Η μαμά ρωτάει: Τι κάνουμε όταν το μωρό ΔΕΝ τρώει;
Η μαμά Αγγελική μας θέτει μια ερώτηση που απασχολεί πολλές από εμάς. Τι κάνουμε όταν το παιδί μας ΔΕΝ τρώει;
Μας έγραψε:
«Όταν το παιδακι αρνείται να φάει το φαγητό του πως αντιδράμε εμείς; Το πιέζουμε; Κάνουμε τον clown για να πετύχουμε 2-3 κουταλιές παραπάνω ή το αφήνουμε μέχρι να πεινάσει;
Εγώ προσωπικά δεν πιέζω ούτε τον 15 μηνών γιό μου αλλά ούτε τον 2 1/2 χρονών γιο μου.
Απλά δεν με απασχολεί καθόλου και αρνούμαι να γίνω ο τρόμος του κουταλιού. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως αντικαθιστώ το φαγητό τους με διάφορα snack, αντιθέτως τους απαγορεύω να φάνε το οτιδήποτε εως ότου πεινάσουν και μου ζητήσουν από μόνα τους το φαγητούλι τους που με τόση χαρά τους μαγειρέυω καθημερινά για να παίρνουν τις βιταμίνες τους, τις πρωτεινες τους και να μεγαλώνουν γερά!!!
Αλήθεια τί γνώμη έχεις εσύ, Oλίβια; Θα με ενδιέφερε πολυ να μάθω και τις γνώμες των υπόλοιπων μαμάδων!»
Απάντηση Ολίβιας:
Όπως έχω ξαναγράψει, ούτε εγώ σκοπεύω να γίνω η τρελή με το… πηρούνι και το κουτάλι, χαχα! Το παιδάκι μου είναι αδύνατο, αλλά τρώει καλά μέσα στη μέρα και είναι απόλυτα υγιές.
Σπάνια, βέβαια, τελειώνει ΟΛΟ το πιάτο της το μεσημέρι. Της αρέσει να τρώει σε μικρές ποσότητες, κάτι που κάνει και ο μπαμπάς της. Η παιδίατρός μας από νωρίς μας είπε ότι υπάρχουν παιδιά που προτιμούν να τρώνε συχνά και από μικρές ποσότητες. Τα «snacks», ας μην τα παρεξηγούμε. Snacks μπορούν να είναι λαχανικά κομμένα σε φετούλες ή ένα γιαούρτι με δημητριακά ή μια μικρή ομελετίτσα ή ένα τυροπιτάκι ή ένα τοστάκι, μία φρουτοσαλάτα και πολλά άλλα, δεν χρειάζεται δηλαδή να είναι κάτι θερμιδογόνο και αμφιβόλου ποιότητας.
Κάπως έτσι, λοιπόν, διαμορφώνουμε το πρόγραμμά μας. Κάποιες μέρες δεν τρώει πολύ, άλλες πάλι του δίνει και καταλαβαίνει. Δεν της αντικαθιστώ κανένα γεύμα μέσα στη μέρα με γάλα, την αφήνω να φάει όταν πεινάσει και ότι θέλει. Θεωρώ ότι το να μαγειρεύεις ξεχωριστά φαγητά για ένα παιδί δεν το βοηθά ιδιαίτερα. Μεγάλωσα τρώγοντας 3 συγκεκριμένα φαγητά (όλα παχυντικά) και μεγαλώνοντας ζορίστηκα πολύ να μάθω να τρώω υγιεινά και απ’ όλα!
Οπότε προσωπική μου άποψη είναι –εφόσον το παιδί είναι υγιές και ο παιδίατρος συμφωνεί– να αφήνουμε το παιδί να βρει σιγά σιγά το διατροφικό του πρόγραμμα και τις προτιμήσεις του.
![[Βίντεο] Τι κάνουν τα διδυμάκια όταν δεν κοιμούνται;](https://eimaimama.gr/wp-content/uploads/2014/10/angus-kieran-2-1200x800_c.jpg)
το αφηνουμε νηστικο μεχρι να πεινασει πιανει παντα τα παιδια εχουν εντονο το αισθημα αυτοσυντηρησης
ΧΑΙΡΕΤΩ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ!ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ Η 10 ΜΗΝΩΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ.ΕΧΟΥΜΕ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΟ ΓΑΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΕΠΙΣΗΣ!ΕΝΩ Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΚΟΡΗ 3 ΧΡΟΝΩΝ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΟ ΠΑΙΔΙ, Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΛΑΔΙ!ΓΑΛΑ ΤΟ ΠΟΛΥ ΠΙΝΕΙ 250 ΜΕ 300 ML ΗΜΕΡΗΣΙΩΣ ΚΑΙ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ?ΔΡΑΜΑ!!ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΜΙΣΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΑΕΙ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΚΑΙ ΒΓΑΖΕΙ ΤΙ ΓΛΩΣΣΑ!!!ΤΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΕΧΩ ΓΙΝΕΙ ΤΙ ΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΩ ΜΕ ΚΑΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΥΤΗ!ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΡΑΤΑΕΙ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ. ΑΥΤΟ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΦΡΟΥΤΟΚΡΕΜΑ. ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΚΡΕΜΑ ΤΑ ΠΑΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙς ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΣΑΣ!!!!!
