Μικρά «κατά λάθος» που σε γεμίζουν ενοχές
Πριν αρκετό καιρό, την ώρα που ο Μάνος ήταν στο μπάνιο με τη μικρή και μόλις την είχε βουτήξει στο μπανάκι της, τον ακούω να φωνάζει «Ολίβια, έλα λιιιιιίγο!«
Τρέχω και εγώ και με το που μπαίνω στο μπάνιο χτυπάει τη μύτη μου η χαρακτηριστική βρωμερή μυρωδιά της κρέμας αποτρίχωσης.
«Τι στο καλ….» αρχίζω να αναρωτιέμαι, μέχρι που σε δευτερόλεπτα σκάει λαμπάκι στο μυαλό μου τι είχε συμβεί και ορμάω, βγάζω την Αθηνά από το μπανάκι, την κρατάω από το ένα χέρι, με το άλλο αδειάζω το μπανάκι και μπαίνω στην μπανιέρα ΜΕ τα ρούχα και αρχίζω και ξεπλένω την Αθηνά με δροσερό νερό, γίνομαι και εγώ παπί, ταυτόχρονα ουρλιάζοντας στο Μάνο για το πόσο απρόσεκτος ήταν, ενώ δάκρια έτρεχαν από τα μάτια μου.
Νομίζω πως καταλάβατε τι είχε συμβεί: ο Μάνος μπέρδεψε το μπουκάλι της κρέμα Veet με το μπουκάλι του σαπουνιού Proderm (που είναι ίδιας λογικής και χρωμάτων) και αντί να βάλει σαπούνι, έβαλε… αποτριχωτική κρέμα!!!! Το κατάλαβε ευτυχώς εγκαίρως, επειδή δεν έκανε…. αφρό. Τον ανάγκασα να πάρει την παιδίατρο τηλέφωνο, η οποία έσκασε στα γέλια και μας είπε να την ξεπλύνουμε καλά και ότι αφού έβαλε μικρή ποσότητα σε πολλά λίτρα νερού, δεν χάθηκε και ο κόσμος.
Εγώ για μέρες βέβαια, παρατηρούσα κάθε χιλιοστό του δέρματος της Αθηνάς, μην τυχόν και βγάλει κάτι ύποπτο.
Δεν λέτε πάλι καλά που του ήρθε να ελέγξει το μπουκάλι ΠΡΙΝ βάλει κρέμα στο κεφάλι της Αθηνάς;;; (κάναμε αμάν να δούμε μαλλί, θα χάναμε και το λίγο που είχε!!)
Εννοείται πως η κρέμα εξαφανίστηκε από την μπανιέρα για να μην γίνει ξανά το ίδιο. Ε και ο Μάνος πια διπλο-τσεκάρει το οτιδήποτε πριν το χρησιμοποιήσει.
Χθες πάλι, είπε η μαμά μου να κάνει μπάνιο την Αθηνά. Μόλις είχε φτάσει από Χαλκιδική και ήθελε να κάνει αυτή μπανάκι το εγγονάκι της. Ξαφνικά ακούω κλάμα γοερό από το μπάνιο. Τρέχω τρέχω τρέχω και βρίσκω μια Αθηνά να κλαίει και να οδύρεται. Τι είχε συμβεί; Η μαμά μου είδε ένα ροζ αφρόλουτρο που έχουμε και το πέρασε για παιδικό και είπε να την… λούσει με αυτό. Το αποτέλεσμα; Έτσουξαν τα μάτια της Αθηνάς και άρχισε να κλαίει το παιδί. Μέχρι να τη συνεφέρουμε, ιδρώσαμε.
Εμένα πάλι μου έχει συμβεί το άλλο το κορυφαίο: έχω παραγγείλει καφέ για μένα και χυμό πορτοκάλι για την Αθηνά. Έτσι όπως μιλάω με τον Μάνο, η Αθηνά μου δείχνει ότι θέλει να πιει, πιάνω λοιπόν και εγώ το ποτήρι και της δίνω να ρουφήξει με το καλαμάκι. Την βλέπω να ρουφάει με πολύ πάθος και ευχαρίστηση. «Μπα; Ποιος ξέρει τι νόστιμα πορτοκάλια θα είναι για να πίνει με τόση χαρά«, σκέφτομαι, μέχρι που συνειδητοποιώ ότι πίνει τον… καφέ μου!!!
Ευτυχώς στην ουσία ήπιε αφρόγαλα (Ο Μάνος, βέβαια, μου είπε «Καλά, ας το έκανα εγώ και ποιος σε άκουγε μετά!» -χοχο, δίκιο έχει)
Κάθε φορά που συμβαίνει ένα τέτοιο «κατά λάθος», αισθάνομαι τόσες τύψεις και ενοχές… Αρχίζω και αναρωτιέμαι μήπως παραείμαι χαλαρή, μήπως θα έπρεπε να είμαι πιο προσεκτική, αλλά μετά σκέφτομαι ότι λίγο πολύ όλοι έχουμε κάνει μια γκάφα. Ευχαριστώ το Θεό που δεν ήταν κάτι πιο σοβαρό…
Αλήθεια, εσείς έχετε κάνει ποτέ ένα τέτοιο λαθάκι;
Ήταν Πάσχα και η κόρη μου είχε μόνο λίγους μήνες που περπαταγε! Σκαλιά να είχε ανέβει ελάχιστες φορές και με βοήθεια .Ήμασταν καλεσμένοι στην νονά της, το γλέντι γινόταν στην αυλή ενώ το σπίτι βρίσκεται στον 1ο όροφο. Κάποια στιγμή την αφήνω κάτω με τον μπαμπά της και ανεβαίνω πάνω για να βοηθήσω με τις ετοιμασίες. Δεν παίρναν 2 λεπτά και βλέπω το παιδί ΠΊΣΩ ΜΟΥ! ΕΊΧΕ ΑΝΕΒΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΑΜΙΆ 10ΑΡΙΑ ΣΚΑΛΙΑ! Ακόμα δοξάζω τον θεό που δεν συνέβη τίποτα! Δεν τα προλαβαίνεις η αλήθεια είναι. ..
οταν ο γιος μου ηταν 3-4 μηνων ξυπνησα καττα τις 4-5(ηταν η ωρα φαγητου..)να κανω το γαλα του.ζεσταινω το νερο στον βραστηρα το βαζω στο μπουκαλι με το γαλα,ταιζω το παιδι ωραια κ καλα..το ηπιε ολο το γαλατακι..παω να αφησω το μπιμπερο στην κουζινα κ μυριζε ξυδι...εκει καταλαβα οτι δεν ειχα ξεπλυνει τον βραστηρα απο το βραδυ που τον ειχα αφησει με τονερο+ ξυδι να καθαρισει..κ εκανα γαλα μενερο+ ξυδι αντι για νερο.κ αλλη μια φορα 11 μηνων του επιασα το δαχτυλακι σου χεριου στην πορτα.δεν τον ειδα κ εκλεισα τελειως την πορτα..ευτυχως μονο λιγο μαυρισε.στην δευτυρη ομως εμαθα να ειμαι πιο προσεκτικη..
Κ τελικα εγινε τιποτα σοβαρό με το ξύδι;;;;; Γιατι μόλις εκανα κ εγω το ίδιο στο 6 μηνών μωρακι μου :(
Κι εγώ το ίδιο έκανα στη κόρη μου όταν ήταν μωρό και απορούσα γιατί δεν έπινε το γάλα.
ενα βραδυ πηγα για υπνο με την κορη μου(3) και επειδη κολλησε στη μερια μου την βαζω στην μερια της. μαλλον την παραεβαλα γιατι καποια στιγμη ξυπναω απο ενα γκτουπ δυνατο. ασυναισθητα απλωνω το χερι να πιασω τη μικρη και το κρεββατι ειναι αδειο... πεταγομαι μεσα στο σκοταδι και στον πανικο μου φωναζω "που εισαι παιδι μου?????" ακουω μια φωνουλα απο το πατωμα "ΕΔΩ!" "Επεσες??" ρωταω (ακου ερωτηση!!!!) και η απαντηση της ειναι "οχι, γλυστρησα " χαχα το θυμαμαι αν και εχει τουλαχιστον 6 μηνες και ακομη γελαω. βεβαια επαθα ενα σοκ, τα χρειαστηκα δλδ. αλλα ευτυχως το κρεββατι ειναι αρκετα χαμηλο και επεσε στο χαλι.
χαχαχχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ!!!!!!!!!!!ακομη γελαω η μαναααααα!!!!
