Το στενό διαδρομάκι
Είναι το στενό αυτό διαδρομάκι στο οποίο εγκλωβίζεσαι όταν το παιδί σου δεν είναι καλά. Μπροστά σου έχεις δύο πόρτες, μία από τη μια και μία από την άλλη πλευρά. Προσπαθείς να μαντέψεις ποια πόρτα θα ανοίξει για εσένα: αυτή των χαρμόσυνων ή αυτή των τραγικων μαντάτων.
Εκείνη την ώρα, είσαι εντελώς μόνος στο στενό αυτό διαδρομάκι. Οι τοίχοι του είναι διάφανοι και κανονικά μπορείς να δεις όλα όσα γίνονται γύρω σου, μα μόνο όταν πια ανοίξει μία από τις πόρτες, μπορείς να θυμηθείς τι στο καλό γινόταν όσο εσύ ήσουν εκεί. Θυμάσαι ανθρώπους να σε κοιτάζουν με συμπόνοια, άλλους να αγκαλιάζουν σφιχτά το παιδί τους και άλλους να είναι σκεπτικοί.
Το ενδιαφέρον της ιστορίας είναι ότι εσύ ως μάνα το είχες δει φευγαλέα το σκηνικό να τρεμοπαίζει μπροστά στα μάτια σου καιρό πριν. Κάτι σε άγχωνε και σε τσίτωνε, όμως το απέδιδες στα παιχνίδια του μητρικού μυαλού, αυτού του υπεραγχωμένου.
Η στιγμή που τελικά κρατάς πια το σπλάχνο σου στην αγκαλιά σου -τα χέρια του σφιχτά γύρω από το λαιμό σου, τα φιλιά του ζουμερά πάνω στα μάγουλά σου- είναι μια νέα λύτρωση.
Όταν έχεις παιδιά, όλα τα δεδομένα αλλάζουν. Ναι, τη βάζω τη ζωή τους πάνω από τη δική μου.
Το μισώ το στενό αυτό διαδρομάκι της μοναξιάς και του φόβου. Μισώ τη σκέψη του να ανοίξει η λάθος πόρτα.
Θα ήταν υπέροχο να ήταν στο χέρι του καθενός μας να αποφύγει να το ζήσει. Μα δεν είναι… Μέρα νύχτα οι όροφοι γεμάτοι με τα βλαστάρια κάποιων. Όλοι λίγο πολύ με το ίδιο άγχος, τον ίδιο φόβο.
Περιστέρια πετούν γύρω από τα μπαλκόνια. Η φτερωτή ελπίδα. Η ελπίδα σε κρατά στα πόδια σου σε εκείνο το διαδρομάκι. Ταΐζεις τα περιστέρια και τα ευχαριστείς που σου στέλνουν το καλό του σημάδι.
Τα χεράκια σφιχτά στο λαιμό σου. Πάει, πέρασε και αυτό.
Υ.Γ. Χίλια ευχαριστώ στο προσωπικό του νοσοκομείου Παίδων «Η Αγία Σοφία». Είναι απίστευτη η προσφορά τους, ειδικά σε τέτοιους καιρούς δύσκολους που ακόμα και η υγεία των παιδιών μπαίνει σε δεύτερη μοίρα… Να ‘στε όλοι καλά!
Δεν το αντεχω αυτο ..μονο αυτη η σκεψη με σκοτωνει...ο γιος μ ειναι δυο και εχουνε κανει ηδη μια επεμβαση κ γενικα μπαινοβγαιναμε στα νοσοκομεια!!ποσο αδικο ειναι τοσο μικρα πλασματακια να πονανε κ να βασανιζονται γτ να συμβαινει ολο αυτο..ειναι τοσο αδικο..δεν εχουν φταιξει σε τπτ αυτα τα καημενα κ πονανε ετσι!!!
Περαστικα στη μικρουλα σας! Να ειναι το τελαιυταιο δυσαρεστο στη ζωη σας!!
Τα παιδιά έχουν ένστικτο, να τα αγαπάς, να τους δίνεις Ασφάλεια! Γιατί τα παιδιά γεννιούνται Από Δυο!
Ναι,ναι...αυτό το στενό διαδρομακι....τι ωραία που το διατυπωσες!!!! Εύχομαι για όλες τις μανουλες+όλες τις αθώες παιδικές ψυχουλες να ανοίγει παντα αυτή "η σωστη" πορτούλα...η καλη!!! Ευχαριστουμε για το ομορφο κείμενο...να σαι παντα καλά εσύ+η οικογένεια σ γλυκιά μανούλα..... :)
Αχ βρε κορίτσια μακάρι να μην πονέσει κανένα παιδάκι και να έχουν όλα τα παιδάκια υγεία. Πονάει η καρδιά μου, με την σκέψη και μόνο ότι θα συμβεί κάτι στο παιδάκι μου τρελαίνομαι. Εύχομαι να είναι όλα περαστικά!!!
ολα περαστικα κ αγυριστα να ειναι κουραγιο μανα κουραγιο!
Αυτο το στενό διαδρομακι το περάσαμε και εμεις με τον μικρό μου Αγγελακο, ηταν τεσσάρων μηνών οταν τον χειρουργησαμε στο Αγία Σοφια για κρανιοσυνοστεωση. Την ώρα του χειρουργιου το μόνο που ήθελα ηταν να περάσουν οι δυο ώρες και να πάρω το μωρο μου αγκαλια. Την Τρίτη που μας πέρασε είμασταν στο νοσοκομείο για επανέλεγχο, σφιχτηκε η καρδιά μου οταν μπήκα, ήθελα να φύγω, γιατί το αγγελουδι μου πονέσε εκει μέσα!!! Αντί να ειναι στο σπιτάκι του με του με τον αδερφουλη του ηταν με όρους, παυσιπονα και αντιβιωσεις. Ηταν για το καλό του όμως. Ηταν μια περιπέτεια που περάσαμε και δε θα την ξεχάσω ποτε, το σημάδι της τομης στο κεφάλι μου τη θυμίζει κάθε φορα που χαιδευω το αγγελουδι μου. Και εγω με τη σειρά μου θέλω να πώ ένα μεγάλο ευχαριστώ στο προσωπικό του νοσοκομείου και φυσικά στο γιατρό μας που με τον τροπο του με έκανε να του εμπιστευτω τον Άγγελο μου!!!
Μακάρι τα βάσανα των παιδιών να κρατούν τόοοοσο λίγο! Υγ. Στη Θεσσαλονίκη πότε θα χτιστεί το νοσοκομείο παίδων, οεοε?????????
Μέσα από τη καρδιά μου χίλια περαστικά στο κοριτσάκι σας και σε όλα τα παιδάκια γρήγορα να γυρίσουν υγιέστατα σπίτι τους!
Να ρωτησω κατι?? που πηγαν καποια σχολια?? πως εξαφανιστηκαν και γιατι???? αυτα που ειχα γραψει που ειναι ??? Δεν καταλαβαινω:-(((
στέλνω σε σένα και την Αθηνούλα μια μεγάλη αγκαλιά...
σπανια γραφω σε ομαδες, παραταυτα σημερα παρακινηθηκα καταρχην για να πω απο καρδιας περαστικα την Αθηνουλα κ κουραγιο σε γονεις κ παιδακια που βρισκονται σε νοσοκομειο....απο οταν εγινα μανουλα καταλαβα πως ειναι ο.τι πιο δυσκολο μπορει να περασει ενας ανθρωπος. Κατα δευτερον ηθελα να πω οτι με στενοχωρει η επιθεση που βλεπω οτι λαμβανουν καποα σχολια ...μπορει να ειναι πραγματι καυστικα. Ειναι ομως η σκεψη κ το συναισθημα καποιου ανθρωπου. Για ποιο λογο να ειναι τοσο καταδικαστεα; Εαν δεν ανταποκρινονται στην πραγματικοτητα τοτε δεν εχουν κ αντικτιπο, ετσι δεν ειναι; Εγω θα χαιρομουν εαν ενιωθαν οι αναγνωστες μου ανετα να εκφραζουν οποιαδηποτε σκεψη...δεν υπαρχει λογος να μας ταρζει μια κουβεντα "κακεντρεχης" οπως χαρακτηριστηκε...ας νιωθουμε ελευθεροι να εκφραζομαστε κ διπλα ελευθεροι να ακουμε με ηρεμια αυτο που μας λενε οι αλλοι... Περαστικα κ σιδερενιοι Ολιβια...η Παναγιτσα μαζι σας
αν και δεν καταλαβα τι ακριβως εχει συμβει, περαστικα στο Αθηνακι σας και ολα να σας πανε καλα...
Ολίβια περαστικα στο κοριτσάκι σου. Να ναι γερη και να ηρεμήσετε και εσεις. Κοριτσια θέλω την προσευχη και τη θετική σας σκέψη για το ανηψάκι μου δυο μηνών που η μαμά του κοντεύει να τρελαθεί από την αγωνία! Δυστυχώς ειναι στο στενο αυτο δρομάκι που προβλέπεται μακρύ. Ολη τη θετική σας ενέργεια σας παρακαλώ. Κατερίνα μου ολα θα πάνε καλά. Το πιστευω!
Καλή δύναμη σε όλη την οικογένεια και ειδικά στη μικρή Αθηνούλα! Οσο για τα σχόλια...μη δίνεις σημασία γιατί το πιο σημαντικό πράγμα δεν είναι πράγμα..είναι το ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ!
Περαστικά στην μικρή σας. Εύχομαι να ήταν η τελευταία φορά που διαβήκατε τέτοια πόρτα...υγεία πάνω απ'όλα και τα υπόλοιπα βρίσκονται.