εχω 2 κόρες, Άννα 5χρ και Ερατώ 15 μηνών Με νοιάζει να τρώνε υγιεινά. Το πόσο επιλέγουν εκείνες από πολύ μικρή ηλικία. Εχει τύχει να μη θέλουν αν φάνε απολύτως τίποτα. Στην αρχή καθόμουν σε αναμένα κάρβουνα αλλα μετά έβρισκα το λόγο, μια ήταν η πολύ ζέστη, μια ότι παραφύλλαγε κάποια αρρώστια.. κάποιος λόγος υπάρχει πάντα. Επίσης βλέπω ότι δεν τρωνε αν ξέρουν στο βάθος του μυαλού τους οτι υπάρχει εναλλακτική. Στις διακοπές είχαμε ξεφύγει λίγο αλλα τώρα ξαναμπήκαμε σε σωστό ρυθμό. Εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα. Μιλάμε για τον κανόνα που διαμορφώνει η καθημερινότητα Είναι μεγάλο θέμα το φαγητό, και θέλει σωστό χειρισμό γιατί τα παιδιά από μωρά μας εκμεταλλεύονται επειδή βλέπουν ότι τσιμπάμε
Τον Αυγουστο που πήγαμε διακοπές έτρωγε λίγο. ψωμί και ψωμί και ψωμί ολη την ώρα. επαθα εναν πανικό, αλλά...... είπα ότι δεν θα σκάσω και εγώ δεν έτρωγα. το αποτέλεσμα είναι ότι τώρα που πήγαμε παιδίατρο έχει πάρει μισό κιλό και 3 πόντους ύψος!!!!!!!!!!!!!! σταμάτησα να την πιέζω, και την αφήνω να πεινάσει (μέσα σε λογικά πλαίσια πάντα) . υπάρχουν φορές που μου ζητάει εκείνη και δεν το πιστεύω...... ανθρωπάκι είναι αυτό σαν και την μαμα, μπορεί κάτι να την ενοχλει, μπορεί να ειναι φουσκωμένη, μπορεί να έχει ζεστη.... πολλά μπορεί ..... αυτή η μέθοδος βοήθησε και εμένα να μην τρελαίνομαι απο το αγχος...
Εμένα με βοήθησε πολύ το βιβλίο του Παπαβέντση Προικισμένα μωρά, εμπνευσμένοι γονείς: για μια άλλη προσχολική διατροφή.Εξαιρετικά χρήσιμο κ καθησυχαστικό.
ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΥΓΙΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΤΑ ΚΥΝΗΓΆΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ ΙΔΙΩΣ ΣΕ ΜΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΟΤΑΝ ΠΕΙΝΑΣΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΕΙ Η ΕΣΤΩ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ. Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 21 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝ "ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΤΟΥ" ΟΠΩΣ ΛΕΩ ΕΓΩ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΜΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΤΟ "ΛΑΤΡΕΜΕΝΟ ΤΟΥ" ΑΥΓΟ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ. Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΕΙΠΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΠΙΕΣΩ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΦΑΕΙ ΓΙΑΤΙ Ή ΘΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΤΡΩΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΙΝΑΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΠΙΕΖΕΤΑΙ Ή ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΗΝ ΟΛΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΩΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΕΙ. ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΧΑΛΑΡΗ ΜΕ ΤΟ ΟΛΟ ΘΕΜΑ ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙ ΘΑ ΖΗΤΗΣΕΙ. ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ ΜΕ ΜΕΤΡΟ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΥΓΙΕΙΝΑ ,ΟΧΙ ΠΟΛΛΑ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΑΧΡΗΣΤΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ. ΕΥΤΥΧΩΣ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΛΙΧΟΥΔΗΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΑΝ ΣΕ ΔΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΙΑ-ΔΥΟ ΜΠΟΥΚΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΑΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ.