Εντάξει όλες μα όλες μας κάτι έχουμε κάνει... Εγώ ότι έχω κάνει και θυμάμαι, συνοδεύεται από ατελείωτο κλάμα!!! Κι όχι άδικα... 1ο νεογέννητο το κοριτσάκι μου το έχω στο ρηλάξ... πάνω στο κρεβάτι μου κι εγώ ψιλοκοιμάμαι....το ρηλάξ είναι κάθετα στο σώμα μου (φανταστείτε ένα Τ) με το κεφάλι της μικρής κοντά στο σώμα μου. κάποια στιγμή η μικρή γκρινιάζει και με κλειστά μάτια πάω να πιάσω το το ρηλάξ να το κουνήσω.... και καρφώνω το κεφαλάκι του μωρού με τα νύχια μου...η πηγή δεν είχε κλείσει ακόμη...7 το πρωί έκλαιγα με λυγμούς στο τηλέφωνο μιλώντας με τυο γιατρό ο οποίος προσπαθούσε να καθησυχάσει το φόβο μου ότι προκάλεσα ανεπανόρθωτη ζημιά στον εγκέφαλο του παιδιού μου!!! Μήνες μετά ακόμη έψαχνα σημάδια "νοητικής υστέρησης" από το χτύπημα... 2ο ούτε δύο μηνών η μικρή, διαπιστώνω έντρομη κόκκινα και μπλαβιά σημάδια στο εσωτερικό των παλαμών της... παίρνω τηλέφωνο το γιατρό...δεν είναι τίποτα μου λέει, πιθανός τραυματισμός...τι ξέρει αυτός, τι τραυματισμός;;; πως να τραυματίστηκε ένα βρέφος;;;!!! εδώ μιλάμε για γραμμές κόκκινες και μωβ... εμένα το μυαλό μου πάει από λευχαιμία μέχρι την πιο άγνωστη και περίεργη ασθένεια μπορεί να πλάσει το μυαλό και του πιο ευφάνταστου συγγραφέα διηγημάτων επιστημονικής φαντασίας... βουτάω τη μικρή και κλαίγοντας φτάνω στο γιατρό που την εξετάζει κι επιμένει στην αρχική (εκ του τηλεφώνου) διάγνωση... και τότε..."φλασάρω"... την προηγούμενη προσπαθούσα να της κόψω τα νυχάκια κι επειδή δεν καθόταν (κι ούτε και κάθεται ακόμη!!!) της έσφιγγα τα χεράκια... Γλυτώσαμε τις γρατσουνιές στο πρόσωπο αλλά όχι τις μελανιές... και φυσικά και το κλάμα!!! (μα πόσο της τα έσριξα πια η κακούργα;;;) 3ο Ανήμερα του Αγ. Νικολάου (δηλαδή η μικρή μου είναι ούτε 15 μηνών της ετοιμάζω μεσημεριανό γάλα...κάθεται στην πολυθρόνα δίπλα στο τζάκι κι εγώ της μιλάω με γυρισμένη την πλάτη όσο ετοιμάζω το μπιμπερό! Μέχρι να γυρίζω έχει σηκωθεί, έχει τα τσιγάρα μου πάνω από το τζάκι και τα έχει κάνει φύλλο και φτερό...Αν και γνώριζα την επικινδυνότητα του θέματος πήρα και τον γιατρό (κλαίγοντας εννοείται) ο οποίος μου είπε να τρέξω στο νοσοκομείο. Φυσικά ξέπλυνα το στόμα της μικρής και φύγαμε... Η αμεσότητα που μας παρέλαβαν μόλις δήλωσα το περιστατικό δήλωνε και τη σοβαρότητα της κατάστασης... Η πλύση στομάχου ήταν αναπόφευκτη!!! Η μικρή να ουρλιάζει μέσα κι εγώ να χτυπάω το κεφάλι μου απ' έξω!!! Κι ενώ με βεβαίωσαν ότι δεν είχε καταπιεί ίχνος καπνού κι ότι μπορώ να την πάρω στο σπίτι υπ' ευθύνη μου και να την ξυπνάω για να την ελέγχω....μαντέψτε τι έκανα..ΔΕΝ υπέγραψα και περάσαμε το βράδυ στο Παίδων!!! Κοιμήθηκα κι εγώ σε κούνια μαζί μα τη μικρή μου!!! Πάντως ακόμη και μετά από τόσα χρόνια...και μόνο που τα γράφω νιώθω πάλι αυτόν τον κόμπο στο στομάχι και δάκρυα να ανεβαίνουν στα μάτια μου... Ενοχές και απόγνωση μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να πάθει κάτι το παιδί μου και μάλιστα εξαιτίας μου!!!
Ηταν η πρωτη φορα που ειχε συγκαει ο μικρουλης μου 12 μηνων κ κοιταζα οοολο απελπισια τον πωπουλη του ενω εκεινος πηρε την κρεμα για το συγκαμα την ανοιξε κ την ετρωγε χωρις να παρω χαμπαρι.......επισης στην μπανιερα του μεσα μεχρι να φερω την πετσετα του (σε δευετρολεπτα γυρισα να την παρω απο εκει που ηταν κρεμασμενη) ο μικρουλης μου ειχε παρει κ επινε σαμπουαν ευτυχως ελαχιστο.....
ΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑ πολυ γελασα!εμεις δεν θυμαμαι αν εχουμε κανει κανενα ετσι ''χοντρο'' στο παιδι αλλα μπορω να σας πω οτι ο αδερφος μου εχει πλυνει τα δοντια του με αποτριχωτικη κρεμα(το γνωστο σωληναριο)κ εβριζε κ ολας μετα γιατι η οδοντοκρεμα που αγορασε η μανα μας εκαιγε πολυ...κ για πολυ καιρο επισης εκανε μπανιο με σαπουνι για την γυναικεια ευαισθητη περιοχη!!!!κ αλλη μια φορα στο νοσοκομειο που δουλευα τοτε μας εφερε μια μαμα ενα κοριτσακι οχι πανω απο 5 χρονων με τσουξιμο στην ευαισθητη περιοχη...την ωρα που της επαιρνα ιστορικο μου ξεφουρνισε οτι επλενε το πιπι του παιδιου με dettol!!!σοκ εγω!!φυσικα του ειχε κανει εγκαυμα κ του ειχε καταστρεψει κ οοολη τη χλωριδα της περιοχης!μπερδευτικε(οπως αποδειχθηκε αργοτερα κ αρκετος κοσμος)επειδη πανω γραφει ''για ευαισθητες επιδερμιδες''
αχ κοριτσια μου αυτο που επαθα εγω ηταν πολυ επικινδυνο. στην μπαντα απο το κρεβατακι της και αρκετα ψηλα ειχα καρφιτωσει μια παραμανα με ενα φυλαχτο, δωρο της νονας μας. ελα ομως που η μικρη καποια στιγμη μεγαλωσε, εγινε 5μηνων και εγω ουτε καν σκεφτηκα να το βγαλω. ηταν εκει απο την πρωτη μερα που η μικρη ηρθε στο σπιτι απο την κληνικη. καποια στιγμη ξυπνησε και χωρις να κλαψει για να παω να την παρω απλωσε το χερι της, τραβηξε την παραμανα η οποια ανοιξε (ηταν ασφαλειας και καλα) και την εβαλε στο στομα της. αλλα μαλλον ειναι αυτο που λενε το ενστικτο της μανας κατι με ετρωγε σταματησα το μαγειρεμα και πηγα να δω τι κανει. μολις μου χαμογελασε κατι ελαμψε μεσα στο στομα της κι εγω κοντεψω να λυποθυμησω απο τον φοβο και τις ενοχες που εχω ακομα και σημερα. βεβαια απο τοτε ουτε καρφιτσες ουτε παραμανες ουτε τιποτα. ασε που μεχρι και τα μαχαιρια δεν τα εχω πλεον σε συρταρι αλλα σε ενα ψηλο ντουλαπι μεσα σε ενα ταπερ.
το πόσο σε καταλαβαίνω δε λέγεται! & μένα κάτι παρόμοιο μου συνέβει 'οταν η μικρή μου ήταν 9 μηνών. είχε ξυπνήσει από το μεσημεριανό ύπνο & αφού ήταν ήσυχη, την άφησα στην κούνια της μέχρι να τελειώσω το φαγητό. δίπλα από την κούνια όμωσ είναι το καλοριφέρ, στο οποίο είχα αφήσει μια μπουμπουνιέρα ανεμόμυλο η οποία είχε ένα μεγαλούτσικο καρφάκι για να στηρίζεται στο ξυλάκι της. από ένστικτο & με τη βοήθεια του Θεού , απόρησα που ήταν τόσο ήσυχη & πήγα να δω τι κάνει. μόλισ τη βλέπω παθαίνω σοκ. είχε φτάσει τον ανεμόμυλο, είχε ξεκολλήσει το ξυλάκι & τον μασούσε. ευτυχώσ, στην προσπάθεια τησ να τον βάλει μέσα στην κούνια, ξεκόλλησε το καρφάκι & έπεσε στο πάτωμα. μέχρι να το διαπιστώσω είχα ασπρίσει από το φόβο μου μήπωσ το κατάπιε.
Εμείς πάθαμε κάτι χειρότερο! Ο μικρός 1 έτους να καίει στον πυρετό, εγώ να κοιμάμαι τον ύπνο του δικαίου όντας έγκυος το δεύτερο και ο μπαμπάς να του βάζει δικο μου υπόθετο προγεστερόνης αντί πυρετού! Δεν χρειάζεται να πω τι ακολούθησε στις πρώτες βοήθειες, ούτε να το σκέφτομαι θέλω! Από τότε ο μπαμπάς δεν δίνει τίποτα στα παιδιά για λόγους ασφαλείας:)
