκατσε καθολου ψυχολογικα. ειχαμε και ενα θεμα με το μωρο που μεχρι 2 βδομαδες πριν γεννησω δε ξεραμε αμα ηταν καλα η οχι. κατα την εγκυμοσυνη μου η μαια μου με πηρε για μαθηματα τοκετου. και τις ειπα οχι γιατι ηταν παρασκευη και παρασκευη ηταν η γενικη. μου ειπε πως πρεπει να προετοιμαστω ψυχολογικα πως πια δεν θα μπορω να κανω οσα εκανα παλια. Το δουλεψα καλα στο κεφαλι μου και εκανα το πρωτο βημα. πηγα στα μαθηματα τοκετου της Παρασκευης, Μετα οταν γεννησα πελαγωσα οπως ολες οι γυναικες. Δεν προλαβαινα να παω τουαλετα. πολλες φορες ετυχε να ειμαι 4 ωρες κατουρημενη. ο αντρας σου μια χαρα ειναι πιστεψε με. εχει αλλους που δεν κουνουν το δακτυλακι τους. απλα πρεπει να εμπεδωσεις και εσυ οπως και εγω πως οι γυναικες εχουν περισοτερες ευθυνες απο τους αντρες. αλλωστε δεν ειναι τυχαιο που φερουμε τον τιτλο της μανας. και να χαλαρωσεις, μην εχεις τοσες απαιτησεις απο τον εαυτο σου ουτε και απο τον αντρα σου. απο εσενα εξαρταται πως θα κρατησεις τις ισοροπιες. και τι εγινε αμα δε προλαβες να σφογγαρισεις? τα παιδια δεν εχουν αναγκη ενα καθαρο πατωμα και γιαλοκοπημενα ντουλαπια. εχουν αναγκη ενα χαμογελο της μαμας μια αγκαλια της και το χρονο της . εννοειται χωρις νευρα. οταν κανουμε μωρα αλλαζουμε προγραμμα. γιατι απλα δεν εχουμε πια προγραμμα. το μωρο το καθοριζει. ειμαι σιγουρη πως ειναι μια δυναμικη εξυπνη γυναικα και απλα θες το χρονο σου να τα εμπεδωσει! ειμαι σιγουρη πως θα τα καταφερεις!!!!
Είσαι τόσο καλή! Σε ευχαριστώ που μου δείχνεις εμπιστοσύνη, την στιγμή που εγώ δεν εμπιστεύομαι τον εαυτό μου. Ελπίζω να τα καταφέρω και να μη βασανίζομαι. Σε ευχαριστώ πραγματικά γιατί και οι δικές μου ελπίδες στον χρόνο βασίζονται. Το παιδάκι μου και ο άντρας μου είναι όλος μου ο κόσμος και πρέπει να αλλάξω τον τρόπο που σκέφτομαι μάλλον για να μη τους τυραννάω κι αυτούς μαζί με μένα. Να είσαι καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
Έχω περάσει κατάθλιψη-αν και τότε δεν ήξερα τι ήταν αυτό που περνούσα-αν και δεν την πέρασα στην εγκυμοσύνη, ούτε μετά την γέννα. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι πρέπει να συνειδητοποιήσεις δύο πράγματα. Π΄ρωτον ότι είσαι άνθρωπος και όχι σουπερήρωας και δεν είναι δυνατόν να είσαι πάντα σε όλα τέλεια, χωρίς να σημαίνει ότι είσαι άχρηστη αν δεν τα βγάζεις πάντα πέρα. Και δεύτερον πως πρέπει να αγκαλιάζουμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας. Θες να κλάψεις; Κλάψε; Θες βοήθεια; Ζήτα την. Θες ξεκούραση; Ξεκουράσου. Και βγάλε από την ζωή σου ή κλείσε αυτιά και μάτια σε ανθρώπους που σε κρίνουν για το παραμικρό. Ειδικά τώρα με το παιδάκι σου. Δεν είσαι 5 χρονών, ούτε σου ήρθε με ντελίβερι στο σπίτι το παιδί για να μην ξέρεις εσύ. Και λάθη θα κάνεις και θα μάθεις, αλλά ιδανικότερη μάνα για το ΔΙΚΟ σου παιδί είσαι ΕΣΥ! Όλα θα πάνε καλά!
