Μαμά σε μικρή ηλικία. Ας πάψει να είναι ταμπού!
Μαμά σε μικρή ηλικία.
Ας πάψει να είναι ταμπού!
μαμά Β.
Αποφάσισα να γράψω τη δική μου ιστορία για έναν και μόνο λόγο: για όλες αυτές τις προκαταλήψεις και τις απόψεις για τις γυναίκες που γίνονται μαμάδες πολύ νέες. Επειδή το φαινόμενο αυτό δεν είναι σύνηθες τα τελευταία χρόνια, δεν παύει και να υπάρχει. Δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες αυτές είναι κατώτερου κοινωνικού και μορφωτικού επιπέδου (όπως πολλές φορές έχω ακούσει). Και επιτέλους, ας μου πει κάποιος με ποια κριτήρια και ποια μονάδα μέτρησης μετριέται το επίπεδο;
Μια από αυτές τις γυναίκες είμαι και εγώ. Έγινα μαμά μόλις 19 ετών και τώρα έχω ένα αγγελούδι, τον γιο μου, 6 χρονών.Ας τα πάρω από την αρχή: γνώρισα τον άντρα μου στα 15 και από τον πρώτο μήνα της γνωριμίας μας ήξερα ότι αυτός είναι ο άνθρωπός μου. Βέβαια, κανείς δεν με πίστευε και πολύ λογικό το βρίσκω, γιατί όπως προείπα, ήμουν μόλις 15!
Μετά από τέσσερα χρόνια σχέσης και ενώ ετοίμαζα τις βαλιτσούλες μου για να πάω στη Ρόδο για σπουδές (μιας και είχα περάσει στο παιδαγωγικό), ένα τεστ εγκυμοσύνης ήρθε να αλλάξει τα πάντα. Θετικό! Και τώρα;;;
Στην αρχή πάγωσα, αλλά ποτέ, ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτηκα την άμβλωση. Ευτυχώς για μένα, έχω έναν υπέροχο άνθρωπο δίπλα μου που από την πρώτη στιγμή ήταν πλάι μου. Όταν του ανακοίνωσα ότι είμαι έγκυος, μου απάντησε «Εεεε και; Σε εννιά μήνες θα έχουμε το μωράκι μας!!«
Το άλλο θετικό στην ιστορία είναι ότι έχω και δύο καταπληκτικούς γονείς, τρομερά ανοιχτόμυαλους και μορφωμένους. Που το μόνο που μου ζήτησαν ήταν να μην αφήσω τις σπουδές μου, γιατί έχουν κάνει μεγάλο αγώνα να μου δώσουν όλα τα απαραίτητα εφόδια για το μέλλον μου.
Σε εννέα μήνες ήρθε το αγγελούδι μου και η ζωή μου άλλαξε! Όλοι μου είπαν και μου λένε ακόμα «Μα θα στερηθείς πράγματα!! Θα κλειστείς σε ένα σπίτι, θα περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου με έναν άνθρωπο» και άλλες τέτοιες μπούρδες. Δεν καταλαβαίνω… Αφού έχω βρει τον φύλακα άγγελο της ζωής μου, τον άντρα μου, μου έδωσε ο Θεός το μεγαλύτερο δώρο, τον γιο μου, δεν έχω νιώσει 6 χρόνια μετά ότι μου λείπει το παραμικρό, ζω τη ζωή μου όπως ακριβώς ήθελα, μετά από πολύ κόπο και πολλές αιτήσεις μεταγραφών για Αθήνα, πηγαίνω στην σχολή μου, δουλεύω στην εταιρεία του πατέρα μου και είμαι απόλυτα ικανοποιημένη… Σε γενικές γραμμές, δεν μου λείπει τίποτα!
Γιατί θα έπρεπε να περιμένω για να κάνω παιδί;;;
Γιατί θεωρούμουν στα 19 μικρή, ενώ στα 24-25 όχι;
Γιατί έπρεπε να μην έχω κρατήσει το παιδί;
Γιατί πρέπει να υπάρχει ένας κανόνας για το πότε να κάνει μια γυναίκα το παιδί της;
Όταν βρίσκεις τον άνθρωπό σου, δεν υπάρχει ηλικία για να γίνεις μητέρα. Εγώ αυτό πιστεύω. Θα ήθελα λοιπόν να σταματήσουν να κοιτούν κάποιοι περίεργα τις μικρές μαμάδες, είναι απλά και αυτές μαμάδες που λατρεύουν τα παιδιά τους το ίδιο και ζουν μια απολύτως φυσιολογική ζωή!