Βρε κοριτσιά έλεος πια!!! Είστε εσεις οι ίδιες που κάθε φορά κάνετε αρνητικά σχόλια γιατί ζηλευετε,οκ να το δεχτω δεν μπορούμε να συμφωνούμε όλες με όλα αλλά εδώ μιλάμε για το παιδί και την υγεία του,ευχηθείτε ένα περαστικά και όλα τα υπόλοιπα σε άλλο ποστ.. Για όνομα του θεού δεν ειμαι μητέρα να καταλάβω την αγωνία της Ολίβιας και όμως ήμουν στην δουλειά και μόλις διαβασα οτι η Αθηνά είναι στο νοσοκομείο στεναχωρήθηκα και το σκεφτομουν μέχρι να γράψει ο Μάνος οτι είναι όλα καλά. Οσο για το αν η Ολιβια μπηκε στο ίντερνετ,αν εσείς δεν ενδιαφέρεστε κανενα πρόβλημα υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι όμως που θέλουν να ενημερωθουν για την κατασταση. Είμαστε άνθρωποι πάνω απ'όλα!!!!!!!!!! Περαστικά Αθηνούλα μου!!!!
Περαστικά στο κοριτσάκι σας! Να είναι σιδερένια!
Euxomai na einai oloi k ola kala.. Euxomai panta ygeia stin Athina k se ola ta paidia tou kosmoy!!! Filia polla glykia manoula!!
Τόσες μέρες λέω να γράψω,να μη γράψω μόνο ευχόμουν να γίνει καλά η μικρούλα αλλα τώρα έγινα έξαλη με αυτα τα άσχημα σχόλια.Αν ειναι δυνατόν και μακάρι να μη ζήσετε τίποτα σοβαρό που να αφορά τα παιδιά σας.Κάθε μέρα προσεύχομαι για όλα τα παιδάκια του κόσμου.Όλίβια δε σε ξέρω απο κοντά αλλα δε θέλω ουτε να διανοηθώ σε τι κατάσταση βρισκόσουν.Περαστικά να ειναι και μην δίνεις σημασία στα άσχημα σχόλια,μόλις τα βλέπεις να τα προσπερνάς και να κοιτάζεις τα παιδάκια σου και να ήρεμείς.Μόνο οταν νιώσεις έτοιμη γράψε τι σηνέβει ίσως βοηθηθούν πολλές μαμάδες.
καταρχην ευχομαι να εισαστε παντα καλα...να εχουν υγεια τα παιδακια μας, ολου του κοσμου τα παιδακια. Για οσους εχουν αρνητικα σχολια: ΕΛΕΟΟΣΣΣ....τι σκατομαζοχισμος ειναι αυτος που δερνει μερικους?? Να μην χωνευεις καποιον αλλα να ακολουθεις τη ζωη του...να μαθαινεις νεα του.....να εισαι τοσο μικρος που να βρισκεις νοημα 'κρινοντας' με την πρωτη ευκαιρια βγαζοντας ολη σου τη χολη (κρατηστε μερικη, θα σας χρειαστει). Δεν ειμαι ουτε φιλη , ουτε γνωστη....ουτε καν μελος της σελιδας της Ολιβια. Μπηκα για να δω πως παει το κοριτσακι (ευτυχως καλα), διαβασα τα 'αρνητικα' σχολια και εφριξα! Ζηλεια...δεν βρισκω κατι αλλο περα απο ζηλεια και κακοηθεια!!!! Καντε και εσεις κατι στη ζωη σας....αλλιως εκτιμηστε αυτα που κανουν οι αλλοι και ευτυχως δινουν και στην δικη σας ζωη νοημα!!! Σιδερενια η μικρη Αθηνουλα!!!!! Να εχει υγεια...να εχει τυχη....να εχει και καμια μπλε χαντρα, θα τη χρειαστει!
Περαστικά, εύχομαι να μην ξαναβρεθεί καμία μαμά σ'αυτό το διαδρομάκι. Και η Αθηνά σας, μαζί με όλα τα παιδιά να είναι σιδερένια.
Υποθέτω ότι η γυναίκα πέρασε την πιο δύσκολη στιγμή της ζωής της όπου πολύ έντονα συναισθήματα διαδέχτηκαν το ένα το άλλο ταχύτατα και όταν πια ανακουφίστηκε ένιωσε ευγνωμοσύνη και χαρά και θέλησε να ευχαριστήσει όποιον την βοήθησε σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.Πώς μπορείτε κάποιοι να ασχολείστε με το ταξί ή με οτιδήποτε άλλο? Το σάιτ άλλωστε εκφράζει προσωπικές απόψεις και θεωρητικά απευθύνεται σε νοήμονες ανθρώπους που μπορούν να κρίνουν,να υιοθετήσουν ή να απορρίψουν το οτιδήποτε, δεν αποτελεί εγχειρίδιο. Περαστικά στο κοριτσάκι σου, όλα να πάνε καλά. :)
περαστικα σας! Ευχομαι να ειναι ολα καλα!!!!!! Να φυγουν οι εφιαλτες!
νομίζω είμαι το 100ο σχόλιο, τόσα εύχομαι και τα χρόνια της μικρούλας σας...δεν πήρα χαμπάρι από την αρχή ότι βρίσκεται στο νοσοκομείο και πόσο μάλλον στην εντατική η Αθηνούλα...μόλις το διάβασα ..τρελάθηκα...οι ώρες που έχω περάσει στο νοσοκομείο και μάλιστα σε περιστατικό όχι ανάλογης βαρύτητας, θα μου μείνουν για πάντα χαραγμένες στο νου...ο χαρακτηρισμός "θηρίο στο κλουβί" είναι understatement...δυστυχώς κάνοντας παιδιά, οι αρρώστιες και τα νοσοκομεία μπαίνουν στην ημερησία διάταξη...παρακαλώ καθημερινά τον Θεό να έχει καλά όλα τα παιδιά του κόσμου...εύχομαι η περιπέτειά σας αυτή να ήταν και η τελευταία και το Αθηνί να ξαναεπισκεφτεί νοσοκομείο μόνο για να σας κάνει γιαγιά και παππού...το κείμενο σου με συγκίνησε και με προβλημάτισε ιδιαίτερα...τι είναι αυτό που "είδες φευγαλέα? που σε τσίτωσε?"...ήταν κάτι που εντόπισες βασιζόμενη στις ιατρικές σου γνώσεις ή καθαρά στο μητρικό σου ένστικτο...ποιά είναι τα σημάδια που θα πρέπει να μας ψυλλιάζουν και ποιά όχι...είμαι τόσο αγχώδης ως χαρακτήρας που έχω φτάσει στο σημείο στομαχικής νεύρωσης από όλα αυτά τα φευγαλέα και αδιόρατα...το ιντερνετ είναι μπούσουλας μεν αλλά μπορεί και να σε τρελάνει δε..αν και όταν νιώσεις έτοιμη, σε παρακαλώ να μοιραστείς μαζί μας την τόσο δυσάρεστη αυτή εμπειρία σου μπας και μας "ανοίξουν" τα μάτια και μου φύγει έστω και λίγο αυτό το ψυχοφθόρο, ατέρμονο άγχος. Όσο για τα κακόβουλα σχόλια..τα προσπερνώ ως ανάξια σχολιασμού...σε περιπτώσης επείγουσας διακομιδής του παιδιού σου, όχι ταξί,όχι διερχόμενο περαστικό αλλά, εν ανάγκη, φτέρα βγάζεις στην πλάτη και πετάς!!!!σιδερένια και πάλι!
Περαστικά στο κοριτσάκι σας και ποτέ ξανά τέτοια τρεξίματα! Εύχομαι να είστε όλοι σας καλά και αγαπημένοι!
Αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω τη συμπάθειά μου και τη στήριξή μου, όπως ακριβώς κάνεις κι εσύ κάθε φορά που σε χρειαζόμαστε, Ολίβια. Περαστικά να είναι.
perastika stn mikroula..k fusika th symfwnhsw mazi s st aristo prowpiko t nosokomeiou exoume noshleutei k meis polles fores k einai pragmatika oloi axiagaphtoi m t paidiia
Να περασουν ολα γρηγρα κ να μην τα θυμηθειτε ποτε ξανα. Αθηνουλα μας περαστικα!
Να περασουν ολα γρηγορα κ να μην τα θυμηθειτε ποτε ξανα! Αθηνουλα μας περαστικα!
Περαστικά στην Αθηνούλα! Εύχομαι ό,τι πέρασατε αυτές τις μέρες να το θυμάστε μόνο σαν ένα κακό όνειρο και τίποτα παραπάνω! Να είστε όλοι καλά!
Περαστικα περαστικα περαστικα!!!
telika ti akribws egine giati den katalaba....
Περαστικά
Σας στελνουμε ολη μας την αγαπη και ευχες να ειναι η Αθηνουλα τελειως καλα πια και ποτε πια στο μελλον αλλες αγωνιες.
Να είστε όλοι καλα!Σας σκεφτόμαστε όλοι μας μονο με αγαπη και μόνον τις πιο καλές ευχές για το κοριτσάκι σας!
