Μια μικρή αχτίδα φωτός!
Η Lauren και ο σύζυγός της Nate ανακοίνωσαν σε φίλους και γνωστούς ότι περιμένουν μωράκι τον Απρίλιο του 2012.
Οι δυο τους έχουν νανισμό. Αυτό που ίσως δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι ο νανισμός έχει διαφορετικές μορφές και μπορεί να οφείλεται σε διαφορετικά γονίδια. Έτσι λοιπόν το ζευγάρι μπήκε σε μια φοβερή αγωνία που οι περισσότεροι από εμάς αγνοούν εντελώς: σύμφωνα με τους γιατρούς, το μωρό είχε 50% πιθανότητα να κληρονομήσει ένα γονίδιο νανισμού και να είναι και αυτό μικρό όπως οι γονείς του, 25% πιθανότητα να μην κληρονομήσει κανένα από τα δυο γονίδια και να έχει κανονικό ύψος και 25% πιθανότητα να κληρονομίσει και τα δυο γονίδια νανισμού (ένα από κάθε γονιό) και να μην επιβιώσει έξω από την κοιλιά της μαμά του.
Στον τέταρτο μήνα της εγκυμοσύνης η Lauren έκανε το γενετικό τεστ που θα έδειχνε τι γονίδια είχε πάρει τελικά το μωρό. Απογοητεύτηκαν όταν έμαθαν ότι ίσχυε το χειρότερο σενάριο: το μωρό τους είχε κληρονομήσει και τα δύο γονίδια νανισμού. Έμαθαν επίσης πως είναι αγοράκι.
Αν και ήξεραν καλά πως ο γιος τους δεν θα ζούσε για πολύ μετά τη γέννησή του, η Lauren και ο Nate αποφάσισαν να συνεχίσουν την κύηση και να ζήσουν κάθε στιγμή που θα είχαν στη διάθεσή τους με το μικρό τους αγοράκι, τον Ray, o oποίος ήταν πολύ ενεργητικός μέσα στην κοιλιά, όλο κλωτσούσε και κουνιόταν!
Ο Ray γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου με καισαρική τομή. Όλη η οικογένειά του τον λάτρεψε με όλη της τη δύναμη τη μία ώρα που έμεινε κοντά τους πριν φύγει για τον ουρανό.
Η μαμά Lauren είπε:
«Όταν γεννήθηκε ο Ray, έκλαψε πολύ δυνατά και ενθουσιαστήκαμε, μιας και πραγματικά δεν περιμέναμε ότι θα ήταν αρκετά δυνατός. Αφού τον τύλιξαν καλά, τον έβαλαν στο στήθος μου και όλα όσα είχα περάσει -τα κλάμματα, οι άγρυπνες νύχτες, οι άβολες μέρες- ξαφνικά άξιζαν τόσο μα τόσο πολύ! Ήταν πραγματικά το πιο γλυκό μωρό! Καθώς ήταν στο στήθος μου πήρε μερικές βαθιές αναπνοές και μετά αποκοιμήθηκε. Ο Ray αγαπήθηκε από την οικογένεια και τους φίλους μας για μια ολόκληρη ώρα. Όταν τον ξαναπήρα στα χέρια μου, καταλάβαμε ότι δεν ζούσε πια. Η νοσοκόμα το επιβεβαίωσε και αν και στεναχωρεθήκαμε πολύ, ήμασταν προετοιμασμένοι για αυτό. Δεν ξέραμε πόσο χρόνο θα είχαμε μαζί του, αλλά είμαι ευγνώμων για το χρόνο που τελικά είχαμε«
Διαβάστε περισσότερα για αυτή τη συγκινητική ιστορία στο www.inspiredbythis.com
Εγώ ξέρω πως έξω από το χορό μπορείς να λες πολλά τραγούδια.....πάρα πολλά ....Όταν όμως το κακό σου χτυπάει την πόρτα και πρέπει να πάρεις αποφάσεις που επηρεάζουν το σύνολο της οικογένειας τότε το μυαλό στροφάρει πολύ διαφορετικά. Καλός και ο ρομαντισμός αλλά....το θαύμα δεν γίνεται πάντα. Όσο για το συγκεκριμένο ζευγάρι, θαυμάζω απεριόριστα το σθένος και το κουράγιο τους να δουν το παιδί τους να πεθαίνει στην αγκαλιά τους. Δεν θα το άντεχα με τίποτα αυτό.... Τους εύχομαι ολόψυχα να κρατήσουν και ένα υγιές μωράκι στην αγκαλιά τους.
στεναχωρηθικα...μου μαυρισε η ψυχή μου...εύχομαι να μην υπέφερε το μωράκι.
Και εγώ αυτό εύχομαι βρε Ελένη, να μην υπόφερε το μωράκι....
ενα δραμα...
Ας γινόταν ανάδοχοι γονείς!!! Διαφωνώ κάθετα. Τώρα θα μου πεις, ας ήσουν στη θέση τους κ μετά να μιλούσες... ποτέ μη λες ποτέ... μακάρι να υπήρχαν θεραπείες για όλες τις ασθένειες...
ειμαι και γω μια απο αυτες που διαφανουν με ολο αυτο, δεν το βρηκα και τοσο γλυκο και ευχαριστο ετσι οπως παρουσιαζεται απο καποιες. Να χαιρεσαι ενω ξερεις εκ των προτερων οτι το παιδακι σου θα πεθανει 100% χωρις καν να μπορεσεις να παλεψεις για το αντιθετο,μα που ειναι το ευχαριστο σε ολο αυτο?????....τραγικο.δεν λεω οτι η εκτρωση ειναι τελεια και ευχαριστη λυση, ουτως η αλλως το γεγονος οτι μια ψυχουλα ειναι καταδικασμενη να μη ζησει ειναι απο μονο του τραγικο Πολλες φορες στο ονομα της μητροτητας κανουμε εγκληματα(δεν εννοω απαραιτητα το συγκεκριμενο περιστατικο),αντε να το μην το πω εγκληματα να το πω τεραστια λαθη γιατι ξερω οτι πολλες θα με "λιθοβολησετε" και κατι τελευταιο,αραγε δεν ειναι εγωιστικο να ξερεις οτι οι περισσοτερες πιθανοτητες αν μπεις στην διδικασια να κανεις ενα παιδακι ειναι εισ βαρους του μωρου η πολλες φορες της ιδιας της ζωης της μελλουσας μανουλας και παρ ολα αυτα ρισκαρεις και μενεις εγκυος...χμμμ ισως για καποιες δεν ειναι εγωηστικο γιατι θα βαλουν μπροστα το ιεροτερο πραγμα στον κοσμο τη μητροτητα και την ψυχουλα που εχει δικαιωμα στη ζωη γιατι μονο ο θεος θα αποφασισει,για μενα ειναι εγωηστικο και σε καποιες περιπτωσεις ανευθυνο,και για αποφυγη παρεξηγησεων δεν αναφερομαι στις περιπτωσεις που διαπιστωνεις κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης οτι το παιδι θα εχει καποιο προβλημα οπως συνδρομο down η οτιδηποτε αλλο που ξερεις οτι τουλαχιστον εχεις την ευκαιρια να το παλεψεις,φυσικα και αναλαμβανεις τις ευθυνες σου και αφιερωνεις και τη ζωη σου στο μονακριβο σου.
Θεωρώ ότι στις αποφάσεις του Θεού,δεν πρέπει να επεμβαίνουμε και πως αυτές οι παρεμβατικές σύγχρονες ιατρικές μέθοδοι είναι εγκληματικές κι όχι ν αφήσουμε την φύση να συνεχίσει το έργο της!Και οι πεταλούδες ζουν μια μέρα αλλά δεν τις εξοντωνουμε από το κουκούλι τους!
Θα συμφωνήσω με την m.d. απόλυτα! Εγωηστικο είναι που απόφασισαν να ζήσουν κάθε στιγμη του παιδιού τους μέσα και έξω απτην κοιλια όσο θα κρατούσε αυτο?!!! Εγωηστικο είναι που άφησαν να εξελιχθούν τα πράγματα όπως ήταν να γίνουν? Μηπως και που απόφασισαν να κάνουν οικογένεια είναι κ αυτο εγωηστικο???? Δεν είναι εγωηστικο να πανε να σκοτώσουν μια μικρη ζωη, που δεν είναι κάν δικη τους, έναν άνθρωπο γιατι εμας ΔΕΝ ΜΑΣ ΒΟΛΕΎΕΙ??? Εγωηστικο είναι να παιρνουμε αποφασίσεις εμείς για τη ζωη κάποιου αλλού, για το αν θα ζήσει ή όχι. Εγωηστικο είναι να κοιτάμε την πάρτυ μας, και με τη δικαιολογία ότι ενα τέτοιο παιδι θα ταλαιπωρηθεί, θα το κοροϊδεύουν κτλ, το σκοτώνουμε για να μη δυσκολευτουμε εμείς στην πραγματικοτητα! Τα αλλα ολα είναι φουμαρα που λένε κι μεγάλοι. Και απο τη στιγμη που ξέρεις ότι θα χάσεις αυτο το μωρο που μεγαλώνει μέσα σου, θα πεθάνει, έχεις το ΘΆΡΡΟΣ να το πω; Να πας να το σκοτώνεις Εσύ???!!! Η λέξη ΝΤΡΟΠΗ δε φτάνει... Ψαξτε λίγο για το τι νιώθει ενα εμβρυο κατα τη διάρκεια μιας εκτρωσης...και ολα αυτα με την άδεια και την απόφαση της μητέρας του... Για μένα αυτοι οι γονείς αυτο το ζευγάρι αξίζουν ενα μεγάλο μπράβο, "ρουφηξαν" κάθε λεπτό της εγκυμοσύνης και της γεννας αλλα και αυτής της μιας ώρας που τους δωθηκε για να αντικρυσουν το σπλαχνο τους.
Στην αδερφη του αντρα μου διεγνωσαν οτι το μωρο θα γεννηθει με συνδρομο down και με αλλα προβληματα μιας και ειχε ανεβασμενο ζαχαρο και υπηρχε κινδυνος εκλαμψιας. Ωστοσο αποφασισε να το κρατησει ουσα αντιθετη στην εκτρωση. Ο Αλεξανδρος ειναι δευτερα γυμνασιου και ειναι μια χαρα. Και δεν εχει κανενα προβλημα και ουτε συνδρομο down φυσικα. Θελει πολλη δυναμη και πιστη. Καμια φορα και οι γιατροι πεφτουν εξω. Για τη συγκεκριμενη περιπτωση ωστοσο ειναι καθαρα υποκειμενικο. Ξερω αρκετες περιπτωσεις που ζευγαρια αγνοησαν τις προειδοποιησεις των γιατρων επειδη ισως περιμεναν το θαυμα!
Η συμπεριφορα τους δεν ηταν καθολου εγωιστικη.Το αφησαν στα χερια του Θεου.Ετσι επρεπε να γινει και ετσι εγινε.Θα ηταν καλυτερα να το θανατωναν χωρις να ξερουν σιγουρα οτι θα πεθανει?Γι'αυτο εφτασαν τα πραγματα μεχρι εδω και η εκτρωση ειναι η πρωτη λυση που σκεφτεται καποιος!Δεν ειμαστε Θεοι.Δεν παιρνουμε την ζωη καποιου γιατι ετσι το θελουμε.Την ζωη την παιρνει εκεινος που την δινει.
Καθαρά εγωιστική συμπεριφορά.......Κάνω ένα παιδί ( για να πω μόνο και μόνο ότι έγινα μάνα) γνωρίζοντας ότι θα πεθάνει????????? Πως μπόρεσαν???????
Ενω αν το σκοτωσουν αυτοι πριν γεννηθει πως ακριβως λεγεται Μαρια μου φόνος?
πολυ κριμα που ειναι αυτο το συμπερασμα σου...αλλα φασκεις και αντιφασκεις...."γνωριζοντας οτι θα πεθανει??? πως μπορεσαν???"....το γραφεις με τετοια αγωνια και απορια!!! ...Δηλαδη επειδη ηξεραν οτι θα πεθανει ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΡΧΗΤΕΡΑ?...Θα πρεπε να ξερεις οτι ο θανατος απο ΕΚΤΡΩΣΗ ειναι πολυ πιο επωδυνος για το μωρο απο αλλες συνθηκες θανατου (ποσο μαλλον για αυτο το μωρακι που απλα ανασανε βαθια και μετα "εφυγε" η ψυχουλα του)........η κοπελα εκανε το καλυτερο που μπορουσε..εδωσε σε αυτη τη ψυχουλα την ευκαιρια εστω και μεσα απο τη κοιλια να ζησει την γλυκια αγαπη της ΜΑΝΑΣ....εδωσε ομως και στον εαυτο της την ευκαιρια να νιωθει μεσα της το ΠΑΙΔΙ της να σαλευει με μια κρυφη ελπιδα οτι ισως ο θεος θα αλλαζε τα σχεδια του.......τελος παντων..πολυ μελο το εκανα....αλλα το συμπερασμα ειναι ενα...Η ΚΑΚΙΑ ΠΑΕΙ ΣΥΝΝΕΦΟ.....
ειναι συγκλονιστικο...
Διαφωνώ εντελώς με την απόφασή τους..ας είναι καλά το παιδάκι εκεί πάνω
ειμαι και λιγο ασχετη με το θεμα , αλλα με εξωσωματικη και με τις νεες μεθοδους της δεν μπορουν να απομονοσουν ενα υγιες σπερματοζωαριο και ωαριο απο τους γονεις το οποιο δεν θα εχει αυτο το γονιδιο ουτως ωστε ολα να πανε καλα ; :( κριμα μωρε .. κοιταξτε ποσο χαρουμενοι ειναι στις φωτο ..
Εγώ δεν θα αντεχα να κάνω κάτι τέτοιο. Κλαίω και μόνο που το διάβασα και δεν μπορώ να ηρεμήσω...... Αναρωτιέμαι, άραγε σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορει να γίνει προγεννητικός έλεγχος σε γονιμοποιημένα ωάρια με εξωσωματική γονιμοποίηση, όπως στις περιπτώσεις μεσογειακής αναιμίας ή κυστικής ίνωσης;
μπραβο σε αυτο το ζευγαρι που εχει τοση δυναμη ψυχης!καποια πραγματα που για πολλους ειναι δεδομενα...ταυτοχρονα για καποιους αλλους ειναι θαυμα ΘΕΟΥ!τους ευχομαι να ειναι παντα μαζι κ αγαπημενοι κ κανεναν δεν αφηνει ο ΘΕΟΣ...ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ!
ψυχουλα μου ομορφη!!!!