Μια μαμά με υπερβολές και υστερίες

Η Σωτηρία έχει δύο κορούλες, 9 ετών και 14 μηνων. Με την πρώτη της κόρη πάλευε συνέχεια να ξεφύγει από τις υπερβολές, τις υστερίες και τους φόβους της. Με τη δεύτερη ήταν πιο χαλαρή, ώσπου τελικά το μικρό αρρώστησε. Είναι τελικά η υπερβολή, η υστερία και η υπερβολική ανησυχία χαρακτηριστικό της Ελληνίδας μαμάς;

Μια μαμά με υπερβολές και υστερίες

μαμά Σωτηρία

Η αλήθεια είναι πως δεν γράφω απλά για να μοιραστώ μια ιστορία μαζί σας. Γράφω  κάποιους προβληματισμούς μου και κάποιες ανησυχίες μου, πρώτον γιατί ξέρω πως θα το διαβάσουν μανούλες που σίγουρα λίγο πολύ θα με καταλάβουν και δεύτερον  γιατί θέλω να πιστεύω πως δεν είμαι η μόνη που αισθάνεται έτσι. Ξέρω καλά πως οι «Ελληνίδες μαμάδες » είμαστε αν μη τι άλλο κάπως υπερβολικές και στα συναισθήματα αλλά και στη συμπεριφορά μας. Υπάρχουν όμως κάποια όρια που ξεπερνάμε; Αν ρωτάτε εμένα πιστεύω πως τα ξεπερνάω και κατά πολύ μάλιστα…

Είμαι 29 χρονών και έχω δύο κόρες. Η μία είναι 9 χρονών και η άλλη 14 μηνών. Όταν έκανα την πρώτη μου κόρη ήμουν αρκετά μικρή ώστε να καταφέρω να διαχειριστώ όλες αυτές τις αλλαγές που επρόκειτο να συμβούν στη ζωή μου, αρκετά μεγάλη όμως ώστε να μπορέσω να νοιώσω το υπέρτατο αυτό συναίσθημα της μητρότητας.

Από τη πρώτη κιόλας στιγμή που πήρα στην αγκαλιά μου τη μικρή μου πριγκίπισσα  ένοιωσα ανάμικτα συναισθήματα. Το να της  δώσω την αγάπη μου ήταν κάτι που ήξερα καλά. Το να της δώσω όμως τη φροντίδα που έπρεπε, ήταν άραγε κάτι που θα μπορούσα να  κάνω σωστά; Ποτέ δεν ένοιωσα μόνη, αυτό είναι αλήθεια. Πάντα είχα κοντά μου ανθρώπους που με αγαπούσαν και με φρόντιζαν, όπως ο άντρας μου και οι γονείς μου. Ήταν όμως αυτό αρκετό για να καταφέρω να μεγαλώσω σωστά το αγγελούδι μου; Και τότε άρχισα να αγχώνομαι.

Αν δεν έκανα κάτι σωστά; Αν πάθαινε κάτι το παιδί μου; Ούτε στη σκέψη δεν άντεχα. Άρχισα λοιπόν να γίνομαι υπερβολική και υπερπροστατευτική. Έβηξε το παιδί… κάτι έχει γρήγορα να πάμε στη γιατρό. Αυτή η κοκκινίλα τι είναι… μήπως να το πάμε στο νοσοκομείο να το δουν; Πολύ κλαίει σήμερα… να δεις κάτι το ενοχλεί σίγουρα. Και φυσικά δεν σταμάτησα εκεί. Αν πάθαινα κάτι εγώ; Τώρα πια δεν ήμουν μόνη είχα το παιδί μου που με είχε απόλυτη ανάγκη. Τί θα γίνει αν πάθω κάτι; Άρχισα να μπαίνω σε ένα κυκεώνα κακών σκέψεων που δεν με άφηναν να χαρώ τίποτα. Και η μικρή μου μεγάλωνε και μαζί της μεγάλωναν και οι ανησυχίες μου. Τώρα που θα πάει σχολείο αν κάποιος μου την πάρει; Αν πάθει κάτι κι εγώ δεν είμαι κοντά της; Αν αν αν αν! Ήξερα καλά πως όλο αυτό δεν έκανε καλό σε κανέναν. Κούραζα τους γύρω μου, κούραζα τον εαυτό μου μα πάνω από όλα κούραζα το παιδί μου.

Αποφάσισα λοιπόν να προσπαθήσω να αλλάξω. Να μην παίρνω τα πράγματα τόσο σοβαρά. Να ηρεμήσω και να χαλαρώσω. Και ομολογώ πως εν μέρει τα κατάφερα. Δυσκολεύτηκα πολύ, όμως πίεσα τον εαυτό μου ότι έτσι έπρεπε να γίνει. Για κάποια χρόνια είχα ηρεμήσει τελείως. Έδινα στα γεγονότα την έκταση που τους άξιζε και δεν παραλογιζόμουν σε σημείο να χάνω τον έλεγχο. Και τότε ήρθε στη ζωή μου η άλλη μεγάλη μου αγάπη. Η δεύτερη κόρη μου.

Ήμουν πλέον 29 χρονών αρκετά συνειδητοποιημένη, ώριμη και έμπειρη(;) ώστε να έχω πλέον τον έλεγχο της κατάστασης. Και ήταν αλήθεια. Πολλές φορές απορούσα κι εγώ η ίδια με τον εαυτό μου (πόσο μάλλον οι γύρω μου). Αντιμετώπιζα τις καταστάσεις με ψυχραιμία και ηρεμία και όχι με πανικό και υπερβολές. Ώσπου 9 μηνών η κόρη μου άρχισε να ανεβάζει πυρετό ανα τακτά χρονικά διαστήματα που στο τέλος αποδείχτηκαν ουρολοίμωξη. Και τότε όλες οι ανησυχίες μου βγήκαν και πάλι στην επιφάνεια. Όλα όσα πάλευα τόσο καιρό να καταπολεμήσω ήρθαν ξανά και αυτή τη φορά… « εις το τετράγωνο».

Η αλήθεια είναι πως προσπαθώ να ελέγχω τη συμπεριφορά μου ώστε να μην υπερβαίνει τα όρια. Κάποιες φορές τα καταφέρνω κάποιες άλλες πάλι όχι.

Θέλω να πιστεύω πως κάποια στιγμή θα είμαι ξανά σε θέση να «απορήσω» με τον εαυτό μου από το πόσο ψύχραιμα θα αντιμετωπίζω τα πράγματα. Κι αν πάλι δε τα καταφέρω δεν πειράζει… θα είμαι άλλη μία «Ελληνίδα μαμά» με τις υπερβολές και τις υστερίες της…..

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com