Καλησπέρα σας, επειδή σε κάθε "κακεντρεχές" σχόλιο ζητάτε επωνυμία, λέγομαι Καλιόπη Γεωργοπούλου, είμαι ιατρός χειρουργός και ζω στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης. Καταρχήν θέλω να ευχηθω τα περαστικά μου στο κοριτσάκι σας κι άλλο κακό να μην σας ξαναβρεί. Δεν έχω λόγο ούτε να μπω σε διαλόγους ούτε να συμμετέχω σε διαφωνίες και οποιαδήποτε κοπέλα θελήσει να επικοινωνήσε μαζί μου μπορεί να το κάνει. Θα ήθελα να πω το εξής στην κ. Ολίβια συμμεριζόμενη τον πόνο και την αγωνία που τράβηξε για το παιδί της, πως όταν αναφερόμαστε σε ιατρικά θέματα πάσης φύσεως είτε αφορά μεταφορά είτε φάρμακα κλπ πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Εφόσον κ. Ολίβια έχετε κάποιο 'βήμα' και απευθύνεστε σε πολύ κόσμο και νέες ή παλιές μανούλες, καλό θα ήταν να μην επαινείτε το ταξί ως μέσο ασφαλούς μεταφοράς ασθενούς. Η συγκεκριμένη εταιρεία σας πήγε ταχύτατα γιατι ΕΤΥΧΕ λόγω κίνησης και όχι γιατί τα ταξί βγάλανε σειρήνες ή αν είχε μποτιλιάρισμα ή τρακάρισμα κούφια η ώρα θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα. Καλό είναι να μαθαίνει ο κόσμος πως το ασφαλέστερο μέσο μεταφοράς είναι το ασθενοφόρο για πολλούς λογους, δεν ξέρω ποια ήταν η πάθησή σας και χαίρομαι που όλα πήγαν καλά αλλά σαν γιατρός που διάβασα την ανάρτησή σας το θεώρησα σωστό να σας το επισημάνω. Το να έχουμε κάποιες ιατρικές γνώσεις δεν σημαίνει ότι είμαστε και γιατροί, θεωρητικά οι γιατροί αναφέρουν πως πρέπει να φας τουλάχιστον μια 5ετία στα χειρουργεία για να αποκτήσεις πραγματική εμπειρία σε έκτακτα περιστατικά. Ο πατέρας μου είναι χειρούργος 30 χρόνια στην Αθήνα και έχει τύχει ακόμα και με τόση εμπειρία να συμβουλευτεί συνάδελφο γιατρό για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε επικίνδυνες επεμβάσεις. Είμαι νέα γιατρός ακόμα και ελπίζω να του μοιάσω, απλώς ήθελα να πω την άποψή μου και συγνώμη αν προσέλαβα την αντίληψή σας. Εύχομαι περαστικά και άλλο κακό να μην σας βρεί.
Είναι όμως άδικο να κακίζετε έναν άνθρωπο που πάνω στον πανικό φόβο του σκέφτηκε να πάρει ταξί αντί να καλέσει ασθενοφόρο!! Και το ότι το λεει δημόσια δε σημαίνει ούτε ότι απαξιώνει την σημασία και τη λειτουργικότητα του ασθενοφόρου, ούτε και ότι όσοι το διαβάζουν θα επηρεαστούν από αυτό. Έχετε δίκιο να λετε ότι το σωστό είναι ο ασθενής να μεταφέρεται με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο και όχι με άλλο μέσο. Αλλά θα ήθελα να σας επισημάνω ότι όλοι το γνωρίζουμε αυτό και όλοι (οι περισσότεροι) είμαστε σκεπτόμενοι και αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα και τις προεκτάσεις αυτού που λετε. Το γεγονός όμως ότι τα ασθενοφόρα είναι λίγα και το προσωπικό τους ακόμα λιγότερο, αυτές τις τραγικές μέρες οικονομικής ανέχειας που ζούμε, δεν μπορείτε να το αμφισβητήσετε. Εσείς που ζείτε μέσα στα νοσοκομεία θα ξέρετε καλύτερα από μας πόσο πολύ μπορεί να καθυστερήσει ένα ασθενοφόρο να φτάσει στον ασθενή. Και πόσο συχνά γίνεται αυτό. Μακάρι να μπορούσαμε να βασιστούμε σε αυτά όταν τα χρειαζόμαστε, αλλά τελικά ευτυχώς που υπάρχουν και τα ταξί! Να σας πω την αλήθεια, προσωπικά έχω χαράξει την πορεία από το σπίτι μου μέχρι το παίδων Αγ. Σοφία στο μυαλό μου και έχω κάνει τη διαδρομή (στο άσχετο) αρκετές φορές, ώστε αν το χρειαστώ (χτύπα ξύλο πολλές φορές) να είμαι εξοικειωμένη και να πάω γρήγορα!! Ομολογουμένως δεν είναι το ασθενοφόρο η πρώτη μου σκέψη... (άσχημη κουβέντα ανοίξαμε..)
Σας ευχόμαστε περαστικά σύντομα!!!!! Διαβάζω καθημερινά τα νέα σας , μέσα από το site σας , παίρνω κουράγιο , κρυφογελώ γιατί συγκρίνω τις σκέψεις μου και την καθημερινότητά μου με την δική σας κι αισθάνομαι ότι δεν είμαι η μοναδική που ζω κάποιες καταστάσεις..... Σοκαρίστηκα με τα δυσάρεστα νέα σας. Εύχομαι όλα να ξεχαστούν και να μείνουν πίσω πίσω!! Εύχομαι να σας δω με χαμόγελα και με νέες γλυκές ιστορίες καθημερινότητας!! Ολίβια είμαστε κοντά σας , με την σκέψη μας , με την θετική μας ενέργεια κι ανυπομονούμε μόνο για το καλό σας Αγγελική - Μίλυ - Μανώλης
Δεν ξέρω τι συνέβη στη μικρούλα,εύχομαι σιδερένια για όλη της τη ζωή και να΄ναι περαστικά σε όλα τα παιδάκια που βρίσκονται στα νοσοκομεία...θα πω μόνο ότι έχω νοσηλευτεί στο αγλαία κυριακού πριν πολλά πολλά χρόνια και σχετικά πρόσφατα μεγάλη σε αλλο νοσοκομείο και ακόμα θυμάμαι το βλέμμα της μαμάς μου και μπορώ να καταλάβω την αγωνία και το αγχος της Ολίβιας...Παρόλο που δεν έχω παιδιά, αυτό το βλέμμα μπορώ να το νιώσω...Το μόνο που που χρειάζεται αν θες να λέγεσαι άνθρωπος-και απευθύνομαι σε όλους-είναι να μπεις στη θέση του άλλου...Αυτό εξάλλου είναι και ορισμός της αγάπης.Απλά πράγματα κι όμως τόσο σημαντικά.Το αληθινό νόημα της ζωής.Μία λέξη, ΑΓΑΠΗ με ό,τι αυτή συνεπάγεται...
οσο ποιο γρήγορα και ανώδυνα περαστικά, η σκεψή και η προσευχή μου μαζίσας.
Περαστικά σας κορίτσι μου.... σιδερένιο το Αθηνάκι μας!!! να μη ξαναζήσεις ποτέ μα ποτέ τέτοια αγωνία... το στενό διαδρομάκι το περάσαμε πολύ πρόσφατα, μόλις 2 μήνες πριν, και δεν θα το ξεχάσω ποτέ.... 2 ατελείωτα βράδια στο νοσοκομείο, λεπτό το λεπτό να πλησιάζουμε στη λάθος πόρτα και ξαφνικά έγινε το θαύμα που μας γύρισε στη σωστή.... ...την τελευταία εβδομάδα βλέπω κι εγώ κάτι που με ανησυχεί στο γιο μου και με προβληματίζει, και με κάνει να νιώθω κάπως.... και έγραψες λίγο πιο πάνω στο κείμενό σου κάτι που με "τσίγκλισε"... Γράφεις λοιπόν: "Το ενδιαφέρον της ιστορίας είναι ότι εσύ ως μάνα το είχες δει φευγαλέα το σκηνικό να τρεμοπαίζει μπροστά στα μάτια σου καιρό πριν. Κάτι σε άγχωνε και σε τσίτωνε, όμως το απέδιδες στα παιχνίδια του μητρικού μυαλού, αυτού του υπεραγχωμένου..." και με βάζεις σε σκέψη... δεν ξέρω τι είχες δει ούτε και τι τελικά συνέβη...εύχομαι όταν όλα μπουν στη θέση τους με κάποιο τρόπο να μας ενημερώσεις για την εμπειρία σας η οποία μπορεί να είναι σωτήρια για άλλα παιδάκια.... σ'ευχαριστώ για το κείμενο όμως γιατί τώρα ξέρω ότι εγώ αύριο κιόλας θα ακολουθήσω το ένστικτό μου και θα τον πάω σε γιατρό και ας τον ταλαιπωρήσω άδικα...κι ας μου λέν ότι είναι ιδέα μου....
αθηνακι μου γλυκο περαστικα ολιβιακι η οποια κοπελα ξερει πες μα τι εγινε εχουμε κατανησυχησει
Περαστικά στην Αθηνούλα σας Ολίβια και Μάνο και εύχομαι τόσο τα δικά σας παιδάκια και όλου του κόσμου να είναι σιδερένια για μια ζωή!Η αγωνία των γονέων και ειδικά της μάνας όταν το παιδάκι της κινδυνεύει δεν συγκρίνεται με τίποτα!Μην κρίνεται εύκολα για να μην κριθείτε μια μέρα των ημερών!!Κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το αύριο και καλό θα ήταν όταν ο συνάνθρωπος μας βρίσκεται σε δύσκολη θέση ή μη τι άλλο να σιωπούμε!Είναι το ελάχιστο δείγμα σεβασμού και πολιτισμού που κάθε μέρα όλο και εκλείπει σε αυτή την άμοιρη χώρα!!!Υγεία σε όλο τον κόσμο εύχομαι και σώνει πια η "φαγωμάρα"!!Βιώνουμε πολύ δύσκολες εποχές σαν χώρα και ως άνθρωποι όλοι μας αλλά δεν υπάρχει λόγος να γίνουμε αποθρασυμένα "ανθρωποειδή". Οι δυσκολίες πρέπει να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους και όχι κακιασμένους απέναντι στο συνάνθρωπο μας!!ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!! Σιδερένιο το καμάρι σας και εύχομαι ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΕΡΑΣΕΤΕ ΠΟΡΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ!!