Ευχαριστώ για τα ειλικρινή σου λόγια! Χαίρομαι που με καταλαβαίνεις αλλά πραγματικά λυπάμαι για όσα πέρασες. Ελπίζω όντος να πάνε όλα καλά. Το ίδιο εύχομαι και σε σένα. Φάση είναι θα περάσει. Με βοηθήσατε τόσο πολύ όλες σας στο να πάρω κουράγιο και να δω πως όλες λίγο πολύ το ίδιο περνάμε και πρέπει να τα βλέπουμε όλα λίγο πιο cool. Δεν είμαστε τέλειες... καλά τα λέω... ας τα εμπέδωνα και λίγο πιο εύκολα...! χαχα! Σε ευχαριστώ! Να είσαι καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
to mono pou 8a s pw einai na xalarwseis!!!! s milaei mia mama mia mikris molis enos etous... mia mama ergazomenh, me spasto wrario, mia syzigos me sprosfata egxeirismeno antra logo karkinoy, prosfatos moy diagnwstike katathlipsh me psyxoswmatikes antidraseis logw enos problhmatos ygeias poy eixa ( ΣΚΠ) oyte oloklhrwmenh th lexh den thelw na grafw... kai nai pistepse me... oyte to spiti m panta einai sthn enteleia... oyte o neroxyths m einai panta katharos... phgainw sth doyleia k gyrizw se kathimerinh bash pisw sto spiti k eimai ena rakos... ponaw oloklhrh... moydiasmenh... ma otan blepw to mwro m... ola ta xehnaw... xehnaw ta panta!!!!!! h zwh mou olh einai to mwro m kai o antras m!!!! aytoi oi 2 htan kai tha einai panta to farmako m!!!! kamia katathlipsi k kamia astheneia den afinoyme na mas rixei!!!! gi ayto balto kala sto myalo s... mhn afineis to kairo k tis yperoxes stigmes na pernane gia anoysia pragmata!!!! k ase to spiti ligo akatastato!!!! so what!!!! tha se krinoyn gi ayto???? oxi agaph m!!!! kriths mas monaxa o idis o Theos einai!!!!
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου! Ελπίζω η δύναμή μας να είναι μεγαλύτερη απ'όσο νομίζουμε και να ξεπεραστούν όλα σύντομα. Περαστικά στον άντρα σου και πολύ δύναμη και κουράγιο σε σένα! Να τους χαίρεσαι και να τους καμαρώνεις! Μου έδωσες δύναμη! Ευχαριστώ!
Ειναι σα να τα εγραψα εγω.Ετσι ακριβως σκεφτομουν και ενιωθα απ την ημερα που ηρθαμε στο σπιτι με το μωρο.Ζουσα σε μια κατασταση πανικου μεσα στο μυαλο μου.Θηλαζα,ξενυχτουσα και το πρωι σηκωνομουν χαραματα για να προλαβω να συμμαζεψω,να ξεσκονισω,να μαγειρεψω ωσπου . ..τσουπ..ξυπνουσε το μωρο κι αντι να χαρω μ επιανε απογνωση που δεν ειχα προλαβει να τελειωσω τις δουλειες.Το μωρο μου ηταν απ τα "δυσκολα" μωρα.Δεν ηταν απ αυτα που τα ταιζεις,τα αλλαζεις κ κοιμουνται Ησυχαζε μονο στην αγκαλια,κοιμοταν και ξυπνουσε με τον παραμικρο θορυβο.Γενικα ζοριστηκαμε πολυ με τον αντρα μου.Βοηθεια δεν ειχαμε καμια κι εγω πηγα στη δουλεια με το που σαραντησα.Καταλαβαινω ακριβως πως νιωθεις.Μπορω λοιπον τωρα,2 χρονια μετα τη γεννηση του γιου μου,με σιγουρια να σου πω πως αυτη η κατασταση οφειλεται στην τελειονανια μας.Σα να εχουμε βρε παιδι μου ενα ειδος ψυχαναγκασμου.Οτι αν π χ υπαρχει ενα αδειο ποτηρι πανω στο τραπεζι δεν μπορουμε να ησυχασουμε αν δεν το πλυνουμε.Η λυση ειναι απλη ΧΑΛΑΡΩΣΕ ΚΑΙ ΒΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.Μονο ετσι θα σταματησεις να αγχωνεσαι για τις δουλειες και θα απολαυσεις τις ωρες με το μωρο σου.Επισης αυτο ποτ ειπε μια κοπελα πιι πανω,κανονισε το προγραμμα με τον αντρα σου ωστε να βγαινεις με μια φιλη σου π.χ μια φορα την εβδομαδα.
Ευχαριστώ πολύ για την συμπαράσταση. Εγώ δεν ένοιωσα έτσι από την αρχή. Στην πορεία προέκυψε! Αν και απ'ότι βλέπω ταυτιζόμαστε πολύ. Ελπίζω να τα καταφέρω σύντομα. Σίγουρα θα με βοηθήσει και ο καλός μου σε αυτό αν του το ζητήσω. Ευχαριστώ πραγματικά! Να είσαι καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
Το ίδιο περνάω κ εγώ κ έχω ένα μωρό 17 μηνών. Επίσης είμαι μόνη μου με τον συζυγό μου, οι οικογένειες μας είναι 2 ώρες μακρυά. Πιστεύω ότι αυτό που πραγματικά φταίει είναι η έλλειψη βοήθειας κ που είσαι πολλές ώρες σπίτι κ με ένα παιδί που λογικό είναι να σου τρώει όλη την ενέργεια ....τα περνάω κ μπορώ να σε καταλάβω...Είσαι άξια μανούλα όμως κ προσπαθείς για το καλύτερο...ΥΠΟΜΟΝΉ ΘΑ ΠΕΡΆΣΕΙ
Καλή μου Γιάννα...! Σε ευχαριστώ που μου δείχνεις πως δεν είμαι μόνη. Λυπάμαι βέβαια που το ζεις κι εσύ. 17 μήνες... Θα κρατήσει τόσο; Ελπίζω να καταφέρω να είμαι λιγότερο απαιτητική ή περισσότερο αποδοτική. Εύχομαι να μας περάσει σύντομα και πιο εύκολα απ'όσο νομίζουμε! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και καλό κουράγιο!
Κορίτσι μου όχι δεν είσαι άχρηστη, απλά εδώ και 8,5 μήνες ανέλαβες έναν ρόλο που δεν έχει διάλλειμα, ρεπό και άδεια γι' αυτό και είναι λογικό να έχεις κουραστεί. Καταρχήν σταμάτα να θέλεις να είσαι τελειομανής διότι πολύ απλά δεν υπάρχει τέλεια σύζυγος, τέλεια μητέρα και τέλεια νοικοκυρά. Όλες μας προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατόν για να καλύψουμε αυτές τις ιδιότητές μας όμως το τέλειο δεν θα μπορέσουμε να το φτάσουμε ποτέ γιατί πολύ απλά είναι δύσκολο, ανέφικτο και πολύ υποκειμενικό στο μυαλό του καθενός μας. Κοίτα να κάνεις ένα μικρό διάλειμμα από αυτές τις υποχρεώσεις σου έστω με μία δύωρη βόλτα κάθε εβδομάδα, κάνε μια επίσκεψη σε ένα κομμωτήριο ή σε ένα spa για χαλαρωτικό μασάζ που είναι και τις μόδας τώρα και πίστεψέ με ότι η διάθεσή σου θα αλλάξει αρκετά και θα είσαι πολύ πιο ευδιάθετη και με πολύ μεγαλύτερη ενέργεια καθ' όλη την διάρκεια της ημέρας. Πίστεψε με πιάνει... και στο λέω εγώ που πραγματικά πέρασα επιλόχειο στην πρώτη μου γέννα και με ταλαιπώρησε κι εμένα και το μωρό μου για 3 ολόκληρους μήνες.
Δε ξέρω αν είναι επιλόχειος αλλά ξέρω ότι είναι κάτι περίεργο που το παλεύω. Θα δοκιμάσω να δώσω λίγο χρόνο σε μένα. Ελπίζω να είναι αυτό. Να αυξηθεί τα κουράγιο μου και οι δυνάμεις μου. Δε θέλω να λείψει τίποτα από την οικογένειά μου και γι αυτό προσπαθώ να είναι όλα τέλεια... αλλά όπως πάω θα τους λείψω εγώ. Ευχαριστώ που με κατάλαβες και με συμβούλεψες. Εύχομαι να πάνε όλα καλύτερα. Και σε σένα εύχομαι να μή ξαναζήσεις τίποτα τόσο σκληρό!
