Πώς γίνεται η αμνιοπαρακέντηση;
Ζήτησα από τη φίλη μου τη Ρούλα να γράψει το πώς βίωσε την αμνιοπαρακέντηση, μια διαδικασία ιδιαίτερα αγχωτική για την έγκυο. Ελπίζω το κείμενό της να βοηθήσει όσες εγκυούλες πρέπει να κάνουν αμνιοπαρακέντηση και την τρέμουν! Την έμπνευση την πήρα από το e-mail της Φραντζέσκας, η οποία μάλλον θα χρειαστεί να προχωρήσει σε αμνιοπαρακέντηση και μας ρωτάει «Πόσες μαμάδες αναγκάστηκαν να κάνουν αμνιοπαρακέντηση και τελικά ήταν όλα καλά; Πόσες από αυτές έπαθαν κάτι λόγω τις εξέτασης;«
Η δική μου ιστορία… αμνιοπαρακέντησης!
μαμά Ρούλα
Κάποια στιγμή πρέπει να στρωθώ να γράψω την ιστορία μου, πως έγινα μανούλα, ο τοκετός, τι προηγήθηκε κλπ κλπ… Κοντεύει να χρονίσει ο Φίλιππος κι όλο το αναβάλλω…
Σήμερα όμως θα σας μιλήσω για την εμπειρία μου με την αμνιοπαρακέντηση.
Έμεινα έγκυος αρχές Μαρτίου του 2010, κλεισμένα τα 36… από την πρώτη μέρα (άντε 2-3 μέρες μετά.. :p) είχα αποφασίσει μέσα μου ότι δε θ’ αγχωθώ σ’αυτήν την εγκυμοσύνη, παρ’ όλο που είχα ήδη προηγούμενες δυσάρεστες εμπειρίες. Ήμουν πεπεισμένη ότι όλα θα πάνε καλά και δεν θα επέτρεπα σε τίποτα και κανέναν να με επηρεάσει για το αντίθετο. Και πραγματικά, τα κατάφερα! Ήμουν σε νιρβάνα, δε με «ακουμπούσε» τίποτα!!
Ήρθε ο καιρός για την αυχενική και την papp-a… πήγαμε στο μαιευτήριο, κάναμε την σχετική διαδικασία και με τα αποτελέσματα πήγαμε στο γιατρό μου…
Κι εκεί ακούω το θεϊκό: «Την papp-a θα μπορούσες να μην την έχεις κάνει, αφού θα κάνεις την αμνιοπαρακέντηση σε λίγο καιρό»! Κι εκεί μου κόπηκαν τα γόνατα… δεν το είχα σκεφτεί μέχρι τότε ότι θα χρειαστεί να την κάνω…
«Μα είναι απαραίτητη μετά τα 35!» είπε ο γιατρός και ήταν κατηγορηματικός.
Αγχώθηκα πολύ, γιατί είχα στο μυαλό μου όλα όσα είχα ακούσει/διαβάσει σχετικά, αλλά με την αρνητική τους διάσταση! Παρενέργειες της εξέτασης, αποβολές λόγω της εξέτασης (πολύ μικρό το ποσοστό τελικά!!!), τι θα δείξει η εξέταση, τι θα κάνω αν δείξει κάτι κακό κι άλλα πολλά πολλά… σκέψεις πολλές, ειδικά τις πρώτες μέρες μετά την ανακοίνωση του γιατρού.
Τέλος πάντων, προσπαθούσα να μην το σκέφτομαι… είχα και πολλή δουλειά εκείνο το διάστημα και βοήθησε πολύ αυτό… εργασιοθεραπεία!!
Πέρασε ένας μήνας κι ήρθε ο καιρός για την εξέταση. Πήρα τις οδηγίες από το γιατρό μου για την ημέρα της εξέτασης:
1. Ντουζάκι.
2. Καθαρισμός της κοιλιάς με οινόπνευμα.
3. Καθαρά και σιδερωμένα ρούχα και εσώρουχα.
4. Να έχω «ενεργηθεί», έτσι ώστε να μην χρειαστεί να ζοριστώ μετά την εξέταση… (μ’ άλλα λόγια, ένα κλυσματάκι στο σπίτι για παν ενδεχόμενο!).
5. Έναρξη αντιβίωσης από το προηγούμενο βράδυ (και τη συνέχισα για τις επόμενες μέρες). Αυτήν την δίνουν προληπτικά.
6. Επίσης, επειδή έκανα αντιπηκτικές ενέσεις πρωί και βράδυ, είχα πάρει οδηγία από την αιματολόγο να την διακόψω για ένα 24ωρο.
Έτσι κι έγινε και να’ μαστε πρωί πρωί στο μαιευτήριο για το ραντεβού μας για την εξέταση. Περιττό να σας πω ότι το στομάχι μου ήταν ένας κόμπος από την αγωνία. Είχα τρελό άγχος, υπερένταση και ΦΟΒΟ. Ήμουν άσπρη σαν το πανί από την τρομάρα μου. Κι όλα αυτά εντάθηκαν ακόμα περισσότερο, γιατί μας καθυστέρησαν σχεδόν 2 ώρες!!
Με τα πολλά, ήρθε και η σειρά μας… Στο δωμάτιο ήταν ο γιατρός μου, ο άντρας μου, ο γιατρός που θα έκανε την εξέταση και η βοηθός του.
Ξάπλωσα, μου έβαλαν το πράσινο πανί χειρουργείου, απολύμαναν την κοιλιά μου πάρα πολύ καλά (2-3 φορές!) και έκαναν υπέρηχο για να εντοπίσουν το έμβρυο. Έπρεπε να εντοπίσουν με ακρίβεια τη θέση του, έτσι ώστε να γίνει η εξέταση χωρίς ρίσκο να πειραχθεί από τη βελόνα. Η όλη εξέταση γίνεται παράλληλα με υπέρηχο για να βλέπουν που πάει η βελόνα.
Κοίταξα στην οθόνη που είχα απέναντί μου κι είδα το χουζουράκι μου (ακόμα δεν ξέραμε φύλο με σιγουριά). Ήταν κουβαριασμένο και ήσυχο, κοιμόταν… Μου είπαν ότι θα έπρεπε να είμαι εντελώς ακίνητη κατά τη διάρκεια της εξέτασης.
Ήρθε ο γιατρός μου δίπλα μου και μου κράτησε το χέρι. «Έτοιμη;», μου είπε. Από μέσα μου σκέφτηκα «Όχιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι», αλλά έγνεψα καταφατικά, του έσφιξα δυνατά το χέρι κι έκλεισα τα μάτια σφικτά.
Ο γιατρός που έκανε την εξέταση, πήρε μια μεγάλη βελόνα και με μια γρήγορη κίνηση την έμπηξε στην κοιλιά μου κι άρχισε να τραβάει το αμνιακό υγρό που χρειάζεται για την εξέταση (λίγο είναι, 20-30ml). Δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα, ίσα μόνο μια ενόχληση, ούτε καν πόνο θα μπορούσα να το πω. Περάσανε μερικά δευτερόλεπτα (λεπτά, ώρες, μέρες, αιώνες;;;;;;) και μετά ακούω «Αυτό ήταν…. Τελειώσαμε!!»… κι εκεί ξεφούσκωσα… ουουουφφφφφφφφφφφφφ… βγήκε όλος ο αέρας από μέσα μου… ασυναίσθητα όλη εκείνη την ώρα κρατούσα την αναπνοή μου!!!
Άνοιξα τα μάτια κι είδα το γιατρό να γελάει … μου κόλλησε το τσιρότο στο σημείο που τρύπησε και αυτό ήταν… Μπορούσα να φύγω!
Με πήρε ο Γιάννης από το χέρι και βγήκαμε στο διάδρομο. Εκεί ένιωσα ένα απίστευτο μούδιασμα. Ένιωθα πως θα πέσω κάτω, σαν ζαλάδα, αλλά όχι σαν λιποθυμία. Ένα περίεργο πράγμα… Κάθισα για κάμποση ώρα σ’ έναν καναπέ, μέχρι να νιώσω καλύτερα. Υποθέτω πως αυτό το μούδιασμα ήταν επειδή ήμουν τόσο πολύ σφιγμένη και φοβισμένη για τόση ώρα…
Το χουζουράκι μου την ώρα της εξέτασης, ενώ καθόταν ήσυχο ήσυχο, την στιγμή που μπήκε η βελόνα στη μήτρα, αμέσως αντέδρασε και μαζεύτηκε προς την αντίθετη κατεύθυνση… Τρόμαξε το γλυκό μου, εισβάλλαμε ξαφνικά στο χώρο του… Εννοείται πως δεν το είδα εγώ όλο αυτό, ο Γιάννης το είδε – εγώ είπαμε… μάτια ερμητικά κλειστά!!! 😀
Τελικά, άδικα φοβόμουν τόσο πολύ, δεν ήταν τίποτα απολύτως η διαδικασία!!! Απλά ένα τσίμπημα!
Μετά γυρίσαμε σπίτι, όπου έμεινα για το πρώτο 24ωρο ξαπλωμένη (μόνο για τουαλέτα σηκωνόμουν από το κρεβάτι). Αυτό το 24ωρο είναι το πιο κρίσιμο, αν κάτι είναι να πάει στραβά, το πιο πιθανό είναι να γίνει το πρώτο 24ωρο. Συν του ότι έχεις την αγωνία για τα αποτελέσματα… στα καρφιά ήμουν!!!