Σαν κεραυνός έσκασε η είδηση στην σελίδα …. «μια ευχή για την μικρή μας…. είναι στο νοσοκομείο….». Αυτομάτως το μυαλό κάνει συνειρμούς. AN ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, κάνει συνειρμούς που κρύβουν ανησυχία και όχι περιέργεια και διάθεση για κουτσομπολιό … Σκέφτεσαι απλά: «Τι συμβαίνει; Είναι στο νοσοκομείο τώρα και μας γράφει από το κινητό;;;; Τι έπαθε το παιδί;». Και βλέπεις πιο κάτω: «Άδειο το σπίτι» που σημαίνει πως η μαμά είναι σπίτι και το στομάχι σφίγγεται. «Ο.Κ.» λες και προσπαθείς κάνεις μια λίγο πιο θετική σκέψη…. «Δεν θα είναι κάτι σοβαρό, θα είναι ο μπαμπάς με την μικρή, γύρισε η μαμά στο σπίτι για να είναι με το μωρό, ή για να πάρει κάτι….». Και λίγο αργότερα διαπιστώνεις πως είναι και ο μπαμπάς στο σπίτι και εκεί δαγκώνεις τα χείλη δυνατά, τα μάτια θολώνουν και το μυαλό μουδιάζει…. «Τι συμβαίνει; Γύρισαν;;;; ή είναι το παιδί μόνο του;;;; Αφήνουν τα παιδιά μόνα τους στο νοσοκομείο; Επιτρέπεται;;;;; Μόνο αν … είναι στην εντατική το παιδί γίνεται αυτό …. Παναγία μου βάλε το χέρι σου… βοήθησέ τους, είναι ένα τόσο δα μικρό παιδάκι…» και φυσικά επειδή τους γνωρίζεις μόνο από τις φωτογραφίες και τις συζητήσεις μέσα από την σελίδα, άντε και κάποιες ομαδικές συναντήσεις, δεν μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους, απλά παρακαλάς να ξημερώσει ο καλός Θεός την μέρα και να έχουν περάσει όλα …. Να είναι το πιτσιρίκι καλά, να γυρίσει στο σπίτι και στην αγκαλιά τους…. Σκέφτεσαι τους γονείς, που είναι στο σπίτι, που δεν μπορούν να είναι δίπλα στο μωρό τους κάθε δευτερόλεπτο, πως μπορεί να νιώθουν… Και κοιτάς και ξανακοιτάς την οθόνη του κινητού και παρακαλάς να δεις το «επιτέλους …. σπίτι !!!» και όσο δεν το βλέπεις, το μυαλό σου δεν μπορεί να ξεκολλήσει από εκεί….. Δεν μπορείς να σταματήσεις να σκέφτεσαι την αγωνία των γονιών της μικρής. Και όταν επιτέλους μαθαίνεις πως όλα πήγαν καλά, πραγματικά χοροπηδάς από την χαρά σου, και δάκρυα ανακούφισης αναβλύζουν χωρίς να το θέλεις από τα μάτια σου, χαίρεσαι πραγματικά, όπως θα χαιρόσουν για το δικό σου παιδί (και κάποιοι μπορεί να απορήσουν κιόλας «μα καλά, κλαις για ξένο παιδί;;;;». Και εκεί που διαβάζεις ευχές από όλους για γρήγορη ανάρρωση, και όλοι χαίρονται που το μικρό νεραϊδάκι έχει αφήσει τα άσχημα πίσω του, έρχονται κάποια σχόλια που πραγματικά απορείς αν γράφτηκαν από ανθρώπους και μάλιστα από γυναίκες που φέρουν τον τίτλο της μητέρας. Που αντί να ευχηθούν να έχει το παιδάκι πάντα υγεία, βγάζουν κακία, υπεροψία και προσπαθούν να κάνουν την μάνα να νιώσει ενοχές, γιατί μας ζήτησε να κάνουμε μια προσευχή για το παιδί της και γιατί ευχαρίστησε κάποιους ανθρώπους που τους βοήθησαν. Που φτάσαμε…. Να κατακρίνουμε έναν γονιό γιατί μας ζητάει να προσευχηθούμε για το παιδί του και γιατί ευχαριστεί όσους βοήθησαν να γυρίσει το παιδί γερό στο σπίτι του. Ευτυχώς ήταν λίγα αυτά τα σχόλια, αλλά υπήρχαν και με λύπησαν πολύ…. Αχχχχχ αν μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα.....
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ!!! ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΝΟΕΙΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΚΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ ΣΧΟΛΙΑ!! ΕΧΩ Κ ΕΓΩ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ 8 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΡΕΜΩ ΜΗΝ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ! ΟΙ ΑΣΧΗΜΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΜΩΣ ΜΕ ΕΝΑ ΤΗΣ ΧΑΜΟΓΕΛΟ!
Περαστικά!!!! :-*
Σταθήκαμε κι εμείς στο... στενό διαδρομάκι. Οπότε, καταλαβαίνω την αγωνία, το άγχος, την προσμονή σας. Όλα είναι καλά. Εύχομαι, από 'δω και πέρα, στενά διαδρομάκια, τέλος. Μόνο ανοιχτοί, μεγάλοι δρόμοι, γεμάτοι με υγεία, χαρά κι ευτυχία!! (για την Α., την Β. και την Ω..., λόγια έχω, αλλά σιγά μην τα ξοδέψω)! Περαστικά κι αγύριστα, Όλιβ!!!
Περαστικά στην Αθηνά.
Περαστικά να είναι στο Αθηνάκι μας και πάντα σιδερένια. Ακούμε πολλές φορές για εντατικές και άλλα χειρότερα όμως πάντα νομίζουμε ότι είναι μακριά μας. Όταν διάβασα ότι το Αθηνάκι μπήκε εντατική πάγωσα και σοκαρίστικα, μπορεί να μην την γνωρίζω ούτε και την Όλιβ επίσης, αλλά σαν μανούλα αγαπάς όλα τα παιδιά του κόσμου και πόσο μάλλον ένα παιδάκι που "παρακολουθείς" τα κατορθώματά του την ανάπτυξή του, ε το νιώθεις παιδάκι δικό σου, σαν να είναι το ανηψάκι σου, το γειτονάκι σου. Όλιβ μην δίνεις σημασία σε κακεντρεχείς ανθρώπους, δεν είναι καν άξιοι αναφοράς. Επίσης αν και μόνο αν όλο αυτό το άσχημο βίωμα μπορεί να βοηθήσει και άλλους γονείς να προλάβουν - προφυλάξουν τα παιδάκια τους τότε θα ήταν καλό να μας γράψεις περισσότερα. Πάντως σίγουρα τώρα είναι πολύ νωπό το συμβάν. Επίσης επειδή είμαι και πολύ προληπτική βάλε και κανένα ματάκι στο παιδί. Πολλά πολλά πολλά πολλά πολλά φιλιά ειδικά στο Αθηνάκι (άντε και στον Αρχέλαο!)
Τι μίζεροι άνθρωποι υπάρχουν...βρίσκουν κακό να πουν εκεί που δεν πρέπει. Το blog είναι κάτι προσωπικό. Δεν χρειάζεται να το διαβάζει ο καθένας (που δεν του αρέσει μάλιστα) και να αφήνει τόσο κακά σχόλια. Στο κάτω κάτω μιλάμε για ένα παιδάκι που είναι άρρωστο και τη μαμά να περιμένει μαζί του. Και εγώ θα έγραφα, να το βγάλω από μέσα μου. Και πάλι αν δεν αρέσει κάτι απλά μην ξαναδιαβάσετε κάτι από αυτό το blog. Πόσο πιο απλό? Περαστικά στην μικρούλα! Σιδερένια!
Περαστικά σας εύχομαι! Πολλές ευχές να είσαστε όλοι πάντα γεροί και ευτυχισμένοι όπως το αξίζετε!
Περαστικά και πολλά φιλάκια στην Αθηνούλα και στον Αρχέλαο!!!!!
Εύχομαι περαστικα στο κοριτσάκι σου ,τα περάσαμε και εμεις και σε καταλαβαίνω μην ακούς κακοβουλα σχόλια !
Το πιο "ωραίο" της υπόθεσης καμία σας όμως δεν το είπε ή δεν το παρατήρησε για να το πει, ότι κ η Α. (ανώνυμη) κ η Λίνα μπήκαν έγραψαν το κακόβουλο σχόλιο τους, φυσικά όλες σας απαντήσατε αναλόγως κ πολύ καλά κάνατε γιατί τις βάλατε στην θέση τους, αλλά καμία από τις 2 "κυρίες" δεν ανταπάντησε! Καμία δεν ξανά έγραψε κάτι, έστω για να υπερασπιστεί την θέση της κ τον λόγο της. Τέτοιους ανθρώπους/γυναίκες ξέρετε πως τις λέμε ε; Κότες! (Κ ζητώ συγνώμη από την Ολίβια αν δεν έπρεπε να γράψω κάτι τέτοιο, αλλά δεν μπορούσα να συγκρατηθώ) Ή κ άνανδρους! Που γράφουν κάτι κ μετά λούις!! Μην τους είδατε! Που δεν έχουν το θάρος αλλά κ το θράσος να υπερασπιστούν τις απόψεις τους αλλά κ να αντιμετωπίσουν τους άλλους γιατί ξέρουν καταβάθος ή το κατάλαβαν από τα λεγόμενα των άλλων, ότι αυτοί έχουν άδικο κ ότι ήταν 100% λάθος! Τέλος πάντων, μην δίνετε σημασία σε τέτοιους ανθρώπους. Δεν το αξίζουν. Ολίβια περαστικά στο κοριτσούδι σου!!! Από εδώ κ πέρα σας εύχομαι μόνο χαμόγελα!!!
