Μια μικρή αχτίδα φωτός!
Η Lauren και ο σύζυγός της Nate ανακοίνωσαν σε φίλους και γνωστούς ότι περιμένουν μωράκι τον Απρίλιο του 2012.
Οι δυο τους έχουν νανισμό. Αυτό που ίσως δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι ο νανισμός έχει διαφορετικές μορφές και μπορεί να οφείλεται σε διαφορετικά γονίδια. Έτσι λοιπόν το ζευγάρι μπήκε σε μια φοβερή αγωνία που οι περισσότεροι από εμάς αγνοούν εντελώς: σύμφωνα με τους γιατρούς, το μωρό είχε 50% πιθανότητα να κληρονομήσει ένα γονίδιο νανισμού και να είναι και αυτό μικρό όπως οι γονείς του, 25% πιθανότητα να μην κληρονομήσει κανένα από τα δυο γονίδια και να έχει κανονικό ύψος και 25% πιθανότητα να κληρονομίσει και τα δυο γονίδια νανισμού (ένα από κάθε γονιό) και να μην επιβιώσει έξω από την κοιλιά της μαμά του.
Στον τέταρτο μήνα της εγκυμοσύνης η Lauren έκανε το γενετικό τεστ που θα έδειχνε τι γονίδια είχε πάρει τελικά το μωρό. Απογοητεύτηκαν όταν έμαθαν ότι ίσχυε το χειρότερο σενάριο: το μωρό τους είχε κληρονομήσει και τα δύο γονίδια νανισμού. Έμαθαν επίσης πως είναι αγοράκι.
Αν και ήξεραν καλά πως ο γιος τους δεν θα ζούσε για πολύ μετά τη γέννησή του, η Lauren και ο Nate αποφάσισαν να συνεχίσουν την κύηση και να ζήσουν κάθε στιγμή που θα είχαν στη διάθεσή τους με το μικρό τους αγοράκι, τον Ray, o oποίος ήταν πολύ ενεργητικός μέσα στην κοιλιά, όλο κλωτσούσε και κουνιόταν!
Ο Ray γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου με καισαρική τομή. Όλη η οικογένειά του τον λάτρεψε με όλη της τη δύναμη τη μία ώρα που έμεινε κοντά τους πριν φύγει για τον ουρανό.
Η μαμά Lauren είπε:
«Όταν γεννήθηκε ο Ray, έκλαψε πολύ δυνατά και ενθουσιαστήκαμε, μιας και πραγματικά δεν περιμέναμε ότι θα ήταν αρκετά δυνατός. Αφού τον τύλιξαν καλά, τον έβαλαν στο στήθος μου και όλα όσα είχα περάσει -τα κλάμματα, οι άγρυπνες νύχτες, οι άβολες μέρες- ξαφνικά άξιζαν τόσο μα τόσο πολύ! Ήταν πραγματικά το πιο γλυκό μωρό! Καθώς ήταν στο στήθος μου πήρε μερικές βαθιές αναπνοές και μετά αποκοιμήθηκε. Ο Ray αγαπήθηκε από την οικογένεια και τους φίλους μας για μια ολόκληρη ώρα. Όταν τον ξαναπήρα στα χέρια μου, καταλάβαμε ότι δεν ζούσε πια. Η νοσοκόμα το επιβεβαίωσε και αν και στεναχωρεθήκαμε πολύ, ήμασταν προετοιμασμένοι για αυτό. Δεν ξέραμε πόσο χρόνο θα είχαμε μαζί του, αλλά είμαι ευγνώμων για το χρόνο που τελικά είχαμε«
Διαβάστε περισσότερα για αυτή τη συγκινητική ιστορία στο www.inspiredbythis.com
Εγώ ξέρω πως έξω από το χορό μπορείς να λες πολλά τραγούδια.....πάρα πολλά ....Όταν όμως το κακό σου χτυπάει την πόρτα και πρέπει να πάρεις αποφάσεις που επηρεάζουν το σύνολο της οικογένειας τότε το μυαλό στροφάρει πολύ διαφορετικά. Καλός και ο ρομαντισμός αλλά....το θαύμα δεν γίνεται πάντα. Όσο για το συγκεκριμένο ζευγάρι, θαυμάζω απεριόριστα το σθένος και το κουράγιο τους να δουν το παιδί τους να πεθαίνει στην αγκαλιά τους. Δεν θα το άντεχα με τίποτα αυτό.... Τους εύχομαι ολόψυχα να κρατήσουν και ένα υγιές μωράκι στην αγκαλιά τους.
