Και πάνω που παραπονιόμουν στις μαμαδο-φίλες μου για τις σιχαμένες καούρες που δεν με άφηναν στην ησυχία και με έκαναν να στερηθώ πασχαλιάτικα το λατρεμένο τσουρέκι (μαγιά και καούρα ΔΕΝ πάνε μαζί) και είχα βγάλει μπλοκάκι και σημείωνα όλα τα γιατροσόφια τύπου φλούδα λεμονιού, γκαζόζα, αμύγδαλο με μέλι, ύπνος πάνω σε δέκα μαξιλάρια κοκ, ξυπνάω μια μέρα και οι καούρες είχαν εξαφανιστεί. Έκανα δοκιμές με διάφορα no no no τρόφιμα και καούρα μηδέν! Η ανακούφισή μου δεν περιγράφεται… Δεν ξέρω πόσες από εσάς είχατε/έχετε καούρες στην εγκυμοσύνη, όμως για εμένα ήταν ένα από τα ενοχλητικότερα συμπτώματα έβερ που με έκαναν να ξυπνάω το βράδυ και να κλαίω σαν κουτάβι. Το ξέρω ότι θα επανεμφανιστούν στο τρίτο τρίμηνο, όμως ειλικρινά χαίρομαι που προς το παρόν σταμάτησαν.
Αυτές τις μέρες που λέτε, έχω την ωραία εκείνη ζωντάνια του δεύτερου τριμήνου, δεν έχω καμία ενόχληση, κανένα βάρος, τίποτα! Λες και δεν είμαι έγκυος, βρε παιδί μου! Πάλι καλά που το φασολο-μπίζελο έχει αρχίσει να ψιλο-κουνιέται και μια στις τόσες νιώθω το ωραίο εκείνο χτύπημα σαν ποπ κορν που σκάει (πλοπ πλοπ!) και καταλαβαίνω ότι κάτι γίνεται μέσα μου!
Στη ζυγαριά δεν ανέβηκα εδώ και μέρες, θέλω να πιστεύω ότι δεν είχαμε καμιά ιδιαίτερη αύξηση!
Έκανα και μερικές αγορές για τον εαυτό μου… Μη φανταστείτε λούσα και τέτοια… Όχι! Απλά… βρακάκια (που μόνο «άκια» δεν τα λες!) και ένα λάδι Weleda να απλώνω στην κοιλούμπα μπας και σκαπουλάρουμε το λουκ γεωγραφικού χάρτη (σας είπα ότι εδώ και καιρό έσκασαν 2 κόκκινες ραγάδες εκατέρωθεν του ομφαλού… Προσπαθώ να μείνω ψύχραιμη και να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι αυτά είναι τα γαλόνια της μητρότητας, ουφ!).
Τώρα πια περιμένουμε τον υπέρηχο β’ επιπέδου… Ακόμα έχω ένα άγχος για το αν το μπεμπέ είναι καλά (στην πρώτη εγκυμοσύνη μάλλον ότι να ‘ναι ήμουν…). Επίσης έχω ένα έξτρα (ολίγον τι επιφανειακό) άγχος για το αν θα ισχύει το «κοριτσάκι». Όχι τίποτα, αλλά τώρα τελευταία όλο ιστορίες για αγόρια που φανέρωσαν εντελώς ξαφνικά τα προσόντα τους ακούω και άντε μετά να τους συμμαζέψω όλους όσους έχουν δέσει σκοινί κορδόνι ότι έρχεται η Ειρήνη. Εγώ για καλό και για κακό, ακόμα δεν αποκαλώ το μικρό με το όνομά του… Καμιά φορά το φωνάζω «Ειρήνη-Αναστασία-Αρχέλαος» για να πέσω μέσα.
Ελπίζω όλες οι εγκυούλες της παρέας να παιρνούν ωραία και χαλαρά όπως περνάω εγώ αυτές τις μέρες! Αλήθεια έχουμε κάποια νέα εγκυμοσύνη;; Για πείτε!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
gero na nai k oti na nai........ egw eixa mia apoboli stis 16 bdomades to febrouario....exw xekinisei tis prospathies pali....ante na doume!!!!! me to kalooooo!!!!!!
εγώ φακλανεύω σταθερά.Με έκραξε ήδη η γυναικολόγος μου για τα 5 κιλά που πήρα κ την απαίσια διατροφή που κάνω... κ εγώ περιμένω 15 Μαίου για β επιπέδου αλλά εμάς μας έχουν πει σίγουρα αγόρι... αντε με το καλό μας !
Εγώ ειμαι λίγο πριν απο σενα Ολίβια, στις 12 εβδομάδες και κάτι ψιλά. Κάναμε αυχενική διαφάνεια πριν λιγες μέρες και ειναι ολα πολυ πολυ καλα. Ειδαμε και το φύλο, παω για τον δευτερο γιο! Το αγοράκι μου ειναι ξετρελλαμενο και πολυ χαρούμενο.Γενικα αισθανομαι καλα, οι καουρες οπως λες κι εσυ εχουν αρχισει να φευγουν, λιγο η αυπνια με ταλαιπωρει αλλα οκ το παλευουμε! Το αγχος μου προσπαθω να περιορισω, αλλα δεν τα καταφερνω παντα. Φοβάμαι και τον ίσκιο μου...Ευχομαι σε σενα και σε ολες τις υπολοιπες μανουλες να πανε ολα τελεια, καλή δύναμη και κουράγιο να έχουμε! :-)
Με το καλό να έρθουν όλα !!!!! όσο για το αγόρι ή κορίτσι , εγώ θα πω μονό ,γερό να είναι …. Είχα και εγώ μια αποβολή στις 12 εβδομάδες ,το Γενάρη, αλλά ζήλεψα από εσένα (με την καλή έννοια) και ενώ είχα πει ότι δεν θα κάνω άλλο παιδί τώρα ξανά προσπαθώωωω. Φιλιά στην Αθηνά και στην κοιλουμπα !!!
15 βδομαδα εγω κ φυγαν οι ανακατοσουρες οι πολλες . μαζι φυγαν κ 2 κιλα κ τωρα ειμαι +2 κιλα.γενικα εχω αυπνιες κ νιωθω λιγες τυψες γιατι δεν προσεχω ουτε τον εαυτο μου ιδιαιτερα ουτε το σπορι μου . εχω συγκεντρωθει στν 2 ετων απαιτητικο γιο μου που εφυγε ο πατερας του για ταξιδι (4μηνο) κ περναει περιεργες φασεις. παντως εμας δεν μας αποκαλυψε το φυλο του κ εχω βαρεθει να μιλαω στην κοιλια μου στο ουδετερο .... ευχομαι σε ολες τα καλυτερα νεακια απτις κοιλιτσες!