Παιδικά ατυχήματα: Τελικά πόσο φταίνε οι γονείς;;
Παιδικά ατυχήματα: Τελικά πόσο φταίνε οι γονείς;;
μαμά Μαρία-Λουίζα
Είμαι η Μαρία-Λουίζα, μαμά του Παναγιώτη, 3 χρονών και 3μηνών. Με αφορμή ένα περιστατικό που μας συνέβη την περασμένη Παρασκευή θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τον προβληματισμό μου…
Την Παρασκευή το πρωί και ενώ εγώ ήμουν στην τουαλέτα (ναι, ναι είναι γεγονός… ΚΑΙ οι μαμάδες κάνουν τσισα!!), ακούω τον μικρό να ξεφυσάει και να φτερνίζεται! Του φωνάζω να έρθει να πάρει χαρτάκι και με συνδέει φυσικά με Κάιρο! Πάω και εγώ η ταλαίπωρη μάνα και τι μου λέει κλαίγοντας;;;
«Δεν βγαίνει το lego!!!!»
ΝΤΟΥΒΡΟΥΤΖΑ η μάνα!!!!!
Να σημειώσω ότι το παιδί μου γενικά δεν κάνει τέτοια, ούτε στο στόμα βάζει πράγματα και πρώτη φορά έβαλε κάτι στη μύτη, οπότε εεεεεε, όσο να πείτε σοκαρίστηκα!
Να μην τα πολυλογώ τον κάνω πακέτο και πάμε στον ΩΡΛ!
Ευτυχώς ο άνθρωπος το έβγαλε σχετικά εύκολα και αναίμακτα χωρίς φωνές και κλάματα! Και μετά ηρθε η «ατάκα» που ακόμη και τώρα, μια εβδομάδα σχεδόν μετά μου τριβελίζει το μυαλό…
«Να ξέρεις» μου λέει ο επιστήμονας «δεν φταίνε τα παιδιά, η επιτήρηση φταίει«
Και αναρωτιέμαι εγώ τώρα… Δηλαδή ΟΥΤΕ τουαλέτα να μην πηγαίνει η μάνα;; Και εμπιστοσύνη στο παιδί μου ότι παίζει όμορφα με τα παιχνίδια του να μην δείξω;;; Οk, αν είχα τα μαχαίρια πρώτη μούρη να φιγουράρουν και κοβόταν το παιδί, ναι σαφέστατα θα ήταν δικό μου λάθος, αλλά αυτό που συνέβη ήταν θέμα επιτήρησης; Τι διαφορετικό να είχα κάνει δηλαδή; Και γενικά δεν είμαι άτομο που πιστεύει στην «κακια την ώρα» που λένε, αλλά αυτό νομίζω πως ήταν ατύχημα!!!!!!
Πείτε ρε μάνες… γιατί εύκολα κατηγορούμε, αλλά έχω κολλήσει…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Το οτι ειναι επιστημονας δεν σημαινει οτι ειναι και αυθεντια. Ασε που εγω πιστευω οτι δυο πραγματα σημβαινουν με τον εν λογω γιατρο. Ή που δεν εχει παιδια ή που αν εχει παιδια τοτε αυτα ειναι Βουδες. Εγω ημουν με την κορη μου στην παιδικη χαρα η οποια ειχε χαλικια και αμμο και μπροστα στα ματια μου παιρνει μια χουφτα χαλικια και τα χωνει στα αφτια της. Διπλα της ημουν και την κοιτουσα, αλλα μεχρι να απλωσω το χερι μου να την προλαβω αυτη ηδη ειχε κανει την σκανταλια της. Παιδια ειναι αν δεν χτυπησουν τωρα ποτε θα χτυπησουν? Ουτε κι εμεις οι μανες μπορουμε να ειμαστε συνεχεια διπλα τους μην τυχον και παθουν τιποτα. Και φαγητο πρεπει να κανουμε και δουλειες στο σπιτι και τουαλετα να παμε...Αν πρεπει να τα επιτηρουμε 24 ωρες το 24ωρο τοτε χρειαζομαστε ακομη ενα ατομο
Παιδιά είναι...Αν δε χτυπήσουν κιόλας δε γίνεται..'Ολα στο πρόγραμμα είναι. 'Ενα δευτερόλεπτο μπορεί να γυρίσεις τη πλάτη και να γίνει κάτι...Σαφώς υπάρχουν και ανεύθυνα άτομα που είναι, δυστυχώς, γονείς.Αλλά δεν είμαστε όλοι το ίδιο...'Ακυρο το σχόλιο του επιστήμονα που σαφώς θα έχουν δεί πολλά τα μάτια του αλλά...Είπαμε, δεν είμαστε όλοι το ίδιο.'Ημαρτον, ένα λεπτό πήγες τουαλέτα!Το θέμα είναι να προλαβαίνεις τα χειρότερα όσο μπορείς.Υπάρχουν και στιγμές που δε μπορείς αλλά εύχομαι απο τη καρδιά μου να μη της ζήσει καμία μάνα στο κόσμο ποτέ ξανά!