Πέρασαν οι ώρες… κοιμήθηκα το βράδυ ξερή, ούτε όνειρα, ούτε εφιάλτες ευτυχώς!! Την επόμενη μέρα με πήρε τηλέφωνο η βοηθός του γιατρού μου και πήγε η ψυχή μου στη θέση της: «Συγχαρητήρια, να σας ζήσει ο γιός!! Όλα είναι μια χαρά!!»
Τα επόμενα 3-4 24ωρα έμεινα χαλαρά μέσα στο σπίτι, χωρίς ιδιαίτερη δραστηριότητα. Για την ακρίβεια, είχα πάει στο πατρικό μου εκείνες τις μέρες, για φροντίδα μαμάς. Ένα κιλό πήρα μέσα σε 5 μέρες!! χαχαχα
Τα πλήρη αποτελέσματα της αμνιοπαρακέντησης τα πήραμε περίπου 2 βδομάδες μετά. Και εκείνες τις μέρες ήταν που ένιωσα και την πρώτη κλωτσιά!!! Ο αντάρτης μου, το χουζουράκι μου, μου έδινε δυναμικό παρόν!! «Μαμά είμαι εδώ!!»
Τώρα είναι μέσα και κοιμάται το αγγελούδι μου και καθώς αναπολώ τις ημέρες εκείνες… το άγχος, την αγωνία, την ταλαιπωρία…. ΑΞΙΖΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εγώ έκανα 2 αμνιοπαρακεντήσεις το 2001, 28 χρονών, στη μεγάλη μου κόρη λόγω του ότι βρέθηκα θετική στον μεγαλοκυτταροϊό το πρώτο τρίμηνο σε ιδιώτη γιατρό στη Θεσσαλονίκη , ο γιατρός υπέροχος δεν κατάλαβα καν την βελόνα που μπήκε, εγώ κοιτούσα το μόνιτορ όπως μου είχε υποδείξει ο γιατρός για να δω και μόνη μου πως η βελόνα δεν ακούμπησε το έμβρυο και τον ομφάλιο λώρο, η μικρή μου ούτε κουνήθηκε, ο γιατρός ύστερα με έστειλε για βόλτα και δεν μου έδωσε καμία φαρμακευτική αγωγή. Την δεύτερη το 2009 στην δεύτερη κόρη στα 36 γιατί οι εξετάσεις έδειξαν 1 προς 89 για σύνδρομο αυτήν τη δεύτερη αμνιοπαρακέντηση την έκανα στο νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης κι ο γιατρός , όχι ιδιαίτερα έμπειρος στις αμνιοπαρακεντήσεις έλεγξε πολύ ώρα να είναι το έμβρυο και ο ομφάλιος λώρος να είναι σε ασφαλή θέση όμως χρείαστηκε να με τρυπήσει 5- 6 φορές για να πάρει υγρό αφού άλλαξε βελόνα μεγαλύτερης διαμέτρου πάλι το μωρό δεν κατάλαβα να αναστατώθηκε δεν πόνεσα παρά ελάχιστα εκείνη την ώρα, είχα κάποια τσιμπηματάκια μετά μου έδωσε αντιβίωση και προγεστερόνη που μου έφερνε τρέμουλο και την πήρα με το ζόρι τρεις ήμερες και στις δύο όλα πήγαν κατ ΄ευχήν.
Γεια σας ειμε 41 και ο γιατρός σύστησε αμνιοπαρακέντηση και φοβαμε τον πόνο και ολα,
Εμένα η ιστορία μου είναι διαφορετική και δεν το έχω μετανιώσει καθόλου... έγκυος λοιπόν στα 37 μου μετά από μια αποβολή και 10 χρόνια γάμου. Η αυχενική μου είχε πολύ καλά αποτελέσματα, αλλά το triple μου έβγαλε 1/50 για τρισωμία 18, γενετική ανωμαλία που αφήνει ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης του εμβρύου... Ήταν η χειρότερη βδομάδα της ζωής μου μέχρι να αποφασίσω τι θα κάνω... η αμνιοπαρακέντηση ήταν κόκκινο πανί για μένα, καθώς δε συγχωρούσα ποτέ τον εαυτό μου αν λόγω μιας δικής μου απόφασης, έχανα το μωράκι μου... ναι, είναι μικρές οι πιθανότητες να πάει κάτι στραβά, αλλά παραμένουν πιθανότητες... τελικά έκλεισα ραντεβού με έναν εξειδικευμένο στους υπέρηχους γιατρό που μου έκανε Β επιπέδου στη 16η βδομάδα, ο οποίος μου απέκλεισε την πιθανότητα να υπάρχει τρισωμία 18 (η εν λόγω ανωμαλία έχει πολλές σωματικές επιπτώσεις στο έμβρυο). Ο γιατρός που είχα ωστόσο ήταν ανένδοτος λόγω νομικού πλαισίου... ήμουν να σκάσω!!! Τελικά έκανα εξέταση DNA και άλλαξα και γιατρό, θεωρώντας ότι έπρεπε να σεβαστεί την επιθυμία μου και να μου δώσει εναλλακτικές. Τα αποτελέσματα ήταν αρνητικά και το κοριτσάκι μου είναι τώρα στην αγκαλιά μου υγιέστατο και ζουμπουρλούδικο! Σέβομαι τις γυναίκες που αποφασίζουν να κάνουν αμνιοπαρακέντηση, αλλά προσωπικά δε θα το ρίσκαρα κι αν έπρεπε να το ξαναπεράσω, πάλι την ίδια απόφαση θα έπαιρνα. Φιλιά σε όλες τις μανούλες!
σε μενα κοριτσια τα αποτελεσματα της αυχενικης ηταν 1/82 και ο γιατρος μου σηστησε την αμνιοπαρακεντηση στην αρχη δεν ηθελα να τη κανω τωρα περιμενω να με παρει τηλ για να κλεισουμε ραντεβου.παντως αυτα που λες ρουλα ειναι πολυ ενθαριντικα εγω τρεμω
Μάρθα έγινε η εξέταση; Καλά αποτελέσματα! Εύχομαι όλα να πάνε καλά και με το καλό γερό παιδάκι στην αγκαλιά σου!
στον γιο μου δεν υπηρχε θεμα λογο ηλικιας 31 τοτε, αλλα στην κορη μου, μου την προτεινε ο γιατρος. δεν δεχτηκα να την κανω. ο αντρας μου δεν πηρε θεση στο θεμα.με αφησε να κανω οτι ηθελα εγω.εγραψε πανω στις εξετασεις μου οτι δεν δεχομαι να κανω παρακεντιση ισως για να μην του ριξει κανενας την ευθυνη και ολα οκ!! οτι κι αν ηταν θα το κρατουσα οποτε γιατι να ρισκαρω το μωρο μου? μια χαρα ειναι το κοριτσακι μου! πολλες φορες υπερβαλουν και οι γιατροι.
Κι εγώ χρειάστηκε να κάνω αμνιοπαρακέντηση τώρα που είμαι έγκυος στο 2ο, όχι λόγω ηλικίας μου, αλλά καθαρά λόγω σοβαρής ιατρικής ανησυχίας για το μωρό. Τέτοια προετοιμασία που περιγράφεις δεν έκανα. Μπήκα για τον υπέρηχο, απολύμανε ο γιατρός με οινόπνευμα την κοιλιά, έβαλε την βελόνα, δεν πόνεσα, πόνεσα όμως πολύ όταν την έβγαλε. Μου είπε έτοιμη- σήκω- δεν με βοήθησε ΚΑΝΕΙΣ να σηκωθω (είχα πάει αναγκαστικά με την πεθερα μου μόνο). Πόνεσα για να σηκωθώ και πόναγα γενικώς για 5 μέρες. Δεν μπορούσα ούτε να περπατήσω. Κάθησα να συνελθω, έφαγα...πέρασε κανα 40λεπτο, σίγουρα.... Μετά στο σπίτι ούτε να σηκωθώ από τον καναπέ δεν μπορούσα. Ούτε να σκύψω αυτό το ελάχιστο για να ξεπλύνω τα δόντια μου στο νιπτήρα. Και φυσικά δεν ήμουν ξάπλα παρά μόνο την πρώτη μέρα γιατί έχω ήδη ένα παιδί και καμία βόηθεια. Η καλή πεθερά πρότεινε να φτιάξω μια ομελέτα αφού δεν είχα φαί. Οπότε έκανα ο.τι μπορούσα με τη βοήθεια του άντρα μου όταν γυρνούσε από τη δουλειά. Αλλά τις δυνάμεις μου τις ανέκτησα 5 μερες μετά (Τρίτη εκανα την εξέταση και Σαβ/κο συνήλθα)... Ευτυχώς όμως όλα καλά. Αναμένουμε τώρα το νέο μέλος. Πραγματικά όμως για ψύλλου πήδημα δεν θα την πρότεινα να την κανει καμια μανούλα την αμνιοπαρακέντηση. Μόνο αν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις.