Το αγγελούδι μου είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα της ζωής μου και η μέρα που έγινα μαμά η ωραιότερη απ’ όλες! Αν γύριζα τον χρόνο πίσω, πάλι τα ίδια πράγματα θα έκανα!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ειμαι 27 ετων και εχω 2 κορες 7 και 4 ετων!!!Δεν φανταζεστε τι ευτυχια και ικανοποιηση νοιωθω οταν με βλεπουν στο δρομο με τα αγγελουδια μου και μας θαυμαζουν...Στο σχολειο της κορης μου, στην ταξη μας συγκεκριμενα (1η δημοτικου) η μικροτερη μαμα μετα απο μενα ειναι 36 χρονων...Απειρες φορες μου εχει πει "και τι δεν θα'δινα να γυριζα το χρονο πισω και να τα εκανα τα παιδια μου στην ηλικια σου"!!!!Χαιρομαι που στα 40 μου η κορη μου θα ειναι 20 και θα μπορω να καταλαβαινω τις αναγκες της...Χαιρομαι που στη δικη μου σχεση με τις κορες μου δεν θα υπαρχει χασμα και ελπιζω και ευχομαι να μπορεσω να γινω η καλυτερη φιλη των κοριτσιων μου... Τι να μου πει εμενα μια μαμα που το παιδι της οταν θα ειναι στην εφηβεια και θα εχει αναγκη την κατανοηση και την βοηθεια της και αυτη θα ειναι 50-55 ή και 60 χρονων και εκ των πραγματων θα ειναι δυσκολο να το προσφερει στο παιδι της??? Προς Θεου, δεν ειμαι κατα του να γινει καποια μεγαλη μαμα γιατι καταννοω τα προβληματα που ισως εχει...Αλλα θεωρω απαραδεκτο καποια που κανει το πρωτο της παιδι στα 40 (πρωτη και καλυτερη η ξαδερφη μου!) επειδη θεωρει οτι η καριερα ειναι το παν...Και τωρα ειναι ανεργη, στο κρεβατι τους τελευταιους μηνες για να μπορεσει να το κρατησει το παιδακι και κλαιει τη μοιρα της που δεν το εκανε λιγο πιο πριν που ολα ηταν καλα!!! Ειναι θαυμα το να μπορεσεις να φερεις μια ζωουλα στον κοσμο οποια και να ειναι η ηλικια σου... Κι εσεις οι μεγαλυτερες μαμαδες σταματηστε να μας κατακρινετε και να μας θεωρειτε αμυαλες και ανωριμες εμας που αποφασισαμε να το κανουμε πολυ πιο πριν απο εσας!!! ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΕΡΗΜΕΝΕΣ!!!!!!!!!Και να ξερετε οτι οποια κυρια εδω το υποστηριζει αυτο μαλλον αυτη ειναι η στερημενη και βγαζει τα αποθημενα της σε εμας!!! Το να κανω υπομονη και αποχη απο τα ξενυχτια και τους καφεδες με φιλες-φιλους καποιους μηνες για το παιδι μου δεν το θεωρω στερηση αλλα χαρα και ευτυχια!!!!Εγω προσωπικα και εξω βγαινω τα βραδια και για καφεδες πηγαινω και δεν θεωρω οτι μου εχει λειψει τιποτα απολυτως!!!Και τα παιδια μου θελω να πιστευω πως ειναι σωστα μεγαλωμενα απο τα δικα μου χερια... Δεν εχω γονεις να με βοηθησουν και να μου κρατησουν τα παιδια μου γιατι η αποψη τους ηταν παρομοια με αυτη που διαβασα λιγο πιο πανω, πως κανω παιδι επειδη ζηλεψα τη νυφη μου που εμεινε εγκυος και ηθελα κι εγω την προσοχη τους!!!!Ποτε δεν λογομαχησα μαζι τους γι'αυτο αλλα μετα απο 7 χρονια που μου ειπαν αυτη τη κουβεντα τους αποδεικνυω πως σταθηκα ΑΞΙΑ ΜΑΝΑ διπλα στις κορες μου!!!!Πως δεν τα γεννησα τα παιδια μου και τα παρατησα σε παππουδες-γιαγιαδες-θειους-θειες-ντανταδες-γειτονους, για να κανω τη ζωη μου!!!Ημουν και ειμαι απολυτα συνειδητοποιημενη στην αποφαση μου στο να φερω ενα παιδι στον κοσμο και δεν μου "ετυχε" αλλα το αποφασισα το να μεινω εγκυος!!!!! Ας προσεχουμε λοιπον λιγο τα λογια μας γιατι εγω προσωπικα καθε φορα που ακουω τετοιου ειδους σχολια πληγωνομαι και στεναχωριεμαι γιατι δεν ειναι καθολου ετσι οπως τα φανταζεστε τα πραγματα... Ας σταματησει επιτελους αυτος ο "ανταγωνισμος" με τις ηλικιες!!!Ολες μαμαδες ειμαστε, ασχετα με την ηλικια μας!!!!
