Είναι μία τα ξημερώματα.
Ο Χάρης κοιμάται δίπλα μου και στην αγκαλιά μου κοιμάται ο άντρας της ζωής μου, ο μόλις 5 1/2 μηνών γιος μας.
Κάπου κάπου γυρνάει ψάχνει το στήθος μου και βάζει το στοματάκι του και θηλάζει ή απλά πιπιλαει
Μέσα στον ύπνο του ψάχνει με τα χεράκια του εμένα
Μόλις τον κρατήσω ηρεμεί
Είμαι κομμάτια… κουρασμένη…
Πριν λίγο κατάφερα και έκανα το μπάνιο μου.
Έχω να πάω κομμωτήριο ένα χρόνο.
Τα νύχια μου εντελώς απεριποιητα.
Αναπνέω μηχανικά, αλλά δεν με νοιάζει
Την εικόνα που βλέπουν τα μάτια μου αυτή τη στιγμή δεν θα την άλλαζα με τίποτα στον κόσμο…
Σας ευχαριστω πολυ, Παναγία μου, Ειρηνη Χρυσοβαλαντου και Θεέ μου, για όλα αυτά!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο