Δεν θυμάμαι πια πόσο μηνών ήταν ο Ανδρέας (ο μεγάλος μου γιος, τώρα 12 ετών), όταν ξαφνικά ένα πρωί δεν ήθελε να θηλάσει. Δεν έδωσα και τόση σημασία στην αρχή, αν και ήταν ένα μωρό αρκετά εξαρτημένο από το στήθος, που θήλαζε πάρα πολύ συχνά. Μετά πρόσεξα επιπλέον ότι δεν με κοιτούσε. Κοιτούσε αλλού, δεν μου έδινε καμιά σημασία, σα να μη με άκουγε. Όσο περνούσαν οι ώρες, άρχισα να ανησυχώ. Δεν θήλαζε, δεν με κοιτούσε, δεν γελούσε. Τι έγινε; Πώς έγινε αυτό;
Το μυαλό μου πήγε στην απεργία θηλασμού κι άρχισα να ψάχνω τις πιθανές αιτίες. Φαινόταν καλά, δεν είχε συμπτώματα κάποιας αρρώστιας, άρα κάτι άλλο είχε συμβεί. Τι; Μάλλον δε θα μάθω ποτέ (αν και φυσικά κάπου πάει το μυαλό μου), όμως θυμάμαι καλά το πόσο πολύ είχα αγχωθεί και στεναχωρηθεί και πόση ενέργεια χρειάστηκα για να τον κάνω να θηλάσει ξανά μετά από μερικές μέρες.
Όταν ένα μωρό αρνείται να θηλάσει, είναι εύκολο για μια μητέρα να ξεγελαστεί και να βγάλει το συμπέρασμα ότι το μωρό είναι σε φάση απογαλακτισμού. Αλλά αν το μωρό σας θήλαζε ως τώρα ικανοποιητικά και ξαφνικά αρνείται να θηλάσει, τότε δεν μιλάμε για αποθηλασμό αλλά για «απεργία θηλασμού». Ένα μωρό που είναι έτοιμο για αποθηλασμό σχεδόν πάντα το κάνει σταδιακά, σε μια περίοδο που μπορεί να διαρκέσει μερικές εβδομάδες ή και μήνες. Και είναι σχεδόν απίθανο ένα μωρό κάτω του ενός έτους (για να μην πούμε κάτω των δύο ετών) να αποθηλάσει από μόνο του.
Οι απεργίες θηλασμού είναι πολύ κουραστικές περίοδοι τόσο για τη μητέρα όσο και για το μωρό. Οι μητέρες αγχώνονται, νιώθουν απόρριψη και φόβο ότι αφήνουν τα μωρά τους πεινασμένα. Μπορεί να οφείλονται σε διάφορους λόγους και είναι σχεδόν πάντα μια αντίδραση του παιδιού σε κάποιον εξωτερικό παράγοντα.
Κάποιες από τις πιο κοινές αιτίες για απεργία θηλασμού, είναι οι εξής:
– Ο πυρετός, η βουλωμένη μύτη, ο πόνος στο αυτί, ο ερεθισμένος λαιμός, η στοματίτιδα, μπορεί να κάνουν το θηλασμό μια δυσάρεστη εμπειρία με αποτέλεσμα το μωρό να αρνείται να θηλάσει.
– Οι πόνοι οδοντοφυΐας. Κάποια μωρά αντιδρούν στους πόνους από τα δόντια θηλάζοντας πιο συχνά, ενώ κάποια άλλα δεν θέλουν να θηλάσουν καθόλου.
– Φόβος ότι η μαμά μπορεί να αντιδράσει άσχημα, όπως έκανε την προηγούμενη φορά που το μωρό τη δάγκωσε κατά λάθος.
– Η προτίμηση στο μπιμπερό. Εάν δίνετε συχνά μπιμπερό, μπορεί να προτιμά την γρήγορη ροή του ή να έχει σύγχυση θηλών.
– Η συχνή χρήση πιπίλας.
– Μια αλλαγή στην καθημερινή ρουτίνα, όπως μια μετακόμιση, ένα ταξίδι, ή η επιστροφή της μαμάς στη δουλειά.
– Η ξαφνική πολύωρη απομάκρυνση από τη μητέρα (λ.χ. λόγω επαγγελματικού ταξιδιού). Για τα μωρά, ο αποχωρισμός από τη μητέρα έστω και για λίγες ώρες μοιάζει με αιωνιότητα.
– Η μειωμένη παραγωγή γάλακτος (λόγω της χρήσης μπιμπερό ή πιπίλας).
– Η αλλαγή στη γεύση του μητρικού γάλακτος. Μπορεί να συμβεί λόγω της επιστροφής της περιόδου, από κάτι που φάγαμε, λόγω μιας νέας εγκυμοσύνης, από ένα φάρμακο ή ένα βιταμινούχο σκεύασμα που πήραμε, ή από μια μαστίτιδα.
– Ένα καινούριο άρωμα, αποσμητικό ή σαπούνι που χρησιμοποιήσαμε.
– Η υπερπαραγωγή γάλακτος. Η απότομη ροή του γάλακτος στο στόμα του μωρού το κάνει να πνίγεται και τελικά το αποτρέπει από το θηλασμό.
Αν το μωρό σας κάνει απεργία θηλασμού, είναι μια καλή ευκαιρία να αποδείξετε την πίστη σας στο θηλασμό.
Με υπομονή και επιμονή μπορείτε να επιστρέψετε στη σχέση του θηλασμού σε λίγες ημέρες με τους παρακάτω τρόπους:
– Καταρχήν επισκεφθείτε τον παιδίατρό σας για να εξετάσει το παιδί και να αποκλείσει κάποια παθολογική αιτία.
– Προσφέρετε το στήθος στο μωρό σας πολύ συχνά, χωρίς όμως να το πιέζετε να θηλάσει. Κρατήστε το μωρό σας αγκαλιά, γυμνό, όσο πιο πολύ μπορείτε.
– Ζητήστε βοήθεια για λίγες μέρες με τις δουλειές του σπιτιού ή για να ασχοληθεί κάποιος με το μεγαλύτερο παιδί σας, ώστε να μπορέσετε να αφιερώσετε εσείς περισσότερο χρόνο στο μωρό.
– Εάν υποψιάζεστε ότι το πρόβλημα είναι η υπερπαραγωγή σας, αντλήστε λίγο γάλα πριν το θηλασμό (διαβάστε περισσότερα εδώ Υπερπαραγωγή γάλακτος).
– Αντλήστε γάλα με το θήλαστρο τόσο συχνά όσο θα θήλαζε κανονικά το μωρό. Μ’ αυτό τον τρόπο θα αποφύγετε προβλήματα από το στήθος όπως φραγμένους πόρους ή μαστίτιδα, θα διατηρήσετε την παραγωγή σας και θα εξακολουθήσετε να δίνετε στο μωρό σας το δικό σας γάλα.
– Μη χρησιμοποιήστε μπιμπερό. Δώστε του το γάλα που αντλήσατε με ποτηράκι, κουταλάκι, σύριγγα ή σταγονόμετρο.
– Χαλαρώστε. Αυτό θα βοηθήσει κι εσάς και το μωρό σας.
– Προσπαθήστε να θηλάσετε ξαπλωμένη, όταν το μωρό σας είναι κοιμισμένο (πιάστε το στον ύπνο!) και σε περιβάλλον χωρίς άλλα ερεθίσματα (σε ένα ήσυχο, ελαφρώς σκοτεινό δωμάτιο).
– Αλλάξτε στάση θηλασμού. Προσπαθήστε να θηλάσετε όρθια ή σε μια κουνιστή πολυθρόνα καθώς το κούνημα ηρεμεί τα μωρά.
– Επισκεφθείτε κάποιον Πιστοποιημένο Σύμβουλο Θηλασμού IBCLC ή επικοινωνήστε με κάποια σύμβουλο θηλασμού της La Leche League για βοήθεια και υποστήριξη.
