Γέννα Εξπρές: Δεν κατάλαβα από πού μου ‘ρθε!

Τι να πω για το δεύτερο κοριτσάκι μου… που την περιμέναμε στις 25-12 και μας ήρθε ανήμερα του Αγ. Νικολάου!

Την Κυριακή, λοιπόν, κατά τις 10 το πρωί ένιωσα ένα φλουπ, μια ποσότητα λίγων υγρών μόλις κάθισα στην καρέκλα. Δεν είναι νερά σκέφτομαι… Πήγα κατά τις 11 για καφέ κοντά στο σπίτι με τον άντρα μου και τον αδερφό μου και άλλα 3 φλουπ συνέβησαν… κάτι δεν πάει καλά, σκέφτηκα και πήρα τη γιατρό, η οποία μου είπε να πάω στην κλινική να δούμε αν έσπασαν τα νερά. Πράγματι κατά τις 13.15 φτάσαμε στην κλινική και διαπιστώθηκε ότι όντως είχαν σπάσει τα  νερά.

Ξεκινούν λοιπόν οι μαίες την κλασική φροντίδα (ξύρισμα, κλύσμα, οροί κ.τ.λ.) και κατά τις 15.00 άρχισαν να έρχονται οι πρώτοι πόνοι… η γιατρός μου κατέφθασε, με εξέτασε και συνέστησε να κάνω μια μικρή δόση επισκληριδίου… Ήρθε η γλυκιά αναισθησιολόγος (γλυκύτατη μιλάμε—μελιστάλαχτη) μου έκανε την όλη διαδικασία, χαλάρωσε ο πόνος λίγο στην κοιλιά, αλλά στη μέση ένιωθα τέτοιο πόνο που νόμιζα ότι με ξεριζώνανε!

Η ώρα είχε πάει 16.00 και εγώ συνέχιζα να πονάω έχοντας διαστολή 2.

Μέσα στο επόμενο εικοσάλεπτο που η γιατρός συζητούσε με την αναισθησιολόγο γιατί πονάω τόσο στη μέση και αν έπρεπε να μου χορηγήσουν και άλλη δόση, έγινε κάτι απρόοπτο. Είχα τελεία διαστολή, 10!

Έρχεται η γιατρός και μου λέει:

– Ελένη, έχουμε, τελεία διαστολή, γεννάμε, δε σου βάζω άλλη δόση, τώρα θέλω να συνεργαστείς, το μωρό βγαίνει!

Δεν κατάλαβα από πού μου ‘ρθε! Όλα έγιναν πολύ γρήγορα, τα ένιωσα όλα και μετά από περίπου 8 εξωθήσεις, στις 17.10 γεννήθηκε το κοριτσάκι μου! Και όπως λέω από τότε στις 13.00 έπινα καφέ και στις 17.00 γέννησα!!!

Εγώ που ήμουν φοβιτσιάρα και έλεγα δοξάζω την αγία επισκληρήδιο, γέννησα χωρίς αυτή,  νιώθοντας τα πάντα σε μεγάλο βαθμό και πριν προλάβω να προετοιμαστώ ψυχολογικά!

Η όλη γέννα μου ήταν γρήγορη, εύκολη, με τον αντρούλη μου και τους γονείς μου στο πλευρό μου σε κάθε στιγμή!!! Και πήγα και για καφέ το πρωί!

Μανούλες, να είναι γερά και καλότυχα τα παιδάκια μας!!!

μαμά Έλενα

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com