Α!!!!!! την εξέταση την έκανα σε δημόσιο νοσοκομείο και να προσθέσω ότι χάρη σε γνωστό μου μοριακό βιολόγο, μου πρότεινε να στείλω μόνη μου το υγρό για ανάλυση σε ένα συγκεκριμένο ιδιωτικό κέντρο κι έτσι τη γλίτωσα την φιλοστώκα των 300-400 ευρώ!!!!!! Βέβαια, μου έβγαλε το λάδι η προισταμένη του νοσοκομειου που δεν τους εμπιστεύομαι και τα στέλνω μονη μου κτλ και κατι για την γραφειοκρατία- μπενάκης -βγενάκης ό.τι κι αν έλεγε. Πλήρωσα μονο 190 ευρώ με τα μεταφορικά.
σε 6 ημερες κλεινουμε ακριβως 1 χρονο απο εκεινη την εφιαλτικη ημερα.ειμαι 30 χρονων στην πρωτη εγκυμοσυνη μου αυχενικη τελεια ΑΛΦΑτεστ αψογο οτι εξετασεις ειχαμε κανει μεχρι τοτε ηταν αψογες κ μια εγκυμοσυνη χωρις να εχω νιωσει ουτε μια ζαλαδα ουτε καν μια αναγουλα να ειμαι μες την τρελη χαρα,φτανει λοιπον η μερα της Βεπιπεδου φτανουμε στην Αθηνα διοτι ειμαστε απο επαρχια ,ειχαμε κανει προγραμμα μετα την εξεταση να παμε στα μαγαζια να ψωνισουμε μωρουδιακα,μπαινουμε με τον αντρα μου στον γιατρο ξαπλωνω κ αρχιζει τονιζω την Βεπιπεδου να κοιταει,να μετραει να ξαναμετραει χωρις να μας λεει ΤΙΠΟΤΑ περναει λιγη ωρα κ μας λεει κοφτα το μωρο ειναι πιθανο να EXEI ΣΥΝΔΡΟΜΟ DOWN πρεπεει να κανεις αμνιοπαρακεντηση!δεν ηξερα καν τη διαδικασια ημουν τελειως ανενημερωτη,ο αντρας μου αλλαξε οψη εγω να τρεμω να με κοβεισ κρυοσ ιδρωτας κ να χανω τις αισθησεις μου ο γιατρος να μιλαει με τον γυναικολογο μου κ να του λεει οτι η κοπελα ειναι σαν εχει παθει το συνδρομο του αιφνιδιου θανατου.αποφασιζουμε επιτοπου να γινει η εξεταση.μου βαζει ιωδιο στην κοιλια ενα τσι μπιματακι καταλαβα κ ουτε καν ανεπνεα.ΑΚΟΜΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ!το πως φτασαμε πισω στο σπιτι μας ακομα δεν το εχουμε καταλαβει ΑΛΛΑ ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΤΟ ΑΣΤΕΡΑΚΙ Ο ΓΙΟΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ 7,5 ΜΗΝΩΝ ΣΗΜΕΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!ΜΑΚΑΡΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΝΑ ΦΥΛΑΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!!!!!!
πρωτη εγκυμοσυνη 28 χρονων και αποτελεσμα 1 : 100. θα το κρατουσα οποιο το αποτελεσμα παρολα αυτα εκανα την εξεταση γιατι δεν αντεχα την αγωνια τοσων μηνων. ηθελα να ξερω να ενημερωθω να προετοιμαστω. η διαδικασια δεν ειναι τιποτα οσο αφορα τον πονο.το ψυχολογικο κομματι με τσακκισε για τα αποτελεσματα και τυχων παρενεργειες. ευτυχως ολα καλα και εχω στην αγκαλια μου τον οκτω μηνων μπεμπη μου. θετικη σκεψη και δυναμη σε ολες τις μαμμαδες που θα περασουν την διαδικασια
Πολύ βασικό, ΟΧΙ ΕΝΥΔΑΤΙΚΗ ΣΩΜΑΤΟΣ! Οπως είπε η Ρούλα, καθαρίζουμε καλά την περιοχή και ΔΕΝ βαζουμε γαλάκτωμα, κρέμα ή οτιδήποτε μετά το ντους, πριν πάμε για εξέταση.
ta perigrafis opws akrivos eginan kai me mena...... sth arxi den hthela na to diavaso ,,,,,, moy thimises olo auto..... me sigginises simera exei ta genethlia toy klini ta 6 ... tote .... to pentamorfo moy......... akrivos etsi...... then anapnea....den eniosa pono .. mono fofo eixa.... kai xafnika akoyo to giatro poy moy leei..."zis..... teleiosame" ayto htan, tipota eixa poly kalo giatro me to xeri toy prospathouse na kratisi to paidi stin akri .....the tha to xexaso pote......
και γω περισι που ειμουν εγκυος παρολο που η αυχενικη και η pap-A ειχαν ωγει παρα πολυ καλες την εκανα γιατι εκανα δυο β-επιπεδου σε διαφορετικα εργαστηρια και μου εδειχναν οτι ειχε διαφορα προβληματα η πριγκηπησα μου.ο αντρας μου βεβαια ηταν ανενδοτος και πιστευε οτι μας το ελεγαν για να ας παρουν τα χρηματα αλλα μετα και την δευτερη πειστηκε οτι επρεπε να την κανω!!!!ουτε εγω το ηθελα βεβαια αλλα για να δω αν το μωρο μου ηταν καλα θα εκανα ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!!!!!πολυ κλαμα για μερες μεχρι να ερθει η μερα που θα την εκανα,τεραστια αγωνια την ημερα της αμνιοπαρακεντησης, αγωνια και φοβος τα επομενα 24ωρα να μην συμβει κατι στο μωρο,τεραστια αγωνια για τα αποτελεσματα ...δοξα σοι ο ΘΕΟΣ ομως δεν υπηρχε τιποτα ολα πηγαν τελεια και εχω την νεραιδουλα μου υγειεστατη στην αγκαλια μου και στην ζωη μας!!!!!
Εγω κοριτσια δυστυχως εχασα δυο μωρακια με μια διαδικασια παρομοια της αμνιοπαρακεντησης
Κι εγω επαθα ριξη αμνιακου σακου . 1τοις εκατο ειναι τελικα ενα μεγαλο ποσοστο και ολοι μου ελεγαν εεε τι σε σενα θα τυχει? Κι ομως πηγα σε εμπειρο στη Θεσνικη στον καλυτερο θα ελεγα δεν πονεσα ηταν πολυ καλος κι ομως την επαθα τη ζημια. Ειναι να μη σου τυχει. Η αδερφη μου εκανε και στα τρια της παιδακια στο δευτρο ταξιδεψε για Σαμο λιγες ωρες μετα γιατι εκει ηταν διορισμενη μονη με το μεγαλο της δυο χρονο. Δεν επαθε τιποτα . Εγω ημουν πιο ατυχη . Αν μου ξανασυνεβαινε δεν θα εκανα παρακεντιση .
pfffffffff Εγω εκανα την παρακεντηση τη δευτερα αλλα ακομα να βγουν τα 1α αποτελεσματα .να ανησυχωωωωωωωωωω?????????????
Καλά αποτελέσματα κορίτσι μου!! Νομίζω έχουν αλλάξει λίγο τα πράγματα από τότε που την έκανα εγώ την εξέταση - αργούν περισσότερο να βγουν τα αποτελέσματα. Υπομονή λίγες μέρες... κι όλα να 'ναι τέλεια! :)
το ελπιζω ... σ ευχαριστω πολυ.......
Τα πήρες τα αποτελέσματα;; Ελπίζω όλα να πήγαν καλά! :)
Εγώ πάλι την έκανα γιατί ο πρώτος γιατρός δεν μου έκανε ποτέ αυχενική διαφάνεια ... τι να πω!! Τέλος πάντων όλα καλά, τίποτα δεν ήταν. Ο δεύτερος γιατρός μου στο Ελενα τη συνδυασε με τη Β επιπέδου και έτσι είχαμε τόση χαρά που βλέπαμε το μωράκι μας και μετράγαμε δαχτυλάκια που το τσίμπημα ούτε που το κατάλαβα. Πάντως ο γιατρός μου τότε μου είχε πει ότι μπορείς να την κάνεις δωρεάν την εξέταση αρκεί να επικοινωνήσεις με το Παίδων Αγ. Σοφία και να κλείσεις ραντεβού! Θέλει περίπου 2 μήνες πριν ... μου είχε πει. Αυτά!
Εγώ πάλι δεν ξέρω ΤΙ να κάνω. Αυτή η κύηση ήταν δώρο Θεού και απο τη στιγμή που η Αυχενική βγήκε εξαιρετική (0.15) και οι βιοχημικοί καλοί, δεν καταλαβαίνω για ποιό λόγο να υποβληθώ και εγώ και το μωρό σε αυτήτη διαδικασία. Είμαι το 1976 γεννηθείς και δεν ξέρω ΤΙ να κάνω... ο γιατρός μου ήταν κατηγορηματικός, λόγω ηλικίας, εγώ πάλι έχω τις ενστάσεις μου...
Νικόλ γεια σου! Είσαι ακριβώς όσο ήμουν εγώ όταν ήμουν έγκυος.. Σαν διαδικασία είναι πολύ απλή, μην τη φοβάσαι. Αρκεί να γίνει από έμπειρο γιατρό και να ακολουθήσεις τις οδηγίες που θα σου δοθούν. Εγώ την έκανα γιατί ήθελα να'μαι σίγουρη, θα τρελαινόμουν μέχρι να γεννήσω για το αν το παιδί μου είναι "εντάξει" ή όχι.. Όποια απόφαση και να πάρεις, εύχομαι όλα να πάνε καλά! Και με το καλό να αποκτήσεις ένα γερό παιδάκι!