Αγαπητή Αγγελική, δεν ξέρεις πώς σε συμμερίζομαι! Έχω ένα γιο 4 ετών, που δεν τρώει σχεδόν ΤΙΠΟΤΑ..... Η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές ζορίζομαι πολύ να μην αρχίσω να ουρλιάζω.... 2-3 φορές μάλιστα μου έχει ξεφύγει, κυρίως μετά από μεγάλης διάρκειας ιώσεις, προφανώς μη μπορώντας να ελέγξω το δικό μου φόβο για την υγεία του και ασφαλώς και δεν κατάφερα τίποτα και το μετάνιωσα πικρά. (Άρα Τζίφος Νο1) Επίσης έχω γίνει η νεότερη εκδοχή της κας Βέφας στην κουζίνα.... και ο μικρός είναι ο νέος Άκης του master chef.... Είπα βλέπεις η δόλια μάνα, να κάνω το φαγητό διασκεδαστικό και να συμμετέχει στην προετοιμασία του μπας και φάει.... Αποτέλεσμα??? Είναι δεξιοτέχνης στο να φτιάχνει μπαλάκια πεπονιού με το ειδικό εργαλείο και να κόβει τα νεκταρίνια για τη φρουτοσαλάτα, αλλά για να τα δοκιμάσει ούτε κουβέντα. Ανοίγει ωραιότατα το ζυμάρι με το πλαστάκι για τηγανόψωμα, αλλά δεν..... κοκ (Άρα Τζίφος Νο 2) Α!!! ξέχασα να πω, ότι ασφαλώς το μόνο που τρώγαμε ήταν γλυκά.... μπορούσε να κάνει απεργία πείνας όλη τη μέρα , μέχρι να τον λυπηθεί κάποιος και να του δώσει σοκολάτα.... Έτσι, αφού με είπαν στρίγγλα, γιαγιάδες, θείοι κλπ, κατάφερα να επιβάλλω τον κανόνα του Σαββάτου.... Γλυκό τρώμε μόνο το Σάββατο!!! (περιττό να πω, ότι τουλάχιστον για 6 μήνες το παιδί ξύπναγε κάθε πρωί και η πρώτη του κουβέντα ήταν: σήμερα είναι σάββατο??? του είχε γίνει μανία του καημένου) Αποτέλεσμα: Το παιδί τρώει μόνο γλυκό το σάββατο, ζει γι' αυτό και τις άλλες μέρες τίποτα (Άρα Τζίφος Νο 3) Θα μου πεις τώρα με τί τρέφεται??? Με γάλα!!!! Πολύ γάλα... Μπορεί να ζητάει και 6 τεράστα ποτήρια γάλα τη μέρα... Και 300ml να πιεί στο σπίτι και πάει στο σταθμό, σε 10' πάλι γάλα θα πιεί. Και τώρα θα σπεύσουν σίγουρα οι μανούλες να πουν φταις γιατί του δίνεις γάλα... Δοκίμασα να το περιορίσω μόνο πρωί και βράδυ... αποτέλεσμα τρεφόταν μόνο με τα δυό ποτήρια γάλα και έμενε νυστικός όλη την υπόλοιπη μέρα.... οπότε ποιό το κέρδος??? κάλιο 6 ποτήρα γάλα, παρά 2, σκέφτικα και υποχώρησα... (Άρα Τζίφος Νο 4) Συμπάρασμα δηλαδή: Τζίφος!!!!!!! ΥΓ. αν πάντως μου επιτρέπεται να δώσω μια σύμβουλή μέσα από την αποτυχία μου, το χειρότερο ήταν οι φωνές. Ορκίστηκα στον εαyτό μου, ότι δεν θα έρθω ποτέ ξανά σε σύγκρουση με το παιδί μου για το φαγητό... Γιατί??? Όχι γιατί φοβάμαι να γίνω η κακιά μαμά, χρειάζεται να γινόμαστε αυστηρές, αλλά: 1).- γιατί αν το καλοσκεφτεί κανείς το φαγητό που πραγματικά χρειαζόμαστε για να ζήσουμε είναι ελάχιστο.... με το υπόλοιπο καλύπτουμε άλλα πράγματα και 2).- η βάση της παχυσαρκίας λένε οι ειδικοί είναι να συνδεθεί το φαγητό με συναισθήματα, κυρίως την απογοήτευση ή το θυμό της μαμάς, ΑΡΑ μανουλίτσες βαθιές ανάσες και βλέπουμε.....