Κορίτσι μου αν είσαι εσύ καλά τότε πίστεψέ με όλη σου η οικογένεια θα είναι καλά. Αν εσύ είσαι χαρούμενη και ευδιάθετη τότε να είσαι σίγουρη ότι η ζωή μέσα στο σπίτι σας θα είναι ένα ατελείωτο πάρτι!!! Όσο για μένα έφαγα την πίκρα στην πρώτη μου γέννα και τώρα που έχω ήδη δύο ζουζούνια μέσα στο σπίτι όσο κουρασμένη, εξαντλημένη ή ακόμα και νευριασμένη να είμαι από την δουλειά μου, όταν μπαίνω μέσα στο σπίτι τα ξεχνάω όλα, δεν δείχνω το παραμικρό και μπαίνω μέσα στο σπίτι με ένα διάπλατο χαμόγελο και μια τεράστια αγκαλιά. Πίστεψε με πιάνει και δουλεύει. Αφού τα παιδιά μου όσο είναι με τον άντρα μου και με περιμένουν τον ρωτάνε συνέχεια ''πότε θα έρθει η μαμά να χορέψουμε και να τραγουδήσουμε''. Ξέρω ότι θα δυσκολευτείς στην αρχή και ότι σίγουρα δεν είναι κάτι που μπορείς να το ελέγξεις εύκολα όμως αν το πάρεις απόφαση να το παλέψεις τότε σύντομα θα ζεις κι εσύ το δικό σου πάρτι, όπως ζω εγώ το δικό μου τώρα εδώ και 5 χρόνια !!!
Σε ευχαριστώ Φωτεινή μου! Η χαρά και το παιχνίδι δε μας λείπουν ευτυχώς. Οι αντοχές μου λείπουν για όλα τα άλλα. Ελπίζω πως θα πάνε καλύτερα τα πράγματα. Ήδη άρχισα να αλλάζω κάποια πράγματα και να βάζω νέες συνήθειες στη ζωή μου. Ελπίζω να πιάσει το "κόλπο", να νιώσω καλύτερα και να καταφέρω είτε να μην είμαι τόσο απετιτική είτε να τα καταφέρνω καλύτερα. Σε ευχαριστώ πολύ! Να είσαι ευτυχισμένη με την οικογένειά σου, με υγεία και ευλογία! Θα αλλάξω κι εγώ... δε μπορεί!!! Ο Θεός βοηθά όσους Του το ζητάνε! :-)
Εγω ειχα εναμιση χρονο καταθλιψη και αγχωδη διαταραχη με ψυχοσωματικες αντιδρασεις. Μολις αγχωνομουν (και αγχωνομουν με το παραμικρο ακομη και γιατι η μικρη δεν εκανε κακα και τωρα κλαιει) με επιανε αγχος που κατεληγε σε εντονο πονο στο στηθος και την πλατη και εκανα εμετους. Χρειαστηκα βοηθεια για να το ξεπερασω. Το μονο που εχω να σου προτεινω ειναι... αναισθησια. Πρωτον, σιγουρα καποια στιγμη αργα ή γρηγορα θα περασει οποτε σταματα να το σκεφτεσαι. Δευτερον και τι πειραζει αν σε κατι δεν εισαι τελεια? Σταματα να κρινεις τον εαυτο σου γιατι του κανεις κακο και αυτο επιρρεαζει και το παιδι σου. Απολαυσε τη μητροτητα, απολαυσε την αγαπη του αντρα σου (αλλες δεν την εχουν ουτε την αγαπη ουτε την κατανοηση) και ηρεμησε. Αν το σπιτι εχει λιγη σκονη δεν σημαινει οτι εισαι βρωμιαρα, αν βαριεσαι να περιποιηθεις τα μαλλια σου, δεν σημαινει οτι εισαι ασχημη. Αν μια μερα μαγειρεψεις κατι προχειρο δεν σημαινει οτι εισαι τεμπελα. Μονη σου πρεπει να βοηθησεις τον εαυτο σου με το να τον πεισεις να παψει αγχωνεται και να το ριξει και λιγο στην αναισθησια. Τωρα πρεπει να το κανεις, οσο αργεις χανεις στιγμες με το παιδι σου. Μιλαω ως παθουσα
Σε ευχαριστώ πολύ! Μου έδωσες λίγη δύναμη! Ελπίζω να τα καταφέρω και να σταματήσω να είμαι τόσο απαιτητική. Ο χρόνος τρέχει... και το στοίχημα είναι στο να με βοηθήσει και όχι να με ρίξει. Σε ευχαριστώ πραγματικά! Σου εύχομαι τα καλύτερα για σένα και την οικογένειά σου!
