Μαθήτρια ξανά!

Μεγαλώνεις μέρα με τη μέρα και σκορπάς γύρω σου χαμόγελα και νάζια. Το να μεγαλώνω μαζί σου με κάνει λίγο σοφότερη. Εσύ -1 μέτρο άνθρωπος- μου έμαθες το μάθημα το πιο όμορφο και το πιο μεγάλο. Ποτέ δεν περίμενα ότι η αγάπη μου για σένα θα ανθίζει ολοένα και περισσότερο.΄Ηταν σπόρος κι έγινε κλώνος και ανθός και θεριεύει και φουντώνει.Κάθε μέρα λίγο πιο πολύ, τόσο που φοβάμαι μερικές φορές πως θα κατακλίσει όλο μου το «είναι» και δε θα μείνει χώρος να αγαπώ τίποτα άλλο. Όμως πάντα υπάρχει κι άλλο λίγο κι άλλο λίγο και κάθε μέρα που περνά διαπιστώνω πόση αγάπη κρύβεται στις καρδιές των ανθρώπων.

Κρύβεται καλά μέχρι να βρεθεί κάτι και κάποιος να την καλλιεργήσει. Η αγάπη είναι σαν το φυτό που αναριχάται. Θέλει να την ποτίζεις. Είναι σαν την φωτιά στο τζάκι. Θέλει να τη συμπαίνεις. Θέλει τόπο πρόσφορο να μεγαλώνει και χώρο ανοιχτό να γιγαντωθεί.

Αναπνέω την αγάπη σου και εκπνέω αγάπη. Προσπαθώ να τη μοιράζω γύρω μου όπως μ’ έμαθες εσύ. Χωρίς διάκριση, χωρίς δισταγμό. Δεν τα καταφέρνω καλά. Εσύ με την παιδική σου αθωότητα είσαι άπιαστη!Προσπαθώ να μάθω από σένα, να παραδειγματιστώ. Συνεχίζω την προσπάθεια μου βλέποντας πόσο αβίαστα το κάνεις εσύ, είμαι μαθήτρια ξανά.

Σ’ ευχαριστώ πολύ!

H μαμά σου

Μαρία

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com