Εγώ έκανα αμνιοπαρακέντηση στην τρίτη μου εγκυμοσύνη γιατί η papp-a δεν είχε βγάλει και τα καλύτερα νούμερα. Δεν υπήρχε περίπτωση ό,τι και να έδειχναν τα αποτελέσματα να "απορρίψω" το μωρό μου, αλλά ήθελα να ξέρω. Να μην με τρώει το άγχος και η αγωνία. Η όλη διαδικασία δεν ήταν τίποτα. Μπορώ να πω πως την απόλαυσα κιόλας! Ναι!!! Γιατί προηγήθηκε πρώτα ένας μεγάλος υπέρηχος ακριβώς σαν κι αυτόν του β΄επιπέδου. Είδαμε την καρδούλα, τον εγκέφαλο, το κυκλοφορικό... ΟΛΑ. Και ναι τότε το ήξερα. Όλα θα πήγαιναν καλά. Δεν υπήρχε κανένα σημάδι για κάτι άλλο. Η αμνιοπαρακέντηση που ακολούθησε κράτησε 20 δευτερόλεπτα και δεν πόνεσε καθόλου. Σαφώς τα χρήματα ήταν πολλά, αλλά άξιζαν τον κόπο για να με απαλλάξουν από το άγχος και να συνεχίσω τις υπόλοιπες εβδομάδες χαλαρή και κάνοντας όνειρα για το μωρό μου! Και για να μην παρεξηγηθώ σας προλαβαίνω. Φυσικά θα έκανα όνειρα και αν το μωράκι μου είχε κάποια πάθηση. Αλλά θα ήμουν προετοιμασμένη και θα ήξερα τι να αντιμετωπίσω. Διαβάζοντας το blog της Αγγλίδας που γέννησε το κοριτσάκι με Down και πέρασε τις πρώτες μέρες με το μωρό παλεύοντας με τα συναισθήματά της και προσπαθώντας να απαντήσει στο "γιατί;", σκέφτομαι πόσο πιο έτοιμη θα ήταν αν γνώριζε από πριν. Θα είχε το χρόνο σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης να μελετήσει, να μάθει, να συνηθίσει στην ιδέα, να δεχθεί το γεγονός και να αγαπήσει το παιδί της για αυτό που είναι.
Κορίτσια εγώ είμαι ΥΠΕΡ της αμνιοκέντησης μετά τα 35 (για να μην πω μετά τα 32)! Και στο πρώτο και τώρα που είμαι έγκυος έκανα, παρότι οι εξετάσεις ήταν πολύ καλές. Ο λόγος είναι ότι οι εξετάσεις Β' Επιπέδου έχουν ακρίβεια 75%. Σέβομαι όσες κοπέλες έχουν αποφασίσει να κρατήσουν τα μωρά τους ότι και να έχουν, για τις υπόλοιπες όμως πρέπει να το σκεφτείτε καλά. Το ποσοστό "ατυχήματος - αποβολής" είναι λιγότερο από 2% στην αμνιοκέντηση. Αυτό είναι ελάχιστο σε σχέση με το 25% να έχει κάτι το παιδί από λάθος των εξετάσεων Β'Επιπέδου! Για σκεφτείτε το! Έχω φίλη γεννετιστή και κάθε μέρα συναντά τέτοιες περιπτώσεις... Καλή μέρα σε όλες σας.
Effie η πιθανότητα( για πρόβλημα) που σου έδινε η αυχενική στο 1ο σου παιδί ήταν πολύ ψηλή για τόσο μικρή ηλικία (29). Μάλλον ο γιατρός σου δε σου πρότεινε αμνιοπαρακέντηση για να "στα πάρει" αλλά να διασφαλίσει ότι όλα είναι εντάξει. Δε θα έσπευδα να τον καταδικάσω τόσο εύκολα για ασυνείδητο. Η αμνιοκέντηση κρίνεται απαραίτητα από τα 35 και μετά ή όταν η αυχενική δε δίνει τα αναμενόμενα ποσοστά ή αν υπάρχει βεβαρημένο ιστορικό. Έχω κάνει ήδη 2 (λόγω ηλικίας) και ετοιμάζομαι για την 3η! Όλα πήγαν καλά και εύχομαι ότι θα πάνε πάλι. Δε χρειάζεται άγχος. Δεν πονάει κι αν την κάνεις σε νοσοκομείο στοιχίζει σχεδον 300 ευρώ που είναι τα χρήματα που ζητάει το εργαστήριο που κάνει την χρωμοσωμική ανάλυση και είναι ιδιωτικό. Στην προηγούμενη εξέτασή μου πήρα πίσω το πόσο όλόκληρο μετά από ένσταση από το ΙΚΑ!
Κι εμένα ήθελε για πολύ καλή τιμή αυχενικής να με στείλει για αμνιο..... εννοείται πως δεν την άκουσα!!!!!! Απ' την 1η στιγμή ήξερα πως το μωράκι μου ήταν υγιέστατο!!!!! Δε θα ρίσκαρα ούτε αυτό το "μηδαμινό" 1% αποβολής!!!! Όταν έρθει το 2ο.... δεν ξέρω ακόμη....
εγω πάντως κορίτσια ειχα στην αυχενική του 1ου παιδιού μου 1:250 και τότε ήμουν 29 ετών....και παρόλο που με έπρηξαν να την κάνω, με τον αντρα μου ειπαμε ενα ΟΧΙ ισάξιο του '40....Αφού ήμασταν αποφασισμένοι ότι και να έδειχνε...να το κρατούσαμε.... στο 2ο παιδί που ήμουν και μεγαλύτερη...είχα 1: 10.000 !!!!Απίστευτο? απλά καμια φορά η αμνιοπαρακέντηση προωθείται για λάθος λόγους...οικονομικους ας πούμε...
Κορίτσια όλα είναι θέλημα Θεού!Εγώ έκανα το 2ο παιδάκι μου στα 35 και το αποτέλεσμα των πρώτων εξετάσεων(αυχενική&papp-a)θα ήταν αυτό που θα καθόριζε τί θα κάναμε!Η αυχενική ήταν οριακή σύμφωνα με την ηλικία μου, το papp-a θα έβγαινε την επόμενη μέρα και φανταστήτε αγωνία ...!Ευτυχώς την άλλη μέρα με πήρε τηλέφωνο ο γιατρός μου λέγοντας μου οτι η μέτρηση είναι πολύ καλή!Έλα όμως που είχα αμφιβολίες για το αν θα έπρεπε να ήμουν σίγουρη!!Ξαναπαίρνω τηλ.το γιατρό λέγοντας του τους φόβους μου, εκείνος με υπομονή μου εξήγησε την επικινδυνότητα της αμνιοπαρακέντησης και σε ποιές περιπτώσεις είναι απαραίτητη!!!Συμπέρασμα:όταν έχεις ΠΙΣΤΗ στο Θεό, εμπιστοσύνη στο γιατρό σου και όταν τα αποτελέσματα των εξετάσεων το ΑΠΑΙΤΟΥΝ οφείλεις να ακολουθείς τις μεθόδους πρόληψης της επιστήμης!!!Εύχομαι σε όλες τις μαμάδες καλά αποτελέσματα και καλές εγκυμοσύνες!!!!
1. paidi sta 35 2. paidi sta 39 3. paidi sta 42 kai ta tria horis amnio. otan i eksetaseis einai kales den iparxei kanenas logos. mono edo stin ellada se trelenoun oi giatroi me auti tin eksetasi. to 1% pithanotita na xaso to paidi mou itan arketo na min tin kano!
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΛΙΓΟ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΟΣΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ.Η ΑΜΝΙΟΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΛΗΨΗ ΤΡΟΦΟΒΛΑΣΤΗΣ (ΓΙΝΕΤΑΙ 2,5ΜΗΝΩΝ ΠΕΡΙΠΟΥ) ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΙΔΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΠΛΑ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟ ΜΗΝΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ 5 ΦΟΡΕΣ ΤΡΟΦΟΒΛΑΣΤΗ,ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΗΣ Β-ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ.1Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΚΑΝΩ ΤΡΟΦΟΒΛΑΣΤΗ,ΤΥΧΕΡΗ ΣΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΑΠΟΒΟΛΗ ΑΤΥΧΗ ΣΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ,2Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ.ΜΕΤΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ,ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΣΕ ΤΡΙΔΥΜΑ,ΟΜΩΣ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ,ΟΠΟΤΕ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΕΙΩΣΗ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΜΒΡΥΑ,ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΛΕΓΘΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ 3,ΟΠΟΤΕ ΕΚΑΝΑ 3ΤΡΟΦΟΒΛΑΣΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ,ΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕ ΕΝΑ.ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΚΑΙ ΑΝΤΕΞΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΑΠΟΒΟΛΗ,ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΚΑΛΑ,ΤΑ 2ΜΩΡΑ ΕΙΧΑΝ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΗΤΑΝ ΚΑΘΑΡΟ,Η ΕΙΡΩΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑ ΜΕΙΩΣΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΘΑΡΟ.ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΕΧΩ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ 2 ΟΜΟΡΦΕΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΙΤΣΕΣ (3,5ΧΡΟΝΩΝ)ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΦΟΒΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ.ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΤΩ.ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ,ΚΑΛΑ Η' ΚΑΚΑ,ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΞΕΡΕΙ.ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ
....geia sas koritsia ...exw meinh afonh me olla auta pou diabazw ..;(( panagia mou ti trabiksate giauti thn eksetasi !!! .. eutixos egw otan genisa thn mikrh mou eimoun 24 k den kaname kamia suzhtisi giauthn thn eksetasi .Twra den kserw ti tha ekana sthn fesi sas .. perasane k deka 9 xronia k ta exw ksexsi ligo auta peri egumosini xixixixxi ... Alithia einai pws tha hthela na kanw allo ena paidaki alla parol pou einai duskolo to aurio ...( blepw oti den pame katholou kala oikonomika k h anergia mas exei kriepsi ..oufff alla auth einai mia alli suzhtisi pou theli poli wra ;) ..... a ti elega ??? a nai ...an emina egios twra tha thn ekana thn eksetasi alla pisteuw oti tha pathena emfragma mexri na teliosoun ;)) ... auta .. apo mena sinxaritiria se sas koritsia pou eiste poli dinates k etsi mas dinete dunami k se mas <> !! filia ***
ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΕΧΑΣΕ ΜΩΡΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΝΙΟΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ.ΗΤΑΝ 5,5 ΜΗΝΩΝ............
