Ειμαι και εγω μαμα ενός πιτσιρικα 2 ετων. Ειναι ένα γλυκο και εξυπνο παιδι που ηρθε να συμπληρωσει την ευτυχια δυο ανθρωπων που αγαπιουνται πολύ.
Η οικογενεια μας θα δοκιμαστει τους επομενους μηνες και σε αυτό είναι που θελω τη συμβουλη και τη βοηθεια των αλλων μαμαδων.
Ο συζυγος μου, λογω δουλειας, θα χρειαστει να λειψει για καποιους μηνες. Μεσα στο διαστημα αυτό δεν θα υπαρχει η δυνατοτητα να βρεθουμε παρα μονο να μιλησουμε μεσω τηλεφωνου και υπολογιστη. Στην καθημερινη μας ζωη και λογω της φυσης της δουλειας και των δυο μας εχουμε την ευκαιρια να περναμε την ημερα μας ολοι μαζι. Επιπλεον ο αντρας μου είναι ενας πατερας που συμμετεχει εξισου στο μεγαλωμα και τη φροντιδα του παιδιου. Οποτε για το γιο μας η απουσια του μπαμπα θα είναι αισθητη. Η ηλικια του παιδιου είναι τετοια που ουτε να κατανοησει πληρως μπορει τους λογους που ο μπαμπας θα λειπει για τοσο μεγαλο διαστημα (γενικα ξερει ότι όταν λειπει ο μπαμπας είναι στη δουλεια) αλλα δεν είναι και τοσο μικρος ώστε να μην εχει αισθηση του χρονου και της παρατεταμενης απουσιας.
Γενικα είναι ένα παιδι με αντιληψη και συζητησιμο και προσπαθουμε να τον προετοιμασουμε με συζητηση για το τι θα γινει. Εχουμε σκοπο να ξεκινησουμε παιδικο σταθμο ώστε όταν φυγει ο μπαμπας να εχει ηδη την ρουτινα του, ένα νέο ενδιαφερον και ένα πιο γεματο προγραμμα (το καλοκαιρι και η θαλασσα θα βοηθησουν επισης σε αυτό).
Σε ένα μηνα περιπου ο αντρας μου θα φυγει και εχουμε ξεκινησει να μετραμε αντιστροφα. Δεν συζηταω καν το ποσο μου εχει στοιχισει ή πως νιωθει ο αντρας μου .Εγω σκεφτομαι ποσο τρομερα θα μου λειψει. Απο τη μια εχω τη συντροφια του παιδιου αλλα και ταυτοχρονα την ευθυνη να είναι καλα από ολες τις αποψεις. Ο αντρας μου από την άλλη νιωθει τοσο ανημπορος να μας φροντισει από τοση απόσταση συν ότι θα είναι τοσο μακρια τελειως μονος.
Γενικα όμως παρα τα οσα εχουμε στο μυαλο μας μας αγχωνει το πώς θα το παρει τελικα ο μικρος, ποιος είναι ο πιο σωστος τροπος να τον προετοιμασουμε κτλ.
Και εδώ ερχεστε εσεις μαμαδες. Αν εχει καποια κατι αναλογο περασει, καποιες ειδικες γνωσεις ή θετικη ενεργεια να μας στειλει, βοηθηστε.
Ευχαριστω εκ των προτερων.
Σας φιλω!
μαμα μ.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Και εγω γυναίκα ναυτικού με δυο κορούλες και κορη ναυτικού !!!! Το μοναδικό πράγματα που θα φερει αποτυχία στο χειρισμό του παιδιού ειναι το σαν να μην συμβαίνει τιποτα σαν να ειναι ολα φυσιολογικά ετσι τα παιδια παίρνουν τις καταστάσεις ομαλά και δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα ο μπαμπας έφυγε ειναι στην δουλειά του τον σκεπτόμαστε το εντάσσουμε στην καθημερινή μας σκέψη μιλάμε μαζι του μιλάμε στο παιδι με τα καλύτερα λογια για τον πατερούλη που λειπει και οταν θα ερθει θα ειναι σαν να μην έλειπε ποτε. Και μια συμβουλή προς τους μπαμπάδες ……και τις μαμάδες ενας πατερας ναυτικός μπορει να εχει πολύ καλύτερες σχέσεις με το παιδι του (εκ πείρας μηλω) από έναν πατέρα που είναι κάθε βράδυ σπιτι δεν βλεπει ποτε το παιδι του και δεν εχει καμία σχέση μαζι του Η καλη-ουσιαστική σχεση με τα παιδια μας κερδίζεται δεν χαρίζεται πρεπει να προσπαθήσουμε πολύ γιαυτο είτε είναι σε καθημερινό επίπεδο ειτε όχι Τα παιδια δεν γεννιούνται για να μας αγαπουν εμεις τα μαθαίνουμε με καθημερινη προσπάθεια και οι γυναίκες των ναυτικων το λιθαράκι που μπορουν να βαλουν στην σχεση παιδιου πατερα είναι η αγαπη ο συνδετικός κρίκος οσο πιο πολύ αγαπαει η μαμα τον μπαμπα τοσο το περναει και στο παιδι αυτό(εκ πειρας) …….Καλη τυχη!!!
