Λυπάμαι για όλους εκείνους που δεν άρπαξαν την -μοναδική ίσως- ευκαιρία να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, όταν έγιναν γονείς.
Για όλους εκείνους που δεν βλέπουν το μεγαλείο της αγνότητάς της ψυχής των παιδιών τους. Το ότι αν υπάρχουν άγγελοι στη γη, τότε αυτοί σίγουρα είναι τα μικρά αυτά, καθαρά πλάσματα.
Λυπάμαι για αυτούς που ξέχασαν όλα αυτά που τους πλήγωσαν ως παιδιά και αποφάσισαν να επαναλάβουν τα λάθη των γονιών τους. Με την ανακουφιστική ψευδαίσθηση του «Και όμως, άντεξα και είμαι ακόμα εδώ», απλώνουν τα χέρια τους πάνω στα μικρά σώματα, γεμίζουν τα τοσοδούλικα αυτάκια με τις φωνές τους. Λες και δεν ξέρουν πως είναι να ματώνει η ψυχή σου, επειδή οι γονείς σου λογομαχούν. Πώς είναι να τρέμει όλο σου το κορμί όταν η μητέρα σου κάνει έτσι το χέρι να σου δώσει μία γερή.
Μα πιο πολύ λυπάμαι για τα ίδια τα παιδιά… Όλα αυτά τα παιδιά που δεν έχουν την τύχη να έχουν μια μητέρα και έναν πατέρα που τα κοιτούν, όπως κοιτάζω εγώ την κόρη και τον γιο μου. Τα κοιτάζω νιώθοντας πολύ μικρή, πολύ ασήμαντη μπροστά στο δικό τους καθαρό μεγαλείο. Αυτά είναι βασικά οι καθοδηγητές της ψυχής μου και όχι τόσο εγώ των δικών τους.
Λυπάμαι. Η μόνη ελπίδα για να αλλάξει αυτός ο κόσμος θα ήταν να γεννιούνται παιδιά μόνο στις αγκαλιές αυτών που μπορούν να θυμούνται κάθε μέρα πώς είναι να είσαι παιδί. Αυτών που θεωρούν ευλογία και ιερό καθήκον το να μεγαλώνεις ένα παιδί. Μπορεί να ακούγομαι σκληρή, σχεδόν φασιστική, το ξέρω. Όμως μ’ αυτά που ακούω, βλέπω, διαβάζω, διαισθάνομαι γύρω μου κάθε μέρα, δεν μπορώ πια να σκέφτομαι διαφορετικά.
Εύχομαι μόνο οι πληγωμένες παιδικές ψυχές να βρουν μεγαλώνοντας ανθρώπους στη ζωή τους που θα μπορέσουν να απαλύνουν τον πόνο. Να τους πείσουν ότι δεν είναι «χαμένες υποθέσεις». Ότι έχουν ευκαιρία στη χαρά. Και ας τους έδειξε το ξεκίνημα της ζωής τους το αντίθετο.
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Εγω επιμένω....υπάρχουν ¨άνθρωποι ¨ οι οποίοι δεν έχουν ΚΑΜΙΑ δικαιολογία κ ομως έγιναν τέρατα, κακοί και ακαρδοι....γεννημένοι απο καλούς γονείς, μεγαλωμένοι με αγάπη, κ ομως...αυτο με στεναχωρεί περισσότερο απ´ολα..εξάλλου το λέει κ ο σοφός λαός ¨Απο ροδο βγαίνει αγκάθι και απο αγκάθι βγαίνει ροδ﨨