ΓΕΙΑ ΣΑΣ. ΓΕΝΝΗΣΑ 13.08.2011 ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΜΝΙΟΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ... ΠΡΩΤΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ... ΠΑΡΑ ΤΟΥ 6ΜΗΝΟΥ ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ... ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΕΝΕΣΩΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ (2 ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ) ΛΟΓΩ ΔΙΑΒΗΤΗ ΚΥΗΣΕΩΣ... ΜΕ ΔΕΙΚΤΗ ΑΥΧΕΝΙΚΗΣ ΚΑΙ papp-a 1:750... ΜΕ ΚΥΗΣΗ 39w2d... ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 32 ΕΤΩΝ. Η ΑΜΝΙΟΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΣ.
ειχα κ εγω μια εμπειρια στην αμνιοπαρακεντηση,στη δευτερη εγκυμοσυνη μου στην αυχενικη τα ποσοστα μου ηταν στα ορια κ ο γιατρος μου ειπε πως θα πρεπει να κανω αμνιοπαρακεντηση...εγω ημουν 26 χρονων...αρχισα να διαβαζω σχετικα με την εξεταση και αποφασισα πως δεν θελω να βαλω στον παραμικρο κινδυνο το μικρο μου....ελα που ο αντρας μου ειχε διαφορετικη γνωμη..με τα πολλα πηγαμε για την εξεταση...ξαπλωσα να με ετοιμασουν και αρχισε η αντιστροφη μετρηση...με τη βοηθεια της βοηθου,η γιατρος πηρε το υγρο,μετα καθισαμε να μας πει καποια πραγματα για το τι θα κανω σπιτι(παρεπιπτοντως εγω δεν πηρα καμια αντιβιωση πριν).η γιατρος ειπε πως ολα πηγαν πολυ καλα,πως θα επρεπε να μεινω στο κρεβατι για 1 μερα κ ολα θα πανε καλα...φτασαμε σπιτι,ξαπλωσα,βαλαμε το dvd απο την οαρακεντηση να δουμε...μετα σηκωθηκα να παω τουαλετα,ολα οκ.μολις ξαπλωσα ενιωθα πως ηθελα να παω παλι τουαλετα οπως κ εγινε.στο γυρισμο προς το κρεβατι νιωθω υγρα να τρεχουν στα ποδια μου...αμεσως σκεφτηκα αυτο ηταν χανω το μωρο..παιρνω το γιατρο μου κ παω απο το ιατρειο αμεσως,μου λεει να δουμε ποσα υγρα εχουν μεινει κ βλεπουμε...ειχαν φυγει αρκετα υγρα αλλα το μικρο μου την παλευε,μου εδωσε να παρω αντιβιωση κ μου ειπε η πρωτη βδομαδα ειναι κρισιμη(η τρυπα στον σακο απο τη βελονα δεν ειχε κλεισει κ εχανα υγρα).με τα πολλα εμεινα στο κρεβατι για 1 μηνα απο τον 4 μεχρι τον 5 μηνα κ μετα βεβαια με προσοχη...την επομενη της εξετασης μας πηραν να μας πυν πως το αγορακι ειναι καλα κ εγω σκεφτομουν ηταν καλα μεχρι την εξεταση γιατι μετα παλευε να ζησει,τελικα γεννηθηκε μια χαρα τσουποτουλης,αλλα μεχρι να γινει εγω ειχα χασει 10 χρονια απο τη ζωη μου και ολα αυτα για να παρουνε περισσοτερα λεφτα...
Ιωάννα θα συμφωνήσω σε κάποια από αυτά που λες. Δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση και εμπεριέχει πολλά θέματα να σκεφτείς και να αναλύσεις. Παρ' όλα αυτά να πω πως το ποσοστό αποβολών εξαιτίας της αμνιοπαρακέντησης είναι πιο χαμηλό, γύρω στο 0,5 με 1%. Σίγουρα φαντάζει μικρό και αμελητέο, αλλά για τις κοπέλες που όντως τους συνέβη είναι τραγικό. Τα δικά μου ποσοστά ήταν κάτω από 1/1000, δε θυμαμαι ακριβώς, πρέπει να δω τις εξετάσεις.. αλλά δεν θέλησα να το ρισκάρω, ήθελα να είμαι σίγουρη.
Πιστεύετε πραγματικά ότι το 0,5% ως 1% είναι αμελητέο? Ας μιλήσουμε με στατιστικά: Λέτε ότι είχατε 1/1000 πιθανότητα να έχει το μωράκι σας τρισωμία 21! Αυτό κι αν είναι αμελητέο ποσοστό! Είναι 0,1%. Όμως δε θέλατε να το ρισκάρετε. Από φόβο μήπως το μωρό σας είναι σε αυτό το 0.1% κάνατε την εξέταση! Δηλαδή με βάση τη ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ είχατε 5 ως 10 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αποβάλετε (κάνοντας την εξέταση) από την πιθανότητα να γεννήσετε ένα μωρό με σύνδρομο Down. Αυτό δεν ακούγεται απίστευτα τραγικό? Το είχατε σκεφτεί έτσι? Ο γιατρός σας μπήκε στη διαδικασία να σας το εξηγήσει? Το ποσοστό μπορεί να είναι μικρό ως και αμελητέο, αλλά είναι υπαρκτό. Το γεγονός ότι "ακούγεται" μικρό, δεν το εξαφανίζει! Και πολλοί γιατροί συνήθως το υποβαθμίζουν για διάφορους λόγους (από ευθυνοφοβία ή αδιαφορία μέχρι εκμετάλλευση)!