Περαστικά να είναι...δεν είχα ιδέα, τώρα το είδα και ανατρίχιασα! Έχω επισκευθεί κι εγω Παίδων με το μωρό μου όταν ήταν 5 μηνών και ναι, έμπαινα και στο ίντερνετ κι έκανα και σχόλια γιατί απλά δεν περνάνε οι ώρες της αναμονής κι αν δεν κάνεις κάτι τρελαίνεσαι! Ας μην το περάσει καμία μαμά αυτό και δεν πειράζει, οι κακίες πάντα θα λέγονται απλά δεν μας ακουμπάνε!
Ποτέ δεν κατάλαβα την τόσο μεγάλη κακία κάποιων. Και την ανάγκη να πουν την πικρόχολη γνώμη τους, αλλιώς θα σκάσουν. για εμένα ειναι κατάντια να μπείς σε ένα site που δεν σου αρεσει, να διαβάζεις και μετά να πετάς το φαρμάκι σου. θα τους παραδεχόμουν εαν δεν έμπαιναν καθόλου. Βλέπω οτι ο σκοπός τους ειναι καθαρά κουτσομπολίστικος και γεμάτος ζήλια. Και απο την άλλη χαίρομαι που 'ολοι αυτοί' εχουν τόσο άδεια ζωη που προσπαθούν να την γεμίσουν με κάτι που δεν τους αρέσει. έχω γνωρίσει μητέρες κακιασμενες και πραγματικά λυπάμαι τα παιδιά τους. Περαστικά στο αθηνάκι σου ολιβια και στεναχωριέμαι την ωρα που εσυ ανοιγεις την ψυχη σου και μοιραζεσαι κάτι να θέλουν να σε ρίξουν τόσο χαμηλα. Αλλα να χαιρεσαι γιατι αυτο σημαινει οτι σε βλεπουν οτι εισαι πολυ ψηλά. μην απαντας σε αυτα τα σχολια, γιατι αυτο θελουν, αναζητουν την προσοχη που δεν την εχουν απο κανεναν.please αγνοηστε τους (ολοι)σαν να μην υπαρχουν. ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΑΡΕΣΕΙ
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΛΛΗ ΑΣΧΗΜΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ . ΜΗΝ ΔΙΝΕΤΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΚΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΝ.ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ?ΕΝΑ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΑΡΚΕΙ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΩΝ!!!!!!!!!ΕΛΕΟΣ !!!!!!!
Εγώ θέλω να πω περαστικά στο κοριτσάκι σου και να ευχηθώ να μην ξαναβρεθείς ποτέ ξανά σε αυτό το διαδρομάκι ούτε εσύ ούτε και καμία άλλη μαμά!Όσο για την κριτική για το ταξί και το διαδίκτυο θα πω ότι αυτό μας έχει φάει σε αυτή τη χώρα,η κακία για το διπλανό μας και η ευκολία με την οποία κάνουμε κριτική.Νομίζω ότι η σοβαρότητα του θέματος δε επιτρέπει σχόλια και κριτικές.Θα περίμενα ως μαμάδες να σεβόμαστε περισσότερο μια μαμά που έζησε πολύ δύσκολες στιγμές και λογικά ακόμα προσπαθεί να συνέλθει κι αν δεν έχουμε να πούμε κάτι για το παιδάκι,ας μην σχολιάσουμε και καθόλου!ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ!
ΜΕ ΚΑΛΥΨΕΣ ΑΠΟΛΥΤΑ! το πιο σωστο σχολιο!
Περαστικά και αγύριστα να είναι. Κουράγιο σε όσες μαμάδες πρόκειται να βρεθούμε κάποτε στη θέση σου.
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΧΙΛΙΕΣ ΕΥΧΕΣ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ!ΠΡΙΝ ΑΠΟ 4 ΜΗΝΕΣ ΑΠΟΚΤΗΣΑ ΤΗΝ ΚΟΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΩΣ ΣΥΜΒΑΔΙΖΕΙ Η ΧΑΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙ ΠΑΙΔΙΑ!
Ολιβια περαστικά να είναι όλα για το κοριτσάκι σου. Σου ευχομαι τα καλυτερα για όλη την οικογένεια σας. Δεν ξερω τι έπαθε το παιδάκι όμως κυρίως όποιος έχει παιδιά μπορει να καταλάβει την αγωνία της μάνας μέχρι να τελειώσουν όλα. Κανάκεψε το όσο μπορείς και δώστου πολλά φιλάκια.
Olivia περαστικά να είναι και αγύριστα. Εύχομαι μόνο γέλια και ευτυχισμένες στιγμές μόνο και φυσικά ένα ξεκούραστο καλοκαίρι. Αγαπητή τέλεια Α. keep in mind ότι υπάρχουν μαμάδες που τα παιδιά τους είναι στο νοσοκομείο(μέσα σε αυτές και εγω) για μεγάλο χρονικό διάστημα που όχι απλά μπαίνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το κάνουνε share αλλά δουλεύουν συγχρόνως ,πάνε τα άλλα τους παιδιά σε πάρτυ ή μπορεί και να φάνε και οι ίδιοι, ξέρεις βιολογική ανάγκη, ή ακόμα και να πάνε για ένα ποτό να πουν το πόνο τους και να πάρουν δυνάμεις για να συνεχίσούν τον αγώνα τους. Ο καθένας κάπως πρέπει να εκτονωθεί χωρίς να χρειάζεται να δώσει λογαριασμό σε κανέναν. Ευτυχώς βέβαια που υπαρχουν στη ζωή και άτομα μικρόψυχα σαν εσένα για να σε κάνουν να αισθάνεσαι τυχερή για τους ανθρώπους που υπάρχουν δίπλα σου έστω και δικτυακά.
ΠΟΛΛΑ περαστικά στην Αθηνούλα από καρδιάς!
περαστικα στο λουλουδακι σας!!! αχ μανα!τι κουραγιο κρυβεις παντα...
Εγω θεωρω απαραδεκτο το γεγονος οτι διαφημιζεις τα taxibeat μεσα απο ολο αυτο.Τα διαφημιζεις, εισαι απλα τοσο ενθουσιασμενη με τις υπηρεσιες που παρεχουν?δεν ξερω.Ειναι ομως,το λιγοτερο επικινδυνο, να μας λες-σε καποιο σου ποστ, δεν θυμαμαι που-οτι προτιμησες taxibeat, αντι ασθενοφορου.Αν γινει κατι κατα τη διακομιδη του παιδιου, τι εξηγησεις θα δωσεις μετα, στον εαυτο σου,στην οικογενεια σου,στην κοινωνια,στον εισαγγελεα?Οτι το taxibeat ερχεται πιο γρηγορα κ ειναι κ πιο φανκυ?Να το δεχθω, την ωρα του πανικου, οτι θα μπουκαρουμε στο πρωτο ταξι ή ακομα κ σε εναν περαστικο, προκειμενου να παμε το παιδι μας στο νοσοκομειο, οχι ομως προμελετημενα να καλεσουμε taxibeat!!Eκτος κ αν δεν αφορουσε εκτακτο περιστατικο, οποτε ακυρα ολα τα παραπανω, πας με ο,τι θελεις.Σε κατασταση αναγκης, πρωτα καλουμε το 166.ή αμα παρουμε το αυτοκινητο μας, ή καποιο ταξι, ειδοποιουμε το 100 κ μας συνοδευει ΑΜΕΣΑ-το εχω ζησει- ομαδα ΔΙ.ΑΣ., όμαδα Ζ,κτλ.Δεν εμπιστευομαστε τις πιλοτικες ικανοτητες κανενος ταξιτζη,γιατι ειναι κ επικινδυνο, κ αναποτελεσματικο πολλες φορες.Οχι σε τετοιου ειδους προτροπες-ειναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ.
Ευτυχώς για τα παιδιά μου, έχω ιατρικές γνώσεις. Οπότε μπορώ να κρίνω πώς πρέπει να κινηθώ -σχεδόν- σε κάθε περίπτωση. Η κίνησή μου ήταν η σωστότερη: το παιδί μου έφτασε στο νοσοκομείο γρηγορότερα απ' ότι θα έφτανε με άλλον τρόπο. Ήταν μια περίπτωση που και τα δευτερόλεπτα μετρούν. Το να αισθάνεσαι την ανάγκη να ευχαριστήσεις όλους όσους σε βοήθησαν σε μια προσωπική σου περιπέτεια, θεωρώ ότι είναι το λιγότερο που μπορείς να κάνεις για να δείξεις την ευγνωμοσύνη σου. Να είσαι λοιπόν λιγότερο κακοπροαίρετη και να θυμάσαι ότι είναι ευγενικό να εύχεσαι "Περαστικά" στον άλλον και να κρατάς τη μαύρη σκέψη για τον εαυτό σου.