i istoria soy einai para poli wraia kai pragmatika a3iozhleuth gia polles ginaikes..alla apla 3ereis kai 3eroume oti eisai apo tis tixeres ginaikes kai oti polles pou erxontai sthn idia 8esh den exoun tin idia sthri3h apo ton sintrofo tous i akoma xeiroteto apo tin oikogenieia stous..g auto loipon kalitera na prosexoume olles me kaliteres epiloges kai makari!!to ennow me olh mou thn kardia na exoume mia toso wraia zwh san tin dikh sou:))
Καλησπερα και απο εμενα!πολυ ωραια ιστορια και εχεις πολυ δικιο για τις ηλικιες,οτι εισαι μικρη μαμα δεν σημαινει οτι δεν κανεις για μαμα η οτι καταστρεφεις την ζωη σου!μπραβο που εχεις βρει εναν ανθρωπο,τον δικο σου ανθρωπο!που ειναι το πιο σημαντικο!!για εμενα οι γυναικες που κανουν παιδια σε μικρη ηλικια ΕΧΟΥΝ ΚΟΤΣΙΑ!!! ΥΓ¨ ΒΡΕ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΤΙ ΑΚΟΥΩ?ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΚΑΝΑ ΜΕΓΑΛΟΥΤΣΙΚΗ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΥΓΙΕΣΤΑΤΟ!
Όσες μικρές μαμάδες έχω συναντήσει έχουν όλες τα μυαλά στα κάγκελα και είναι όλες στερημένες.Πιστεύω ότι πρέπει πρώτα να έχεις ζήσει τη ζωή σου, να έχεις δηλ. κάποιες εμπειρίες -όχι μόνο σε άντρες-όπως ταξίδια, διασκέδαση, φιλενάδες, ξενοιασιά βρε αδελφέ- και μετά κατασταλαγμένη να φτιάξεις οικογένεια και όχι επειδή έτυχε να μείνεις έγκυος και δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.
γιατι στερημενες βρε μαιρη? κ εγω μικρομαμά ειμαι, αλλα καθολου στερημενη. υπηρχαν καλυτερες οικονομικα εποχες που καναμε ταξιδια και θεατρα και μπουζουκια αλλα τωρα οσο χρονων κ να εισαι δεν παιζει ρολο, το οικονομικο ειναι ιδιο. Η ζωη μεχρι τωρα μου διδαξε οτι ολα για καποιο λογο γινονται. Αν εγω εκανα εκτρωση στα 22,5 που εμεινα εγκυος και ελεγα νεα ειμαι ακομα...θα κανω παιδια, ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΠΟΤΕ. πριν 1 χρονο στα 28, διαγνωστηκα με καρκινο ωοθηκων. Ολα μας τα φερνει η ζωη κ ο Θεος ετσι ωστε να δοκιμαστουμε και να παρουμε αποφασεις. Αν εγω ειχα σκοτωσει το παιδι μου, αυτη τη στιγμη δεν θα ξαναεσφιγγα ποτε παιδι στην αγκαλια μου. Και σε πληροφορω στα 22 το εκανα πολυ συνηδειτα, και δεν μου "ετυχε" καθολου!
Να σαι καλα να το χαιρεσαι!!! ολα γινονται για καποιο λογο σ αυτη τη ζωη!