Αγαπητή Ιωάννα, Καταρχήν δεν είπα ότι πιστεύω πως το 0,5% ως 1% είναι αμελητέο. Είπα ότι φαντάζει αμελητέο. Και φυσικά το ότι είναι μικρό δεν το εξαφανίζει. Δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο. Επίσης δεν είπα ότι είχα 1/1000 αλλά είπα πως είχα κάτω από τόσο. Για την ακρίβεια βάσει αυχενικής είχα 1/453 (με αυχενική διαφάνεια 2,10). Ξέρω γυναίκες πολύ μικρότερες από μένα που είχαν καλύτερες μετρήσεις, πολύ καλές αυχενικές και τελικά είχαν έμβρυα με τρισωμίες. Αν είχα καλύτερες μετρήσεις, ίσως και να μην αποφάσιζα να κάνω την εξέταση. Άλλωστε, κανένας γιατρός δε μπορεί να σου επιβάλλει να την κάνεις με το ζόρι. Ο καθένας αποφασίζει να κάνει αυτό που θέλει. Από κει και πέρα, είναι και θέμα του πόση εμπιστοσύνη έχεις στο γιατρό σου. Εγώ είχα και έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στο γιατρό μου και μου'χει αποδείξει πολλές φορές έμπρακτα ότι την αξίζει. Και σε καμία περίπτωση δε μπορώ να τον χαρακτηρίσω ευθυνόφοβο, αδιάφορο ή εκμεταλλευτή! Πίστεψέ με, έχω συναντήσει αρκετούς τέτοιους... Φυσικά, μιλάω για την προσωπική μου εμπειρία και μόνο. Για μια εγκυμοσύνη που δόξα τω Θεώ, όλα εξελίχθηκαν ομαλά, χωρίς προβλήματα και χωρίς εκπλήξεις. Δυστυχώς όμως συμβαίνουν και τα στραβά, αλλιώς δε θα το συζητούσαμε... Αυτό όμως δε σημαίνει ότι κάποια πράγματα πρέπει να τα αφήνουμε στην τύχη τους... Και μιας και μιλήσαμε περί στατιστικής κλπ, βρήκα το παρακάτω: Πόσο ασφαλής είναι; Η αμνιοπαρακέντηση μπορεί να έχει τη δυσάρεστη συνέπεια μιας αποβολής ή ενός πρόωρου τοκετού (να σπάσουν τα νερά πριν τις 37 εβδομάδες, οποτεδήποτε μετά την αμνιοπαρακέντηση). Υπάρχουν κάποιοι προδιαθεσικοί παράγοντες που αυξάνουν αυτή την πιθανότητα, όπως: › Τα ινομυώματα. › Αιμορραγία στην αρχή της εγκυμοσύνης. › Ιστορικό αποξέσεων, αποβολών, εκτρώσεων κλπ. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, έγιναν τρεις μεγάλες μελέτες (αμερικανική, καναδική και αγγλική) για να διερευνηθεί ο κίνδυνος αποβολής ως συνέπεια της αμνιοπαρακέντησης και φάνηκε ότι αυτός ο κίνδυνος αφορούσε περίπου 1 γυναίκα στις 200. Αργότερα, έγινε στη Δανία μια τυχαιοποιημένη μελέτη στην οποία συμμετείχαν 5.000 γυναίκες, μικρότερες των 35 ετών, εκ των οποίων οι μισές έκαναν αμνιοπαρακέντηση. Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, ο κίνδυνος για αποβολή από την αμνιοπαρακέντηση ήταν της τάξης του 1%. Τα τελευταία χρόνια, ακολούθησαν μετα-αναλύσεις, αναδρομικές μελέτες κ.ά., που μείωναν το ποσοστό περίπου στο 0,5%. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε μια αξιόπιστη αμερικανική μελέτη (Faster Trial) που έδειξε ότι μόνο 1 στις 1.600 αμνιοπαρακεντήσεις παρουσίαζε κίνδυνο αποβολής. Σύμφωνα πάντως με τους ειδικούς, όταν δεν υπάρχουν προδιαθεσικοί παράγοντες, ο κίνδυνος αποβολής είναι κάτω του 0,5%. http://www.vita.gr/html/ent/207/ent.8207.asp
Τώρα διάβασα το άρθρο, αν και έχει γραφτεί πολύ καιρό... Η αμνιοπαρακέντηση δεν είναι απλή υπόθεση και διαπιστώνω (από προσωπική πείρα, αλλά και από φίλες-συγγενείς-συναδέλφους-γνωστές) ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των γιατρών την επιβάλουν με πολύ μεγάλη ευκολία και με την όχι και τόσο καλά τεκμηριωμένη δικαιολογία του προχωρημένου της ηλικίας μιας εγκύου. Επίσης έχω φίλη της οποίας ο γιατρός απαίτησε αμνιοπαρακέντηση ενώ το ratio της (από αυχενική-pap A) ήταν 1/20000 και η κοπέλα ήταν τότε 33 ετών. Εννοείται ότι άλλαξε γιατρό! Ναι στην εξέταση αν ΠΡΕΠΕΙ να γίνει, αν η αυχενική και το pap A σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες όπως κληρονομικότητα, πρόβλημα υγείας ή προχωρημένο ηλικίας (αλλά όχι 35 και 36 ετών) κλπ το επιβάλουν. Και φυσικά μετά από ΠΟΛΥ σκέψη και με ΠΛΗΡΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ του τι πάμε να κάνουμε. ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ μόνο και μόνο γιατί είμαστε 35 και το επιβάλουν τα στατιστικά! Δηλαδή αυτή η λογική: "τι να την κάνεις την αυχενική, αφού θα κάνεις αμνιοπαρακέντηση οπωσδήποτε" ενώ είσαι υγειής, το μωράκι σου είναι μια χαρά (γιατί έκανες την αυχενική τελικά και έδειξε απειροελάχιστο ποσοστό) και είσαι μόλις 36 ετών, την θεωρώ κομπογιαννίτικη τουλάχιστον!!!!!!! ΘΥΜΩΝΩ!!! γκρρρρρ.... Διάβασα την περιγραφή του τι νιώσατε περιμένοντας να γίνει και τι μετά, και κυρίως τι τρόμο έζησε το μωράκι με τη βελόνα μέσα στον σάκο του και νευρίασα με τον γιατρό σας! Γιατί να το ζήσεις αυτό το πράγμα αν ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ?????? Οι στατιστικές έχουν αλλάξει γιατί όλο και περισσότερες γυναίκες κάνουν παιδιά σε μεγάλες ηλικίες. Τα 35 δεν είναι πια όριο. Έχει ανέβει πολύ. Αλλά και πάλι είναι ΜΟΝΟ στατιστικές. Επίσης ακόμα και τα αποτελέσματα της αμνιοπαρακέντησης έχουν ποσοστό αστοχίας που δεν είναι και λίγο σε σχέση με το τι περνάς για να κάνεις την εξέταση και κυρίως σε σχέση με το ποσοστό πιθανής αποβολής! Και φυσικά αν την κάνεις τελικά και όλα πάνε καλά, δε σου φαίνεται και κάτι δύσκολο όταν το σκέφτεσαι εκ των υστέρων (που έχει περάσει κι έχεις ανακουφιστεί)! Όπως όλα τα δύσκολα που έχουν καλή κατάληξη, μετά τα σκεφτόμαστε και λέμε "ε, δεν ήταν και τόσο τραγικό τελικά"! Για ρωτήστε όμως και γυναίκες που τους έκατσε να είναι σε αυτό το 3% (που δεν λογίζεται για σοβαρό ποσοστό από τους γιατρούς)! Αυτές λέτε δεν αναρωτιούνται διαρκώς αν έκαναν καλά που δέχτηκαν να κάνουν την εξέταση ή όχι?
γεια σας...κ γω θα κανω :( ....λογοι: 38 ετων πρωτη εγκυμοσυνη ..λιιιιγο παχυτερη η αυχενικη διαφανεια.. δεικτες papp-a καλοι , αποτελεσμα 1:820 φοβαμαι.... να πω οτι δε φοβαμαι...ακουσα οτι οι περισσοτερες που κανουν αμνιοπαρακεντηση γενουν προωρα, στον 7ο...εχετε ακουσει κατι τετοιο???!!!.... Να στε καλα ολες!!!
Ελίζα δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα, εγώ γέννησα 39η εβδομάδα. Και όσες ξέρω που έκαναν την ίδια εξέταση, κανονικά γέννησαν. Καλά αποτελέσματα και με το καλό!!!
Ρουλα μου σε ευχαριστω πολυ!!!!
Γειά σας και από εμένα. Κατ' αρχήν να πω ότι αμφιβάλω πως υπάρχει άνθρωπος με μεγαλύτερο φόβο από εμένα για τις βελόνες. Από μικρή θυμάμαι πως πριν πάω για εξετάσεις αίματος ανέβαζα πυρετό, έχω δε κάνει σφράγισμα χωρίς ένεση επειδή φοβόμουν. Η εγκυμοσύνη όμως είναι άλλη κατάσταση, σκέφτεσαι πως ό,τι κάνεις το κάνεις για το μικρούλι σου, σφίγγεις την καρδιά σου και αποδέχεσαι τα πάντα. Εγώ έκανα αμνιοπαρακέντηση σε δημόσιο νοσοκομείο μιας και η γυναικολόγος μου είναι φίλη μου και μπορώ να πω πως είχα τρομοκρατηθεί στην ιδέα της βελόνας. Πήγαμε λοιπόν, ξάπλωσα -να πω πως δεν μου είπε τίποτα για σιδερωμένα ρούχα και εσώρουχα ή κλύσμα- μου απολύμαναν την κοιλιά και αρχισαν να κοιτάνε το μικρό μου στον υπέρηχο. Εγώ πάλι είχα παγώσει, μου είχε κοπεί η ανάσα από τον φόβο και είχα κλείσει τα μάτια. Και ενώ περιμένω να μου την κάνουν, και περιμένω να πονέσω, ακούω - τελειώσαμε. Σε δευτερόλεπτα. Μπορώ να πω πως περισσότερο πονάω όταν μου παίρνουν αίμα για εξέταση παρά στην αμνιοπαρακέντηση. Βέβαια μετά η γυναικολόγος φίλη μου, μου είπε το γιατί δεν πονεσα, που κάποιες θα σας χαροποιήσει πολύ. Επειδή ήμουν τελείως αγύμναστη χωρίς κοιλιακούς. Όσους περισσοτερους γυμνασμένους μυς έχετε στην κοιλιά, τόσο περισσότερο πονάει. Επειτέλους και κάτι καλό για εμάς τις παχουλούλες αγύμναστες μαμάδες!!!