στεναχωρηθικα...μου μαυρισε η ψυχή μου...εύχομαι να μην υπέφερε το μωράκι.
Και εγώ αυτό εύχομαι βρε Ελένη, να μην υπόφερε το μωράκι....
ενα δραμα...
Ας γινόταν ανάδοχοι γονείς!!! Διαφωνώ κάθετα. Τώρα θα μου πεις, ας ήσουν στη θέση τους κ μετά να μιλούσες... ποτέ μη λες ποτέ... μακάρι να υπήρχαν θεραπείες για όλες τις ασθένειες...
ειμαι και γω μια απο αυτες που διαφανουν με ολο αυτο, δεν το βρηκα και τοσο γλυκο και ευχαριστο ετσι οπως παρουσιαζεται απο καποιες. Να χαιρεσαι ενω ξερεις εκ των προτερων οτι το παιδακι σου θα πεθανει 100% χωρις καν να μπορεσεις να παλεψεις για το αντιθετο,μα που ειναι το ευχαριστο σε ολο αυτο?????....τραγικο.δεν λεω οτι η εκτρωση ειναι τελεια και ευχαριστη λυση, ουτως η αλλως το γεγονος οτι μια ψυχουλα ειναι καταδικασμενη να μη ζησει ειναι απο μονο του τραγικο Πολλες φορες στο ονομα της μητροτητας κανουμε εγκληματα(δεν εννοω απαραιτητα το συγκεκριμενο περιστατικο),αντε να το μην το πω εγκληματα να το πω τεραστια λαθη γιατι ξερω οτι πολλες θα με "λιθοβολησετε" και κατι τελευταιο,αραγε δεν ειναι εγωιστικο να ξερεις οτι οι περισσοτερες πιθανοτητες αν μπεις στην διδικασια να κανεις ενα παιδακι ειναι εισ βαρους του μωρου η πολλες φορες της ιδιας της ζωης της μελλουσας μανουλας και παρ ολα αυτα ρισκαρεις και μενεις εγκυος...χμμμ ισως για καποιες δεν ειναι εγωηστικο γιατι θα βαλουν μπροστα το ιεροτερο πραγμα στον κοσμο τη μητροτητα και την ψυχουλα που εχει δικαιωμα στη ζωη γιατι μονο ο θεος θα αποφασισει,για μενα ειναι εγωηστικο και σε καποιες περιπτωσεις ανευθυνο,και για αποφυγη παρεξηγησεων δεν αναφερομαι στις περιπτωσεις που διαπιστωνεις κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης οτι το παιδι θα εχει καποιο προβλημα οπως συνδρομο down η οτιδηποτε αλλο που ξερεις οτι τουλαχιστον εχεις την ευκαιρια να το παλεψεις,φυσικα και αναλαμβανεις τις ευθυνες σου και αφιερωνεις και τη ζωη σου στο μονακριβο σου.
Θεωρώ ότι στις αποφάσεις του Θεού,δεν πρέπει να επεμβαίνουμε και πως αυτές οι παρεμβατικές σύγχρονες ιατρικές μέθοδοι είναι εγκληματικές κι όχι ν αφήσουμε την φύση να συνεχίσει το έργο της!Και οι πεταλούδες ζουν μια μέρα αλλά δεν τις εξοντωνουμε από το κουκούλι τους!