Κατ΄αρχήν, χαιρετισμούς στις γυναίκες ναυτικών! Καλοτάξιδοι οι άντρες σας και με το καλό να επιστρέψουν! Μαμά Μ., θα σου μιλήσω απ΄την πλευρά του παιδιού. Ο πατέρας μου πλοίαρχος, η μητέρα μου μόνη της με δυο παιδιά, χωρίς καμία βοήθεια. Έτσι μεγάλωσα και απ΄όσο μου έχουν πει οι δικοί μου πρόβλημα δεν υπήρξε ποτέ όσο ήμασταν μικρά, ούτε όμως κι εγώ θυμάμαι να δυσανασχετώ. Πιστεύω ότι έχει να κάνει με την προσωπικότητα της μητέρας μου, μια πάρα πολύ γλυκιά και υπομονετική γυναίκα και με βαθιά αγάπη, μέχρι σήμερα, για τον πατέρα μου, ο οποίος με τη σειρά του ήταν πάντα εκεί, ακόμα και από μακριά. Να ΄ναι καλά το δορυφορικό τηλέφωνο και τα γράμματά του που τα φυλάω ως κόρη οφθαλμού. Κάθε φορά που ήταν να φύγει κάναμε ένα μεγάλο πάρτυ με πολύ κόσμο, μουσική και χορό. Έτσι έφευγε ο πατέρας μου, μέσα σε μια εικόνα με τραγούδια και χαρά, αγκαλιές και λίγα δάκρυα. Εκείνες οι σκηνές μού είναι αξέχαστες, όπως φυσικά και ο κάθε ερχομός του. Όσο οι γονείς εκφράζουν την αγάπη τους ανάμεσά τους, τόσο το παιδί νιώθει ασφαλές. Σημαντικό!
ok mazeftikame oles oi ginekes naftikon simera vlepo emas den mas lipi katholou giati to exoume empedosi oti afti einai i doulia tou alla eimai me mia valitsa sto xeri pigenoume sinexeia taksidia apo minon pou itan ta paidia emena vevaia mou evgene i panagia alla eprepe na ton vlepoun kai tora pia ftasame sto simio otan kathete kapoioys mines na ksekourasti na tou lene ante mpampa pote tha pas sto karavi na erxomaste !!!!!!!!mia sinithia einai ola!!
Γυναικα ναυτικου εδω κ τι συμβουλες να σου δωσω ? την πρωτη φορα που εφυγε ο μπαμπας μας ο γιωργος ηταν 2 χρονων κ το πηρε πολυυυυυυυυυυ βαρια . αλλα εφταιγα κ εγω γιατι ψυχολογικα δεν ημουν καλα . τωρα που λειπει παλι κ ο γιωργος ειναι πλεον 3 εχω κ μια μπεμπα 8 μηνων . το εχω βαλει πεισμα να μην με δει ξανα το παιδι μου να κλαιω . καλα κουραγια σε ολους σας@
ευχαριστω για την ανταποκριση,για τις συμβουλες και το κουραγιο που μου δινετε! ειναι η πρωτη φορα που το ζουμε-εχοντας παιδι- και δυστυχως μεχρι να σου τυχει δεν εισαι μαθημενος,ποιος ειναι ο σωστος και ποιος ο λαθος τροπος.δυστυχως αδεια δν υπαρχει οποτε δεν θα μπορουμε να βρεθουμε αυτο το εξαμηνο.προσπαθουμε ο μηνας που μενει μεσρι να αποχωριστουμε να ειναι οσο το δυνατον γεματος απο τους τρεις μας,σιγα σιγα του μιλαμε και τον προετοιμαζουμε ταυτοχρονα.οι μηνες του καλοκαιριου θα περασουν πιο ευκολα λογω θαλασσας κτλ,πιστευω μεχρι να χεομωνιασει και να 'κλειστουμε' σπιτι,οπου η απουσια του μπαμπα θα ειναι πιο εντονη,να εχουμε συνηθισει και να εχει βρει ενα ρυθμο η καθημερινοτητα μας με τους δυο μας.θελω να πιστευω οτι σε καποια διλληματα, οπως παιδικος η οχι,θα μου δειξει το ιδιο το παιδι το σωστο τροπο. να ειστε καλα,ευχομαι τα καλυτερα και για εσας που περνατε τα ιδια ,φιλια στα παιδακια σας !