Na sas pw kati..emena olo auto pou diavasa den mou fenete katholou tromaktiko pragmatika. Uparxoun kapoia alla pou einai ontws polu tromaktika kai ponane polu... egw upofero apo epanelimenes ourolimoksis apo ta 18 mou... twra eimai 26. Exw kanei apeires fores kustoskopisi.... auto einai to xeirotero =) Egkuos den exw meinei akoma alla mias kai o giatros mou to anefere pws otan meinw to 99% einai na pathw ouroloimwksi pali... (logo tou oti to pathenw kathe fora meta thn praksh).... tote na dw ta zwria mou.... koritsia h kustoskopisi einai oti pio trelo uparxei... na sou vazoun ena sidero mesa sthn ourithra kai meta otan teleiosei olo auto na mhn mporeis na ouriseis? Otan ourisa mesa thn eksetasi htan san na ouriza karfia... !!!! Maxairia... kai oti allo koftero paei to mualo sas... klama apo ton pono... 30 lepta kathomoun sthn toualeta mexri na sinelthw... !!!!! Telos pantwn =) Auta xexe.. apla ithela na sxoliasw kai egw auto pou ezhsa =)
Αναστασία ανατρίχιασα!!!! Όσον αφορά την αμνιοπαρακέντηση, δε φαίνεται τόσο τρομακτική ως προς τη διαδικασία αλλά ως προς το ότι "εισβάλλουμε" στη μήτρα, στο χώρο του εμβρύου, με κάποιες (μικρές ευτυχώς) πιθανότητες να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα λόγω της εξέτασης (μέχρι και αποβολή). Αυτό είναι που τρομάζει, αυτό είναι που τρομοκρατεί μια μέλλουσα μαμά... Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να υπονοήσω ότι η αμνιοπαρακέντηση είναι μια τρομακτική εξέταση, επίπονη κλπ κλπ. Ούτε τρομακτική είναι, ούτε επίπονη, ούτε τίποτα. Αρκεί να γίνεται βέβαια από τους σωστούς επαγγελματίες, με το σωστό τρόπο κλπ κλπ...
koritsia to perasa kai ego kai itan arketa odiniro giati skeftomoun to kako. otan tin ekana itan ton oktobri tou 2009 kai oxi epidi imoun pano apo 30 apla mia apo tis eksetasis pou kaname sto pap-a bgike sto orio kai eprepe na imaste sigouri. pantos prepi na omologiso oti aftes tis meres pou perimena tin apantisi ixa pethani etsi apla. den me eniaze o ponos pou tha ta trabousa pou telika den katalaba tipota oso i agonia mou na einai to pedi mou kala. pantos to mono pou efxome einai na min to ksanaperaso pote oute tora pou eimai egios sto deftero kai fisika kamia melousa mitera ala an xriasti prepi na to tolmisoume oso diskolo bori na einai.
Εγώ να δείς πως τρέμω Δεν κοιμάμαι τα βράδια Θα κάνω αμνιοπαρακέντηση λόγω της Papp-a η αυχενική ήταν καλή αλλά συνδυαστικά μου έβγαλε πιθανότητα 1/260 για σύνδρομο ντάουν και Είμαι 34,5 Δεν σκέφτομαι τόν πόνο αλλά τα αποτελέσματα και είμαι ήδη 17+εβδομάδων σκέφτομαι πως αν δεν πάει καλά θα τρελαθώ και έχω και ένα παιδάκι άκομα Δε μπορώ να χαρώ τίποτα μόνο φοβάμαι μήπως γίνει κάτι κακό
Po po...1) Geia se oles tis mamades kai tis upopsifies mamades :) egw akoma eimai polu mikrh gia authn thn wra akoma eimai 18 :P omws mou aresei polu auto to site kai mpainw gia na anhmeronwmai kai otan me to kalo er8ei k emena h wra mou na ginw mama na 3erw ta vasika toulaxiston....egw tis tremw tis velones kai elpizw na mhn perasw pote apo kati tetoio...Frantzeska sou euxomai to paidaki s na einai telika ugies kai na to geniseis me enan pono :)
άσχετο με το θέμα... μπράβο, που στα 18 σου ενημερώνεσαι για μαμαδίσια θέματα!!! Στην ηλικία σου το μυαλό μου πετούσε σ'άλλους κόσμους!!!! Μπράβο σου και πάλι!!!!!!! :-)
Μαλλον θα κανω κι εγω αμνιο γιατι το ρινικο οστο μας δεν ηταν πολυ εντονο, ειμαι 30 και τωρα περιμενω και τις εξετασεις ΠΑΠ Α να δω τι θα δειξουν... Εχω προαισθημα οτι ειναι καλα αλλα ειναι στιγμες που τρεμω μηπως δεν ειναι καλα, τρεμω μηπως το χασω λογο της εξετασης...
εγώ ξέρω ότι η λήψη τροφοβλάστης σου δείχνει περισσότερα πράγματα... δεν έκανα τπτ από τα 2 ,αλλά πέρασα τη διαδικασία με τις βελόνες για άλλο λόγο με περισσότερο κίνδυνο... btw η Φραντζέσκα τί έκανε;;;;; Ας μας ενημερώσει κάποιος..... :-)
Ολίβια, είχες κάποιο νεότερο από τη Φραντζέσκα;;
η μαμα μου εχει κανει 4! Ναι και σε εμενα.. Τα τρια πρωτα ειχαν μεσογειακη αναιμια και της τα πηραν πολυ νωρις... εγω ημουν το μονο που δεν ειχε... το μοναχαπαιδι της... παρολαυτα καταλαβα τον πονο της μονο οταν εμεινα εγκυος... 3 εγκυμοσυνες χωρις μωρο.. στις 2 πρωτες ξεραν και το φυλο στην τριτη ειχαν ζητησει απο την αρχη να μη μαθουν.. σε μενα ρωτησαν οταν τους ειπαν πως ολα καλα...
Πραγματικά δεν είναι τίποτα.. Ένα τσιμπηματάκι.. Παρακολούθησα όλη τη διαδικασία στο μόνιτορ κανονικότατα. Δεν είχα άγχος, δεν είχα φόβο, μάλλον λόγω της γιατρού μου, που της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη.
Σας ευχαριστώ πολύ όλες σας. Η εξέταση θα γίνει τη Δευτέρα το πρωί και, όπως όλες σας καταλαβαίνεται, είμαι αγχωμένη. Κάνω την εξέταση γιατί οι πιθανότητες για σύνδρομο Down είναι 1 στις 200 κι όχι λόγω ηλικίας κι ας είμαι 35 και.... Στην Αγγελική μου,την 1 έτους κορούλα μου, ήταν 1 στις 1034! Και πάλι αν ήταν μόνο οι βιοχημικές δε θα την έκανα. Αλλά στο β υπέρηχο βρέθηκε και το κομβίο στην καρδιά του μωρού μου (το golfball που λένε). Αυτό συνηγορεί, με βάση ταα λεγόμενα του γιατρού, στις βιοχημικές ότι ίσως κάτι να μην πάει καλά.Έχω τρομερή αγωνία. Μακάρι να είναι όλα καλά και να κρατήσω το μωράκι μου το Γενάρη στην αγκαλιά μου!
Φραντζέσκα μου, εύχομαι όλα να πάνε καλά και η Αγγελική σου να πάρει για χριστουγεννιάτικο δώρο ένα γερό αδελφάκι!! Ο Φίλιππος στέλνει αγωνιστικούς χαιρετισμούς στο φιλαράκι (ή τη φιλενάδα) του! ;)
geia sas!!!eimai 25 etwn kai exw mia omorfh koroula 3 mhnwn!!!ston ekto mhna ekana amnioparakenthsh oxi logw hlikias vevaia alla afou sth b epipedou mou th sunesthsan.fovomoun alla den htan tipota!!!mono mia anatrixila thn wra pou empaine h velona.oxi pono.axize ton kopo.ta apotelesmata htan thetika mou ediwxe ton fovo thn agwnia th thlipsh....kala apotelesmata se oses thn kanoun!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
εκανα ληψη τροφοβλαστη που ειναι παρομοιο.απλα γινεται στον τριτο μηνα και σου παιρνουν δειγμα απ τον πλακουντα.ο γιατρος μου ειπε οτι μπορω αν θελω να περιμενω ως τον πεμπτο για να κανω αμνιοπαρακεντηση αλλα σκεφτηκα οτι αν το μωρο εχει προβλημα στον τριτο θα εκανα αμβλωση ενω στον πεμπτο θα μου προκαλουσαν κανονικο τοκετο κατι που ειναι πολυ πιο ψυχοφθορο.ολες οι εξετασεις βγηκαν καλες και τωρα περιμενω να γεννηθει αρχες ιανουαριου.η εξεταση για μενα τουλαχιστον ηταν αρκετα επωδυνη και ευχομαι να μην το ξαναζησω ποτε.βεβαια εχω φοβια με τις βελονες και ισως να επαιξε και αυτο το ρολο του.
Χαρά αυτό ξέχασα να το αναφέρω στο κείμενο...έχω τρομερή φοβία με τις βελόνες!!! Και να σκεφτείς ότι έκανα κάθε μέρα 2 αντιπηκτικές ενέσεις... για την ακρίβεια μου τις έκανε ο Γιάννης και κάθε φορά έκλεινα τα μάτια μου! Νομίζω δε θα το ξεπεράσω ποτέ αυτό... :( Με το καλό να γεννηθεί το μωράκι σου!! :)
όπως έχει αναφερθεί και στα προηγούμενα σχόλια η διαδικασία είναι πάρα πολύ απλή. Δεν νιώθεις τίποτα παρά μόνο,στιγμιαία,το τσίμπημα της βελόνας. Θέλει μόνο λίγη προσοχή τις επόμενες ημέρες (οχι βάρη, όχι σκάλες, όχι οδήγηση)παρά μόνο ξεκούραση. Εγώ είμαι 34 στα 35 και ενώ δεν μου την επέβαλε ο γιατρός μου επειδή ήθελα να είμαι 100% σίγουρη την έκανα προχθές. Οπως καταλαβαίνετε είμαι στη φάση της απόλυτης ξεκούρασης και ευτυχώς τα πρώτα νέα είναι καλά για ένα υγιέστατο 2ο κοριτσάκι. Ομολογώ οτι η απόφαση είναι δύσκολη, οι απόψεις απο τους γύρω διείστανται και εσύ πρέπει να αποφασίσεις ανάμεσα απο καλές και κακές εμπειρίες της κάθε μιας............... Ευχομαι όλες να έχουν καλά αποτελέσματα, άσχετα με το αν θα προχωρήσουν σε αμνιοπαρακέντηση ή όχι.