Όταν η Λένα ήταν περίπου 30 ημερών και ενώ ήμαστε στη Τζιά κι έχουμε κατέβει μια βόλτα στο λιμάνι, παραγγέλνω ένα καπουτσίνο για να τον πιω αφού ξυπνήσει η μικρή και θηλάσει. Η ώρα περνάει, ο καφές έρχεται εγώ ξεχνιέμαι και τον κατεβάζω μονορούφι... Η μικρή θηλάζει, συνεχίζουμε τη βόλτα μας και μετά παίρνουμε το δρόμο του γυρισμού στο σπίτι. Όλη αυτή την ώρα η μικρή ξύπνια κι εγώ να λέω "α, άρχισε να μένει και λίγο ξύπνια τι καλά" Κούνια που με κούναγε.... Η ώρα έχει πάει 6 το απόγευμα και η μικρή έχει ξαναφάει, αλλά ύπνος γιοκ άσε που έχει προστεθεί και μια ελαφριά γκρίνια στο μενού.... Την παίρνει ο Βασίλης να την κάνει μια βόλτα με το αμάξι (σίγουρο υπνωτικό στην περίπτωσή μας), τζίφος και πάλι. άλλαγμα, ξανά τάισμα έχει πάει 20:00 τίποτα. Κατά τις 23:00 και σίγουρη ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί, μυξοκλαίγοντας έρχεται η επιφοίτηση: "Ο ΚΑΦΕΣ!!!!!" Ε, ναι η απαράδεκτη ήπια καπουτσίνο που μάλλον ήταν και δυνατό και στο καπάκι θήλασα, άρα η Λένα ήπιε όλον τον καφέ και ουχί μόνο το αφρόγαλο σαν την Αθηνούλα....... Του τίναξα τα νεύρα του παιδιού και φυσικά πέθανα από τις τύψεις μου!!!! Θέλετε και το κερασάκι στην τούρτα?!?!!? Την προηγούμενη εβδομάδα έκανα το ίδιο και με τον 2 μηνών γιό μου, παρόλο που από τη μέρα που γεννήθηκε αυτό είχα στο νου μου στο μοναδικό καφέ που έπινα κάθε μέρα, πότε ήταν να φάει το επόμενο γεύμα..... Ευτυχώς στη δική του περίπτωση ο καφές ήταν ελληνικός και ελαφρύς οπότε το ξεπέρασε πιο γρήγορα. Η μάνα πάλι δεν το ξεπέρασε ποτέ :):):):):)
Καλησπέρα.. εγώ προσωπικά δεν έχω παιδιά, όμως, με την μικρή μου ανηψιά έχουν συμβεί διάφορα ευτράπελα..κ ένα από αυτά συνέβη όταν ένα βραδάκι μαζεμένοι όλοι στην κουζίνα να χαζεύουμε την Στελλίνα μας. Κάποια στιγμή ζητάει το μαναράκι μου νεράκι και της λέω "έχεις καρδιά μου το ποτηράκι σου στο τραπέζι".. Παίρνει και αυτό το ποτηράκι του (ποτηράκι σφηνάκι ήταν το δικό της γιατί της άρεσε) και πριν το καταλάβουμε, πίνει ένα σφηνάκι ούζο που είχε αφήσει η αδελφή μου στο τραπέζι σε ακριβώς ίδιο ποτηράκι. Δεν το προλάβαμε το καημένο, άρχισε να φωνάζει ότι έκαιγε ο λαιμός της, φυσικά πανικοβληθήκαμε όλες μέχρι να συνειδητοποιησουμε τι συνέβη. Όταν διαπιστώσαμε ότι ήπιε το ούζο αντί το νερό από την μια πέσαμε κάτω από τα γέλια..απο την άλλη περιμέναμε να δούμε τι συνέπειες θα είχε αυτό. Το αποτέλεσμα; Μετά από 10 λεπτά η μικρούλα τρέκλιζε σαν μεθύστακας, χτυπούσε από τοίχο σε τοίχο η καημένη, δεν μπορούσε να μιλήσει καθόλου παρά μόνο χαζογελούσε, είχε γίνει κατακόκκινο το μικράκι θυμάμαι.. Πήρε βέβαια η αδελφή μου την παιδίατρο να την ρωτήσει τι να κάνει, δεν θυμάμαι τι της είπε ακριβώς γιατί είναι κ 4 χρόνια που συνέβη αυτό, αλλά από τότε φυσικά και είμαστε 100000 προσεκτικες για να προσέχουμε την κάθε τους κίνηση, αυτής της μικρούλας και του ανηψιού.
Γεια χαρά σε όλες τις ταλαιπωρες μανούλες.. 'Οντως η Αθηνούλα τυχερή ήταν που δεν πήγε και στο κεφαλάκι της η αποτριχωτική!! Κάτι που θυμάμαι εγώ και γελάω είναι όταν έφτιαχνα το γάλα του μικρού μου για κάποιο λόγο κάτι μου απέσπασε την προσοχή και ξέχασα να βιδώσω το καπάκι το πάω λοιπόν συνάμενη κουνάμε στον μικρό που τον είχα βάλει στην κούνια για ύπνο και όπως πάει να το βάλει στο στόμα φεύγει το κούμπωμα και μπουγελώθηκε με το γάλα ... Εγω απο τη μια τραβούσα τα μαλλιά μου κι απο την άλλη γελούσα :)
Vre koritsia eimai stin douleia k sas diavazo k apla klaio ap ta gelia kai oi synadelfoi nomizoun oti exo xazepsei k gelao moni mou!!!! xaxaxaxaxa
εκτος απο το νυχοκοπτη που ειπα παραπανω, εχω κανει κι αλλο θεικο. φευγοντας απο μια ταβερνα, θελω να βαλω τη μικρη στο sling και τη σηκωνω με φορα κι ερχεται κι ακουγεται ενα γκουπ που γυρισε ολο το μαγαζι και με κοιτουσε. ειχα κοπανησει το κεφαλι της στο τοιχο! ευτυχως που ηταν γυψοσανιδα, αλλιως θα ειχε παθει καμμια διασειση το παιδακι μου!