Θεά είσαι, αλλά σε εχει φάει η κλεισούρα αυτό ειναι. Έχω να μωρό 5 μηνών και μιλώντας με μια φίλη για τη κλειςουρα και το μωρό μου έλεγε σου λείπουν οι φίλες σου γιαυτο σε εχει πάρει απο κάτω. ακόμα και μια στις 15 να βγεις μόνη σου ή με μια φίλη θα σου αλλάξει η διάθεση. Να ξεφύγεις απο το αξιαγάπητο κατα τα αλλα νιαρ νιαρ. Επίσης για τις δουλειές ανακάλυψα το θαύμα του να παίρνεις γυναίκα να σου τα κανει. Με 5 ευρώ την ωρα σου κανει το σπιτι κουκλΑ και κερδίζεις χρόνο για σένα.
Σε ευχαριστώ για την τόσο αισιόδοξη προσέγγισή σου! Θα αρχίσω να βγαίνω. Δε γίνεται... για να εντοπίζεται όλοι το πρόβλημα εκεί, αυτό θα φταίει. Όσο για το να πληρώσω γυναίκα... Θα προσπαθήσω να κόψω από κάπου αλλού χρήματα (γιατί δυστυχώς δε περισσεύουν) και να κερδίσω σε χρόνο. Ευχαριστώ! Να σαι καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
Νομίζω πώς αυτά που αισθάνεσαι είναι απολύτως φυσιολογικά. Σίγουρα ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι τέλειος σε όλα και πολύ ωραία συμβουλεύεις τον εαυτό σου. Αυτό και μόνο συνηγορεί κατά της κατάθλιψης. Έχω δουλέψει πολύ από το σπίτι και ως μαμα και ως μη μαμά, και στις δύο φάσεις ήταν ό,τι πιο κουραστικό και ψυχοφθόρο. Νομίζω, πάντως, ότι η συμβουλή της κας. Αναστασίας πιο πάνω περί εναλλάξ εξόδων, είναι πολύ - πολύ σωστή και σωτήρια!
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο! Κι εγώ αυτό το σχόλιο το ξεχώρισα. Ελπίζω πως θα βοηθήσει να βγαίνω που και πού λίγο μόνη. Να σαι καλά! Ευχαριστώ και πάλι!
η κατασταση που περιγραφεις ειναι ακρως φυσιολογικη και μπορω να σου πω πως ξεπερνιεται.οχι ευκολα αλλα ξεπερνιεται.ολο το θεμα ειναι να συζητησεις τις αναγκες σου με τον αντρα σου.τον ανθρωπο με τον οποιο συμβιωνεις και που βρισκεστε μαζι απο επιλογη και των δυο σας!κανενα σπιτι δεν ειναι τελειο οταν υπαρχει ενα παιδακι και αυτη ειναι η ομορφια του!η πλειοψηφια των γυναικων που εχουμε μωρο και ειμαστε χωρις βοηθεια απο πουθενα θεωρουμε το πενταλεπτο ντουζ πολυτελεια!και ειναι!αλλα μην αφηνεις τα αρνητικα να υπερκαλυψουν τα θετικα!το κειμενο που εγραψες θα μπορουσα να το εχω γραψει κι εγω πριν απο δυο μηνες,τωρα οντας 3 μηνων εγκυος με ενα μωρο 11 μηνων χωρις βοηθεια απο πουθενα και με δικη μου δουλεια που δεν μου επετρεψε να κατσω ουτε μια μερα αφου γεννησα σου λεω οτι η ευτυχια ειναι στα μικρα!αγχωνεσαι κλαις ξεσπας και μετα σκουπιζεσαι γιατι εσυ εισαι η δυνατη της οικογενειας.εσενα θα βλεπει η κορη σου και θα εμπνεεται!δωστης ενα καλο παραδειγμα!καλη συνεχεια σου ευχομαι με συμπαθεια και αγαπη!