mary... Ο Χριστος και η Παναγια τι μυαλα ειναι αυτα? Ξερω ζευγαρια που ειναι μαζι απο το σχολειο, που εχουν κανει οικογενεια, που εχουν φτιαξει την ζωη τους γυρω απο αυτη την οικογενεια και περικλυει τα παντα. Περικλυει ταξιδια οικογενειακα εντος κ εκτος, περικλυει διασκεδαση, περικλυει φιλους με τα ιδια ενδιαφεροντα και τον ιδιο τροπο ζωης!!! Περικλυει ακομα ατομικο χρονο για τον καθε γονιο, να βρισκει τον εαυτο του, τις παρεες του, τα χομπι του. Τι στερημενες και βλακειες... Στερημενη θα ειναι αμα της φορτωσαν καποιον που δεν τον αγαπαει, αμα ζει σε κλειστη κοινωνια και μη νομιζετε πως δεν υπαρχουν αυτα. Ποσους αντρες δηλαδη να γνωρισει αμα την καλυψε ο συγκεκριμενος? Ξεγνοισια μπορει ναι, ισως να μην εχει χορτασει αλλα εγω δεν διαβασα καμια στερημενη μανα στο κειμενο, ουτε γνωρισα ποτε τετοια απο οσες μικρομανες ξερω. Και στο λεω εγω, που εχω χορτασει τα παντα. Ταξιδια, γνωριμιες,σπουδες, και τα μυαλα στα καγγελα, και που εγινα μαμα στα 32. Δε μπορω να ακουω τετοια ελεος. Το μοντελακι λεει να τελειωσεις το σχολειο, να σπουδασεις να ξεσαλωσεις, να γνωρισεις 5-6 αγορακια, να πας διακοπες Μυκονο και μετα απο κει αααμα σου κατσει-οπως ειναι οι σχεσεις πια-γυρω στα 30φευγα χωρις σιγουρο μελλον πια και δουλεια να ψαχνεσαι μεχρι ναβρεις τον ταχα μου καταλληλο. Αντι να χαιρεστε που εχει οικογενεια με κατανοηση, ανοιχτομυαλη και προφανως με ισως καποια καλη οικονομικη κατασταση κατακρινετε την επιλογη της. Ουτε εγω θα εκανα παιδι στα 19, αλλα ΕΓΩ ειμαι ΕΓΩ. Και ειναι ντροπη να της λες ''σου εκατσε η εγκυμοσυνη και δεν ειχες αλλη επιλογη''. Δεν μπορεις να ξερεις πως εχει μεγαλωσει ο αλλος. Ελεος με συνχισατε κ ειμαι κ παρα πολυ ανοιχτομυαλη!!! Και αν εχει μια οικογενεια με κατανοηση ποιος της απαγορευει να παει με μια φιλη της ενα 3μερο?
Εγω να δειτε τι ακουω που ειμαι 26 χρονων και περιμενω το τριτο μου παιδι!!!!Εχω δυο μεγαλυτερους παιδαρους 3 ετων ο "μεγαλος" και 18 μηνων ο μικρος!!!και λενε...λενε....βιαστηκες να παντρευτεις και αυτο ειχες μαι ζωη ονειρο την οικογενεια και ζηλευες τις ξαδερφες σου που ειχαν παιδια....ειχαν και το καημο που εφυγα απο την αθηνα και μετακομισα σε αλλη πολη....δρααμα τα σχολια!!!κτλ κτλ κτλ!!!!!! Οχι δεν εκανα οικογενεια επειδη οι ξαδερφες μου ειχαν παιδια,ηταν απο 6 και πανω χρονια μεγαλυτερες ολες απο εμενα και ηταν φυσικο να εχουν παιδια,δε της ζηλευα τις καμαρωνα και ονειρευομουν οτι οταν ερθει η ωρα μου θα κανω κι εγω...ε τι να γινει που η ωρα μου ηρθε στα 23;;;και μετα στα 25 περιπου;και θα ξανερθει στα 26,5 για τριτη φορα;;;Δε λεω,αφηνεις καποια πραγματα πισω ειδικα αν δεν εχεις βοηθεια λογω αποστασης απο παπουδες-γιαγιαδες αλλα στα 40 μου θα εχω 17-15-13 χρονων παληκαρια που δε θα με εχουν την αναγκη που με εχουν τωρα και θα ειμαι πιο χαλαρη ΓΙΑΤΙ Η ΖΩΗ ΛΕΝΕ ΑΡΧΙΖΕΙ ΣΤΑ 40 και ο αντρουλης μου νεος θα ειναι 45 ετων οποτε;;;;;Τι;να περιμενα να μεινω 10-15 χρονια παντρεμενη και να θυμομουν να κανω παιδι στα 35-40;;;;;;και να μου ειναι δυσκολο και να οι εξωσωματικες και να τα χιλια δυο προβληματα και να για χιλιους δυο λογους οι προωρες γεννες και τα αρρωστα παιδακια;;;αυτα τι φταινε;;;ξερετε τι ιστοριες εχω ακουσει που ειναι διπλα μου...συγγενεις και φιλοι!!!!παντρεμενη απο τα 22 και εκανε το πρωτο παιδι 37 και εκατσε 9 μηνες στο κρεββατι για να το κρατησει γιατι την εφαγαν τα τσιγαρα και η καλοπεραση και ο πλακουντας γερασμενος!!!!!!!!!!και χιλια αλλα δυο και τωρα στα 43 θελει το δευτερο...τι πας να κανεις κυρα μου;;;;θα αντεξεις;;;στα 60θα εχεις παιδι 15 χρονων;;;ειμαστε καλα;;;;!!!!! ΝΕΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΙΟ ΓΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ-ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ!! αυτο εχω να πω!