Δεν θα την αφήσω να ξεχάσει τη μωρουδοχώρα

Στον πέμπτο μήνα της κύησης δεν ήταν καθόλου ωραίο που έσπασαν τα νερά… Ζήτησα τσιγάρο. Απαγορευόταν να καπνίσω… πριν τελειώσουν όλα.

Άργησαν να τελειώσουν όλα. Κάπνισα την άλλη μέρα στις 11 που επέστρεψα σπίτι μου άδεια. Πέρασαν αυτά. Έγιναν το 2010. Στις αρχές. Με τις ορμόνες που πήρα και με το ψάξιμο τι έφταιξε, κατάφερα να χάσω τα παραπάνω κιλά τον Ιούνιο. Έξι μήνες με τον εαυτό μου χοντρό και στεναχωρημένο, έμαθα πολλά!

Το κυριότερο που έμαθα είναι πως χρειάζομαι αλλαγές. Υποσχέθηκα στο παιδί που θα με διάλεγε για μαμά, να το μεγαλώσω όπως θα ήθελα να μεγαλώσω εγώ. Και με διάλεξε η Ραλλού! Άφησε τη μωρουδοχώρα της φαντασίας μου, αυτή που επισκεπτόμουν κάθε μέρα, για να έρθει μαζί μου. Μεγάλη τιμή αισθάνθηκα! Χαρά!!!

Διάβασα χθες αλλά και παλαιότερα, κάτι άρθρα για μαμάδες. Πώς το ένα, πώς το άλλο.. Κανένα δε μιλάει για χαρά! Έχουν όλα μια επιθετικότητα προς τα παιδιά και μια κοροϊδία.. Και δύο και τρεις… Κοροϊδίες γιατί περνάνε μηνύματα πως εγώ, είμαι σημαντική που είμαι μαμά αλλά το παιδί μου, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παιδί.

Όχι δεν θα την αφήσω να ξεχάσει τη μωρουδοχώρα. Τα είχε όλα και τα άφησε για μένα. Με διάλεξε και της υποσχέθηκα.

Αναστασία Ασβεστά

www.papiera.gr

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com