Κάποιος είπε πως το να κλαις αποδεικνύει ότι υπάρχεις. Εγώ ούτε αυτό μπορώ να κάνω. Μόνο βουρκώνω και δακρύζω μερικές φορές που σκέφτομαι τί μου συμβαίνει και γιατί να είμαι σε αυτή την θέση. Γιατί να βάζω σε δοκιμασίες την οικογένειά μου. Αλλά δε μπορώ να ξεσπάσω και να φύγει όλο αυτό. Δε ξέρω γιατί. Δε θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά. Γελάω όμως. Και γελάω συχνά όταν παίζω με την μικρή μου ή όταν κάποιος προσπαθεί να με κάνει χαρούμενη. Ελπίζω πως αυτό θα βοηθήσει. Όσο για την δική σου κατάσταση... ΜΠΡΑΒΟ! Μου δίνεις κουράγιο! Σε ευχαριστώ που μου έγραψες! Μου κάνει καλό να βλέπω πως όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Οι δυσκολίες είναι για όλους. Ελπίζω να καταφέρω σύντομα να μή τα βλέπω όλα μαύρα. Γιατί αυτό είναι το πρόβλημα. Όχι η ακαταστασία ή το τρέξιμο ή οι ευθύνες αλλά ο τρόπος που τα βλέπω. Σε ευχαριστώ πολύ! Να έχεις μια εύκολη εγκυμοσύνη και μια πιο εύκολη γέννα! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και να την καμαρώνεις!
Κάνε μια εξέταση αίματος για τη βιταμίνη D. 25- Υδροξυβιταμινη D3 θα την ζητήσεις. Μπορεί να'ναι σε χαμηλά επίπεδα και η έλλειψή της να επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογία σου. Αν όντως είναι χαμηλά, πάρε μουρουνέλαιο! ;)
Αν είναι αυτό, τί να πώ... κάθε μήνα θα κάνω εξετάσεις για να είμαι συνέχεια καλά! Και είναι και το πιο εύκολο απο όλα! Όλα θέλουν κόπο και προσπάθεια. Μακάρι να είναι αυτό! Σε ευχαριστώ πολύ! Και να ξέρεις θα σου ανάψω κεράκι αν το σχόλιο σου που είναι μόλις 3 γραμμές με βγάλει από αυτή την δύσκολη θέση! Να σαι καλά! Σε ευχαριστώ!
Μην δίνεις σημασία , να δέχεσαι κόσμο στο σπίτι και ας μην είναι στην τρίχα , να βγαίνεις βολτούλες με το παιδί να ξεσκάς , και όλα θα περάσουν, έτσι ήμουν και εγώ γιατί σταμάτησα τον θηλασμό όταν επέστρεψα στην δουλειά όντας 5,5 μηνών η μικρή μου. Δεν ήξερα τι μου φταίει, το πάλεψα εσωτερικά και τώρα δεν με αγχώνει τίποτα το οποίο δεν είναι ¨σοβαρό¨. Που θα πει ότι αν έχουμε την υγεία μας και είμαστε αγαπημένοι τα άλλα είναι μικροπροβλήματα. Όταν ξυπνάς και βλέπεις την φατσούλα τους γίνονται όλα μαγικά. Η αγκαλιές είναι το μόνο φάρμακο. Φιλιά.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σου! Να σαι καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου! Ελπίζω να καταφέρω να ακολουθήσω τις συμβουλές σου και να είμαι άνετη. Όσο για αγκαλιές και φιλιά... άλλο τίποτα. Σε ευχαριστώ για την βοήθεια! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
Γλυκια μου να σου ζησει το μωρακι σου ...το σπιτι και οι δουλειες δεν τελειωνουν ποτε και ποσο μαλλπν τωρα που ηρθες στον κοσμο της μητροτητας!θα σου μιλησω ως γυναικα που ειμαι τελειομανης ..υποχονδρια με την καθαριοτητα...και ως γυναικα εργαζομενη με 2 παιδια και ως παθουσα απο την λεγομενη καταθλιψη .πριν τ παιδι εχεις να διευθετησεις την δικη σπυ ζωη ...και μονο αυτο ...εχεις σε προγραμμα τα παντα την εργασια σου ..ελευθερο χρονο για τον εαυτο σου ...το σωμα σου και την ξεκουραση σου .ολα ειναι υπο ελεγχο ...με την μεταβαση στην μητροτητα δημιουργουνται επιπροσθετες ευθυνες και ο προσωπικος χρονος μειωνεται και ολη σου η ενεργεια καταναλωνεται στο παιδι ..η ξεκουραση δεν υπαρχει οταν την θελουμεκαι οσο την θελουμε και γενικα το σπιτι γινεται αυτοματως ενας παιχνιδοτοπος...αυτο σου δημιουργει την αισθηση της ανικανοτητας και το οτι δεν μπορρις να τα ελεγξεις στο βαθμο που ηθελες.το κλειδι ειναι η αποδοχη ..να αποδεχτεις την νεα κατασταση κ να μην συγκρινεις το πως ησουν πριν το παιδι ...η μητροτητα φερει πολλες αλλαγες..και πιστεψε με ευχαριστες..και επισης το παιδι σε διαπλαθει κ εσενα ...βαλε προτεραιοτητες συμβιβασου και ξεκουρασου και με τον χρονο θα δεις οτι ολα τα μπορεις να τα διαχειριστεις .και οταν θα βλεπεις την κορη σου να συμπεριφερεται με τον τροππ ππυ της εχεις υποδειξει ...την διαπαιδαγωγηση που θα της εχεις δωσει εσυ ως μανουλα η χαρα της ικανοτητας και της ολοκληρωσης...θα σε ανταμοιψουν και θα διωξουν καθε σου ανασφαλεια και αρνητικης σκεψης .