δεν αντεχω!!!!!!!!!!!!!κλαιω απο τα γελια!!!!!!
καλημέρα! η μικρή μόλις που είχε μάθει να σηκώνεται με βοήθεια και ακόμα δεν είχα δώσει σημασία σε τι θα έφτανε. μια μέρα μου ήρθε μπουσουλώντας με το κουζινομάχαιρο στο χέρι...... το οποίο είχε πάρει απο το τραπέζι της κουζίνας.... σοκ η μάνα....
ο μπεμπακος μου ειναι 26 ημeρων και 7μηνητικος..αρα μικρουτσικος κ ευαλωτος..τον φασκιωνω για τα καλα μια μερα για να τον ταισω..στη διαδρομη απτο δωματιο του για το σαλονι ξετυλιγεται και πεταει το ενα ποδι εξω..εγω σιγουρη για το φασκιωμα τον περναω απ το διαδρομο κ ακουω ενα γντουυυυπ!κοιταζομαι αν στουκαρα πουθενα,τιποτα! εσφιξε το προσωπο του για λιγο και μετα τα εμπηξε..τον ειχα τσακισει στην κασα της πορτας του μπανιου περνωντας τη στροφη...μα τι ατσουμπαλη Θεε μου!!!!!!!!
Καλημερα σε ολη την γυναικοπαρεα..Τι γελια εχω ριξει πρωι πρωι!! Να σας πω κι εγω τι επαθα! Ειναι 4 μηνων ο γιος μου και τον παιρνω πρωτη φορα με το καροτσι σε σουπερ-μαρκετ.Μπαινοντας διαλεγω το καλαθι με τις ροδες και το χερουλι που το τραβας τυπου βαλιτσα.Το σηκωνω με το δεξι μου χερι στον αερα για να περασω αυτη τη ροδα που γυριζει για να μπω, ασε που χωραγα (ισα ισα).Στα αριστερα της ροδας εχει μια μπαρα με 3 φετες σαν βενταλια που μετακινουνται μια μια χωριστα και γραφει για τα καροτσια.Ελα που εγω δεν το διαβασα και περναω απο κατω τον μπεμπη. Μπαινοντας γυριζω να τον κοιταξω αφου μου λεει η κορη μαμα τι εκανες.Ειχε φαει στο κουτελο μια μια τις φετες σαν σφαλιαρες και ειχει γινει κατακοκκινο!! Το παιδι μου δεν μιλησε καθολου αλλα εγω κατα ντραπηκα,καταστεναζωρηθηκα για την απροσεξια μου.
ασχετο με την κουβεντα αλλα στο σουπερ δεν γινεται να κυκλοφορησεις με καροτσι κυριως οταν εχει αυτες τις μπαρες στην εισοδο! Μαρια κ εγω πηγα να πεταξω τα ψωνια στο κεφαλι του παιδιου ενω τον ειχα στο καροτσι,αλι αλι
Εγω εχω δωσει αντι για το σιροπι για το βηχα, το αιθεριο ελαιο ευκαλυπτου για εισπνοες, με το οποιο ξετρελαθηκε και μαλλον συμπτωματικα, αλλα μπορει και οχι, εγινε καλα! Η ιστορια με την αποτριχωτικη τελεια! Πεθανα στα γελισα στο σημειο με το μαλλι και σκεφτηκα και τη δικη μου που επισης εχει 2 τουφες! Ισως μονο τοτε να φρικαριζα, αν τις εχανε απο την αποτριχωτικη μου! Φιλακια, μου λειπετε!
Kala Olivia apo ta kalytera keimena!na ste oles kala.eklapsa apo ta gelia!Kai eniwtha typseis giati proxtes opws anoiksa to psygeio na parw miso kremmydi apo mesa,mou glystrise apo thn zelatina k opws eixa thn kalathoura apo dipla gia na ton "prosexw" oso mageireuw,to efage to kremmydi sto doksa patri o mikros!emeina kokkalo!autos to skefthke gia 3 deuterolepta k meta ta emphkse alla eutyxws me mia agkalitsa mas perase!oof Kai Pali kala dhladh pou den karoumpaliasame!
Βρε Σταυρούλα, δεν θα καρουμπάλιαζε με το κρεμμύδι!!!!
Καλά εχω πεθάνει στα γέλια με το κρεμμύδι!