Ευτυχώς και για όσους σε διαβάζουν έχεις ιατρικές γνώσεις, λόγο εμπεριστατωμένο, μετρημένο και ταυτόχρονα συναισθηματικό. Να ξέρεις ότι με κάθε τέτοιο κείμενο μπορείς να βοηθήσεις μαμάδες που θα βρεθούν ή βρίσκονται σε αντίστοιχη με τη δική σου θέση. Αν λοιπόν κάποιες φορές αναρωτιέσαι για το τι θα πρέπει να δημοσιοποιείς, κράτα αυτό στο μυαλό σου και αγνόησε κακόβουλα σχόλια. Μιλώντας για τον εαυτό μου, με έχεις βοηθήσει αρκετές φορές τους έξι αυτούς μήνες...και γι' αυτό σ΄ευχαριστώ... περαστικά (και αγκαλιές) σας και πάλι
Ολίβια, να είναι η πρώτη και η τελευταία σας φορά εύχομαι. Στενοχωριέμαι πάρα πολύ που διαβάζω τέτοια πράγματα. Γιατί πρέπει να δημοσιεύονται όλα τα σχόλια??? Ό,τι έχω στο κεφάλι μου πρέπει να το γράφω και να είμαι σίγουρη ότι θα δημοσιευτεί άσχετα αν θίγω κάποια μαμά ή παιδάκι? Αν ποτέ σου στείλω ή έχω στείλει τέτοιο σχόλιο σβήστο. Η σελίδα σου μας συντροφεύει, μας ενημερώνει, μας δίνει ιδέες, μας βοηθάει να ανταλλάσουμε εμπειρίες. Αυτός είναι ο σκοπός. Δυστυχώς, έτσι όπως ζούμε πίσω από κλειστές πόρτες, χρειάζομαστε το internet (και την ανωνυμία του) για να ανοιχτούμε και να βρούμε ανθρώπους να πουν μη φοβάσαι το έχω περάσει κι εγώ. Δε βοηθάει κανέναν να γράφουμε/διαβάζουμε μαυρίλες για παιδιά και γονείς, ειδικά μετά από ένα δύσκολο περιστατικό. Ολίβια, περαστικά! Και ελπίζω κάποια στιγμή που θα βρεις χρόνο να μας γράψεις και για όλες εκείνες τις περιπτώσεις που θα πρέπει να πάμε τρέχοντας στο νοσοκομείο. Συμπτώματα που δεν είναι πολύ έντονα και δε δίνουμε σημασία. Σ' ευχαριστώ.
Περαστικά στη μικρή σας, να είναι πάντα γερή. Όταν λες ιατρικές γνώσεις όμως, τι εννοείς; Γιατί από όσα μας έχεις πει πέρασες στην ιατρική σχολή αλλά όχι μόνο δεν την τελείωσες αλλά δεν πολυπαρακολουθούσες αφού δεν σου άρεσε καν... Και όταν ξεκίνησα να διαβάζω το μπλογκ σου, ως μέλλουσα μαμά, στο προφίλ σου στο facebook είχες δηλώσει απόφοιτος της σχολής. Εκεί μπερδεύτηκα και νόμιζα πως είχα να κάνω με γιατρό που ασχολείται στενά με τα παιδάκια, μετά όμως που το συνειδητοποίησα σοκαρίστηκα για να ειμαι ειλικρινής. Αλλά τελος πάντων, δεν λέω κακίες, την γνώμη μου λέω. Και πάλι περαστικά να είναι.
Βρε θα μας τρελάνεις Λίνα; Η έχω τυφλωθεί τελείως ή πουθενά στο συγκεκριμένο κείμενο δε βλέπω τη λέξη "taxibeat"... Ενα ευχαριστώ διαβάζω στο προσωπικό του Παίδων. Κάπου αλλού το έγραψε μάλλον, όχι εδώ που σχολιάζεις.
Ναι ρε παιδιά. Που κολάει τώρα το taxibeat?
Μιλάει για το σχόλιο που έγραψα στον τοίχο της σελίδας Taxibeat. Και εννοεί αυτό: https://www.facebook.com/taxibeat/posts/479208245489720
α, το διαβασα αλλά αυτό που δεν είδε η Λίνα είναι οτι το κοινοποίησες ως ΟΛΙΒΙΑ ΓΑΒΡΙΛΗ και όχι ως Ελληνίδες μαμάδες-eimaimama κλπ. Γούστο σου και καπέλο σου λοιπόν, αν είσαι ευχαριστημένη από τις υπηρεσίες τους . Καμία διαφήμιση λοιπόν δεν εκανες, προσωπική σου επιλογή ήταν το taxibeat και κοινοποίηση σε προσωπική σου σελίδα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το θεωρεί επικίνδυνο αυτό που έκανες. Το αντιμετωπίζει λές και είσαι η θεά κι ό,τι λες και κάνεις εσυ, πρέπει να το κάνουμε όλες... Τζίζους...
Ενήλικες είμαστε και καλούμαστε να πάρουμε τις ανάλογες αποφάσεις. Μη μου πειτε τώρα πως κάποιος που διαβάζει ένα μπλογκ είναι τόσο κουτός να προτιμήσει μία συκεκριμένη εταιρεία ταξί για μία επείγουσα ανάγκη μόνο και μόνο επειδή το είπε κάποιος στο internet! Αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι σηκώνω τα χέρια ψηλά! Ο καθένας πράττει όπως νομίζει καλύτερα για την οικογένεια του και είμαστε υπεύθυνοι για τις δικές μας πράξεις και μόνο.
Καλή μου, έχω βρεθει σε τρακάρισμα και δεν άντεχα να βλέπω τα αίματα. Πήγα με έναν άγνωστο περαστικό στο νοσοκομείο, όσο επικίνδυνο και τρελό κι αν ακούγεται (ειδικά για το χαρακτήρα μου). Οι υπόλοιποι περιμένανε το ΕΚΑΒ που ήρθε σε 2 ώρες!!! Δε φταίει το ΕΚΑΒ, είναι τόσα πολλά τα περιστατικά που δεν προλαβαίνουν. Δεν ήμασταν του θανατά, αλλά ευγνωμωνω εκείνον τον κύριο που με πήγε στο νοσοκομείο αμέσως. Εγώ στη θέση του θα σκεφτόμουν "άσε να μην μπλέξω". Καλά κάνεις και το επισημαίνεις ότι κάποιες φορές είναι καλύτερα να περιμένεις, αλλά κάποιες άλλες πρέπει να λειτουργεί και η κρίση μας. Στη Γερμανία ξέρω πως όλοι περιμένουν το ασθενοφόρο, όσο αθώο κι αν είναι ένα χτύπημα, αλλά εκεί το ασθενοφόρο πάει αμέσως.
Περαστικά στο κοριτσάκι σας, Ολίβια. Και μια αγκαλιά για ΄σένα.Πολλές αγκαλιές για σένα...για όλους τους γονείς που τρέμουν για τα παιδιά τους...
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΓΛΥΚΟ ΑΘΗΝΑΚΙ!
ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΣΕ ΒΛΟG ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΑΝΑΡΡΩΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ. Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ Η ΑΘΗΝΟΥΛΑ (ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΛΕΕΙ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ). ΗΤΑΝ Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΗΣ ΦΙΛΗ, ΤΗΝ ΕΒΛΕΠΕ ΣΑΝ ΜΙΚΡΟ ΜΩΡΟ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΗΝ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ. ΜΕ ΛΥΠΗ ΜΟΥ ΑΝΕΦΕΡΕ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΟΤΙ Η ΑΘΗΝΟΥΛΑ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΗΤΑΝ Η ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΑΠ' ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΣΑ Η ΑΘΗΝΟΥΛΑ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ!!!!! ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΜΕ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΟΤΙ Η ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ!!! ΝΑ ΕΙΝΑ ΚΑΛΑ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΓΟΝΙΟ. ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ!!!!!
perastika sto koritsaki sas....
Δεν συνηθίζω να σχολιάζω αλλά επί τη ευκαιρία του άρθρου αυτού και βλέποντας την φωτογραφία που έχετε βάλει θυμήθηκα αυτά τα περιστέρια που η κόρη μου ζητούσε συνέχεια να έρθουν στο μπαλκόνι μας για να τα ταϊσει, ήταν η μόνη της συντροφιά, αυτές τις δύσκολες μέρες, τις γεμάτες κατάθλιψη που πέρασε μέσα στο "Αγία Σοφία",ένα νοσοκομείο που το ευχαριστώ που υπάρχει.Εύχομαι όλοι οι γονείς που γνώρισα εκεί μέσα, μέσα σ΄εκείνο τον στενό διάδρομο του απόλυτου άγχους, όπως γράφεις κι εσύ Ολίβια, να είναι σπίτια τους σήμερα, τα βλέμματα τους δεν θα ξεθωριάσουν ποτέ στη μνήμη μου. Υγεία σ΄όλα τα παιδάκια.