λοιπον...χθες ειχαμε και μεις ενα παρομοιο συμβαν...ηταν η 2 χρονη κορη μας στον καναπε και εβλεπε μικυ μαους στην τηλεοραση και γω μολις ειχα παει να αφησω το μωρο στο κρεβατακι του...εκεινη την ωρα χτυπαει ο αντρας μου το θυροτηλεφωνο και παω να ανοιξω...και τοτε αρχιζει να κλαιει η μικρή και να λέει κατι για την μυτη της...την εβαλα να φυσιξει αλλα τιποτα...και μετα που ειπε οτι εχει ενα αυτοκολλητο στην μυτη...τελικα ανεβηκε και ο αντρας μου την κρατησε ξαπλα και ειδα κατι μεσα στο ρουθουνακι της..πηρα το τσιμπιδακι για τα φρυδια και χωρις 2η σκεψη το εβαλα μεσα για να τραβηξω...ενα χαζαπλαστ!!! το οποιο το ειχε στο μπρατσο της κολλημενο απο το εμβολιο που ειχε κανει 2 ώρες πριν....πρωτη φορα εβαλε κατι στην μυτη της...πιστευω ομως πως εγινε κατα λαθος...πρεπει να το μυριζε και οταν χτυπησε το θυροτηλεφωνο...απλα το εισεπνευσε...σιγουρα δεν φταιει καποιος...θα μπορουσε να βαλει πλαστελινη ή ενα καπακι απο μαρκαδορο ή το παπουτσακι απο μια κουκλιτσα της...πραγματα με τα οποια παιζει καθε μερα...και που ποτε δεν εχει βαλει στο στομα στην μυτη ή στ αυτια! τι να πω...ολα μεσα στο ''παιχνιδι'' ειναι!
αν εχεις τρια στο σπιτι και εισαι μονη ολη μερα κ ολη νυχτα,ποιο απο τα τρια να πρωτοκοιταξεις?αν κ εγω πιστευω πως μεσα σε γυαλα να τα βαλουμε κ παλι κατι ζουζουνια θα κανουν.οποτε μην ανγχωνεσαι κ κυριως μην πανικοβαλεσαι....ολα στο προγραμμα ειναι...
Πόσο συμφωνώ μαζί σου Μαρία-Λουίζα! Ακόμα και πάνω από το κεφάλι του να είσαι όοολη την ώρα, δεν μπορεί κάποια στιγμή θα γίνει κάτι, θα σκοντάψει, θα κουτουλήσει ή οτιδήποτε άλλο!! Δηλαδή τι πρέπει να τα βάλουμε μέσα σε μια φούσκα τα παιδιά μας? Δεν λέω να τα έχουμε ξέφραγο αμπέλι, απλά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, και θα χτυπήσει, και θα ματώσει και θα μελανιάσει και το ίδιο εύκολα όπως θα κλάψει την μια στιγμή, την άλλη στιγμή θα του περάσει και θα συνεχίσει το παιχνίδι. Απλά θέλει όσο γίνεται να προνοήσουμε για κάποια πράγματα (π.χ προστατευτικά σε ντουλάπια, πρίζες κλπ) ώστε να αποφύγουμε τους πιο σοβαρούς τραυματισμούς. Η αδερφή μου όταν ήταν μικρή έβαλε μπίλια στην μύτη της, της δάγκωσε ο σκύλος το αυτί γιατί του τράβηξε την ουρά την ώρα που έτρωγε, έβαλε φωτιά στην τουαλέτα, έκοψε το δάχτυλό της με μαχαίρι, έσπασε το χέρι της και ένα σωρό άλλα και παρόλα αυτά μια χαρά μεγάλωσε!!