Η γέννησή του μου άλλαξε ριζικά τη ζωή!
H ιστορία της…
(Γέννησε με καισαρική και επισκληρίδιο)
Διαβαζοντας εγω τις ιστοριες τοκετου απο αλλες μανουλες, αποφασισα να σας γραψω κι εγω την δικη μου!! Εχοντας ηδη 2,5 χρονια γαμου με τον αντρα μου κι εγω πια σε ηλικια 25 ετων, ειχαμε ξεκινησει ηδη προσπαθειες 1,5 χρονο πριν για να κανουμε ενα παιδακι! Με το αγχος ολο της καθημερινοτητας ομως, καθυστερησαμε λιγο.
Το πρωινο της 26ης Μαρτιου 2007 και εχοντας ηδη 3 ημερες καθυστερηση, αποφασισα να κανω ενα τεστ γιατι παντα στις ημερες μου ημουν σταθερη!! Δεν πιστευα ομως οτι θα μου ειχε κατσει εκεινη την περιοδο! Μολις ειδα οτι το τεστ βγηκε θετικο, πεταξα απο την χαρα μου και αμεσως το ειπα στον αντρα μου που για καλη μας τυχη ηταν στο σπιτι!! Και ο ιδιος δεν το πιστευε! Αυτοματα ξεκινησε για μας η καλυτερη περιοδος της ζωης μας!!!
Για τις πρωτες εβδομαδες ηταν ολα ok!! Ουτε αναγουλες, ζαλαδες, τιποτα! Λιγο αργοτερα αρχισαν σε αρκετα μεγαλο βαθμο. Μεχρι τον 4ο μηνα δεν μπορουσα να κανω σχεδον απολυτως τιποτα. Περιπου 3,5 μηνων στην αυχενικη διαφανεια μου λενε οτι κατα 90-95% ειναι αγορι, πραγμα που εμενα ειδικα με χαροποιησε ακομα περισσοτερο επειδη ηθελα αγορι(βεβαια να ητανε γερο πανω απ’ ολα).
Ολες οι εξετασεις φυσιολογικοτατες. Πηγαινοντας και στον γιατρο μου επιβεβαιωνει οτι οντως ειναι αγορακι!!! Εκτος απο μια μικρη αποκολληση πλακουντα που ειχα 4,5 μηνων δεν ειχα κανενα απολυτως προβλημα. Εξεταση β’ επιπεδου ολα φυσιολογικα!!! Και προχωραγαμε πολυ καλα περιμενoντας να περασει ο καιρος!!
Αρχες του 9ου μηνα παω για την καθιερωμενη εξεταση στον γιατρο που απο εκει και περα θα ηταν πιο συχνες. Ενω με εξεταζει με βαζει να ζυγιστω κι εκει τα ειδε ολα!!! Ειχα παρει ηδη 32 ολοκληρα κιλα και τρελαθηκε ο ανθρωπος (ειχα κανει βεβαια 2 φορες καμπυλη ζαχαρου γιατι επαιρνα κιλα, αλλα ολα ηταν μια χαρα) Μου βαζει τρομερες φωνες, μου παiρνει και μια πιεση και απο την τρελλα μου ηταν 17.5 και αποφασιζει να με βαλει Παρασκευη βραδυ στο Αλεξανδρα για παρακολουθηση.
Εκει παρεμεινα μεχρι Τριτη μεσημερι με εξετασεις συνεχως για πιεση, ζαχαρο, NST στο μωρο και μειωμενη διατροφη!! Δεν την παλευα με τιποτα αλλα ευτυχως ολα καλα! Βγαινοντας και ακολουθωντας ειδικη διατροφη απο διαιτολογο, ειχα χασει κιολας 7 ολοκληρα κιλα.
Οι μερες περναγαν καλα κι ενω ειχα ΠΗΤ 1/12/2007 ο γλυκας μου δεν ελεγε να βγει. Την τελευταια εβδομαδα μου λεει «Αν μεχρι την Παρασκευη 30/11/2007 δεν εχεις γεννησει, ραντεβου στις 6 το πρωι στο Αλεξανδρα«.