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ! Αν και με άγχωσες λιγάκι... Θα καταφέρω να την κάνω έναν άξιο άνθρωπο; Αχ... ο χρόνος που δεν έχω αλλά κυλά θα δείξει. Ελπίζω σε κάτι καλύτερο. Είναι απαίσια αυτή η κατάσταση και ελπίζω να συμβιβαστώ σύντομα όχι στην κατάσταση αλλά στα δεδομένα! Σε ευχαριστώ! Να σαι καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
εαν τωρα σου προεκυψε αυτο το αισθημα τοτε το πιο πιθανο ειναι μια φαση και θα περασει. πρεπει ομως να ψαξεις μεσα σου τι ειναι αυτο που δεν σε ευχαριστει. μηπως το οτι κλειστηκες σπιτι? μηπως το οτι νοιωθεις πως κανεις περισοτερα απο τον αντρα σου? η το οτι η δουλεια ειναι μεσα στο σπιτι? Διοτι οντως το να δουλευεις απο το σπιτι ειναι πολυ ψυχοφθορο. συνεχεια κατι κανεις. δεν εχεις μια συγκεκριμενη ρουτινα..
Αυτό προσπαθώ να βρώ. Τί φταίει; Δεν ήμουν έτσι μέχρι πριν από 1 με 1,5 μήνα. Ελπίζω πως σύντομα θα μου περάσει. Ίσος να φταίει η ρουτίνα όπως λες. Πολλές φορές την κατηγορούμε αλλά την χρειαζόμαστε κι όλας. Κάθε μέρα ελπίζω πως αύριο θα είναι καλύτερα. Ευχαριστώ για το σχόλιό σου και την προσπάθειά σου στην δική μου αναζήτηση (να βρώ τον εαυτό μου). Να είσαι καλά!
Σίγουρα ο ερχομός του μωρού στο σπίτι φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή μας!!ολες παθαίνουμε μια ψιλοκαταθλιψουλα στην αρχή..άλλες για πολύ άλλες για λιγότερο!ειμαι σίγουρη ότι θα περάσει απλά πρέπει να χαλαρώσεις λίγο..βγείτε καμία βόλτα με τον...σχεδόν πολύ καλό σύζυγο (ο οποίος παρεπιπτόντως σε βοηθάει κιόλας ας είναι κ λίγο,οι περισσότεροι γυρίζουν πτώματα απτή δουλειά!!),πάρε το μωρό στο καρότσι έστω για μισή ωριτςα βγες να πάρεις λίγο αέρα... Κ στο κάτω κάτω γιατί πρέπει ναναι όλα τέλεια;;; Κ εσυ κοκέτα κ το σπίτι να λάμπει κ το αφεντικό ικανοποιημένο;;;με ένα μωρο στο σπίτι σίγουρα κάτι θα πάει πίσω...απενοχοποιησου λοιπόν κ απόλαυσε το μωράκι σου είναι τόσο γλυκά σε αυτή την ηλικία!δηλαδη αν έρθει κ άλλο μωρό τι θα κανείς;θα πέσεις απτό μπαλκόνι;;;;το ξέρω τώρα φαίνονται όλα βουνό αλλά πίστεψε με τα δύσκολα δεν ήρθαν ακόμα!!(χιουμορακι!!!) Να είσαι καλά και να χαίρεσαι την οικογένεια σου!