Έτσι ακριβώς όπως τα είπες Ρούλα. Άγχος και χτυποκάρδι για να μην πάθει τίποτα το μωράκι, αλλά εγώ τρωγόμουν και με μια άλλη σκέψη: Γιατί την κάνουν την αμνιοπαρακέντηση; Γιατί πιστεύουν ότι είναι πιθανό να υπάρχει πρόβλημα, σωστά; Και τι θα γίνει αν υπάρχει πρόβλημα; Τί κάνουμε τότε; Το κρατάμε; Το σκοτώνουμε; Τι; Αυτός ο εφιάλτης με κυνηγούσε ώσπου βγήκαν τ' αποτελέσματα. Όταν επιτέλους ήρθε εκείνη η μέρα πρόλαβα μόνο ν' ακούσω "Όλα εντάξει". Φύλο δε ρώτησα - δεν είχα μυαλό για τέτοια. Τελικά μάθαμε ότι ήταν αγόρι στον επόμενο υπέρηχο.
και εγω εκανα αμνιοπαρακεντηση πριν 12 μερες λογω του οτι εχω κλεισει τα 35...ειναι το δευτερο κοριτσακι μου και ολες οι εξετασεις μου ειχαν βγει τελειες....εγινε για καθαρα προληπτικους λογους....δεν εκανα καμμια προετοιμασια,ουτε μου ειπαν για αντιβιωση...ημουν πολυ ψυχραιμη,οπως παντα,μονο που πονεσα γιατι η μικρη μου ειναι πολυ ζωηρη και κλωτσησε την βελονα!!!μετα την εξεταση ο γιατρος μου με εβαλε να ξαπλωσω για κανα 15λεπτο ή οσο εγω χρειαζομουν παραπανω...ενιωθα αδυναμη τις πρωτες ωρες αλλα σιγα σιγα ολα καλα!!!!!
Φραντζέσκα, όπως γράφω και στο κείμενο κι όπως λένε και τα άλλα κορίτσια, η εξέταση είναι μια πολύ απλή διαδικασία, κρατάει ελάχιστα και δεν καταλαβαίνεις σχεδόν τίποτα. Λίγη προσοχή μόνο μετά και... ΚΑΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ!! Όλα να πάνε καλά!!! :)
Τα πράγματα είναι αγχωτικά όταν τα πολυψάχνεις και όταν σε πολυτρομάζουν οι γιατροί οι ίδιοι. Σε όλη την εγκυμοσύνη μου, όποτε κάτι με φόβιζε, ρωτούσα τη γιατρό μου: "να αγχωθώ ή να κάνω πως δεν καταλαβαίνω;" Και πάντα μου πρότεινε το δεύτερο με μοναδική ηρεμία και πειθώ (γειά σου Κατερίνα Παλλίδου από τις Σέρρες). Και μου έλεγε ότι τα στραβά συμβαίνουν στις μίζερες που τα ανακατεύουν πολύ... Έτσι και στην αμνιοπαρακέντηση. Με έστειλε σε έναν από τους καλύτερους της Θεσσαλονίκης, ο οποίος με το ίδιο χαλαρό στυλ δεν με τρόμαξε ούτε ένα δευτερόλεπτο. Ούτε μου έδωσε οδηγίες "χρήσης" (εσώρουχα σιδερωμένα και κλύσμα και αντιβιωτικά....) Και φυσικά μου έκανε πλάκα σε όλη τη διάρκεια και φυσικά όλα πήγαν καλά.... Η όλη διαδικασία ήταν τόσο απλή όσο την περιγράφεις. Να σκέφτεστε τα μικρουλάκια σας κορίτσια κι όλα θα πάνε καλά....
εκανα κι εγω , δεν ειναι τιποτα,ειχα εμπιστοσυνη στο γιατρο μου. διηρκησε μισο λεπτο, δεν καταλαβα τιποτα!!
εγω ειμαι 27 χρονων οταν εκανα την αυχενικη βγηκε αρκετα ανεβασμενη το pap a επισης δε βγηκε καλο οποτε μου ειπε η γιτρος μου οτι καλο θα ηταν να κανω αμνιοπαρακεντηση.Περιτο να πω οτι μου κοπηκαν τα ποδια δε φοβηθηκα ποτε τη διαδικασια για τα αποτελεσματα ετρεμα....ηρθε λοιπον η μερα της εξετασης πηγα στο νοσοκομειο μου εδωσαν μισο χαπι για τυχον συσπασεις κ μισο μετα την εξεταση,η διαδικασια κρατησε πολυ λιγο κ δεν πονεσε καθοοοοοολου μα καθολου οι 2 μερες ομως μεχρι να βγουν τα αποτελεσματα μου φανηκαν αιωνας.....ηρθε κ η παρασκευη οπου θα παιρναμε τηλ.στην κλινικη που στειλαμε το υγρο οπως καταλαβαινετε εγω βρισκομουν σε ημιλυποθυμη κατασταση κ ετσι πηρε ο αντρας μου τηλ.κ για ναμη σας κουραζω θυμαμαι χαρακτηριστικα τα λογια που του ειπαν στο τηλ κ αυτος μετα σε εμενα"περιμενετε ενα υγιεστατο κοριτσακι"δεν υπαρχει κατι αλλο να γραψω τωρα εχω απεναντι μου τη 6 μηνων αυριο μπουρμπουλιθρα μου...
Μακάρι και η δική μου εμπειρία να ήταν τόσο ανώδυνη. Βέβαια αίσιο τέλος, αλλά... Η εξέταση αποφασίστηκε ξαφνικά, γιατί βγήκαν οι πιθανότητες για συνδρομο Down 1/150, παρόλο που ήμουν 30 χρονών. Είμαι πεπεισμένη βέβαια ότι τα αποτελέσματά μου ήταν λάθος, γιατί η ηλικία μου και το βάρος μου στα αποτελέσματα ήταν λανθασμένη. Οπότε καταλαβαίνετε ότι η απόφαση πάρθηκε ΑΜΕΣΩΣ!!! Εγώ έκλαιγα, δεν ήθελα να μιλήσω στον γιατρό μου κλπ κλπ (ξέρετε άλλωστε την ψυχολογία της εγκύου).Τέλος πάντων με τα πολλά, αφού με πείσανε, ξεκινήσαμε. Ασπρη σαν το πανί και να τρέμω από τον φόβο μου. Ενώ κανονικά η βελόνα μπαίνει κάθετα στην κοιλιά, σε μένα μπήκε λοξά γιατί το μωρό μου και ο πλακούντας ήταν απλωμένα στην κοιλιά μου (αρχόντισσα η κορούλα μου). Ο γιατρός είχε 2 δάχτυλα χώρο να μπει, παρόλο που προσπάθησε περίπου 20 λεπτά στο υπέρηχο να κάνει την μπουμπού μου να μαζευτεί, αλλά που... Ηταν και ένας άλλο γιατρός μαζί του, για να έχει βοήθεια. Ηταν η πρώτη φορά που είδα τον γιατρό μου μούσκεμα από το ζόρι του, αλλά δεν ήταν αυτός που μου έκανε την εξέταση. Η βελόνα ήταν μικρή (χρειάστηκαν μεγαλύτερη), πόνεσα όταν τρύπησε την μήτρα (μου το επιβεβαίωσε ο ίδιος). Το μόνο που του είπα ήταν "Χρήστο το μωρό μου και τα μάτια σου"!!! Τα αποτελέσματά μου στάλθηκαν στο Λονδίνο (για πιο γρήγορα μου είχε πει) και όταν ήρθαν τον ρώτησα πρώτα για το αποτέλεσμα και μετά για το φύλο του παιδιού. Όλα καλά και το αποτέλεσμα; ΧΧ ναιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι χοροπηδούσα σαν την παλαβή στο διάδρομο του ιατρείου του! Ο άντρας μου με κοιτούσε και ρωτούσε "τι είναι καλέ πείτε μου και μένα" .Και λέω κορίτσιιιιιιιιιιιιιι! Αυτά εν ολίγις και από την δική μου εμπειρία. Παρ' όλα αυτά, είναι μία εξέταση που θα πρέπει να γίνεται γιατί αποφεύγεις πολλούς, ας μου επιτραπεί η έκφραση, "μπελάδες".
Και εμείς κάναμε. Πραγματικά δεν είναι τίποτα σαν εξέταση (δε πονάς και διαρκεί δευτερόλεπτα). Αφού εγώ ,παρόλο που είμαι πολύ φοβιτσιάρα, κοίταζα τα πάντα, τη βελόνα, όλα!!!! Αλλά όντως, μόλις τελειώνει η διαδικασία, σου κόβονται τα πόδια,ξεσπάει το άγχος όλων των ημερών. Εγώ είχα χάσει μέχρι και τα λόγια μου, γενικώς ήμουν έτοιμη να σωριαστώ στο πάτωμα.. Ευτυχώς που έχουμε τους άντρες μας δίπλα μας σε κάτι τέτοια!!! :)