αχ κοριτσια εμενα ακριβως πριν μια εβδομαδα πηρε τα τσιγαρα μου χωρις να τον παρω χαμπαρι εβγαλε ενα το'βαλε στο στομα αλλα απ'οτι καταλαβα δεν του αρεσε κ το'βγαλε αμεσως.αλλα το θεμα ειναι οτι δεν ξερω αν καταπιε πολυ 'η λιγο 'η καθολου καπνο γιατι οταν τον ειδα εβγαζε ο καημενος τον καπνο απ'το στομα του γιατι τον αηδιασε.τηλ κατευθειαν την γιατρο η οποια ειπε να τον παω αμεσως νοσοκομειο γιατι ειναι επικινδυνο.εκει δυστυχως τον εκαναν πλυση και εγω απ'εξω να τον ακουω να τσιριζει και να κλαει και να φωναζει μαμα.εκει "εσπασα" και αρχισα να κλαιω με λιγμους γιατι ενιωσα τυψεις και ενοχες γι'αυτο που εγινε.θελουν πολυ προσοχη και ειδικα τα υπερκινητικα γιατι δεν τα προλαβαινουμε...
Χθες η μπεμπα μας εγινε 3 μηνων ακριβώς: στο τελευταιο βραδινο ταισμα ειπα να βαλω νεα πιπιλα στο μπιμπερο:παω να τη ταισω, σπαραζε. αχ σκεφτηκα το εκαψα το παιδι, αλλα γιατι αφου το ειχα ελεγξει το γαλα. ξαναπροσπαθω μετα απο λιγο, παλι να σπαραζει σα να ποναει εκανε. βρε λεω ας βαλω μια παλια ρογα στο μπιμπερο.οντως το κανω και τη πλησιαζω, ομως ηταν φοβισμενη και δεν ηθελε. αφησα να περασει λιγη ωρα, χαζεψαμε, γελασαμε, και ξαναπροσπαθησα: τελικα εφαγε και αποκοιμηθηκε: τι ειχε συμβει: ειχα βαλει πιπιλα για 4+ και ειχε 3 τρυπες και προφανως δεν μπορουσε να φαει γιατι ηταν μεγαλη η πιπιλα. με τη 0+ ολα καλα. Συμπερασμα : να ελεγχω τη συσκευασία παντα πριν σε ολα τα είδη που αφορουν το μωρό παντα με προσοχη οσο κουρασμενη η βιαστική κιαν ειμαι...
Αχ πολύ γέλασα, αλλά την ώρα που γίνονται αυτά δεν είναι καθόλου για γέλια... Εμένα ο άντρας μου μια μέρα που έντυνε τη μικρή για να πάμε βόλτα, την άφησε μόνη της πάνω στην αλλαξιέρα και ήρθε στο δωμάτιό μας (που ήμουν εγώ γιατί ντυνόμουν) για chit-chat! Μιλούσαμε για κάτι και πάνω στη συζήτηση άφηρημένος άφησε το μωρό και ήρθε στην πόρτα και μου μίλαγε! Εγώ που προσπαθούσα να φορέσω ένα καλσόν για μερικά δευτερόλπτα δεν αναζήτησα το μωρο! Αλλά μετά από λίγο συνηδητοποίησα τι είχε κάνει και έφυγα σφαίρα για το παιδικό! Την πέτυχα στο τσακ στρέφει το σώμα της στην άκρη άκρη για να πέσει κάτω! Ήταν ότι είχε πρωτοαρχίσει να γυρίζει πλευρό! Και από την ώρα που γεννήθηκε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ επαναλάμβανα στον άντρα μου ότι ΠΟΤΕ δεν αφήνουμε το μωρό μόνο του στην αλλαξιέρα. Και πάντα απαντούσε ότι είμεθα υπερβολική! Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να έχουμε ατύχημα για να με πιστέψει!!!!!!!
Άσχετο: αυτό το "διορθωτήρι" στο iPhone και το iPad είναι τραγικό! Οι διορθώσεις του σε κάνουν να φαίνεσαι χαζός!
Αν είναι και το πιτσιρίκι λίιιιιιιιγο παραπάνω ζωηρό, την έβαψες! Μολις περπατήσει, δεν βρίσκεις ησυχία! Εμάς η Αθηνά μας έχει λαχταρήσει πολλές φορές. Πάντως αυτό που έκανα εγώ από την κούραση και ακομα γελάω όταν το θυμάμαι, σηκωνόμουν το βράδυ να ετοιμάσω το γάλα, έβαζα νερό στο μπουκάλι και δεν έβαζα τη σκόνη!
Χαχαχχαχαχχαχα αν στε καλα βρε κορες, γελασα τοσο πολυ! (ειδικα με τα μαντηλακια για το μπανιο, ε ρε το ερμο το παιδι!!!) Περα απο την πλακα ομως, αν ειναι τετοια μικρα ε δεν τρεχει και τιποτα, μην ειμαστε υπερβολικες βρε κοριτσια! Ευτυχως να λεμε!!