Αρχικα περάστηκα καρδούλα μου να ειναι δεύτερον μην δινεις σημασία σε μικρόψυχα σχολεία σε ανθρώπους που δεν εχουν ιδεα και ασχολούνται μην μπαίνεις καν στην διαδικασία δεν χρειάζεται . Και καλο θα ειναι να χρ ποιο συχνά το DEL
Καλημερα σε ολους! Περαστικα στη μιρκη Αθηνουλα!!! Δεν γνωριζω την Ολιβια προσωπικα και κανεναν απο την οικογενεια, καποιες φορες παρακολουθω το ειμαι μαμα και νομιζω εχω σχολιασει και στα δυο 1 η 2 φορες ακομα, ετσι τωρα θα ειναι η 3η. Εκει γυρω στα 13-15 μου ημουν κι εγω λιγο σκληρη με τους ανθρωπους και τα πρεπει που πρεπει να εχουμε αλλα μεγαλωντας και εχοντας περασει τη μιση μου ζωη στα νοσοκομεια ευτυχως αλλαξα. Ο πονος, ο φοβος, το αγχος, η θλιψη, οι ωρες αναμονης και η δυναμη του καθενος δεν ειναι ιδια και ο καθενας μας εχει εναν διφορετικο τροπο να τα αντιμετωπιζει ολα αυτα. Αυτο που εχει σημασια ειναι να βρεις ενα τροπο να το αντιμετωπισεις και να φανεις δυνατος. θελεις κλαιγοντας, θελεις διαβαζοντας, θελεις καπνιζοντας, θελεις γραφοντας στο ιντερνετ, θελεις μιλοντας στο τηλ. οτι μπορει ο καθενας!!!!! Εκει εχω καταληξει και λεω λοιπον οτι ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να κρινουμε κανεναν για το πως λειτουργει και τι κανει σε δυσκολες στιγμες. Υπαρχουν πρεπει στα ζορια του αλλου???? Ποσες ωρες ταβανοθεραπειας μπορει να αντεξει ο ανθρωπος? Μονος σε αναμονη ποσες ωρες???? οχι φιλε μου αν ειναι να σαλταρεις εχεις και παιδια να μεγαλωσεις καλυτερα να κανεις παρτυ, να γραφεις στο ιντερνετ οτι τελοςπαντων σε ανακουφιζει. Ευχομαι να εισαι λιγο πιο γλυκος και δεκτικος με τους ανθρωπους και επισης υγεια για ολους!
Ολιβια ευχομαι ολοψυχα οτι και αν επαθε η Αθηνουλα να γινει συντομα καλα.Ειμαι μαμα κ εγω ενος 3χρονου κ ενος μωρου και πραγματικα εκλαψα με το κειμενο αυτο και ανυσηχησα.Ευχομαι να πανε ολα καλα και να τα θυμαστε αυτα μονο σαν μια κακη αναμνηση,α!και συντομα κοντα μας γιατι οι μαμαδες σε εχουν αναγκη!
Μάνο & Ολίβια, δεν ξέρω τι έγινε, αλλά καταλαβαίνω ότι ήτανε αρκετά σοβαρό. περαστικά και αγύριστα στην Αθηνούλα σας και πάντα να είναι υγιής από εδώ και πέρα.
Καλή μου ανώνυμη Α...δεν θα πέσει κανεις τόσο χαμηλά ώστε να πέσει να σε φάει.,,,ούτως η άλλως, κανεις δεν θα ήθελε να κολλησει την ανίατη μιζέρια σου, την βασισμένη σε ψευδη και σε κακια. Περαστικά σου εύχομαι! Ολιβια, περαστικά και αγύριστα. Εύχομαι την πόρτα του ΠΑΙΔΩΝ να μην την ξανά δεις ούτε ζωγραφιστη.
Καταρχήν καλημέρα! Δεν σας ξέρω και δύσκολο να σας γνωρίσουμε και από κοντά αφού μένουμε εκτός Αττικής. Σας νιώθω όμως φίλους. Ο 2ος γιος μου είναι μια βδομάδα μικρότερος από τον δικό σου. Δεν θα πω πολλά γιατί θα με πάρουν πάλι τα ζουμιά. Ο πόνος της μάνας (και του πατέρα, για μένα) δεν περιγράφεται, δεν συγκρίνεται, δεν μετριέται. Περάσαμε από αυτό το διαδρομάκι στη γέννα του 1ου μου γιου και ακόμα κάπου εκεί είμαστε χαμένοι... Δεν μπαίνω στο φέις συχνά. Από το Σάββατο όμως το έχω ανοιχτό και μπαίνω κάθε λίγο και λιγάκι να δω νέα σας. Στεναχωρέθηκα και αγχώθηκα... Δύσκολο να μην ξανασυμβεί τίποτα στα παιδιά μας. Η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό! Το σημαντικό όμως είναι να είναι περαστικά, να έρχονται και να φεύγουν, αφήνοντας μόνο εμπειρίες, αναμνήσεις. Να είστε καλά, να χαίρεστε τα παιδάκια σας. Η Παναγιά μαζί σας!
Αμάν πια με όλες τις τέλειες μανάδες που δεν θα έκαναν τίπτα αν το παιδί εκέινο και το παιδί το άλλο. Οποιος έχει παιδάκια ξέρει οτι και το νοσκομείο είναι μέσα στο πρόγραμμα του μεγαλώματος τους. Και κάτι άλλο. Υπάρχουν και άνθρωποι που δουλεύουν και ενώ έχουν τα παιδιά τους στο νοσκομείο είναισ την δουλεια γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Περαστικά Ολίβια στην μικρή και να μην ξαναπάτε ποτε.
Ολίβια εύχομαι να είναι όλα περαστικά και το Αθηνάκι να μην περάσει άλλη ταλαιπωρία...Δε ξέρω τι έγινε, από αυτά που διάβαζα αντιλαμβανόμουν ότι είναι κάτι σοβαρό κι όλο έμπαινα να δω τι γίνεστε, σαν είστε δικοί μου άνθρωποι... Περάσαμε και μεις διάφορα με τον πρώτο μου, ευτυχώς όμως όλα καλά... Δυστυχώς το θέμα είναι ότι αυτό το γα...νο στενό διαδρομάκι μας κόβει χρόνια από τη ζωή μας....Σα να μας γερνά πριν την ώρα μας...Και καμιά φορά αυξάνει το βάρος της ευθύνης που έχουμε απέναντι στα παιδιά μας ακόμα περισσότερο.Γιατί τώρα τα περάσαμε και ξέρουμε τι μπορεί να συμβεί...Δεν είναι απλά εικασίες...Και μακάρι οι γονείς να παίρνουν δύναμη και να συνεχίζουν γιατί αλίμονο αν γίνει και το χαμόγελο μας μετά συγκρατημένο...
Αγαπητη Α,πισω απο την ανωνυμια πολλα λεγονται..Βγες κ πες αυτο που μολις ειπες,με ονοματεπωνυμο κ υποστηριξε την αποψη σου. Ολιβια,σιδερενια το Αθηνακι κ περαστικα σας!!!!
Πρωτη φορα που γραφω ! Ολιβια κ ας μην σε ξερω ευχομαι περαστικα να ναι !! Ο λογοα που εγραψα ειναι αυτη η "Α" θεωρεις απαρεδεκτη καποια η οποια ειχε το παιδι της στο νοσοκομειο για τον φ-χ-ψ λογο και μπηκε εστω και 2 λεπτα να γραψει κατι που ενιωθε μεσα της , τοτε εσενα πως να σε χαρακτηρισουμε που αντι να πεις ενα περαστικα η εστω να μην πεις και τπτ καθεσαι και κραζεις ;; Πραγματικα δν μπορω να το καταλαβω λυπαμαι !!!! Καλη σας μερα και περαστικα στο κοριτσακι!!!
Τρώγομαι μέρες να το πω αλλά θα το πω..δεν γίνετε το παιδί σου να είναι στο νοσοκομείο άρρωστο(δεν ξέρω τι έπαθε αλλά χαιρομαι που είναι καλά!!) Και εσύ και o σύζυγος σου να κάθεστε να γράφεται σε φόρουμ και μπλοκ κάτι δεν κολλάει,όχι δεν θα είχα το παιδί μου στο νοσοκομείο πόσο μάλλον στην εντατική και θα έγραφα στο μπλογκ μου το θεωρώ το λιγότερο απαράδεκτο,και ας πέσετε να με φάτε δεν με ενδιαφέρει..
Δεν ανέβηκε κανένα κείμενο στο eimaimama από το Σάββατο το βράδυ και μετά. Αν τώρα εννοείς το ότι έγραψε ο σύζυγός μου στο προσωπικό ΤΟΥ προφίλ κάτι, όσο ήταν μόνος του στο σπίτι (έχουμε και ένα μωρό, άλλωστε, στο σπίτι) και το θεωρείς απαράδεκτο, είναι δικαίωμά σου.
Agapi mou mi niotheis ipoxreosi na apantas se kanena.. alloste oi apopsis einai san tous kolous... oloi exoun apo ena... apo oti katalava to koritsaki sou einai kalitera. Perastika efxome kai panta siderenia...
Μη δίνεις σημασία ρε συ Ολίβια. Περαστικά να είναι κι αγύριστα!!
E, όχι ρε φίλε! Ας τρωγώσουνα μόνος/η σου κι ας μην έγραφες τέτοια κριτική.. Δεν ξέρεις τι τραβήξανε σαν γονείς και δεν ξέρεις τι τραβάει ο καθένας και με τι τρόπους μπορεί να το επικοινωνεί. 5 γραμμές έγραψε η μανούλα να ζητήσει λίγη θετική ενέργεια και 5 γραμμές ευχαριστήριες έγραψαν στον κόσμο. όσον αφορά στα άρθρα και τις αναρτήσεις στο μπλογκ και στο σαιτ είναι η δουλειά τους και τρώνε ψωμί από αυτό και μπορεί να το διαχειρίζονται και άλλα άτομα..anyway, δεν πέφτω να σε φάω, γιατί δεν είμαι κανίβαλλος (unlike you) κι αφού δεν σε νοιάζει κι όλας να πληγώνεις ανώνυμα τον κόσμο΄και να κριτικάρεις εύχομαι καλά στερνά και άντε σε κανά talent show να λάμψεις με τις απόψεις σου!
