Η μαμά Αλέκα γράφει για το «Ελληνίδες Μαμάδες»!

Το «Ελληνίδες Μαμάδες» κλείνει δυο χρόνια ζωής στο Facebook και το γιορτάζει!! Οι μανούλες μοιράζονται μαζί μας όσα πέρασαν αυτά τα δύο χρόνια μέσα στη σελίδα μας και γράφουν για τις φιλίες που προέκυψαν!

Οι Ελληνίδες μαμάδες και εγώ!

μαμά Αλέκα

Προσπαθώ να θυμηθώ πότε ακριβώς μπήκα στη σελίδα και δεν μπορώ να θυμηθώ! Θυμάμαι μόνο πως πριν συνομιλήσω, είχα ξοδέψει αρκετές ώρες να παρακολουθώ συζητήσεις (μάλλον από περιέργεια περισσότερο!). «Στάμπαρα» ονόματα που συμφωνούσα με αυτά που έγραφαν, που με συγκινούσαν, ακόμα κι εκείνα που με θύμωναν μ’ αυτά που έγραφαν! Και ξαφνικά, μια μέρα δεν κρατήθηκα… Σχολίασα σ’ένα post …  κι αυτό ήταν!!! Το ταξίδι ξεκίνησε…

Θα μου επιτρέψετε να μιλήσω λίγο για κάποιες από τις φίλες μου… Θ’ αρχίσω με τη Ράνια! Ένα γλυκύτατο κορίτσι που μένει στην ομορφότερη πόλη της Ελλάδος… ναι… ναι… καλά το μαντέψατε… στο Βόλο!!! (χαχα!) Είχαμε συναντηθεί το χειμώνα σ’ένα ταξίδι της στην Αθήνα κι ήταν σαν να γνωριζόμασταν χρόνια… Πέρασα τις ομορφότερες στιγμές μου μαζί της φέτος το καλοκαίρι στο Βόλο!

Θα συνεχίσω με τη Σούλα (είναι με το προφίλ του άντρα της στη σελίδα).Τη γνώρισα κι εκείνη στο Βόλο, εντελώς τυχαία σε μια παραλία κι από εκείνη τη μέρα ο καλός Θεούλης κανόνιζε πάντα να βρίσκω μια ξαπλώστρα δίπλα της!!!

Ύστερα είναι η Γιούλα… τη γνώρισα στη συνάντηση στο Playmobil FunPark! Ένας άνθρωπος «τρελός», μ’ απίστευτη αίσθηση του χιούμορ…

Η Καλλιόπη…με το Μαρινάκι της και τα υπέροχα (και ακομπλεξάριστα!!!) βιντεάκια που κάνει…

Η Ελεάννα… mad τελείως η κοπελιά!!! (χαχαχχαχαχα!!!!)…

Η Όλγα… που αν κάποιος καταγράφει τις συνομιλίες στο Skype… έχουμε να φάμε πολύ κράξιμο!!! 😉

Η Κατερίνα… το alter ego μου!!! 🙂

Η Ρένα… που μπορεί να μου φτιάξει τη διαθεση από το μηδέν και να την πάει στο +10 στο φτερό!!!

Η Περσεφόνη… που τη γνώρισα πριν από λίγο καιρό αλλά που συμφωνούμε εδώ και πάρα πολύ καιρό σε πάρα πολλά!

Άφησα τελευταία την Πόπη… όχι τυχαία… η κοπέλα αυτή μου κράτησε συντροφιά ένα ολόκληρο χειμώνα μέσα από τη σελίδα και ξαφνικά το καλοκαίρι μου στέλνει ένα μηνυμα όταν ήμουν στο Βόλο και με ρωτάει αν έχω να κάνω κάτι το Σάββατο (;;;;;;;)! Ήρθε αυθημερόν από Θεσσαλονίκη για να μας γνωρίσει… Περάσαμε μια μέρα τέλεια μαζί με την Πόπη, τη Ράνια και την Ελευθερία!!!

Υπάρχουν κι άλλες κοπέλες που έχω γνωρίσει κι είναι το ίδιο ξεχωριστές για μένα… Υπάρχουν κι ανεκπλήρωτες συναντήσεις… Με την Ελένη (μα πότε επιτέλους θα σε γνωρίσω;;;;;)… με τη Maria L. Noli (sorry, αλλά αυτό το όνομα χρησιμοποιεί η τρελή!!!)… Πού θα πάει όμως;;; Θα τις γνωρίσω κι εκείνες!!!

Μη σας κουράζω άλλο… Σας μίλησα για τις φίλες μου για να δείτε πως για μένα δεν είναι απλά ονόματα σ’ ένα υπολογιστή… Είναι κοπέλες σαν εμένα, που «σπαταλάνε» έστω και λίγο από το χρόνο τους για να μου συμπαρασταθούν …. για να μοιραστούν τη χαρά μου… για να με κάνουν να γελάσω… Μη νομίζετε! Δεν είμαι άνθρωπος που δεν έχω φιλίες! Έχω αδελφικές φίλες που αποτελούν μεγάλο κομμάτι της ζωής μου καθημερινά! Παρόλα αυτά, κάθε μέρα, θα μπω στη σελίδα θα δω στα γρήγορα ΟΛΑ τα post (αν έχεις χάσει κάτι Ολίβια… μη διστάσεις… ρώτα με!!!! χαχαχαχχα!!!!) και μετά λογικά θα πέσω σε κάποιο κείμενο ή ερώτηση της Ολίβιας… κι εκεί μπαίνω σ’ άλλο τριπάκι…. συγκινούμαι, γελάω, δακρύζω…. και μετά πάλι από την αρχή… Θέλω ξαφνικά ν’ αγκαλιάσω μια μαμά που γράφει για τη δική της ιστορία τοκετού ή εκείνη που γράφει πως είναι άρρωστο το παιδάκι της και δεν ξέρει τι να κάνει…

Δεν ξέρω αν θα είμαι για πολύ καιρό ακόμα σ’αυτή την παρέα… Θέλω να ελπίζω πως θα είμαι για πολύ ακόμα… αλλά έχω μάθει στη ζωή μου να μη λέω τις λέξεις ΠΟΤΕ και ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ… Το μόνο σίγουρο είναι πως η σελίδα αυτή αποτέλεσε μεγάλο σταθμό στη ζωή μου… έκανε κάτι που δεν είχα το θάρρος να κάνω εγώ… με «μαλάκωσε» ξανά… μου επέτρεψε ν’ αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο να εκφραστεί, να θυμώσει και γιατί όχι;;;… ακόμα και να ξεσπάσει…. και έκανε και κάτι πιο σημαντικό… παρόλο που έχω μια όμορφη οικογένεια, τα βράδια μου ήταν και είναι κάπως δύσκολα… δεν έχει σημασία ο λόγος… το θέμα είναι ότι εγώ δεν μπορούσα να το διαχειριστώ… Η σελίδα αυτή λοιπόν είναι πολλές φορές η λύση … η διέξοδος γι’ αυτά τα εφιαλτικά βράδια… Και για μένα αυτό είναι ανεκτίμητο…

Σας ευχαριστώ λοιπόν – ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ- φιλεναδίτσες μου…. κι εύχομαι να μπορέσω κάποια στιγμή να σας το ανταποδώσω…

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΜΑΜΑΔΕΣ!!

! LOVE YOU!!!

Αλέκα

Στείλτε και εσείς τη δική σας ιστορία με το «Ελληνίδες Μαμάδες» στο olivia.gavrili@gmail.com