Λυπάμαι για όλους εκείνους που δεν άρπαξαν την -μοναδική ίσως- ευκαιρία να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, όταν έγιναν γονείς. Για όλους
γράφει η Νανά Παλαιτσάκη Έχω σκεφτεί πολλές φορές τι θα μπορούσα να πω στην κόρη μου. Μμμμμμ… όταν το σκέφτομαι
Καθώς μεγάλωνα, θυμάμαι ελάχιστες –πραγματικά σπάνιες- φορές που η μαμά μου δεν ξύπνησε πριν από όλους μας το πρωί. Και
Νιώθω, νιώθω… Δεν ξέρω αν μπορεί κάποια λέξη της πλούσιας ελληνικής μας γλώσσας να εκφράσει αυτο που νιώθω… Ντροπή, απέχθεια,
Έχω πολύ καιρό που προβληματίζομαι… πολύ καιρό όμως… Νιώθω πως ξύπνησα ένα πρωί, πιο συνειδητοποιημένη σε ένα παράλληλο σύμπαν από