Egw pali paraligo na to kanw enw tsoulaga to karotsi me to moro sto super market kai o antras mou dipla tsoulage to karotsi tou super market phra proion kai paraligo na to petaksw sto moro panw nomizontas oti egw tsoulaw to karotsi tou super market alla eutuxws teleutaia stigmh den to ekana!h kourash kai to na ta kaneis ola grhgora......
Χαχαχα!!! Αυτό και εγώ πήγα να το κάνω και μάλιστα με κουτάκι εβαπορέ!!! Ευτυχώς που κοίταξα πριν το πετάξω!!!
Το μπουκαλι της ΠΡΟΔΕΡΜ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΛΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΛΗΝΑΡΙΟ ΤΗς VEET ή κανω λαθος?? Οτι και να εγινε, εγινε ευτυχως δεν σου εκανε εγκαυμα κλπ...φανταζομαι η καρδια σου θα πηγε στην κουλουρη..ο γιος μου ανοιγει τις κρεμες Νιvea και αλοιφει στο ποδι του μπαμπα θελουν πολυ προσοχη...εχω βαλει ασφαλειες σε ολα σχεδον τα ντουλαπια απλα αυτο που καταλαβα ειναι οτι οσο θες να προστατεψεις το παιδι μεσα στο σπιτι...τοσο γινονται διαφορα και αλλη μια φορα επιβεβαιωνεται οτι τα περισσοτερα ατυχηματα γινονται στο ιδιο μας το σπιτι...πολλα φιλακια
εμενα πάλι ο καλός μας μπαμπάς σκουπισε τον ποπο του μικρού με μαντηλακια για το μπανιο με άρωμα λεμονι!! ο μικρός ειπε ότι τσουζει και μου λεει βαλτου κρεμα, τον πιανω και το λεμονι μου εκανε εντυπωση και ετσι τον ρωτησα με τι σκουπισε τον μικρο!!
Α χαχαχαχχαχαχ αυτό το είχε κάνει και η μαμά μου! Πέρασε τα μαντηλάκια για την καθαριότητα του μπάνιου (δεν λέμε μάρκα, αλλά ...... καθαρίζει - λευκαίνει - απολυμαίνει!!!) για μωρομάντηλα και σκούπισε τοων πωπό της Αθηνάς!
EGO PALI MIA FORA MOU ZHTHSE O MIKROS ENA SOKOLATAKI KAI EGO TOU EDOSA ENAN KIVO CNOR (LAXANIKON) KAI TO KATALAVA OTAN MOU EIPE EINE KSINOOOO MAMA!!!!!!!!!!!!!
Εμένα ό,τι έχουν πάθει τα παιδιά το χουν πάθει μπροστά μου. Ακριβώς επειδή παραείμαι χαλαρή δεν έχω τόσο το νου μου. Το κορυφαίο που χω κάνει είναι στον γιο μου, βρεφάκι ακόμα, του κοψα το δαχτυλο με το νυχοκόπτη.
Αυτό το έχω κάνει και στα 2 μου παιδιά και αυτό γιατί κουνήθηκαν και τα πετσοκοψα...και μιλάμε σε πολύ μικρή ηλικία...1 2 μηνών το πολύ να ήταν και τα 2
αχ κι εγω το εκανα στη κορη μου αυτο οταν ηταν λεχουδακι ακομα. τουλαχιστον τωρα πια ξερω οτι δεν ειμαι η μονη που το 'χει κανει αυτο!
προχθές... ο Κωστής άφησε έξω τα τσιγάρα του και η μπισκοτίνα μόνο που δεν πήρε αναπτήρα κ τασάκι!! Έφαγε καπνό, αλλά λίγο... το τί έγινε μετά δεν περιγράφεται!! Εγώ πάλι πιο παλιά, που είχα μόνο τις δίδυμες άφηνα τσίχλες παντού κ η Ελένη - 7 μηνών- συνειδητοποιώ ότι κάτι έχει στον ουρανίσκο της... που παρόλες τις προσπάθειές μου δεν έβγαινε... αμάν!!! Τί κάνουμε τώρα;;; Τελικά με τα πολλά την έβγαλα, αλλά είχα "πεθάνει" 1000φορές!!
Τι να κάνουμε; Ένα μυαλό είναι αυτό και δουλεύει 24 ώρες το 24ώρο για να είναι καλά τα παιδιά μας. Κάποια στιγμή μπλοκάρει. Εγώ σε μια γιορτή στο σπίτι του κουμπάρου μας μου ζητάει η μικρή νερό, ανοίγω και εγώ το ψυγείο και βάζω από μια κανάτα. Πίνει το παιδί και το βλέπω να πετιέται και να αρχίζει να κλαίει. Την ψιλιάστηκα, μυρίζω το "υποτιθέμενο" νερό και ήταν ρακί. Ευτυχώς δεν είχε πιεί πολύ. Με το που ακούμπησε τα χειλάκια της κάηκε.