Όποια κι αν είναι η αιτία που το μωρό σας αρνείται να θηλάσει, είναι πάντα δυνατόν να το πείσετε να επιστρέψει στο στήθος και να συνεχίσει τη σχέση του θηλασμού. Χρειάζεται υπομονή και υπομονή, αλλά το οφέλη και για τους δυο σας το κάνουν να αξίζει τον κόπο.
—
Η Βίκυ Φαρδογιάννη είναι πιστοποιημένη Σύμβουλος Θηλασμού IBCLC και εργάζεται στο χώρο του θηλασμού για περισσότερο από δέκα χρόνια.
Θα την βρείτε στο thilasmos.com
και στη Facebook σελίδα “Thilasmos – Θηλασμός“
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Το κοριτσακι μου ειναι 22.5 μηνων.Θηλασε με επιτυχια μεχρι πριν απο 10 ημερες. οταν αρνηθηκε πρωτη φορα να θηλασει, ηταν αρρωστη με ωτιτιδα και λαρυγγιτιδα...υποψιαστηκα οτι κατι την ενοχλουσε και δεν την πιεσα.ΕξαλΛου σκεφτομουν εντονα τον αποθηλασμο τον τελευταιο καιρο, οποτε το πηρα σαν ευκαιρια. Μεχρι σημερα δε μου εχει ξαναζητησει, αν κ εχει αναρρωσει πληρως, και απο μενα ουτε λογος φυσικα! Αν μου ελεγε καποιος οτι θα κοβαμε το θηλασμο μεσα σε μια νυχτα, χωρις δακρυ, χωρις προβληματα υπνου και χωρις γκρινια, θα τον θεωρουσα τρελο....ομως να που συμβαινουν και θαυματα....
Υποχρεωση της μαμας ειναι να φαει το παιδι της. Τωρα με ποιον τροπο αυτο πιστευω το κρινει η καθε μαμα αναλογα με τις συνθηκες.
e nai!! eleossss!!
Βίκυ μου, πόσο χρήσιμα όλα τα παραπάνω!!! Το βίωσα σε μια κρίσιμη στιγμή, όταν η μικρή μου ήταν μόλις 3 μηνών!!!!! Έδωσα μεγάλη μάχη, είχα απίστευτο πείσμα να πετύχει αυτή τη φορά ο θηλασμός, έβαλα ωτοασπίδες στο γύρω περιβάλλον, μέχρι και εισαγωγή σε κλινική την έκανα, όπου φυσικά αρνιόμουν να της δώσω μπουκάλι(για να πω την αλήθεια, της έδωσα μία φορά, αλλά ούτε που γύρισε να το κοιτάξει, χεχε!)!!! Τελικά πέρασε μια περίοδος αρκετών μηνών, κατά την οποία εγώ χόρευα/τραγουδούσα/κουνιόμουν/έκανα ακροβατικά και διάφορα κόλπα και φτάσαμε αισίως τα 2,5 χρόνια θηλασμού!!! Είμαι περήφανη για τη μπισκοτίνα μου, αλλά και για μένα, που δεν τα παράτησα με την πρώτη δυσκολία, παρόλο που όλα και όλοι ήταν εναντίον μου!!! Οι μανούλες χρειάζονται στήριξη και από ειδικούς, αλλά και από το οικείο περιβάλλον τους!!! Ο θηλασμός είναι δικαίωμα του μωρού και υποχρέωση της μαμάς!!!! ps. Θα ήθελα περισσότερα άρθρα από σένα και στο blog σου (www.thilasmos.com), αλλά και εδώ, ώστε να "ενθαρρύνονται" οι μέλλουσες μαμάδες και να "γνωρίζουν"!!!
υπεροχο και πολυ ενδιαδερον αρθρο!! κατι που πραγματικα δεν μου χε περασει απο το μυαλο οτι καν υπαρχει... Αν και σε μας δεν ειναι χρησιμο ακομα γιατι η 19 μηνων κορη μου τρελαινεται με τα "μπομπου" της μαμας.. ελπιζω ο αποθιλασμος καποια στιγμη να ειναι ευχαριστος!