Στο eimaimama τουλάχιστον, όσο το παρακολούθησα, από το βράδυ του Σαββάτου ως το βραδυ της Δευτέρας έπεσε μαύρη νέκρα. Όχι μόνο δεν αναρτήθηκαν άρθρα, ούτε τα σχόλια που χρειάζονται moderation δεν ανέβηκαν. Ολίβια, πρώτα να σου ευχηθώ περαστικά για την πιτσιρίκα και μετά να σε ρωτήσω: μόνη σου το κουμαντάρεις αυτό το site; Καθώς είμαι στη δουλειά της πληροφορικής, καταλαβαίνω ότι έχει τρελή δουλειά. Μήπως θα έπρεπε να επιζητήσεις κάποια βοήθεια για τις στιγμές που εσύ αναγκαστικά προσφέρεσαι αλλού;
έλεος πια με την κριτική στο στόμα. έχει περάσει ο άλλος των παθών του τον τάραχο κι εμείς κούναμε το δάχτυλο από το σπίτι γιατί γράφει στο ιντερνετ. ΜΑ είναι δυνατόν?θα κρίνουμε και το πως ο άλλος γουστάριε να εκφράσει το άγχος του και τον πανικό του. Δνε ντρεπόμαστε λέω εγώ. Περαστικά κι αγύριστα για όλα τα παιδάκια!!!
Δεν είναι πάντως κακό να θέλει κάποιος να "ανακουφιστεί" γράφοντας εν είδη ημερολογίου τις ανησυχίες του, μόνος στο σπίτι, και να αποζητά την παρηγόρια! Σιγά το έγκλημα!
Ντρεπομαι τοσο πολυ για σενα.. Ντρεπομαι που υπαρχουν ανθρωποι σαν και σενα που η κακια τους μπαινει πανω και απο την υγεια ενος μικροτ αγγελουδιου.. By the way δεν θα πεσει να σε φαει κανεις γιατι δεν εχουμε σκοπο να πεθανουμε απο δηλητηρίαση..
Eύχομαι μέσα απο την καρδιά μου περαστικά!!!!
Σιδερένια και τις καλυτερες ευχες μας στην χαμογελαστή Αθηνούλα!!!!Περαστικα και αγύριστα!!!!ολη μα ολη μας τη θετικη ενέργεια!!!!!!πολλες ευχες για ολες τις μανουλες του κοσμου να μη χρειαστει να βρεθουν ποτε σε τετοια στενα δρομακια,και για οσες εχουν βρεθει να μην υπαρξουν αλλα...
Όλιβ αν και δεν γνωριζω τι έγινε ευχομαι όλα να είναι καλά τώρα! Σας στέλνω την αγαπη μου και όλη την θετικη μου ενέργεια! Σας φιλώ και σας σκέφτομαι.
Σιδερένια ψυχιτσα μου.... Το χαμογελακι σου το πανέμορφο ξορκισε κάθε κακό που παραμονευε αστεράκι μου λαμπερό.... Πάντα να χαμογελάς ζωουλα όμορφη!!!! Έχεις πολλά πολλά μμμμμμααααααα από την Μαρίνα...!!! Κ η μανούλα σου έχει μια μεγααααααλη αγκαλιά από εμένα....
Περαστικα στην Αθηνα Ολιβια, και αγυριστα ευχομαι!
οποια εχει παιδι καταλαβαινει τι ενιωσες.περαστικα και αγυριστα να ειναι.ενα γλυκο φιλι κ απο μενα στην κορουλα σου.
Προφανώς δεν θα ήταν κάτι τόσο σοβαρό για να βγείτε μέσα σε τρεις μέρες...αλλά όπως και να το κάνεουμε είναι τρομερό να βλέπεις το μωρό σου στο νοσοκομείο έστω και για λίγες ώρες. Εύχομαι να μην χρειαστεί να ξανεβρεθείτε εκεί για κανέναν λόγο. Σιδερένια να είναι τα παιδάκια σας και όχι μόνο τα δικά σας αλλά όλου του κόσμου!!
Θα'θελα να μπορώ να σου κάνω μια ζεστή και σφιχτή αγκαλιά και να σου ευχηθώ από καρδιάς, τα πιο δύσκολα να έχουν ήδη περάσει <3
Σιδερένια η Αθηνουλα σας!Μονο υγεία για ολα τα παιδακια!
Ασε με να σε κανακέψω λίγο, να σε παρηγορήσω κοριτσάκι μου. Όλα καλά είναι τώρα, Πάει πέρασε γλυκιά μου. Κακό όνειρο ήταν. Παρε τα παιδάκια σου αγκαλίτσα, σφιχτα! Μυρισε τις ανάσες τους και γέμισε τα πνευμόνια σου αέρα... Αέρα που στερήθηκες 2 μερόνυχτα σχεδόν. Η προσευχη μου και η ευχή μου: ποτέ ξανα, μάτια μου γλυκα, κακό να μην σας βρει. Σιδερένιο το νεραιδάκι μας!
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ!! δεν ξερω τι εγινε,....,ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!!!!!!!!!!!!!! ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ
Περαστικά και σιδερένια! Συνήθως οι ευχές είναι κοινές, μα αν είναι μέσα από την ψυχή μας είναι μοναδικές και ας είναι ίδια τα λόγια!
δεν μπορω να σου πω οτι δεν καταλαβαινω την αγωνια που περασες,ειδικα φετος που το Παιδων Αγια Σοφια εγινε δευτερο σπιτι μας ολη τη χρονια....Μακαρι κανενα παιδι να μη χρειαζεται να πηγαινει,ειδικα αν μιλαμε για διαμονη καποιοων ημερων ειναι εμπειρια που χαραζεται στη μνημη...Περαστικα !!
περαστικα!!!
Σε διαβαζω τοσο καιρο με τον "Μανο" σου..εχω και γω εναν ..μικροτερο, με τον Αρχελαο και την ΑΘηνουλα..Έλεγε η γιαγια μου η συγχωρεμενη..οταν οι πετρες γινουν μαναδες..ραγιζουν και εκεινες..Ευχομαι ολοψυχα αυτο να γινει μια μαααααααααααρινη κακη αναμνηση...να γινουν ολα οπως παλια...Χαμογελα, ζωγραφιές στον τοιχο και απειρες αγκαλιες..Μανουλα..καλη δυναμη..να μην ραγισεις ποτε!Έυχες και αγωνιστικους χαιρετισμους !
Περαστικά στην Αθηνούλα, ένα γλυκό φιλί στον Αρχέλαο και μια αγκαλιά γεμάτη ανακούφιση για σένα Ολιβιάκι. Πάειιιι όπως λέει κ ο Αντρίκος!!!! Τα φιλιά μας έχετε.
Σιδερένια να είναι ολιβιάκι μου... μας τρομάξατε....
Πόσο σας σκεφτόμουν αυτές τις μέρες!!! Τέλος καλά όλα καλά κοριτσάκι μου... και εύχομαι για όλα τα παιδάκια πάντα η πόρτα με τα χαρμόσυνα μαντάτα να ανοίγει!!!!
ευχομαι να μην βρεθεις ξανα σε τετοιο στενο δρομακι αλλα ακομα και αν βρεθεις να ανοιγει παντα η σωστη πορτα, αυτη με τα χαρμοσυνα νεα. περαστικα σας
Τι συνέβη στο κοριτσάκι; Χαίρομαι όμως που όλα ήταν περαστικά! Σιδερένια!
Σε νιώθω καλή μου....Είναι λύτρωση και κατάρα μαζί!!!! Όλες οι αισθήσεις σου στο full!!!! Είναι η στιγμή που είσαι μόνο μαμά. Έχουν συγκεντρωθεί όλα τα στοιχεία της υπάρξής σου σε αυτή μόνο την ιδιότητα!!! Σου βγαίνει μια δύναμη που ούτε καν εσύ δεν ήξερες ότι είχες!!!! Είναι η στιγμή που ζεις και υπάρχεις για έναν άλλον άνθρωπο. Είσαι το παιδί σου, είσαι θεός μα πάνω απ'όλα είσαι ΜΑΝΑ!!!! Άλλο κακό να μην σας βρει!!!!!
Αντε βρε παιδί μου, απ' ό,τι κατάλαβα όλα πηγαν καλά! Δεν ξέρω τι συνέβη, αλλά μας λαχτάρησες σήμερα! Αντε, μπράβο και εύχομαι ποτέ ξανά, ό,τι κι αν συνέβη!
Αυτή η ανακούφιση που νιώθεις όταν όλα έχουν περάσει, αυτό το συναίσθημα σαν να σου βγάζουν από πάνω σου 1000 τόνους σίδερο, αυτή η ανάσα που παίρνεις σαν να βγαίνεις στην επιφάνεια μετά από βουτιά, είναι απίστευτα ! Μακάρι να είναι το τελευταίο αυτό που περάσατε. Σιδερένιο το κοριτσούδι σας, μόνο χαρούμενες αγκαλιές και φιλιά από εδώ και πέρα ! Με αγάπη, Μαρία, Βασίλης, Βαγγέλης, Αθηνά
Σας εύχομαι να μην χρειαστεί να δείτε ούτε απ' έξω νοσοκομείο! Σιδερένια αστέρι μου!
...δεν σας έχω γνωρίσει, αλλά σας νιώθω φίλους μου...με το που διάβασα στο fb ότι το Αθηνάκι μπήκε στο νοσοκομείο, πήγα στην εικόνα του Χριστού που έχω στο κρεβάτι του μικρού μου και Τον παρακάλεσα...σαν να ήταν δικό μου παιδί ένιωσα...να είστε όλοι καλά...μόνο ευχάριστες στιγμές σας εύχομαι!