Πραγματικά είναι πολύ καλός ο Άντρας μου και με το Α κεφαλαίο! Τον αγαπώ πολύ και φοβάμαι με όλα αυτά που κυρίως σε μένα συμβαίνουν ότι θα τον απομακρύνω. Ελπίζω σύντομα να μου περάσει! Κάποιο κόλπο θα υπάρχει. Εγώ απλά θα τα δοκιμάσω ΟΛΑ. Δε μου αρέσει να βυθίζομαι... και αυτό έχω πάθει. Θα σηκωθώ που θα πάει. Και τότε δε θα πέσω από το μπαλκόνι... θα χαζέψω την θέα. Όσο για το δεύτερο παιδάκι... θα με βοηθάει το πρώτο καλέ... (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ) Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου! Να σαι καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
Ίσως να οφείλεται στο ότι πρόσφατα σταμάτησες το θηλασμό. Σταμάτησε μαζί και η παραγωγή κάποιων ορμονών που, απ'όσο ξέρω και από προσωπική εμπειρία, συντελούν στην ψυχική ευφορία και τη χαλάρωση.
Ελπίζω να είναι αυτό! Θα δείξει. Ευχαριστώ για το σχόλιο και την συμπαράσταση!
Αχρηστη δεν είσαι αυτό είναι σίγουρο. Επιλόχιο...εισαι λίγο οριακα για να έχεις, υπάρχουν φορές που κραταει μεχρι και ενα χρόνο αλλα στους οκτωμισι μηνες ειναι πια δύσκολο να σου ξεκίνησε τώρα. Μάλλον χρειαζεσαι ενα διάλειμμα. Από δουλεια παιδι πανες μωρονταντέματα κλπ. Οταν ηταν η κορη μου μωρο και ειμασταν περίπου όπως εσύ με τον ανδρα μου, βγαιναμε μια φορα την εβδομαδα εξω εναλλαξ. Κραταγε ο ένας το μωρο και ο άλλος πηγαινε σινεμά, ή βόλτα, ή για καφε κλπ. Ο όρος ηταν οτι για δύο ώρες οποιος ειχε το μωρο ειχε και την ευθυνη του όμως, γαλατα-κλαμματα-αλλαγματα δεν παει να χανόταν ο κόσμος. Την πρωτη φορα που βγηκα εγω με έπιασε ενα κατιτις και για να μην αναγκαστω να καλω στο σπιτι καθε 3 λεπτα...πηγα σινεμα. Καθισα στην αιθουσα 2 ωρες και ειδα μια χαζοταινία. Αλλά ούτε να φυγω μπορουσα (ειχα πληρωσει) ουτε να τηλεφωνησω. Μιλαμε βγηκα απο το εργο λες και είχα πάει 2 βδομαδες διακοπές ,ξεκουραστη και ΕΝΗΛΙΚΑΣ που ΖΟΥΣΕ που είχε βγει έξω. Και όταν πηγα σπιτι... SURPRIZE!!!!!!!!!!! το παιδί μου ήταν ζωντανό-αλλαγμενο-ταϊσμενο και κοιμόταν και ο άντρας μου ηταν ζωντανός-αλλαγμένος-ταϊσμενος και κοιμόταν επίσης. Με τον ανδρα μου ακολουθησαμε αυτη την τακτικη για χρόνια (να βγαινουμε εξω εναλλαξ για να κανουμε ενα διάλειμμα) και δουλεψε μια χαρα (τα παιδιά μου είναι 14 και 11 και ακόμα ζωντανα, χωρις πανες και τρωνε μόνα τους).
Χαχαχα !! Πολύ μου άρεσε η περιγραφή σου όταν επέστρεψες από την πρώτη έξοδο :D
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ για την συμβουλή σου. Νομίζω πως ΠΡΕΠΕΙ μέσα σε όλα τα άλλα ΠΡΕΠΕΙ να βόλω και αυτό. Κάτι για μένα που στην ουσία είναι κάτι για την οικογένειά μου. Αν εγώ δε βρώ τον τρόπο να τα έχω καλά με τον εαυτό μου θα κάνω κακό και στον άντρα μου και στο παιδί μου. Πραγματικά σε ευχαριστώ! Οι λύσεις είναι απλές αλλά δε τις βλέπουμε! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου! Καλή συνέχεια!