Ξημερωματα 28/11/2007 κατα τις 4 βογγουσα στον υπνο μου ενω με παρακολουθουσε ο αντρας μου. Με ξυπναει και μου λεει «σηκω, μαλλον ηρθε η ωρα!«
«Aποκλειεται!«, του απαντω κι εγω! Δεν περιμενα αλλα δεν καταλαβα κιολας οτι ηταν αυτοι οι πονοι! 2 του εικοσαλεπτου, 2 του δεκαλεπτου και απο εκει κai υστερα καθε σχεδον κι ενα λεπτο.
Κατα τις 7 φτανουμε στο νοσοκομειο και αρχιζουν αμεσως την προετοιμασια. Εγω πολυ ψυχραιμη, ηρεμη αλλα ταυτοχρονα γεματη αγωνια και λαχταρα που επιτελους θα ερχοταν στον κοσμο το μωρο μου. Διαστολη υστερα απο 4 ωρες κι ενω με ειχε πιασει πια αιμμοραγια απο τα χερια και μου ειχαν σπασει και τα νερα απο την προσπαθεια του καθετηρα, ειχα 2 εκατoστά.
Αποφασιζει ο γιατρος να παμε για καισαρικη! Μπαινω στο χειρουργειο στις 12:40. Περασαν 30 λεπτα για να μου κανουν την επισκληριδιο λογω του οτι ειχα τους πονους ισως και λιγοτερο απο 1 λεπτο. Με τα πολλα τα καταφερνει η αναισθησιολογος και 13:05 ξεκιναει η διαδικασια. Η αγωνια μου πια στο κατακορυφο! Το μονο που παρακαλουσα τον Θεο ηταν να ηταν γερο το αστερακι μου!!!
13:32 ακουω το κλαμα του μωρου μου κι επιτοπου ξεσπαω κι εγω!!! «Να σου ζησει!» μου λενε ολοι στο χειρουργειο, «Ο γιοκας σου παει για φανταρος κατευθειαν!!!!!«
4300 και 57 ποντους. ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ!!!
Μου τον εφεραν απο πανω μου και με κλαματα απο χαρα κι ευτυχια του εδωσα ενα πολυ γλυκο φιλι διπλα στα χειλακια του!!! Ενιωθα ο πιο ευτυχισμενος ανθρωπος στη γη. Κατα τις 15:30 με πηγαν στο δωματιο και ολοι μου ελεγαν οτι ειναι ενας κουκλος. Αλλα ακομα να τον δω!
Βλεπεις τα μεγαλα μωρα τα κρατανε παραπανω για εξετασεις λογω ζαχαρου κλπ. Μου τον εφεραν στις 21:00 το βραδυ και ολο το βραδυ τον ειχα αγκαλια μου και τον χαζευα!!! Η Γεννηση του θησαυρου μου ηταν οτι καλυτερο μπορουσε να μου συμβει (οπως και στην καθε μανουλα). Μου αλλαξε ριζικα την ζωη!!!!
Σημερα ειναι 3 ετων, μοιαζει για 4,5 και ειναι για μενα παντα ενα απο τα καλυτερα παιδακια που εχω δει!! Σ’ευχαριστω αγγελε μου που ηρθες στη ζωη μου και ο Θεουλης να σ’ εχει παντα καλα, γερο κι ευτυχισμενο (οπως και ολα τα παιδακια του κοσμου)!!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
>ola ta mwra toy kozmoy na ine kala kai egw perimeno ton anggeloudi moy se ligw ...
>Να σου ζησει κοριτσακι μου!!!!! Πω πω μεγαλο μωρο!!!!!! Να ειναι παντα καλα!
>Να σου ζήσει και ο δικός μου γεννηθηκε 4380 και 57 πόντους και μου είπαν το ίδιο πάει για φαντάρος.Τώρα είναι 18 μηνω΄ν και περιμένουμε και τη μπέμπα μας που δεν έχει καμμία σχέση με τον ίδιο.Είναι μικρούλα απο οτι λέει ο γιατρός.